He is an amazing player, a true performing artist and a genuine music lover. Trumpetist Boney Fields, a musician with tons of history around the instrument and the stages of the world, is back in Greece. We had to pleasure to talk to him about music, concerts, his passion and the enthusiasm to be up there and being able to transmit tons of excitement to the audience. Regardless the number of the attendants. Sincere thanks to Miss Irini Makrioniti, who arranged this interview.

How do you feel when you play the trumpet, when you are on stage, performing? Is it the best experience ever?
I feel free; when I was a little boy, nine years old, I knew I was gonna be playing music. It’s always been inside of me and playing the trumpet gave me the ticket.

Small clubs or open air festivals? Which do you prefer the most?
I prefer it all but as you know bigger is better. But I’ve played for as less than five people before. It doesn’t matter to me. As long as they came to hear some funky blues, it’s gonna be alright.

Big bands or smaller arrangements? Which one is more intriguing?
Well, like I said, bigger is always better.

Do you like live shows or recording sessions more? Are they equally challenging?
I prefer to be on the stage; live shows is where I truly live!

Who inspired you the most, in order to start playing the trumpet?
Was and will always be Louis Armstrong!

Any other instruments you are interested in playing?
I play the flute and the drums and trying to fool around on the keyboards, too.

Is this your first time in Greece? What do you expect from the Greek audience?
No, my first time in Greece was in 2001 for a tour and I just had a new born baby that came with me. She was two months old; now she twenty one! After that it was with the great U.P. Wilson. So, what I expect is to see some old friends that I made the last time we were there. And as always, a great party crowd. See you soon.

What is the driving force behind your continuous support for your art?
Well, it’s the music and the people of course. To work hard on a piece of music And to show to the people that they give me so much joy that I can’t stop doing it. Just like you said it, that’s the driving force to keep me going.

Costas Koulis

Είναι ένας τεράστιος παίχτης, ένας πραγματικός performer και ένας γνήσιος εραστής της μουσικής. Ο τρομπετίστας Boney Fields, με μεγάλη ιστορία στο όργανο και τη σκηνή, έρχεται στην Ελλάδα για ακόμα μια φορά. Μιλήσαμε μαζί του για τη μουσική, τις συναυλίες, το πάθος και τον ενθουσιασμό του να είσαι εκεί επάνω και να μεταδίδεις τόνους συγκίνησης στους από κάτω. Ανεξαρτήτως αριθμού. Πολλά ευχαριστώ στην Ειρήνη Μακρυωνίτη, η οποία φρόντισε να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη.

Πώς αισθάνεσαι όταν είσαι στη σκηνή και παίζεις τρομπέτα; Η καλύτερη εμπειρία;
Αισθάνομαι ελεύθερος. Όταν ήμουν εννιά χρονών, ήξερα ότι αυτό θα έκανα στη ζωή μου. Θα έπαιζα μουσική. Είχα πάντα τη μουσική μέσα μου. Και η τρομπέτα ήταν εκείνη που με έκανε να ξεκινήσω.

Μικρά club ή μεγάλα ανοιχτά φεστιβάλ; Τι προτιμάς περισσότερο;
Όλα μου αρέσουν, αλλά ξέρεις… όσο πιο μεγάλο, τόσο το καλύτερο. Έχω παίξει όμως και για λιγότερα από πέντε άτομα. Δεν με νοιάζει. Αρκεί να έχουν έλθει να ακούσουν funky blues. Τότε όλα θα πάνε μια χαρά.

Big bands ή «μικρότερες» ορχήστρες; Τι σε ιντριγκάρει περισσότερο;
Κοίτα, όπως σου είπα και πριν, όσο πιο μεγάλες, τόσο το καλύτερο.

Προτιμάς να παίζεις live ή να ηχογραφείς στο στούντιο; Είναι ίδιες οι προκλήσεις;
Προτιμώ να είμαι πάνω στη σκηνή. Τα live show είναι η περιοχή που ζω πραγματικά!

Ποιος σε έχει επηρεάσει πιο πολύ, ώστε να αρχίσεις να παίζεις τρομπέτα;
Ήταν και πάντα θα είναι ο Louis Armstrong!

Παίζεις άλλα όργανα;
Παίζω φλάουτο. Επίσης παίζω τύμπανα και προσπαθώ κάτι να κάνω με τα πλήκτρα.

Είναι η πρώτη σου φορά στην Ελλάδα; Τι περιμένεις από το ελληνικό κοινό;
Όχι. Η πρώτη μου φορά στην Ελλάδα ήταν το 2001, για μία περιοδεία. Τότε μάλιστα είχα μαζί μου και το νεογέννητο παιδί μου. Τότε ήταν δύο μηνών η κόρη μου, σήμερα είναι πλέον είκοσι ενός χρονών! Μετά επέστρεψα, μαζί με τον μεγάλο U.P. Wilson. Αυτό λοιπόν που περιμένω να δω, είναι κάποιοι φίλοι από τα παλιά, που πρωτογνώρισα την τελευταία φορά που ήμουν εδώ. Και όπως πάντα, ένα μεγάλο party κοινό. Τα λέμε σύντομα.

Ποια είναι η κινητήρια δύναμη, που σε κάνει να υπηρετείς τόσα χρόνια την τέχνη σου;
Η μουσική και οι άνθρωποι φυσικά. Να δουλεύω σκληρά πάνω σε ένα μουσικό κομμάτι και να το δείχνω αυτό στο κοινό και εκείνο να μου δίνει με τη σειρά του τόση ευχαρίστηση, που μην μπορώ να σταματήσω! Αυτή είναι η κινητήρια δύναμη, αυτό με κάνει να συνεχίζω.

Κώστας Κούλης