Υπό την Αιγίδα του Συνδέσμου Μικρών Ανεξάρτητων Ζυθοποιών Ελλάδας – Σ.Μ.Α.Ζ.Ε.

Αρχαίες συνταγές της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου… σύγχρονες μικροζυθοποιίες… Τελικά, η μπύρα δεν είναι «απλώς ένα ποτό». Είναι μια γέφυρα που ενώνει διαφορετικές κουλτούρες, μια έκφραση δημιουργικότητας και ένα μέσον για να μοιραστούμε στιγμές και ιστορίες. Πέρα από την πλούσια γεύση της, η μπύρα έχει γίνει σύμβολο φιλίας, χαλάρωσης και γιορτής. Μια τέτοια γιορτή λοιπόν στήθηκε στο Παλιό Αμαξοστάσιο στο Γκάζι, όπου μικρές ελληνικές ζυθοποιίες μας προσκάλεσαν να γευτούμε το πάθος της δημιουργίας, το μεράκι και τη διαδικασία που απαιτείται, ώστε μία μπύρα να έχει την τέλεια ισορροπία γεύσης και αρώματος.

Το τριήμερο φεστιβάλ αποτέλεσε πόλο έλξης για όλη την οικογένεια, αφού ήταν γεμάτο εκδηλώσεις και δρώμενα, ενώ «πρόσφερε» και μια πολύ ευχάριστη ατμόσφαιρα.

Τα χαμόγελα στα περίπτερα, η φιλική αντιμετώπιση όλου του προσωπικού στον χώρο, ήταν τα πρώτα «πράγματα» που συνάντησα, μπαίνοντας στον χώρο την Παρασκευή. Περιμετρικά του ήταν στημένα όλα τα περίπτερα και κάποια food trucks που «συνόδευαν» την εμπειρία με λιχουδιές, ενώ στη μέση υπήρχε μια μεγάλη σκηνή και μεγάλα παγκάκια με τραπέζια στο πλάι, ώστε οι παρέες να ενώνονται, να συνυπάρχουν, να μεγαλώνουν. Στον χώρο ακουγόταν μουσική από τον Athens 9.84 και η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε όταν στη σκηνή ανέβηκε η Ήρα Κατσούδα με τους συνεργάτες της, σε ένα ξεχωριστό stand up set. Τη θέση τους διαδέχθηκε ο Εισαγγελέας, μέσα σε μια hip hop ατμόσφαιρα και η βραδιά τελείωσε με τον πολυτάλαντο ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ.

To Σάββατο από νωρίς ο κόσμος ήταν εκεί, μεταμορφωμένος σε ένα μοναδικό μυστηριακό μελίσσι. Δεν θα σας κρυφτώ. Δοκιμάσαμε πολύ μπύρα και με το χέρι στην καρδιά μπορώ να πω πώς ήταν όλες μοναδικές! Το μεράκι και η αγάπη του κάθε παραγωγού έχει περάσει στο προϊόν του, χαρίζοντας μοναδικές γευστικές εμπειρίες σε όποιον δοκιμάσει. Η Ξένια Γκάλη ήταν εκεί, δημιουργώντας ένα ζεστό κλίμα μέσα από  House & Ηλεκτρονική μουσική, ενώ γύρω στις έξι το απόγευμα ανέβηκαν στη σκηνή οι Les Skartoi από το Αίγιο, κάνοντάς μας να λικνιζόμαστε σε Ska/Reggae/Rock ρυθμούς. Το μεγάλο ατού της βραδιάς ήταν οι Locomondo, με ένα απίστευτο setlist, το οποίο λαμπάδιασε το Παλιό Αμαξοστάσιο. Η μπύρα έρρεε, το κέφι δυνάμωνε και εκείνοι έπαιζαν σαν να μην υπάρχει αύριο. Μπορεί να μην θυμάμαι όλα τα τραγούδια του setlist, αλλά θυμάμαι ολοζώντανα όλη την αίσθηση, όλο το vibe που μας μετέδωσαν και τους ευχαριστούμε θερμά για το καλοκαίρι που έφεραν στις ψυχές μας.

Την Κυριακή την Κυριακήηηηηη! Ο κόσμος από νωρίς στις επάλξεις. Ολόκληρες οικογένειες, πολλές με μικρά παιδιά, που παίζουν, πάντα κάτω από την άγρυπνη ματιά των γονιών, με τους «μεγάλους» να ξαναγίνονται παιδιά και να παραγγέλνουν διάφορα είδη κράκουλης. Η εν λόγω λέξη είναι μεγάλο hit στα νησιά του Αργοσαρωνικού και δη τη Σαλαμίνα άλλως Κούλουρη άλλως Μπακαουκία και έχει να κάνει με τον ύψιστο βαθμό παγώματος της μπύρας. Αν είναι πολύ παγωμένη, τότε καλώς είναι πολύ παγωμένη. Αν όμως είναι κράκουλη, δηλαδή ένα μόλις τσικ μακριά από το να κάνει κρακ το ποτήρι από τη συστολή (ανώμαλη διαστολή τη βαφτίσανε), τότε πανηγυρικά η μπύρα σας χαρακτηρίζεται κράκουλη και είναι ό,τι πρέπει για τον λάρυγγα και την ψυχή.

Κάναμε μια γύρα στον χώρο, ξανά και ξανά και ξανά, χαζέψαμε τα περίπτερα και τη σκηνή και είπαμε να γυρίσουμε και ένα βιντεάκι για ό,τι βλέπαμε. Ναι, δεν διεκδικούμε κανένα βραβείο πρωτοτυπίας, λειτουργούμε όμως σαν τίμιοι επισκέπτες/καταναλωτές/πελάτες, οι οποίοι θέλουν απλά να ψυχαγωγηθούν. Να συγχαρούμε για ακόμα μια φορά όλα τα παιδιά στα περίπτερα, που ήταν κάτι παραπάνω από ευγενή και τους διοργανωτές, που έφεραν σε πέρας κάτι τόσο απαιτητικό, με τόσο μεγάλη επιτυχία. Πάντα τέτοια και με το καλό στα επόμενα! Και σύντομα, ναι;

Κείμενα, φωτογραφίες, βίντεο, κατανάλωση, εbeerία, ζύθωση: Μαίρη Ζαρακοβίτη, Κώστας Κούλης, Νικόλας Κεραμήτσος (web events), Stiver Graunne (wPITw & wVITw agencies)