Η Αλίφειρα βρίσκεται στους βόρειους πρόποδες του όρους Μίνθη. Σύμφωνα με τον μύθο, εκεί γεννήθηκε και ανατράφηκε η θεά Αθηνά και γι’ αυτό υπήρχε ναός προς τιμήν της. Ένας ακόμα ναός δέσποζε στη περιοχή, αφιερωμένος στον Ασκληπιό. Η πόλη της Αλίφειρας διαδραμάτισε σπουδαίο ιστορικό ρόλο, ενώ αποτελεί μία σημαντική αρχαία ακρόπολη του σημερινού Νομού Ηλείας.
Εκεί, σε αυτή την πλέον ερειπωμένη πόλη, ζουν η Λέλα και η Παπαγαλίνα. Η Λέλα διακατέχεται από θυμό και μοιρολατρία. Θυμό γιατί θεωρεί υπεύθυνη για την κατάστασή της τη μητέρα της. Πιστεύει ότι εκείνη είναι η αιτία που δεν έφυγε από αυτή την πόλη-φάντασμα. Που δεν άνοιξε τα φτερά της, που δεν ακολούθησε τα όνειρά της. Καταφεύγει σε έντονες εκρήξεις σχετικά με τη μητέρα της, ενώ παράλληλα «πενθεί» με κάθε τρόπο τη ζωή της στην Αλίφειρα. Η Παπαγαλίνα είναι ένα κορίτσι ντροπαλό, γεμάτο όνειρα. Δεν έχει όμως την αποφασιστικότητα που χρειάζεται για να πάρει τη ζωή στα χέρια της. Αρκετές φορές φτιάχνει την βαλίτσα της, αλλά ποτέ δεν μπαίνει στο λεωφορείο για να φύγει.
Δυο κορίτσια που βαλτώνουν σε ένα απόμερο μέρος, δυο ψυχές που διψούν για ζωή, αγάπη και συντροφικότητα.
Όταν στην πόλη φτάνει μια εκκεντρική νέα και ένας νεαρός αρχαιολόγος, τα πράγματα αλλάζουν και τα δυο κορίτσια νοιώθουν επιτέλους ζωντανά. Μέχρι…
Μια πολύ καλοστημένη παράσταση έρχεται να σας παρασύρει κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά.
Οι χαρακτήρες που περιγράφει ο Ανδρέας Στάικος, που υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης, είναι οικείοι. Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, είναι ψυχές που διψούν να ζήσουν αλλά δεν τολμούν. Η άφιξη των δυο ξένων στη πόλη αναπτερώνει το ηθικό, κάνει τα όνειρα να τρέχουν, αλλά δεν φτάνει μέχρι τη «λύτρωση» των δυο κοριτσιών. Δεν φτάνει να υπάρχει μόνο η αιτία που πυροδοτεί καταστάσεις, χρειάζεται να υπάρχει και τόλμη για να κυνηγήσεις αυτό που πραγματικά θες. Σε άλλη περίπτωση, απλά καταντάς γραφικός.
Η Ελένη Ζαραφίδου είναι εξαιρετική στον ρόλο της Λέλας. Θυμίζει μαύρη κωμωδία ο τρόπος που χειρίζεται την ηρωίδα της. Την τεντώνει, αυτοσαρκάζεται, ενώ παράλληλα αφήνει την υπόστασή της να κινείται στον χώρο σαν αερικό.
Η Αιμιλία Μήλιου είναι η Παπαγαλίνα της παράστασης. Γλυκιά, γεμάτη πάθος, «ρίχνεται» στον ρόλο της με περίσσια δύναμη. Αντισταθμίζει με ευκολία τη σοβαρότητα με το χιούμορ. Ο Δημήτρης Πασσάς υποδύεται τον νεαρό αρχαιολόγο που φωτίζει με έρωτα τα μάτια της Λέλας. Φέρει τον ρόλο του με ευαισθησία και συναίσθημα μέσα από την παλιομοδίτικη υπόσταση των παραμυθιών. Η Εμμανουέλα Κοντογιώργου υποδύεται υπέροχα την εκκεντρική νεαρά, που φτάνει στην πόλη και ταράζει τα νερά των δυο κοριτσιών. Έχει σπιρτόζικο ύφος και βγάζει ίσως το περισσότερο γέλιο στην παράσταση.
Τα σκηνικά είναι λιτά και μεταφέρονται στον χώρο σαν τις σκέψεις των ηρώων. Η βαριά ατμόσφαιρα κάνει τον θεατή να εισέλθει πιο εύκολα στην ψυχοσύνθεση των ηρώων, να ταυτιστεί, να αποκαλύψει βαθιά κρυμμένους δικούς του φόβους.
Η Αλίφειρα είναι μια υπέροχη παράσταση, που θα σας οδηγήσει στα δικά σας ψυχοσωματικά σοκάκια και ίσως να γίνει η αιτία για τη λήψη κάποιων αποφάσεων, που μέχρι τώρα λίμναζαν στο μυαλό σας.
Μαίρη Ζαρακοβίτη
Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.
0 Comments