Έχουν περάσει ήδη έξι μήνες από την κυκλοφορία του “II: Beyond Horizons Infinite”, του δεύτερου άλμπουμ των Prog Metallers Afterimage, που μας έρχονται από την Ερμούπολη της Σύρου. Η μπάντα περνάει σταδιακά στην επόμενη φάση, εστιάζοντας στο κομμάτι των ζωντανών εμφανίσεων. Κουβεντιάζουμε με το ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστή του σχήματος Χρήστο Παπαδάκη, ο οποίος έχει πολλά και ενδιαφέροντα να μοιραστεί μαζί μας. Για τη μπάντα, το άλμπουμ και όλη την παραγωγική διαδικασία, αλλά και για τις επερχόμενες ζωντανές εμφανίσεις, για τις οποίες μάλιστα μας δίνει και μερικές αποκλειστικές πληροφορίες.

Περιγράφεται το συναίσθημα του να κυκλοφορείς το δεύτερο άλμπουμ σου; Συγκρίνεται με το πώς νιώσατε όταν είχατε βγάλει το ντεμπούτο σας;
Περιγράφεται, γιατί όχι; Ικανοποίηση και αίσθηση ολοκλήρωσης και εκπλήρωσης στόχου. Είναι μεγάλη υπόθεση να βλέπεις έναν ακόμα κύκλο τραγουδιών να κλείνει. Είναι σαν να ολοκληρώνεις ένα ταξίδι, να παίρνεις μια ανάσα πριν πιάσεις πυξίδα για το επόμενο. Ο χάρτης δεν είναι απαραίτητο αξεσουάρ, μια και τέτοιου είδους ταξίδια γίνονται πολλές φορές προς το άγνωστο. (γέλια) Κάπως έτσι νιώσαμε και με το ντεμπούτο μας, παρόλο που η εμπειρία του πρώτου δίσκου είχε έναν πιο πρωτόγνωρο χαρακτήρα.

Ο δεύτερος δίσκος μπορεί να χαρακτηριστεί «Παιδί της καραντίνας»; Πόσο καιρό σας πήρε να ολοκληρωθεί, από τη σύνθεση μέχρι το τελικό φινίρισμα;
Είχαμε ξεκινήσει να ηχογραφούμε πριν την καραντίνα. Τα τύμπανα είχαν ολοκληρωθεί πριν σκάσει όλο αυτό το covid19 σκηνικό (Φλεβάρης 2020). Είχαμε το recording πλάνο μας και θα συνεχίζαμε no matter what. Προχωρήσαμε με αργά μα σταθερά βήματα, μια και είχαμε να αντιμετωπίσουμε τα δικά μας ζητήματα πέρα από το covid19 mess. Μέλη μας, να υπηρετούν τη μαμά πατρίδα ή να βρίσκονται σε διαφορετικά μέρη εξαιτίας σπουδών, η θέση του μόνιμου μπασίστα καινή και αλλά τέτοια όμορφα. Όπως και να έχει, ολοκληρώσαμε τις ηχογραφήσεις με κάποια μικρά διαλείμματα, προχωρήσαμε στη μίξη του υλικού και το είχαμε έτοιμο για κυκλοφορία την άνοιξη του 2022. Χοντρικά λοιπόν μας πήρε δύο χρόνια. Θα τέλειωνε κάπως γρηγορότερα, μα οι γενικές και ειδικές συνθήκες έπαιξαν τον ρόλο τους. Έτσι και αλλιώς είχαμε πει πως δεν θα βιαστούμε.

Στοιχεία Prog, Heavy, άπειρες μελωδίες και τραγούδια που είναι και μελωδικά και γρήγορα και λυρικά και μεγαλοπρεπή. Πώς δουλέψατε;
Αφήνοντας την ψυχή και την καρδιά μας ελεύθερες να κολυμπήσουν στον οίστρο της δημιουργίας! Από εκεί και πέρα ακολουθήσαμε την κλασική Afterimage νοοτροπία, με βάση την οποία κινούμαστε στο κομμάτι της σύνθεσης. Να δώσουμε πάντα ό,τι καλύτερο έχουμε τη δεδομένη στιγμή. Κάθε κομμάτι μας είναι προϊόν συλλογικής δουλείας, με έμφαση στη λεπτομέρεια. Έχουμε μάθει να ακούμε ο ένας τον άλλον και ο στόχος είναι πάντα μια ολοκληρωμένη σύνθεση, μέσα στην αισθητική μας. Δεν βιαζόμαστε ποτέ. Τα κομμάτια ωριμάζουν σιγά σιγά, από τη δυναμική της αρχικής ιδέας, στο βασικό δέσιμο, στις λεπτομέρειες κτλ. Συνήθως παίζουμε το υλικό και ζωντανά για να δούμε πώς αναπνέει και κάπως έτσι περνάμε στο στάδιο της προ-παραγωγής και μετά στο studio για το final capturing – όταν έρθει η ώρα.

Πώς κινηθήκατε στο στούντιο, όσον αφορά χρόνους και δουλειά;
Όπως ανέφερα και πριν, ξεκινήσαμε με τις ηχογραφήσεις των τυμπάνων. Είχαμε ήδη τους οδηγούς μας έτοιμους και ο ντράμερ μπήκε στο studio και ολοκλήρωσε το υλικό σε δύο εβδομάδες. Με το rough mix οδηγών και τυμπάνων στα χέρια μας, συνεχίσαμε με τις ηχογραφήσεις του μπάσου και όλων των ρυθμικών guitar parts. Ο Πέτρος Βασιλειάδης, που έπαιξε session μπάσο στον δίσκο, ολοκλήρωσε τις ηχογραφήσεις του μέσα σε δεκαπέντε μέρες στο home studio του στην Αθήνα, ενώ οι ρυθμικοί είχαν πιάσει ήδη δουλειά στην Ερμούπολη. Σειρά είχαν τα πλήκτρα, για τα οποία δουλέψαμε εγώ με τον Βασιλειάδη. Οφείλω να παραδεχτώ πως μέχρι και το ξεκίνημα των ηχογραφήσεων τα κομμάτια δεν είχαν πλήκτρα. Δεν είχαμε και μόνιμο πληκτρά τότε και έτσι το κομμάτι των keyboards έμενε πάντα με ερωτηματικό. Τελικά αποφασίσαμε πως χωρίς πλήκτρα δεν πάμε πουθενά και έτσι τηλεφώνησα στον Βασιλειάδη για να συνεχίσουμε το έγκλημα. Δηλαδή να δουλέψουμε και στα πλήκτρα μαζί – είχε τελειώσει ήδη με το μπάσο και η συνεργασία μας ήταν άψογη, οπότε ήταν ο πρώτος που ρώτησα. Κάθισα μαζί του και ενορχηστρώσαμε το υλικό και εν τέλει ο άνθρωπος έγραψε όλα τα keyboard parts σε χρόνο ρεκόρ, πάλι μέσα σε δύο εβδομάδες αν θυμάμαι καλά -αν και η ενορχήστρωση μας πήρε αρκετά παραπάνω.

Στο μεταξύ, κάπου μεταξύ Ερμούπολης, Θεσσαλονίκης και Βόλου (μέρη που σπούδαζαν / σπουδάζουν οι κιθαρίστες μας), γράψαμε και τα lead / solo guitar parts. Τελευταίος μπήκα να γράψω φωνές εγώ. Πήρε καιρό διότι λόγω φόρτου εργασίας, τόσο δικού μου όσο και του ανθρώπου που ανέλαβε τις vocal ηχογραφήσεις στην Ερμούπολη (Δημήτρης Κοντιζάς), υπήρχε μονάχα μια μέρα την εβδομάδα διαθέσιμη για recordings. Η μίξη του άλμπουμ ξεκίνησε τον Γενάρη του 2022 και ολοκληρώθηκε τον Μάρτη του 2022 (μαζί με το mastering). Δουλέψαμε αψεγάδιαστα με τον Κώστα Σκάνδαλη (Horizon’s End), του χρωστάμε πολλά για την ηχητική ταυτότητα του II.

Είναι concept ο δίσκος; Υπάρχει σύνδεση στιχουργική ανάμεσα στα τραγούδια;
Δεν είναι concept με την απόλυτη έννοια του όρου. Υπάρχει όμως μια υπόγεια στιχουργική σύνδεση μεταξύ των κομματιών, υπάρχει η εναλλαγή του φωτός με το σκοτάδι και υπάρχει και το γενικό μήνυμα – που αναπαρίσταται με διάφορους οπτικούς συμβολισμούς και στο εξώφυλλο – πως η ροπή προς τα μπροστά είναι ο μόνος τρόπος για να συνεχίσει κανείς το ταξίδι του, όσο κομματιασμένο και αν είναι το σκάφος του καθένα από εμάς. Η παραπάνω δήλωση δεν είναι μια προσταγή υπεροχής. Το αντίθετο! Υπογραμμίζει την – καθόλου εύκολη πολλές φορές – προσπάθεια του καθένα από εμάς να συνεχίσει την πορεία του.

Έχω ξαναπεί και σε άλλες συνεντεύξεις πως δεν είμαι οπαδός των άμεσων μηνυμάτων ντε και καλά στα κομμάτια. Μου αρέσει με τη στιχουργική μου να δημιουργώ εικόνες – μια διαδικασία που την ονομάζω λυρικό συμβολισμό – αφήνοντας χώρο στον δέκτη / αναγνώστη ακροατή, να διαβάσει, να αναπαράγει αυτές τις εικόνες – ταύτιση; – ή να φτιάξει δικές του και ενδεχομένως να πλάσει ένα δικό του μήνυμα με κάθε τραγούδι. Αυτή είναι η μαγική, σχεδόν μεταφυσική μυσταγωγία που αποκαλούμε “Τέχνη”, κατά την οποία ο πομπός – δημιουργός – και ο δέκτης – ακροατής, αναγνώστης, θεατής κτλ. – μπαίνουν σε μια διαδικασία αμφίδρομης επικοινωνίας που σπάει τα στενά όρια και του χώρου και του χρόνου. Ένα τραγούδι μπορεί να σου “μιλήσει” οποιαδήποτε στιγμή και αν το επισκεφτείς. Ακόμα και χρόνια μετά τη δημιουργία του. Ακόμα και χρόνια μετά τη δική σου πρώτη ακρόαση σε αυτό. Τα τραγούδια ζουν για πάντα (να ακόμα ένας καλός λόγος να τους δώσεις ως δημιουργός ότι καλύτερο έχεις)! Δεν είναι αυτό ένα πρώτο σπάσιμο του χρονικού φράγματος;

Πώς σκέφτεστε να υποστηρίξετε το άλμπουμ αυτό συναυλιακά; Τι ανακοινώσιμο υπάρχει ως τώρα;
Οι συναυλίες είναι αυτό που μας απασχολεί εντονότερα αυτή την εποχή. Φυσικά με τα δικά μας μέτρα και σταθμά. Μέτρα και σταθμά που έχουν να κάνουν και με την επιλεκτική μας φύση ως μπάντα, αλλά και με τις συνθήκες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σε πρακτικό επίπεδο (βασικά μέλη μας σπουδάζουν εκτός Σύρου, δεν έχουμε μόνιμο μπασίστα, έχουμε όλοι δουλειές / σπουδές και υποχρεώσεις κτλ.). Παρόλα αυτά αποφασίσαμε ότι θέλουμε να επικοινωνήσουμε το υλικό μας στον κόσμο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι έχουμε κανονίσει μια σειρά από ζωντανές εμφανίσεις, με ξεχωριστό χαρακτήρα η κάθε μια, ώστε να αξίζει τον κόπο το όλο σκηνικό. Και για εμάς ως μπάντα αλλά και για όσους έρθουν να μας δουν.

Αρχικά θα παίξουμε την Τρίτη 10 Γενάρη 2023, στο Θέατρο Απόλλων στην γενέτειρά μας τη Σύρο.
Το συγκεκριμένο θέατρο είναι ένας κομβικός χώρος τέχνης. Η σημαντικότητά του έχει και κυριολεκτικό χαρακτήρα εξαιτίας της ιστορίας και της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής του (μικρογραφία της Σκάλα του Μιλάνου), μα και χαρακτήρα συμβολικό, μια και αποτελεί ορόσημο για τον πολιτισμού του νησιού και της πατρίδας μας.

Είναι η πρώτη φορά που ένας τέτοιος χώρος παραχωρείται σε Metal μπάντα στην Ελλάδα. Γεγονός που από μόνο του αποτελεί μια τεράστια πρόκληση για εμάς. Ήταν δική μας επιθυμία να παίξουμε στο θέατρο Απόλλων, μια και πιστεύομε πως σαν χώρος αρμόζει τέλεια στο λυρικό ύφος μας. Για εμάς αυτό το live δεν θα είναι μια ακόμα συναυλία. Το θεωρούμε σημείο καμπής για την πορεία μας. Είναι μια σαφή δήλωση που έχει να κάνει με το καλλιτεχνικό μας στίγμα, την αισθητική και τη μουσική μας. Ένα ζωντανό πάντρεμα επί σκηνής, που θα ενώσει όλες τις μουσικές καταβολές μας. Το συμφωνικό ροκ των 70’s, την κλασσική μουσική και το λυρικό Progressive Metal. Σας καλούμε να το ζήσουμε μαζί όλο αυτό! Σας θέλουμε μαζί μας σε μια από τις πραγματικά μεγάλες στιγμές μας! Η είσοδος για τη συναυλία είναι ελεύθερη. Δεύτερη σκέψη δεν χωρά. Ακόμα και για αυτούς που δεν βρίσκονται στο νησί, είναι μια καλή ευκαιρία να φτιάξουν βαλίτσες!

Η επόμενη συναυλία θα πραγματοποιηθεί στην πρωτεύουσα. Το Σάββατο 11 Μαρτίου 2023, θα παίξουμε στη Level69, στο Μοσχάτο. Είναι η πρώτη φορά που παίζουμε στην Αθήνα και αυτό για εμάς είναι πολύ σημαντικό. Και μια και με ρώτησες πριν για καραντίνα, πρέπει να τονίσω πως οι προηγούμενες εμφανίσεις μας είχαν διακοπεί εξαιτίας του covid19 μπάχαλου. Ανεβήκαμε Θεσσαλονίκη για να ανοίξουμε για τον Eric Clayton των Saviour Machine -αναφέρομαι στο τωρινό του υπέροχο σχήμα, τους Eric Clayton and the Nine – και εκεί που είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε τα live και στην πρωτεύουσα, έσκασε όλο αυτό το σκηνικό με την καραντίνα, το οποίο μας κλείδωσε μέσα στην κυριολεξία και φυσικά για live ούτε λόγος!

Θέλουμε λοιπόν να πάρουμε το αίμα μας πίσω και θα το κάνουμε με ένα live σε έναν από τους ποιο όμορφους χώρους των Αθηνών. Special guests αυτής της βραδιάς θα είναι δύο πολύ αγαπημένες μας μπάντες – τις οποίες ανακοινώνω για πρώτη φορά εδώ. Οι The Silent Wedding και οι Sedate Illusion. Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν, μιλάμε για μια λυρική Prog Metal βραδιά γεμάτη συγκινήσεις! Δεν βλέπουμε την ώρα να παίξουμε Αθήνα, γιατί έχουμε πολλούς φίλους στην πρωτεύουσα. Δεν βλέπουμε την ώρα να ξαναδούμε τους θεούς The Silent Wedding επί σκηνής – ακόμα παραμιλάμε με την συναυλιάρα που έδωσαν στην Σύρο το καλοκαίρι, στο Hermoupolis Indie Rock Festival 13. Το ίδιο ισχύει και για τους Sedate Illusion, οι οποίοι είναι από τα βαριά χαρτιά του ελληνικού Prog χάρτη και είναι μεγάλη μας τιμή που δέχτηκαν την πρόσκλησή μας να παίξουν μαζί μας.

Ετοιμάζουμε τουλάχιστον άλλες δύο εμφανίσεις, από τις οποίες η μία θα είναι στο σπίτι μας στη Σύρο, στο Hermoupolis Indie Rock Festival 14. Το ανακοινώνω πάλι πρώτα εδώ πως θα παίξουμε σίγουρα και το καλοκαίρι στο φεστιβάλ. Επιπλέον λεπτομέρειες για όλα τα παραπάνω live θα μάθετε σύντομα.

Πρόσφατα κυκλοφορήσατε ένα official live video. Θέλεις να μου πεις λίγα πράγματα για αυτό;
Το live video έγινε ακριβώς για να προωθήσουμε τις παραπάνω συναυλίες. Θέλουμε να δείξουμε στον κόσμο πως είμαστε ετοιμοπόλεμοι και τι μπορεί να περιμένει κανείς από μια εμφάνισή μας. Παράλληλα, για να κρατήσουμε το ενδιαφέρον ψηλά, είπαμε να δώσουμε στη δημοσιότητα ένα από τα κομμάτια που θα βρίσκονται στο επόμενο, τρίτο μας άλμπουμ. Το βίντεο μαγνητοσκοπήθηκε τον περασμένο Αύγουστο στο 13ο Hermoupolis Indie Rock Festival, στην πρώτη μας ζωντανή εμφάνιση μετά την καραντίνα. Στο συγκεκριμένο show παίξαμε ζωντανά δύο κομμάτια που θα υπάρχουν στο τρίτο μας άλμπουμ. Το “Dreamstate” ήταν ένα από αυτά. Η λήψη και το μοντάζ έγιναν από τον Γιάννη Μανούσο, η stereo ηχογράφηση έγινε από τον Δημήτρη Κοντιζά και το audio mastering από τον Κώστα Σκάνδαλη.

Τι είναι αυτό που σας ωθεί να κάνετε μουσική; Τι σας τραβά στο να εξωτερικεύετε τις σκέψεις σας με αυτό τον τρόπο;
Δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα από τη μουσική, αγαπητέ μου. Αν δεν κάνουμε μουσική, τότε τι; Είναι ο λόγος να σηκωθείς από το κρεβάτι το πρωί, να αντέξεις όλο το μπάχαλο της καθημερινότητας και να την παλέψεις γενικότερα. Είναι το φως στην άκρη του τούνελ. Η μουσική είναι που μας κρατά ζωντανούς και μας κάνει να αισθανόμαστε άνθρωποι!

Τι σας προβληματίζει περισσότερο, σχετικά με το μέλλον της Metal μουσικής;
Περισσότερο μας προβληματίζει να βρεθεί ένας κατάλληλος συνδετήρας και μια φωνητική μελωδία που θα εξυψώσει το ρεφρέν στο κομμάτι που δουλεύουμε τώρα. Για το μέλλον του Metal ας μιλήσει κανένας ειδήμονας. Αν κοιτάξεις γύρω σου θα βρεις πολλούς που δηλώνουν τέτοιοι.

Τι είναι αυτό στο οποίο θα εστιάζατε, όσον αφορά τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά, στον χώρο των πωλήσεων, αλλά και των συναυλιών;
Πρωταρχικά εστιάζουμε στο έργο μας. Στη μουσική μας. Και θα το πω ξανά. Ο στόχος μας είναι να προσφέρουμε ό,τι καλύτερο έχουμε. Με βάση το παραπάνω κάνουμε δίσκους και ανεβαίνουμε στο σανίδι. Και για τη δισκογραφία αλλά και για τις εμφανίσεις μας, κάνουμε πολύ προσεκτικές και συγκεκριμένες επιλογές χωρίς συμβιβασμούς. Έχουμε ξεκάθαρη οπτική και για το πώς δουλεύουν τα πράγματα και για τη δική μας υπόσταση ως μπάντα μέσα στο δισκογραφικό / συναυλιακό γίγνεσθαι. Έχουμε την τύχη να δουλεύουμε με μια θαυμάσια εταιρία – τη Steel Gallery Records του Κώστα Αθανασόγλου – η οποία μας υποστηρίζει ενεργά σε κάθε χιλιοστό, κάθε βήματος και επιλογής μας. Με τους σωστούς επαγγελματίες στα κατάλληλα πόστα (από την παραγωγή ενός άλμπουμ μέχρι τη διανομή του), έχουμε την πολυτέλεια να δώσουμε ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα στο δημιουργικό κομμάτι των Afterimage.

Η όλη φάση με το business κομμάτι είναι δύσκολη. Ειδικά στην Ελλάδα, που με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν υπάρχει συνοχή σε τίποτα, πολύ απλά γιατί το Metal λειτουργεί κυρίως ως ένα προϊόν για μια μικρή μερίδα ακροατών. Χρειάζονται αυτογνωσία, συγκεκριμένοι στόχοι, όραμα και σκληρή δουλειά. Σε αυτά λοιπόν εστιάζουμε και εμείς μετά τη δημιουργία.

Ηχογράφηση ή συναυλία; Τι ιντριγκάρει περισσότερο; Θα λέγατε πως είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος;
Για μένα σαν Χρήστο (και είμαι σίγουρος πως συμφωνούν και οι υπόλοιποι), αυτό που με ιντριγκάρει περισσότερο είναι η σύνθεση. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από τη γέννηση μιας καινούριας ιδέας και η μεταμόρφωσή της σε κάτι ολοκληρωμένο.

Κώστας Κούλης