6949256666 press@keysmash.gr

Θέατρο

keysmash powered by dycode
Παρατηρώντες: Ήρωες @ Από Μηχανής Θέατρο

Παρατηρώντες: Ήρωες @ Από Μηχανής Θέατρο

Και οι τρεις ήταν υπέροχοι! Κρεσέντο δεξιοτεχνίας στην υποκριτική, μεγαλείο ψυχής και μοναδικός συνδυασμός ψυχαγωγίας και συγκίνησης. Πάνος Σκουρολιάκος, Κώστας Αρζόγλου και Χρήστος Βαλαβανίδης. Χωρίς αξιοκρατική σειρά. Άριστα δέκα και στους τρεις τους.

Παρατηρώντες: Η Ετυμηγορία @ Θέατρον, Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»

Παρατηρώντες: Η Ετυμηγορία @ Θέατρον, Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»

Φανταστείτε αυτό. Είτε πιστεύετε, είτε δεν πιστεύετε, είτε είστε υπέρ των δογμάτων ή υπέρ της λογικής, αυτή η παράσταση σας καλύπτει. «Φύλακας άγγελός μου» το ξεδίπλωμα μίας ιστορίας που έχει σαν κεντρικό σημείο της τον αδύναμο άνθρωπο και εκείνον που η παντοδυναμία του του επιτρέπει να είναι ασύδοτος. Εννιά στις δέκα φορές θα κερδίσει ο ασύδοτος, αλλά πόσο υπέροχο είναι το συναίσθημα όταν συμβεί εκείνη η δέκατη φορά;

Παρατηρώντες: Γιοσίρου Γιαμαγκούσι @ Θέατρο OLVIO

Παρατηρώντες: Γιοσίρου Γιαμαγκούσι @ Θέατρο OLVIO

Ο Ελισσαίος Βλάχος, στον ρόλο του Γιοσίρου, ενσαρκώνει με ακρίβεια την εσωτερική πάλη και το αίσθημα εγκατάλειψης του ήρωα που υποδύεται. Τον φέρνει κοντά μας, τον εναρμονίζει με το περιβάλλον και μέσα από τα κωμικά στοιχεία της παράστασης ανοίγει τις σκοτεινές αλλά και γλυκές αποχρώσεις της ψυχοσύνθεσης του ήρωα.  

Ο δολοφόνος είναι… ανάμεσά μας… @ Θέατρο Μικρός Κεραμεικός

Ο δολοφόνος είναι… ανάμεσά μας… @ Θέατρο Μικρός Κεραμεικός

Ο κύριος Παύλος Κοντογιαννίδης δεν χρειάζεται καμία σύσταση. Και μόνο το γεγονός ότι υποδύεται αυτόν που υποδύεται σε ένα έργο του οποίου το κείμενο είναι εντελώς τρελοκομείο, είναι ευκαιρία για γιορτή. Και έτσι ακριβώς το μεθοδεύει ο μεγάλος αυτός ηθοποιός. Με άνεση, με φοβερές εφευρέσεις επί σκηνής και ίσως ένα αυτοσχεδιαστικό μοτίβο υψηλής ποιότητας, καταφέρνει να μας κάνει να συμμετέχουμε και εμείς. Και το εννοώ. Το έργο είναι διαδραστικό.

Παρατηρώντες: Λυσσασμένη γάτα @ Θέατρο Αθηνά

Παρατηρώντες: Λυσσασμένη γάτα @ Θέατρο Αθηνά

Στον ρόλο του πατέρα ο κύριος Γιάννης Βούρος. Όποτε τον έχω δει, έχω συγκλονιστεί. Αυτή τη φορά ήταν ακόμα καλύτερος. Από την ατάκα «Τι συμβαίνει εδώ;» μέχρι τον τρόπο που ξεκλείδωσε τη Rock Star πανοπλία του και βρέθηκε να πετά πιο κοντά στη γη. Περπάτησε μερικά βήματα και έγινε σεισμός! Έμεινε ακίνητος και θεωρήσαμε ότι όλοι οι υπόλοιποι κινούμαστε γύρω του. Ο Roger Daltrey συναντά τον Graham Bonnet και το μείγμα είναι κάτι παραπάνω από εκρηκτικό.

Παρατηρώντες: Χωρίς Αναστολή @ Θεατρική Σκηνή Αντώνη Αντωνίου

Παρατηρώντες: Χωρίς Αναστολή @ Θεατρική Σκηνή Αντώνη Αντωνίου

Η κυρία Νατάσα Ασίκη είναι απίστευτη στον ρόλο της Βιολέτας. Έχει την κωμωδία στο αίμα της. Ο τρόπος που χειρίζεται τον ρόλο σκορπά αβίαστα το γέλιο. Ο κύριος Αντώνης Αντωνίου είναι μια κατηγορία μόνος του. Μπορεί να τον έχετε απολαύσει στη μικρή οθόνη, αλλά πραγματικά είναι θησαυρός πάνω στη σκηνή. Εκατό φορές καλύτερος!

Παρατηρώντες: Μαχαίρι στο κόκαλο @ Θέατρο 104

Παρατηρώντες: Μαχαίρι στο κόκαλο @ Θέατρο 104

Ο Βασίλης Καλφάκης στη σκηνοθεσία φωτίζει το κείμενο, εναλλάσσοντας με δεξιοτεχνία το τραγικό και το κωμικό στη σύγκρουση των στάσεων και των παθών. Ο ίδιος στον ρόλο του Λεωνίδα και η Σάντρα Λειβαδάρα, ως Ελένη, προσφέρουν δύο εξαιρετικές ερμηνείες με βάθος, όπου η ειρωνεία διαδέχεται τη δύναμη.

Παρατηρώντες: Αποσύμπλεξη @ Θέατρο Noūs- Creative Space

Παρατηρώντες: Αποσύμπλεξη @ Θέατρο Noūs- Creative Space

Κάποια στιγμή, κατά τη ροή του έργου, ακούγεται από σκηνής η κορυφαία ατάκα της παράστασης. «Τι θα πρέπει να γίνει για να ξεσηκωθούμε»; Ακριβώς αυτό! Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν αντιδρά πλέον. Από το γεγονός ότι ενάμισι εκατομμύριο Γάλλοι πλημμύρισαν τους δρόμους, για να αντιταχθούν στην κατάργηση του αξάν σιρκονφλέξ, στο έτερο γεγονός, ότι για εγκλήματα κατά της δημοκρατίας, κατά της ανθρωπότητας της ίδιας, ο κόσμος δεν αντιδρά.

Είδαμε πρώτοι: Άνθρωπος χωρίς όνομα @ Θέατρο Οδού Κυκλάδων – Λεύτερης Βογιατζής

Είδαμε πρώτοι: Άνθρωπος χωρίς όνομα @ Θέατρο Οδού Κυκλάδων – Λεύτερης Βογιατζής

Οι λέξεις φαίνονται μικρές και λίγες για να περιγράψω τον υπερταλαντούχο Θανάση Κουρλαμπά. Κάθε φορά μεταμορφώνεται άριστα στον χαρακτήρα που υποδύεται. Κάθε φορά «μεγαλώνει» στα μάτια μας για τον τρόπο που χειρίζεται τον κάθε ρόλο. Τον παρακολουθείς με πραγματικό δέος εκεί πάνω, να αποτυπώνει βαθιά στον θεατή κάθε πτυχή του ρόλου του.

Παρατηρώντες: CATCH THE BUTCHER @ Θέατρο 104

Παρατηρώντες: CATCH THE BUTCHER @ Θέατρο 104

Σαρκαστικές και χιουμοριστικές συμπεριφορές, που με αρκετή παραστατικότητα μας δείχνουν τα κρυμμένα μηνύματα. Παράλληλα, η σκηνοθεσία της Λίνας Φουντόγλου αναδεικνύει ακριβώς κάθε συναίσθημα που θέλει το σενάριο να μας μεταφέρει.

Παρατηρώντες: Σπυριδούλες @ Θέατρο Τζένη Καρέζη

Παρατηρώντες: Σπυριδούλες @ Θέατρο Τζένη Καρέζη

Η θεατρική ομάδα 4Frontal απέδειξε τη δύναμη της πραγματικής ομάδας σε μία σκηνή, με ένα υπέροχο κείμενο της Νεφέλης Μαϊστράλη, τόσο σκληρό όσο και πραγματικό. Σύμμαχος του κειμένου η μουσική από ελληνικούς και πανκ ήχους των Θραξ Πανκc.

Παρατηρώντες: Ένας καταπληκτικός καταθλιπτικός @ Θέατρο Άλφα / Ληναίος – Φωτίου

Παρατηρώντες: Ένας καταπληκτικός καταθλιπτικός @ Θέατρο Άλφα / Ληναίος – Φωτίου

Ο κύριος Αντώνης Καλομοιράκης υπογράφει ένα κείμενο φινετσάτο, φρέσκο, γρήγορο στη ροή και έντονο σε συναισθήματα. Οι χαρακτήρες είναι ανθρώπινοι, με το γκροτέσκο του θεάτρου να καλύπτεται με άνεση από αυτό της καθημερινότητας, ενώ όλα εκείνα που συμβαίνουν βγάζουν άνετα το γέλιο από τους θεατές, οι οποίοι ώρες-ώρες δεν προλαβαίνουν να «χωνέψουν» το αστείο, αφού το ατακαριό είναι καταιγιστικό.

Παρατηρώντες: ΦΛΑΙ @ Faust Bar Theatre

Παρατηρώντες: ΦΛΑΙ @ Faust Bar Theatre

Στο επίκεντρο της αφήγησης βρίσκεται η φράση «Γιατί η ιδιαίτερη ζωή έχει πολλές τρύπες και η συνηθισμένη… μπαλώματα». Η πρωταγωνίστρια μιλά για τις τρύπες ως μεταφορές για τα κενά, τις ελλείψεις και τις στιγμές απώλειας, τις αναποδιές και τις απογοητεύσεις. Όμως, αντί να τις κρύψει ή να τις διορθώσει με μπαλώματα, τις αφήνει ανοιχτές, επιλέγοντας να ζήσει με αυτές, να τις αποδεχτεί.

Παρατηρώντες: Και πότισεν αυταίς μέλαινα χολή @ Θέατρο Μικρός Κεραμεικός

Παρατηρώντες: Και πότισεν αυταίς μέλαινα χολή @ Θέατρο Μικρός Κεραμεικός

Και οι τρεις κυρίες μας έκαναν να ασφυκτιούμε για όση ώρα διήρκησαν οι μονολογήσεις τους. Με το εξαίρετο τρικ της εναλλαγής προσώπων ανά περίπτωση και το δέσιμο των χαρακτήρων μέσω της καίριας τοποθέτησης των ηθοποιών, μας σέρβιραν τις ιστορίες σχεδόν κινηματογραφικά. Η διήγηση άψογη, το αποτέλεσμα εντελώς επιθυμητό.

Παρατηρώντες: Ο Γυάλινος Κόσμος @ Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Παρατηρώντες: Ο Γυάλινος Κόσμος @ Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Το μινιμάλ σκηνικό και η μετρημένη χρήση ήχου και φωτισμών, αφήνουν ολόκληρη την προσοχή στραμμένη στους ηθοποιούς, επιτρέποντάς τους να αναδείξουν πλήρως το ταλέντο και τις ερμηνείες τους. Παρόλ’ αυτά, όταν ο ήχος και τα φώτα χρησιμοποιούνται, το κάνουν με ακρίβεια και επιδέξιο σχεδιασμό, προσθέτοντας ουσιαστική βαρύτητα σε κάθε σκηνή.

Παρατηρώντες: Το ημερολόγιο ενός τρελού @ Θέατρο Εν Αθήναις

Παρατηρώντες: Το ημερολόγιο ενός τρελού @ Θέατρο Εν Αθήναις

Στη συνέχεια… ο Ιωσηφίδης. Τον είχαμε δει στην Πανούκλα του Καμύ, στον Παίχτη του Ντοστογιέφσκι, στο απίστευτο και μαγικό «…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς» του Χρόνη Μίσσιου και τώρα… Άλλη μία ερμηνεία, με την οποία ο ηθοποιός πιστοποιεί ότι μπορεί να παίξει οποιοδήποτε ρόλο και να μας κάνει να μην πιστεύουμε τα μάτια και τα αυτιά μας.

Παρατηρώντες: Το σπίτι με τα δώρα @ Θέατρο 104

Παρατηρώντες: Το σπίτι με τα δώρα @ Θέατρο 104

Οι Αντώνης και Κωνσταντίνος Κούφαλης μας προσφέρουν ένα κείμενο έντονο και σκληρό, που γεννάει συναίσθημα για θέματα δύσκολα, που ακόμα υπάρχουν και η κοινωνία δεν μπορεί να εξαλείψει. Η Μαρία Καρακίτσου, η Μικαέλα Δανά και η Κατερίνα Παρισσινού αποτελούν τις τρεις γυναίκες του σκληρού αυτού κειμένου, που ζωντανεύει στη σκηνή.

Παρατηρώντες: Κριστέλλα @ Θέατρο 104

Παρατηρώντες: Κριστέλλα @ Θέατρο 104

Οι ηθοποιοί μιλούν με εξομολογητική διάθεση γι’ αυτά που ποθούν και ζουν, πότε ανάλαφρα, πότε τεταμένα. Οι διάλογοι είναι γρήγοροι και σύντομοι και διατηρούν την ένταση και το αμείωτο ενδιαφέρον έως το τελευταίο λεπτό.

Παρατηρώντες: διήγηΜΑΣ @ Θέατρο Μικρός Κεραμεικός

Παρατηρώντες: διήγηΜΑΣ @ Θέατρο Μικρός Κεραμεικός

Παίζουν, τραγουδούν, χορεύουν. Οι ατάκες τρέχουν, η προσοχή είναι τεταμένη, οι πρωταγωνίστριες απίστευτα διαβασμένες και μελετημένες και τα νοήματα πολλά. Κάποια στιγμή μας πλησιάζουν. Πού είναι η γυναίκα σου; Πού είναι η φίλη σου; Πού είναι η κοπέλα που έμενε στην απέναντι τέντα; ΠΟΥ; Γιατί εξαφανίστηκαν;

Παρατηρώντες: Αυτόματη εστίαση @ Θέατρο Αργώ

Παρατηρώντες: Αυτόματη εστίαση @ Θέατρο Αργώ

Η σκηνοθέτις, Νατάσα Παπαδάκη, δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου οι θεατές βρίσκονται συνεχώς στο χείλος της ψυχικής κατάρρευσης του πρωταγωνιστή, με τη χρήση ασαφούς χρονικού πλαισίου και μη γραμμικής αφήγησης.

Παρατηρώντες: Βασανίζομαι @ Θέατρο Αλκμήνη

Παρατηρώντες: Βασανίζομαι @ Θέατρο Αλκμήνη

Στον ρόλο του Φωκίωνα ο κύριος Γιώργης Κοντοπόδης, ο οποίος μας περιγράφει τα έργα και τις ημέρες ενός ανθρώπου που δεν έχει μέλλον, ενώ ο ίδιος θα ήθελε πολύ να έχει. Γιατί είναι άνθρωπος πάνω απ’ όλα. Γιατί η καρδούλα του το ξέρει.

Παρατηρώντες: Ο Πουπουλένιος @ Σύγχρονο Θέατρο

Παρατηρώντες: Ο Πουπουλένιος @ Σύγχρονο Θέατρο

Η ανάκριση είναι καταιγιστική, ο θεατής δεν παίρνει ανάσα, δεν μπορεί να πάρει το βλέμμα του από εκεί. Όλα μπροστά μου γίνονται τόσο ζωντανά, που η καρδιά σου σφίγγεται. Έχω παρακολουθήσει αρκετές σειρές και ταινίες με τέτοιου είδους θεματολογία, αλλά δεν περίμενα να αντιδράσω έτσι. Έχω μείνει κολλημένη στη θέση μου καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, πλημμυρίζοντας με ανάμεικτα συναισθήματα.

Παρατηρώντες: Indian Summer @ Από Μηχανής θέατρο

Παρατηρώντες: Indian Summer @ Από Μηχανής θέατρο

Η Τίνα Τζάθα σκηνοθετεί με φυσικότητα, με ζωντάνια, απογυμνώνοντας τις ηρωίδες και καταφέρνει να τις φέρει πολύ κοντά στο κοινό. Η Μαρία Κεσίλογλου και η Ρεγγίνα Ιωαννίδου ακροβατούν πάνω στους πολλαπλούς ρόλους που υποδύονται. Γίνονται η αφορμή να δούμε πέρα από τις τεθλασμένες γραμμές, να αφυπνιστούμε και να βάλουμε σκοπό να ζήσουμε όλα όσα επιθυμούμε.

ZORBA THE GREEK BALLET @ Ηρώδειο

ZORBA THE GREEK BALLET @ Ηρώδειο

«Κατάλαβα πως ο Ζορμπάς ετούτος είναι ο άνθρωπος που τόσον καιρό τον ζητούσα και δεν τον έβρισκα. Μια ζωντανή καρδιά, ένα ζεστό λαρύγγι, μια ακατέργαστη μεγάλη ψυχή, που ακόμα δεν αφαλοκόπηκε από τη μάνα της, τη Γης. Τι θα πει τέχνη, έρωτας της ομορφιάς, αγνότητα, πάθος – ο εργάτης ετούτος μού το ξεδιάλυνε με τα πιο απλά ανθρώπινα λόγια».

Παρατηρώντες: Οι Φόνοι της οδού Μοργκ @ θέατρο Δρόμος

Παρατηρώντες: Οι Φόνοι της οδού Μοργκ @ θέατρο Δρόμος

Η παράσταση που παρακολουθήσαμε στο θέατρο Δρόμος είναι μοναδική! Σίγουρα θα την ξαναδώ. Ο Εμμανουήλ Μαύρος έχει κάνει τρομερή δουλειά στη διασκευή, παντρεύοντας τα δύο έργα του Edgar Allan Poe «Το κλεμμένο γράμμα» και «Οι Φόνοι της οδού Μοργκ».

Παρατηρώντες: ο Μπαμπάς ο Πόλεμος @ Θέατρο OLVIO

Παρατηρώντες: ο Μπαμπάς ο Πόλεμος @ Θέατρο OLVIO

Και οι οκτώ ηθοποιοί έπαιξαν καταπληκτικά και ομολογώ πως επιθυμώ να δηλώσω οπαδός και θαυμαστή κάθε ενός και κάθε μίας από τους υπέροχους οκτώ. Ένας θίασος που κάνει τρομερή ζημιά επί σκηνής και ταυτόχρονα μας τροφοδοτεί με το υπέρτατο απόφθεγμα. Ο πόλεμος δεν δίνει ζωή. Μόνο παίρνει.

Παρατηρώντες: 18/9 @ Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Παρατηρώντες: 18/9 @ Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Το θεατρικό έργο "18/9" είναι ένας σπαρακτικός μονόλογος, που εστιάζει στην ένταση, την αγωνία και τον αγώνα απέναντι στη βία και την αδικία, με κεντρικό θέμα την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής και τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Στην παράσταση, η οποία συνδέεται...

Παρατηρώντες: Προσοχή: Εκτελούνται έργα @ Θέατρο Olvio

Παρατηρώντες: Προσοχή: Εκτελούνται έργα @ Θέατρο Olvio

Πανέξυπνη ιδέα, ομοίως πανέξυπνο κείμενο και πέντε ηθοποιοί επί σκηνής – παρέα τους και ένας κιθαρίστας – με τρελή όρεξη να πάνε την κουβέντα στα άκρα. Ο περίφημος «τσακωμός», με τους δύο εκ των πρωταγωνιστών να ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον σε… αργοπορία και τις δύο από τις τρεις συμπρωταγωνίστριες να λειτουργούν σαν κόουτς σε αγώνα μποξ, είναι απλά απολαυστικός.

Παρατηρώντες: «ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ;» 1980’s @ θέατρο Faust

Παρατηρώντες: «ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ;» 1980’s @ θέατρο Faust

Ο Σταμάτης Πακάκης, αυτό το πολυτάλαντο πλάσμα, έστησε μια παράσταση, όπου παρόλα τα κωμωδιακά της στοιχεία, είναι ένα βαθύ κατηγορώ σε εκείνη τη χαζή, όχι θα το πω, την άχρηστη φράση που ακουγόταν συνεχώς, μέσα από καθημερινές ιστορίες. Όλη η ομάδα είναι τρομερά κουμπωμένη στους ρόλους της.

Παρατηρώντες: Μαύρη Μαγεία ή Άσε τους νεκρούς να πεθάνουν @ Θέατρο Μπέλλος

Παρατηρώντες: Μαύρη Μαγεία ή Άσε τους νεκρούς να πεθάνουν @ Θέατρο Μπέλλος

Τρελοκομείο! Κυρίες και κύριοι, τούτη εδώ παίζει να είναι η πιο παλαβή παράσταση της χρονιάς. Και το γράφω από τώρα, προσέξτε. Δεν θα ανεχθώ παρεμβάσεις μετά. Εδώ μία κυρία τόλμησε και πέρασε από τη μέση του σκηνικού – κι εσύ, μωρή καρακαηδόνα, ντιπ δεν πρόσεξες – και την «έλουσε» ο ίδιος τύπος. «Εεεε! Πού πας; Θα μας γαμήσεις»; Και η κυρία άνοιξε με απορία το στόμα της και έγινε κατά τι πιο ερωτεύσιμη.

Παρατηρώντες: Προμηθέας Εσταυρωμένος @ θέατρο Αλκμήνη

Παρατηρώντες: Προμηθέας Εσταυρωμένος @ θέατρο Αλκμήνη

Η χρήση του σώματος από τον ηθοποιό είναι αξιοθαύμαστη. Κρατά τα χέρια του σε διάταση, υπομένοντας ένα σωματικό μαρτύριο που εντείνει την ψυχολογική πάλη του ήρωα. Αυτή η φυσική καταπόνηση δεν αποτελεί μόνο μέρος της ερμηνείας, αλλά γίνεται και μέσο επικοινωνίας με το κοινό, μετατρέποντας την παράσταση σε μια καθηλωτική εμπειρία.

Παιδικό θέατρο: Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ @ Θέατρο Άλφα – Ληναίος – Φωτίου

Παιδικό θέατρο: Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ @ Θέατρο Άλφα – Ληναίος – Φωτίου

Η σεζόν για τις παιδικές παραστάσεις ξεκίνησε με το δεξί. Είδαμε ένα θαυμάσια δοσμένο έργο, με όμορφα σκηνικά (ρεσιτάλ έμπνευσης και εφαρμογής από την κυρία Γεωργία Μπούρδα) και μάλιστα ψηφιακά, με περιοχές μαγικές και την οθόνη στο πίσω μέρος της σκηνής να δείχνει έναν πλανήτη σε διάφορες μεριές του. Χωράφια, θάλασσες, πειρατικά πλοία, φωτιά στον ουρανό και χαρά στην ψυχή. Ο κύριος Τζαβάρας μας φρόντισε ιδιαίτερα. Πήρε μία ιστορία υπέροχη (υπογράφει και τη διασκευή, μαζί με τον κύριο Γιώργο Ζαφειρόπουλο) και την έκανε περιβάλλον μας.

Παρατηρώντες: ΟΔΥσσΕΑΣ (Τα μπλε σου μάτια και ο πατέρας της θάλασσας του φανταστικού) @ Θέατρο Μικρό Γκλόρια

Παρατηρώντες: ΟΔΥσσΕΑΣ (Τα μπλε σου μάτια και ο πατέρας της θάλασσας του φανταστικού) @ Θέατρο Μικρό Γκλόρια

Ο κύριος Τάκης Παλαντζίδης υποδύεται έναν διαφορετικό Οδυσσέα, έξω από τα έπη του Ομήρου ή του Joyce. Αυτή τη φορά ο πολυμήχανος είναι απλά ένας γλυκύτατος γερούλης, ο οποίος βάλλεται από μία ύπουλη αρρώστια. Είναι αεικίνητος, διαθέτει και εκείνη την απίστευτη χροιά… Κοιμάται στο ταβάνι, φλερτάρει και χορεύει, θυμάται και ξεχνά, με το δεύτερο να υπερνικά το πρώτο. Δίνει μαθήματα υποκριτικής και καταφέρνει να δημιουργήσει μία γλυκιά μελαγχολία σε όλους μας

Παρατηρώντες: cLOwNELY Day @ Θέατρο Μικρός Κεραμεικός

Παρατηρώντες: cLOwNELY Day @ Θέατρο Μικρός Κεραμεικός

Η Χριστίνα Πετρολέκα θα μας οδηγήσει στη μοναξιά του σημερινού κόσμου, μέσα από αστείες στιγμές ενός χαρακτήρα που ενσαρκώνει μοναδικά, κάνοντας χρήση του ταλέντου της θεατρικής κλόουν και ξυλοπόδαρης, που διαθέτει. Είναι ολομόναχη στη σκηνή, αλλά δημιουργεί ένα ζωντανό γεμάτο θίασο.

Παρατηρώντες: Να ξέρετε πως αυτό που ακούτε είναι σφύριγμα τρένου @ Studio Μαυρομιχάλη

Παρατηρώντες: Να ξέρετε πως αυτό που ακούτε είναι σφύριγμα τρένου @ Studio Μαυρομιχάλη

Δεν το συζητώ ότι πάτε και βλέπετε αυτή την παράσταση χθες κιόλας. Είναι ο ιδανικός τρόπος να ανοίξετε τη σεζόν, είναι σφαλιάρα και κλωτσιά στα αχαμνά μίας κοινωνίας που προτιμάει την αλήθεια «γουίδ ε τουίστ» (Τουίστ, ε; Συγκρατήστε το αυτό το τελευταίο), παρά ως έχει.

Ευφραινόμενοι: Les Ballets Trockadero De Monte Carlo @ Παλλάς

Ευφραινόμενοι: Les Ballets Trockadero De Monte Carlo @ Παλλάς

Οι χορευτές απέδειξαν την εξαιρετική τους τεχνική στις πουέντ, εκτελώντας δύσκολες κινήσεις με ακρίβεια και χάρη. Η ένταση και η λεπτομέρεια της κίνησης αναδείκνυαν το πόσο καλά καταρτισμένοι είναι ως επαγγελματίες, ενώ οι ευέλικτες σωματικές τους ερμηνείες διατηρούσαν την κωμική διάθεση της παράστασης. Το χιούμορ δεν ήταν επιφανειακό, αλλά καλά μελετημένο και συνδυασμένο με την τεχνική τους, καθιστώντας την παράσταση όχι “απλά μια παρωδία”, αλλά ένα αληθινό έργο τέχνης.

Παρατηρώντες: One more for the road @ Θέατρο Αλκμήνη

Παρατηρώντες: One more for the road @ Θέατρο Αλκμήνη

Οι κύριοι Νεκτάριος Μάστορης, Γιώργος Χατζηθεοδώρου και Γιώργος Κορρές. Ο τελευταίος μάλιστα πρόλαβε και έμαθε τα λόγια και κάνει ό,τι είδατε, βλέπετε και θα δείτε, μέσα σε μόλις δύο ημέρες! Οι τρεις τους λοιπόν δεν άφησαν πέτρα πάνω στην πέτρα, έχοντας σαν βάση δυο-τρία απλά πραγματάκια.

Παρατηρώντες: Η Τελευταία Απολογία του Νίκου Κοεμτζή @ Θέατρο Σταθμός

Παρατηρώντες: Η Τελευταία Απολογία του Νίκου Κοεμτζή @ Θέατρο Σταθμός

Μπροστά μας βρίσκεται ο κύριος Μάρκος Γέττος, o οποίος υπογράφει και το κείμενο. Ο Νίκος για απόψε. Αφηγείται. Πηγαινοέρχεται. Πέφτει κάτω. Σηκώνεται. Πασαλείβεται με χώμα. Πίνει νερό. Χτυπιέται. Αφηγείται. Στέκεται. Σταματά να μιλά. Κοιτάζει. Αφηγείται.

Παρατηρώντες: Μαχαίρι στο κόκαλο @ Θέατρο 104

Παρατηρώντες: Μαχαίρι στο κόκαλο @ Θέατρο 104

Το ζευγάρι επί σκηνής σε τραβάει κι εσένα μέσα σε αυτή την παρτίδα που παίζει, σε αυτό το τανγκό μίσους και αγάπης, μιας αγάπης που είναι έτοιμη να πέσει σε γκρεμό για χάρη της κοινωνικής ανόδου. Η κυρία Λειβαδάρα συγκλονιστική, κατάφερε να μας κάνει να νιώσουμε και εμείς εγκλωβισμένοι σε έναν γάμο αλλοιωμένο. Ο κύριος Καλφάκης, πιο ώριμος και πιο συνειδητοποιημένος, ο ίδιος φανερά αηδιασμένος με τον Λεωνίδα προς το τέλος, μετά τη συγκλονιστική μεταμόρφωση, φωνάζει της Ελένης «να μην πάρει μαζί της τίποτα από το σπίτι ενός ξεφτίλα».

Θεώμενοι: Blind Forgiveness @ Θέατρο Παλλάς

Θεώμενοι: Blind Forgiveness @ Θέατρο Παλλάς

Η ταλαντούχα σολίστ Fernandez Menes Natalia και ο βραβευμένος σολίστ Julian Mackay είναι οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές της υπέροχης αυτής μουσικής ιστορίας. Μιας ιστορίας σκηνοθετημένης σύμφωνα με τις οδηγίες του Alexander Mogilev, πάνω σε συνθέσεις του μοναδικού Smirnov Arsenii, οι οποίες συνδέονται άψογα με τη μουσική καθοδήγηση από τον διάσημο μαέστρο και ιδρυτή της Συμφωνικής ορχήστρας Arman Urazgaliev.

Θεώμενοι: FOCUS GROUP & RESISTANCE IN A TIME OF PEACE @ THEATRE OF THE NO

Θεώμενοι: FOCUS GROUP & RESISTANCE IN A TIME OF PEACE @ THEATRE OF THE NO

Μια διπλή παράσταση μας περιμένει, από Παρασκευή έως Δευτέρα, στις οκτώ το βράδυ, στο ΤΗΕΑΤRE OF THE NO, μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου.  Η πρώτη παράσταση αφορά το έργο του Jibbe Willems “RESISTANCE IN A TIME OF PEACE”. Το έργο επικεντρώνεται στην έννοια της αντίστασης, όχι σε περιόδους φανερού πολέμου ή καταπίεσης, αλλά σε καιρό ειρήνης – όταν οι γραμμές μεταξύ του σωστού και του λάθους μπορεί να γίνουν θολές και το διακύβευμα της αντίστασης είναι λιγότερο σαφές.

Θεώμενοι: Ηρακλής Μαινόμενος @ Θέατρο Βράχων “Μελίνα Μερκούρη”

Θεώμενοι: Ηρακλής Μαινόμενος @ Θέατρο Βράχων “Μελίνα Μερκούρη”

Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζά ήταν προσεγμένη και ισορροπημένη, επιτρέποντας στους ηθοποιούς να αναδείξουν τις ερμηνείες τους χωρίς περιττές υπερβολές. Ο Καρατζάς φρόντισε να δώσει χώρο στο συναισθηματικό βάρος του έργου, με την ένταση να κλιμακώνεται σταδιακά μέχρι την κορύφωση της τραγωδίας. Επίσης, η χρήση του φυσικού χώρου ήταν ιδιαίτερα ευρηματική, με το περιβάλλον του θεάτρου Βράχων να ενισχύει την αίσθηση της μοίρας και της παντοδυναμίας των θεών.

Θεώμενοι: ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΚΑΔΗΜΙΑ @ Theatre Of The No

Θεώμενοι: ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΚΑΔΗΜΙΑ @ Theatre Of The No

Ο συγκλονιστικός Robert McNamara αφήνεται στον ρόλο του πιθήκου. Γίνεται ορμητικός, γίνεται entertainer, φορά το ανθρώπινο «ρούχο», προσπαθώντας να μας πείσει ότι έγινε άνθρωπος. Κάποιες φορές με χιούμορ και άλλες με βαθιά πίκρα, εξιστορεί όλα όσα τράβηξε στα χέρια των ανθρώπων. Στο πρόσωπό του υπάρχει ακόμα η ουλή της αιχμαλώτισής του, η μία από τις δύο για την ακρίβεια. Προτίθεται να μας δείξει και τη δεύτερη για να πειστούμε.

Θεώμενοι: No Comedy @ Theatre Of The No

Θεώμενοι: No Comedy @ Theatre Of The No

Το κοινό ετερόκλητο και από διάφορα σημεία της μεγάλης γαλάζιας σφαίρας. Από την Καστοριά και από το εξωτερικό, άνθρωποι που διάβασαν για την εκδήλωση και ήλθαν να περάσουν καλά. Και πέρασαν, είμαι σίγουρος. Ο Walter, που ανέβηκε και μίλησε για τα καλά της χώρας μας, για τα όχι-και-τόσο-καλά της χώρας μας, για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Και έβγαλε μπόλικο γέλιο. Ο Τάσος, που τον έχω δει και σε ελληνικό stand up, ήταν επίσης εξαίρετος, με τις αναφορές τους στους straight looking gay συνανθρώπους μας και τις αντιδράσεις των άλλων για ό,τι τους φαίνεται κάπως στριφνό στην κατάποση…

Θεώμενοι: Άμλετ @ Θέατρο Βράχων “Μελίνα Μερκούρη”

Θεώμενοι: Άμλετ @ Θέατρο Βράχων “Μελίνα Μερκούρη”

Το πρωτοποριακό σκηνικό της Μικαέλας Λιακατά δεσπόζει στον χώρο και δίνει έναν αέρα αίγλης και μεγαλοπρέπειας, ενώ παράλληλα λειτουργεί σαν μέσο εστίασης φωτισμού και βίντεο, καθώς ενσωματώνει όλα τα τεχνολογικά μέσα της παράστασης. Τα κοστούμια της Βασιλικής Σύρμα διαπερνούν τον χρόνο και φαντάζουν ταυτόχρονα σύγχρονα και εποχής, δίνοντας ένα ξεχωριστό αέρα και θεατρική υφή στις προσεγμένες κινήσεις των ηθοποιών, υπό την κινησιολογική καθοδήγηση της Πατρίσιας Απέργη και τη μουσική του Σταύρου Γασπαράτου.   

Θεώμενοι: Η σπασμένη στάμνα @ Βεάκειο Θέατρο Πειραιά

Θεώμενοι: Η σπασμένη στάμνα @ Βεάκειο Θέατρο Πειραιά

Ο βοηθός του δικαστή, ο κύριος Αργύρης Αγγέλου, είναι σε κέφια και μεγάλη φόρμα. Σερβίρει τις ατακάρες του με άνεση, το διασκεδάζει και κάνει το κοινό να γελά χωρίς να κοπιάσει. Από την άλλη μεριά, ο επιθεωρητής, ο κύριος Βασίλης Πουλάκος, είναι πολύ τίμιος στην προσέγγισή του, βγάζει γέλιο και δίνει πάσες στους συμπρωταγωνιστές του, για ακόμα περισσότερο γέλιο. Στον ρόλο του δικαστή, ο κύριος Γιώργος Κιμούλης, ο οποίος έχει σκηνοθετήσει την παράσταση και έχει αναλάβει τη διασκευή του κειμένου. Και μόνο που έφερε ενώπιόν μας αυτή την ιστορία, του πρέπουν πολλά μπράβο. Όσο για την απόδοσή του… Γελούσαμε συνέχεια. Συνέχεια όμως!

Θεώμενοι: Σεσουάρ για δολοφόνους @ Βεάκειο Θέατρο Πειραιά

Θεώμενοι: Σεσουάρ για δολοφόνους @ Βεάκειο Θέατρο Πειραιά

Πάνω από δυόμισι ώρες κράτησε η παράσταση! Μπεν Χουρικών διαστάσεων μοτίβο, μόλις στην πρώτη από τις πολλές στάσεις της περιοδείας. Και αυτό έχει να κάνει φυσικά με το πόσο συμμετέχει το κοινό και σε τι κέφια είναι οι ερωτώντες. Κάπως έτσι επηρεάζονται η δομή και η πλοκή και κάπως έτσι έγινε θρύλος αυτή η παράσταση. Ο κόσμος που ήλθε το θέατρο ήξερε τι να περιμένει; Ήξερε ότι από ένα σημείο και μετά θα ανάψουν τα φώτα;

Θεώμενοι: Venus in Fur @ Theatre of the NO

Θεώμενοι: Venus in Fur @ Theatre of the NO

Η Αμαρυλλίς και ο Dirk είναι ευθυγραμμισμένοι πλήρως στους ρόλους τους. Ακροβατούν στα νοήματα του έργου. Στηρίζουν τους ήρωές τους με παιχνιδιάρικες σπίθες, πυρπολώντας τη φαντασία των θεατών. Χρησιμοποιούν εξαιρετικά τις μικρές πινελιές κωμωδίας, δημιουργώντας πιο «γεμάτες» δραματικές εντάσεις.

Θεώμενοι: Η αγαπημένη του κυρίου Λιν @ Πειραιώς 260

Θεώμενοι: Η αγαπημένη του κυρίου Λιν @ Πειραιώς 260

Ο Κωνσταντίνος ακροβατεί ανάλαφρα ανάμεσα στους ρόλους με σταθερότητα. Τον παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα, κρεμόμαστε από τα λόγια του, από τις κινήσεις, τις αντιδράσεις του. Το βλέμμα του είναι «ντυμένο» άλλοτε με φόβο, πένθος, απορία, απώλεια και μοναξιά και άλλοτε με στοργή, αγάπη, φιλία. Στο στέρνο σου φουντώνουν οι αντιδράσεις που σου προκαλεί όλο αυτό. Έχεις χωθεί στον συναισθηματικό κυκεώνα που σου προσφέρει ανιδιοτελώς ο πρωταγωνιστής.

Θεώμενοι: Υπνοβάτες @ Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Θεώμενοι: Υπνοβάτες @ Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Αρχικά θα πρέπει να πω πως όλοι όσοι μπορούν, θα πρέπει να δουν αυτή την παράσταση. Για να δουν πώς είναι να αποτελείς γρανάζι μίας καλολαδωμένης μηχανής. Για να καταλάβουν πως ένα θεατρικό έργο επί σκηνής είναι ζωντανός οργανισμός. Με βούληση δική του. Συγκινηθήκαμε πολύ από τις διάφορες σκηνές αυτής της σπονδυλωτής ιστορίας, από τις διάφορες εκφάνσεις της. Μέσα από ένα τσούρμο μικρές παράλληλες ή τεμνόμενες υπό-ιστορίες, έχουμε ένα βασικό θέμα, μοιρασμένο σε ανθρώπινες ζωές. Είναι η ζωή μας ένα όνειρο; Είναι τα όνειρά μας οι ζωές μας;

Θεώμενοι: Odysseus @ Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Θεώμενοι: Odysseus @ Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

«Παραείμαι άνθρωπος και θα τα καταφέρω»! Αυτό είναι και το μότο ολόκληρης  της παράστασης. Το “Odysseus“ διαφαίνεται ως ένα ανθρωποκεντρικό έργο, όπου οι άνθρωποι λειτουργούν ως θεοί , αψηφώντας τη θρησκεία, τους χρησμούς, την ίδια τους τη μοίρα. Άνθρωποι ζηλευτοί, ακόμη και από τους ίδιους τους θεούς. Τολμώ να πω πως ίσως και να φαίνονται μηδενιστές και αλαζόνες. Όμως το “Odysseus” απλώς υπεροτονίζει την ανθρώπινη υπερδύναμη που εν τέλει θα σε οδηγήσει στον προορισμό σου. Αρκεί εσύ να απολαύσεις τη διαδρομή και να σταθείς στη δίκη σου δύναμη.

θεώμενοι: Dirty Granny Tales – The Philanthropist @ Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

θεώμενοι: Dirty Granny Tales – The Philanthropist @ Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Είναι κάτι πρωτοποριακό, είναι απίστευτα καλαίσθητο και συνδυάζει όλες τις τέχνες στο αυτό έργο. Στο μπιζάρισμα χαρήκαμε – και μάλιστα με το παραπάνω – την ομάδα που παρουσίασε αυτό το θέαμα, η οποία μάλιστα χαιρέτισε, έτρεξε κατά μήκος της σκηνής, άπλωσε το χέρι για απανωτά hi-five και έδειξε ότι μπορεί να το διασκέδασε περισσότερο από όλους μας. Είναι μία παράσταση που αποτελεί πρώτης τάξεως ξύπνημα για τις αισθήσεις, τη λογική μας, τον ίδιο μας τον νου, αφού τον τσιγκλάει σε πολλά σημεία και δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω.

Θεώμενοι: ΤHE LAST LUNCH @ Theatre of the No

Θεώμενοι: ΤHE LAST LUNCH @ Theatre of the No

Η φαρσοκωμωδία “The Last lunch” του Yoel Wulfhart ανοίγει ένα δρόμο προς εμάς να ξεπεράσουμε τους φόβους μας και να σκεφτούμε τη ζωή, να κάνουμε έναν απολογισμό βλέποντας επί σκηνής αυτά τα υπερταλαντούχα παιδιά να υποδύονται εμάς. Μέσα από το χιούμορ που περικλείει το κείμενο, μέσα από τις αλήθειες που αναδύονται σε κάθε σκηνή, έχουμε τη δυνατότητα να εισχωρήσουμε μέσα μας και να αναλογιστούμε, να πάρουμε αποφάσεις και να οδηγήσουμε τη ζωή μας σε αυτό που θα θέλαμε να είναι.

Θεώμενοι: Στη Σκιά του Λούσια @ Θέατρο Θησείον

Θεώμενοι: Στη Σκιά του Λούσια @ Θέατρο Θησείον

Ο κυρία Κυριαζή σκηνοθέτησε ένα έργο με τρόπο που να προκαλεί το ενδιαφέρον. Έχει να διηγηθεί μία ιστορία μεγάλη σε διάρκεια και θέλει να το κάνει με τρόπο μινιμάλ αλλά και μπαρόκ. Και το καταφέρνει. Η ύφανση και η πλοκή εμφανίζονται και παρουσιάζονται σαν έργο που φεύγει από το θέατρο και γίνεται κάτι άλλο, πιο πολυδιάστατο, πιο «φιλικό στον χρήστη». Πανέξυπνη η χρήση τραγουδιών εποχής, από ηχογραφήσεις εκείνης της εποχής και πολύ πιο παλιές, που λειτούργησαν σαν το άτυπο soundtrack της παράστασης.

Θεώμενοι: Άλλες εποχές @ Θέατρο της Οδού Κυκλάδων

Θεώμενοι: Άλλες εποχές @ Θέατρο της Οδού Κυκλάδων

Γνώμη μου είναι να έχετε διαβάσει γι’ αυτό το έργο, πριν πάτε να δείτε την παράσταση. Ομολογώ πως δεν το έκανα και ήταν το πρώτο πράγμα που θέλησα να κάνω, μετά το πέρας του έργου. Γιατί, εκεί προς το τέλος, όταν οι ατάκες ίπταντο πάνω από το κοινό, άρχισα να σκέφτομαι «Τι διάολο… Μήπως και οι τρεις είναι…». Μήπως λοιπόν; Ήταν μία σχεδόν εξωσωματική εμπειρία το ότι πήγα αδιάβαστος και ανυποψίαστος, από την άλλη όμως, αν είχα διαβάσει, θα είχα γίνει κοινωνός αυτού του «Τι έγινε μόλις τώρα;».

Θεώμενοι: 801,5 μ. @ Θέατρο Τζένη Καρέζη

Θεώμενοι: 801,5 μ. @ Θέατρο Τζένη Καρέζη

Η πανέξυπνη σκηνοθεσία του κυρίου Χάρη Πεχλιβανίδη, ο οποίος είχε και την ιδέα να γίνει έργο το συγκεκριμένο θέμα και ο οποίος το χειρίστηκε ιδανικά, με τη βοήθεια της κυρίας Κορίνας Βασιλειάδου (σύμβουλος δραματουργίας), τοποθετεί ένα βουνό από κουβέρτες και κυβικά καθίσματα στο κέντρο της σκηνής και το «κατεδαφίζει», αποκαλύπτοντας το πρόσωπο που δεν θα ξαναδούμε. Παίρνει το κείμενο και το κάνει μανιφέστο. Ξεσπά κατά εκείνων που κάνουν κακό γιατί «καιρός ήταν». Ξεσπά κατά εκείνων που κάνουν κακό γιατί «μίλαγε πολύ».

Θεώμενοι: Κυνήγι Αρουραίων @ Studio Μαυρομιχάλη

Θεώμενοι: Κυνήγι Αρουραίων @ Studio Μαυρομιχάλη

Ο Αυστριακός σκηνοθέτης Martin Scharnhorst, ο οποίος έχει επιμεληθεί και τη δραματουργική επεξεργασία, φροντίζει να δείξει αμέσως την παθογένεια στη σχέση των συγκεκριμένων δύο ανθρώπων. Η οποία τέμνει πολλά σύγχρονα «ζευγάρια». Δεν ξέρουμε καλά-καλά το όνομα του άλλου και επιζητούμε τη σχέση. Δεν είναι ταινία η ζωή μας, θα θέλαμε όμως να τη ζήσουμε έτσι. Χωρίς Happy End, αλλά με happy ending. Σημεία των καιρών.

Θεώμενοι: ΦΑΕ! @ Πόλις Πολυχώρος

Θεώμενοι: ΦΑΕ! @ Πόλις Πολυχώρος

Ο χειμαρρώδης αφηγηματικός μονόλογος της Μαρίζας Τσιακουμάκη ήταν μια απέραντη λίμνη μνήμης. Είμαι σίγουρη πως όλοι βρήκαμε σημεία, καταστάσεις και συμπεριφορές γνώριμες και ήλθαμε εύκολα σε σύμπνοια με την ηρωίδα. Ο μονόλογος ήταν ένα συνεχόμενο περιστροφικό μονοπάτι που σε ταλάνιζε σε κάθε σημείο του «ταξιδιού». Η Μαρίζα χειρίστηκε άψογα τον ρόλο της. Είχε ένα μοναδικό τρόπο να σε φέρνει κοντά της και να δημιουργεί μοναδικές  συγκινησιακές στιγμές. Ο Τάσος Φραγκιάς έδωσε πνοή στο κείμενο, μέσα από μια κωμικοδραματική σκηνοθεσία, που κράταγε στο απόγειο την προσήλωσή μας. Έδωσε χώρο στην ηρωίδα να αναπτυχθεί, να ανοίξει τα ψυχικά της φτερά, να λυτρωθεί αφηγούμενη την ιστορία της.

Θεώμενοι: 𝝦𝝞𝝬𝝖𝝦𝝙𝝤𝝨 |||* @ Σύγχρονο Θέατρο

Θεώμενοι: 𝝦𝝞𝝬𝝖𝝦𝝙𝝤𝝨 |||* @ Σύγχρονο Θέατρο

Και κάπου εκεί εμφανίστηκε ο κύριος Ορέστης Τζιόβας. Απίστευτος! Απερίγραπτος! Ένας πρωταγωνιστής σε δαιμονιώδη κατάσταση, βασισμένος σε έναν ρόλο αβανταδόρικο, τον οποίο όμως μετέτρεψε σε κάτι δικό του. Σαν Ριχάρδος ήταν τόσο καλός, που τον μισήσαμε. Με το ένα του χέρι να «κινείται» σαν παράλυτο, με κίνηση και στάση σώματος που αποτέλεσε βασικό κομμάτι του χαρακτήρα του και με χροιά άλλο τόσο εντυπωσιακή, κατέλαβε τη σκηνή.

Θεώμενοι: Άτλας της δεκαετίας του 2000

Θεώμενοι: Άτλας της δεκαετίας του 2000

Κειμέναρα από τις κυρίες Παναγιώτα Κωνσταντινάκου και Ιωάννα Λιούτσια (οι οποίες υπογράφουν και τη δραματουργία και τον κύριο Παντελή Φλατσούση (τον σκηνοθέτη της παράστασης), που εστίασε σε μεγάλες στιγμές της συγκεκριμένης δεκαετίας, στη χώρα μας και τον πλανήτη ολόκληρο. Οι Ολυμπιακοί αγώνες, η ενδεκάτη Σεπτεμβρίου, το τρομοκρατικό χτύπημα στη Μαδρίτη, είναι μερικά μόνο από αυτά που συνέβησαν, που περιγράφονται, που βιώθηκαν, που αναλύθηκαν.

Θεώμενοι: Αλιγάτορες @ Θέατρο Γκλόρια

Θεώμενοι: Αλιγάτορες @ Θέατρο Γκλόρια

Ο κύριος Γεράσιμος Γεννατάς είναι εξαιρετικός στον ρόλο του Ντάνιελ.  Καταφέρνει να σε ταρακουνήσει, να σε βάλει να σκεφτείς, να βιώσεις. Να δεις τα πράγματα από μια άλλη σκοπιά. Ορθώνει τις αξίες και τα ιδανικά σου. Αγανακτείς βλέποντας τον διασυρμό ενός αθώου, προσπαθείς να κατανοήσεις πως εσύ μέσα σε αυτό το σαθρό σύνολο της κοινωνίας μπορείς να κόψεις τον ομφάλιο λώρο και να βγεις αλώβητος και αναγεννημένος και πως μπορείς να κάνεις και την κοινωνία που ζεις πιο ανθρώπινη. Πιο ουσιαστική.

Θεώμενοι: Παλινωδία ή Ορφέας και Ευρυδίκη @ Θέατρο Φούρνος

Θεώμενοι: Παλινωδία ή Ορφέας και Ευρυδίκη @ Θέατρο Φούρνος

Ομοιόμορφα ντυμένα τα αγόρια, ομοίως τα κορίτσια, με το γούστο και την καλαισθησία του κυρίου Πάνου Κούγια (άλλως H_Theia_Soula). Χορεύετε; Τα ζευγάρια αιωρούνται από ένα αόρατο σχοινί, κάτω τους βρίσκεται ένα – επίσης αόρατο – δίχτυ ασφαλείας και η αφήγηση ξεκινά. Ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης, μέσα από τη ματιά της κυρίας Βαρβάρας Νταλιάνη, η οποία υπογράφει σκηνοθεσία και δραματουργία.

Θεώμενοι: Κέννυ & Φενού @ Studio Μαυρομιχάλη

Θεώμενοι: Κέννυ & Φενού @ Studio Μαυρομιχάλη

Μία παράσταση που θα αγαπήσετε, για τον αντιπολεμικό της χαρακτήρα και τις ερμηνείες των ηρώων. Ένα δίδυμο που στέκεται κραταιό στη σκηνή, που αφηγείται με όμορφο τρόπο μια ιστορία ανθρώπινη. Μια ιστορία γλυκιά και πικρή. Ο πόλεμος στο μυαλό του ανθρώπου. Το αναγκαίο καλό για την «ανάπτυξη» και ο εφιάλτης του μέλλοντος. Όπως έχει πει και ΤΟ τραγούδι, «Λένε ότι πρέπει να δώσουμε μάχη για να διατηρήσουμε την ελευθερία μας, αλλά πρέπει, Θεέ μου, να υπάρχει ένας καλύτερος τρόπος… απ’ αυτό τον πόλεμο»…

Θεώμενοι: The Big Game @ Θέατρο Αλκμήνη

Θεώμενοι: The Big Game @ Θέατρο Αλκμήνη

Το κείμενο της κυρίας Λείας Βιτάλη σκηνοθετεί ο κύριος Θοδωρής Βουρνάς, ο οποίος φέρνει επί σκηνής μία δυστοπία, τη βαφτίζει ουτοπία, κρατά όλα τα πλην της πρώτης και κάνει να αιωρούνται κάποια από τα συν της δεύτερης. Λυτό σκηνικό, όμορφα κοστούμια, τα οποία έχει επιμεληθεί η κυρία Έλενα Φιλιππίδου και μουσική. Διάφορα τραγούδια, διάφορα «είδη» και συνεχής ροή και κίνηση.

Θεώμενοι: Τα Ραδίκια Ανάποδα@ θέατρο Αργώ

Θεώμενοι: Τα Ραδίκια Ανάποδα@ θέατρο Αργώ

Δεκατρείς επικήδειοι μας περιμένουν στο δίωρο της παράστασης που περνάει αβίαστα. Ο μοναδικός Γιώργος Γαλίτης, με το αστείρευτο χιούμορ, το πληθωρικό ταπεραμέντο και την τεράστια κωμική δύναμη που διαθέτει, μας γονάτισε. Κάθε επικήδειος ήταν και ένας χείμαρρος γέλιου. Πιστεύω πως σε κάθε παράσταση βάζει στοίχημα πόσο θα τεντώσει τους θεατές, πόσο θα καταφέρει να τους κάνει να ξεφύγουν. Το κερδίζει πάντα, έχω να σας πω.

Θεώμενοι: Άλλα για τον Γλάρο δε γνωρίζω @ Ρεκτιφιέ

Θεώμενοι: Άλλα για τον Γλάρο δε γνωρίζω @ Ρεκτιφιέ

Είναι μία παράσταση που εξελίσσεται μπροστά σου, που γεννιέται, ανθίζει και πεθαίνει… και εσύ, κάποια στιγμή, θα θυμηθείς το τελευταίο δεκάλεπτο. Τον διάλογο που σε πάει κατευθείαν στο πρωτότυπο και την τραγική κατάληξη του ονειροπόλου, του όχι και τόσο δυνατού… Κάποτε σκότωσε κάποιος ένα γλάρο. «Και τι έγινε;» πήγε να αποφανθεί κάποιος άλλος. Δεν πρόλαβε. Έπεσε κάτι πάνω του. Σαν κάτι από κατάρα άλμπατρος. Όμορφη παράσταση. Μία κωμωδία γουίδ ε τουίστ. Προσυπογράφουμε.

Θεώμενοι: Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας @ Θέατρον – Ελληνικός Κόσμος

Θεώμενοι: Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας @ Θέατρον – Ελληνικός Κόσμος

Στον ρόλο της κοντέσσας το δέκα το καλό. Η κυρία Νένα Μεντή, μία ηθοποιός που δεν έχει ανάγκη από κανένα σχόλιο. Δείχνει με τόση ακρίβεια την ιδιοσυγκρασία και την ψυχολογική και σωματική κατάσταση της κοντέσας, που θα έλεγε κάποιος ότι ο Ξενόπουλος ο ίδιος της είπε πώς να το κάνει! Το πικρό χιούμορ, οι ατάκες της, οι ματιές της, οι κινήσεις της… Ένα μικρό θαύμα συντελείται στη σκηνή του θεάτρου…

Θεώμενοι: Βίρα τις άγκυρες @ Θέατρο Παλλάς

Θεώμενοι: Βίρα τις άγκυρες @ Θέατρο Παλλάς

Ο Πελτέκης σκηνοθετεί μία μεγάλη παράσταση ακριβώς όπως της πρέπει. Με γκράντε συναίσθημα, με νοοτροπία που κλείνει το μάτι στις καλές εποχές της επιθεώρησης, με σκεπτικό που έχει αντλήσει πολλές εικόνες από τις υπέρ-παραγωγές του εξωτερικού. Γιατί και εδώ για μία υπερπαραγωγή πρόκειται.

Θεώμενοι: Περιμένοντας τον Γκοντό @ Theatre Of The No

Θεώμενοι: Περιμένοντας τον Γκοντό @ Theatre Of The No

Ο David Gilliam είναι μαγικός στον ρόλο του Βλαντιμίρ. Κινείται δεσποτικά στον χώρο και παρέα με τη Βάσια Βασιλείου στήνουν ένα ζωντανό και οικείο έδαφος, ώστε να «πατήσει» ο θεατής. Ο Γιώργος Χουσάκος στην πρώτη, αλλά και στη δεύτερη πράξη, «δημιουργεί» έναν Πότζο τόσο δυναμικό αλλά και αδύναμο, που σε παρασέρνει σε ερωτήματα. Η Αναστασία Μπουγιάκα ως Λάκι μας άφησε άφωνους με τον τρόπο που χειρίστηκε τον μονόλογό της. Η ταχύτητα, η άρθρωση, τα νοήματα, όλα ξεπηδούσαν σαν χείμαρρος από το στόμα και το σώμα της. Ο Νίκος Διονυσίου έδωσε ανάσα στο κείμενο μέσα από τη σκηνοθεσία του.

Θεώμενοι: Amber Alert @ Θέατρο Βικτώρια

Θεώμενοι: Amber Alert @ Θέατρο Βικτώρια

Η κυρία Γεωργία Ζώη υποστηρίζει ένα εκπληκτικό κείμενο, με τρόπο που προκαλεί τον θαυμασμό μας, με μέθοδο που δείχνει τη στόφα της, το τάλαντό της, την εμπειρία της, την άνεσή της. ΕΙΝΑΙ η χαροκαμένη μάνα του έργου. Δεν χρειάζεται να πείσει κανέναν για την ερμηνεία της. Γιατί από την πρώτη στιγμή ΕΓΙΝΕ ο χαρακτήρας της. Δεν είδαμε ποτέ την ηθοποιό πάνω στη σκηνή. Μόνο τη μάνα. Μόνο τη γυναίκα που φλερτάρει με την τρέλα, γιατί δεν το χωράει ο νους της. Μόνο τον άνθρωπο που έχουν ξεχάσει όλοι οι ανθρώποι, μαζί και ο θεός.

Θεώμενοι: Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα  @ Θέατρο Αργώ

Θεώμενοι: Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα  @ Θέατρο Αργώ

Η κυρία Υψηλάντη γίνεται εξουσιαστική, γίνεται απότομη, κόντρα στη γλυκιά εμφάνισή της, κάνοντας την ηρωίδα της πολυδιάστατη. Ερμηνεύει με τέτοιο πάθος που μονοπωλεί τις αισθήσεις σου. Είναι απίστευτα κουμπωμένη στον ρόλο και όλες τις οι κινήσεις, το ύφος ακόμα και η αύρα της, μεταμορφώνονται και καθρεπτίζουν όλα τα συναισθήματα της Μπερνάρντα. Μοναδική και μαγική ακόμα μια φορά. Ένοιωσα δέος βλέποντάς την.

Θεώμενοι: Διψάω @ Θέατρο 104

Θεώμενοι: Διψάω @ Θέατρο 104

Η κυρία Βάσια Βασιλείου σκηνοθετεί με τρόπο που αναδεικνύει ακόμα περισσότερο την κλειστοφοβία του έργου και του χαρακτήρα. Ένα πανί, οι κατάλληλοι φωτισμοί και μία κούκλα ακέφαλη, ορίζουν τις βασικές γραμμές του σκηνικού. Συχνά πυκνά τις ατάκες συντροφεύουν διάφοροι θριλερικοί ήχοι, οι οποίοι τονίζουν τη σκοτεινή πλευρά του χαρακτήρα, την τρέλα που ελλοχεύει πίσω από το χαμόγελο.

Θεώμενοι: Anna & Margot @ Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής

Θεώμενοι: Anna & Margot @ Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής

Σκηνοθετικά η παράσταση παρουσιάζει ωμά και χωρίς φιοριτούρες τα δρώμενα και εισχωρεί σε βάθος στον ψυχισμό των δυο κοριτσιών. Η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Salvatore Bezzi εντείνει τις στιγμές της παράστασης. Τα σκηνικά και τα κοστούμια της Μέλπως Κασαπίδου διογκώνουν τον κλειστοφοβικό αέρα, τονίζουν τα δρώμενα χωρίς να βγαίνουν στο επίκεντρο. Εκεί εστιάζουν οι δυο πρωταγωνίστριες Κωνσταντίνα Ράικου (Άννα Φρανκ) και  Φιλία Κανελλοπούλου (Μάργκοτ Φρανκ).

Θεώμενοι: Μήδειας Υλικό @ BIOS/Main Stage

Θεώμενοι: Μήδειας Υλικό @ BIOS/Main Stage

Η κυρία Μπουζούρη πατά πάνω στο κείμενο του Χάινερ Μύλλερ, του οποίου τη μετάφραση υπογράφει η κυρία Ελένη Βαροπούλου. Είναι όμορφη, είναι γλυκιά, είναι τίποτα απ’ όλα αυτά και κάτι λιγότερο, είναι πολλά περισσότερα, αλλά δεν επιθυμεί να τα δείξει. Η Μήδεια στρέφεται στον Ιάσωνα, την αρχή και το τέλος της, όπως τον αποκαλεί. Απευθύνεται στα παιδιά της και τους λέει να πάνε στον πατέρα τους. Μηχανεύεται τρόπους να κάνει κακό στην καινούργια – όπου να ‘ναι – σύζυγο του αχαΐρευτου. Ουρλιάζει, βήχει, ξερνά… Προσπαθεί να σταθεί όρθια, στα ποδάρια της.

Θεώμενοι: Γιοσίρου Γιαμαγκούσι @ Θέατρο Olvio

Θεώμενοι: Γιοσίρου Γιαμαγκούσι @ Θέατρο Olvio

Η σκηνοθεσία του Μιχάλη Κοιλάκου τάσσεται υπέρ του μυστηρίου και της μοναδικής ταυτότητας της παράστασης. Τα σκηνικά της Άννα Σάπκα και της Μαργαρίτας Τζαννέτου είναι λιτά, «ατημέλητα» μεν, καίρια στημένα δε. Φωνάζουν χωρίς να μιλούν, καθρεπτίζοντας την κοινωνία αλλά και την ιδιοσυγκρασία της παράστασης. Τα κοστούμια της Ιφιγένειας Νταουντάκη ευρηματικά, γεμάτα συμβολισμούς, διογκώνουν την αίσθηση των δρώμενων.

θεώμενοι: Αἱ συνέπειαι τῆς παλαιᾶς ἱστορίας @ Θέατρο Αλκμήνη

θεώμενοι: Αἱ συνέπειαι τῆς παλαιᾶς ἱστορίας @ Θέατρο Αλκμήνη

Ξεκινώντας από τη γλώσσα του κειμένου, την καθαρεύουσα, τον ρομαντισμό, τον εξιδανικευμένο έρωτα, τις ψυχικές παθήσεις, τη δύναμη και την αδυναμία της ψυχής, την ποιητική αίσθηση που αναβλύζει, δίνει τη δυνατότητα στον θεατή, μέσα από την αέρινη σκηνοθεσία των Δέσποινα Μπισχινιώτη και Διογένη Γκίκα, να εισχωρήσει στον μονόδρομο του έρωτα, τον τρόπο σκέψης της εποχής, ενώ παράλληλα έρχεται πολύ κοντά στον ψυχισμό του συγγραφέα.

Θεώμενοι: Θεόφιλος sold @ θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών

Θεώμενοι: Θεόφιλος sold @ θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών

Η κυρία Σταυριανίδου είχε να δουλέψει πάνω σε ένα πανέμορφο κείμενο, το οποίο υπογράφει ο κύριος Σαμσών Ρακάς και κινήθηκε με αυτό μοναδικά. Με την πληθωρική σκηνοθεσία της κυρίας Όλιας Λαζαρίδου, η οποία έβγαλε ορδές λαγών από το καπέλο για ακόμα μια φορά και χάρη στη δουλειά και την εκτελεστική δεινότητά της, κατάφερε και έκανε το έργο κάτι σαν δώρο. Εμείς απλά ξετυλίξαμε το απέξω, απομακρύναμε τις κορδέλες και γουρλώσαμε τα μάτια μας.

Θεώμενοι: Δαγκώνει; @ Θέατρο Φούρνος

Θεώμενοι: Δαγκώνει; @ Θέατρο Φούρνος

Η Όλγα Ποζέλη, μέσα από το κείμενο της Μαρίας Γουλή, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σε μια παράσταση για τα ζώα. Τώρα το ποιος τελικά δαγκώνει θα το αποφασίσει μόνος του ο θεατής, παρακολουθώντας μια διαδραστική παράσταση, γεμάτη αλήθειες αλλά και προβληματισμούς.

Θεώμενοι: Η Μουγγή Καμπάνα – Θέατρο Μπέλλος

Θεώμενοι: Η Μουγγή Καμπάνα – Θέατρο Μπέλλος

Είναι πανδύσκολο αυτό που επιχειρούν οι τέσσερις ηθοποιοί. Είναι τέτοια η αυτοσυγκέντρωση, που είχα την αίσθηση πως και η παραμικρή απόκλιση θα προκαλούσε χιονοστιβάδα από ανεπιθύμητες εξελίξεις. Εννοείται πως θα έχουν τα στεγανά τους, αλλά πρέπει να δείτε, πρέπει να παρακολουθήσετε. Η ροή είναι συναρπαστική και δένεται από τις ατάκες και τις κινήσεις των τεσσάρων. Σαν ζωντανός οργανισμός. Από το πώς ατακάρουν μέχρι το πώς ανταμώνουν για να χορέψουν.

Θεώμενοι: Darknet @ Θέατρο 104

Θεώμενοι: Darknet @ Θέατρο 104

Η ομάδα των παιδιών επάνω στη σκηνή καταθέτει μέσα από τις ιστορίες τον προβληματισμό της. Τον φόβο για το αύριο… Μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Είναι συντονισμένοι και παθιασμένοι για αυτό που κάνουν, όλοι τους. Είναι οικείοι και εύκολα σε παρασέρνουν σε όλο αυτό. Κινούνται μοναδικά στο χώρο, αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα χωρίς τρικάκια. Άλλωστε το θέμα της παράστασης έχει από μόνο του τεράστιες διαστάσεις και τα παιδιά κινούνται ακροβατικά πάνω του, ξυπνώντας μας από τον λήθαργο.

Θέωμενοι: MultiMedea @ Θέατρο Άβατον

Θέωμενοι: MultiMedea @ Θέατρο Άβατον

Η κυρία Όλγα Τζωρτζ υπογράφει τη σκηνοθεσία, βασισμένη στο κείμενο της θεατρικής συγγραφέως και καθηγήτριας πανεπιστημίου – μεταξύ άλλων – Πάμελα Πράθερ. Το κείμενο έχει μεταφράσει η κυρία Άρλα Φύτρου. Πρόκειται για μία σκηνοθεσία πανέξυπνη και ευρηματική, αφού εμφανίζει και εξαφανίζει κάθε πρωταγωνίστρια με απλό τρόπο και χωρίς να επηρεάζει καθόλου τη ροή. Ίσα-ίσα, που τη φορτίζει ακόμα περισσότερο. Οι τρεις πρωταγωνίστριες στέκονται αγέρωχες, πάνω από όλα, στη σκηνή, λαμπερές και ήπιες.

Θεώμενοι: Pietà @ Σύγχρονο Θέατρο

Θεώμενοι: Pietà @ Σύγχρονο Θέατρο

Θα στριφογυρίσετε στο κάθισμά σας. Θα νιώσετε πολύ άβολα. Να το ξαναγράψω αυτό. Θα νιώσετε ΠΟΛΥ άβολα. Ο κόμπος στον λαιμό δεν θα φεύγει, το σφίξιμο στο στομάχι δεν θα υποχωρεί. Είναι η άψογη αποτύπωση και το τάλαντο των πρωταγωνιστριών. Είναι το κείμενο, που άνετα θα μπορούσε να είναι το καλύτερο της χρονιάς. Είναι η σκηνοθετική μαεστρία της κυρίας Μάρθας Μπουζιούρη, που μετέτρεψε ένα δρώμενο σε ντοκιμαντέρ και από κει σε ζωή. Γιατί έτσι τα χειρίζεται όλα αυτά η ζωή. Με ένα χαμόγελο και ένα δάκρυ. Και την πεποίθηση ότι «Δεν έφυγε ποτέ. Μόνο το σώμα της».

Θεώμενοι: Το σώμα της γυναίκας ως πεδίο μάχης @ Θέατρο Χώρος

Θεώμενοι: Το σώμα της γυναίκας ως πεδίο μάχης @ Θέατρο Χώρος

Βασισμένη στο κείμενο του Ρουμάνου συγγραφέα Ματέι Βισνιέκ, μεταφρασμένο από την κυρία Νατάσα Σίδερη, αυτή η παράσταση χτυπά στο ψαχνό. Ο πόλεμος δεν δίνει ζωές, μόνο παίρνει! Το έχω γράψει πολλές φορές, δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσω. Ο πόλεμος είναι φρίκη και ο βιασμός ίσως να είναι η χειρότερη μορφή βασανισμού. Το γυναικείο σώμα όμως ΔΕΝ δημιουργήθηκε για να αποτελεί πεδίο μάχης. Η λογική του παραλόγου σε έναν κόσμο που, ακόμα και σήμερα, επιλέγει τον πόλεμο σαν «λύση για την ειρήνη».

θεώμενοι: A MAN and HIS DOUBLE @ ΠΛΥΦΑ

θεώμενοι: A MAN and HIS DOUBLE @ ΠΛΥΦΑ

Ο κύριος Βαρδαξόγλου εμφανίζεται μπροστά μας με ένα κοστούμι (τα εύσημα στην κυρία Ελλάδα Δαμιανού για την ιδέα, την εκτέλεση και την εφαρμογή), το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «λυρικά φουτουριστικό», το οποίο θα μπορούσε να ανήκει σε πρότερη μακρινή εποχή, το οποίο, μέσω των εξαιρετικών φωτισμών του κυρίου Βαγγέλη Μούντριχα, μετατρέπει το ανθρώπινο σώμα σε καμβά, σε οθόνη παρακολούθησης των εσωτερικών λειτουργιών του, σε λάβα που μόλις ξεχύθηκε από το ηφαίστειο.