Είναι ένας ηθοποιός που γράφει τη δική του σελίδα στο θέατρο και την τέχνη γενικότερα. Τα τελευταία χρόνια μας έχει καλομάθει με εντυπωσιακούς μονολόγους πάνω σε δικά του κείμενα, οι οποίοι ιντριγκάρουν τον θεατή να παρακολουθήσει και να προβληματιστεί. Να συγκινηθεί και να μάθει. Μία παίδευση ολοκληρωτική. Μιλήσαμε με τον Χρήστο Λιακόπουλο, τον ρωτήσαμε για τη νέα του παράσταση «Προμηθέας Εσταυρωμένος», μάθαμε για τον τρόπο που δουλεύει, για το πόσο παθιάζεται με την τέχνη του, για το πόσο όμορφα την υπηρετεί. Θερμές ευχαριστίες στον Αντώνη Κοκολάκη και το εξαιρετικό επιτελείο του, το οποίο φρόντισε να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη.

Πώς επιλέξατε να γράψετε το συγκεκριμένο έργο; Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα; Είναι πρόσφατο το κείμενό σας αυτό ή θεωρήσατε ότι έχει έλθει πλέον η ώρα να ανεβεί σαν παράσταση;
Μετά τα τέσσερα συνεχή χρόνια της επιτυχημένης πορείας του πρώτου έργου μου «Αυτοκράτωρ Αδριανός», ήθελα το επόμενο να είναι ακόμα καλύτερο. Ψάχνοντας να βρω με τι θα καταπιαστώ μου, ήρθε στον νου η ιστορία του Προμηθέα. Άρχισα να διαβάζω όσα μπόρεσα να βρω σε σχέση με αυτόν και όχι μόνο και κάποια στιγμή ωρίμασε η απόφασή μου να γράψω τον συγκεκριμένο μονόλογο. Το κείμενο γράφτηκε σχεδόν δυόμιση χρόνια πριν, όμως μέχρι ν’ ανέβει ως παράσταση στο θέατρο η επεξεργασία του όλου εγχειρήματος ήταν συνεχής.

Και σε αυτή την παράσταση τα κάνετε όλα εσείς. Σας αρέσει η ιδέα της δουλειάς, στην οποία έχετε τον απόλυτο έλεγχο της παράστασης και της προετοιμασίας της;
Πράγματι νιώθω μεγαλύτερη σιγουριά όταν στηρίζομαι στον εαυτό μου. Όμως είναι τέτοιος ο τρόπος που γράφω το κείμενο συνεπικουρώντας στη διαδικασία αυτή οι σκηνοθετικές ιδέες, η μουσική επιλογή, η όλη ατμόσφαιρα επί σκηνής (στη φαντασία μου), αλλά και η υποκριτική που το συνολικό εγχείρημα οικοδομείται ενιαία.

Ο Προμηθέας είναι εκείνος που πήρε όλες τις αμαρτίες πάνω του, για να μπορεί όλος ο κόσμος να έχει φωτιά; Ένας Χριστός πριν τον Χριστό;
Στον μύθο, ο Προμηθέας, εξαιτίας της μεγάλης του αγάπης για τους ανθρώπους, έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς για να τη δώσει σε εκείνους, έτσι ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν, γιατί σε αντίθεση με τα άγρια θηρία, δεν είχαν ούτε πυκνό τρίχωμα, ούτε κοφτερά δόντια, ούτε άγρια νύχια. Λέγοντας φωτιά εννοούμε τις τέχνες, τις επιστήμες, τον πολιτισμό… οτιδήποτε ξεχώρισε τον άνθρωπο απ’ τα ζώα και τον έκανε αυτό που είναι. Στη δική μου εκδοχή, ο Προμηθέας ξανάφτιαξε με τα χέρια του τους ανθρώπους, αντιτιθέμενος στη θέληση του νέου θεού Δία, που τους σκότωσε. Προτίμησε να κάνει αυτό που επιθυμούσε κι ελεύθερα επέλεξε και που του υπαγόρευε ο συμπαντικός νόμος της αγάπης και της δικαιοσύνης, πληρώνοντας βέβαια το ανάλογο τίμημα.

Πώς αντιδράσατε όταν πληροφορηθήκατε για το προεδρικό διάταγμα που ισοπεδώνει τα πτυχία των δραματικών και μουσικών σχολών, καθώς και των σχολών για χορευτές;
Όπως όλοι οι νοήμονες άνθρωποι. Θεωρώ ότι είναι απολύτως άδικο. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί, θα μπορούσα όμως να τους συνοψίσω στο εξής: όλοι οι καλλιτέχνες, εκτός από την αρχική βασική εκπαίδευση στις σχολές, με πολυετείς καθημερινές πολύωρες σπουδές, συνεχίζουν την πολυεπίπεδη αυτή διαδικασία και για πολλά χρόνια μετά, δηλαδή μέχρι του σημείου που αποφασίζουν να σταματήσουν πια να ασχολούνται με την τέχνη τους.

Θα κάνετε κάτι άλλο παράλληλα; Είναι ανακοινώσιμο;
Μέσα μου υπάρχει ένας συνεχής αναβρασμός· επί του παρόντος όμως η δράση μου είναι προσηλωμένη στην καινούργια μου παράσταση.

Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να σκηνοθετείτε τον εαυτό σας; Είστε πάντα ο πιο σκληρός κριτής σας;
Ναι, η αλήθεια είναι πως δεν μου «χαρίζομαι» καθόλου, γιατί γνωρίζω ότι αυτό αποβαίνει καταστροφικό. Πράγματι, είναι πολύ δύσκολο να σκηνοθετεί κανείς τον εαυτό του για τον εξής λόγο: δεν μπορεί να δει από κάτω, σαν θεατής, τι κάνει επί σκηνής.

Το θέατρο είναι για σας ο φυσικός σας χώρος; Είναι ό,τι πιο αγαπημένο ως ενασχόληση;
Με οτιδήποτε ασχολούμαι πολύ, παθιάζομαι και δίνομαι ολοσχερώς, γίνεται φυσικός μου χώρος. Ασφαλώς και είναι μια από τις πιο μεγάλες μου αγάπες.

Ποια είναι για σας η καλύτερη αντίδραση θεατή, όταν φεύγει από παράστασή σας; Να κρατήσει το έργο σας σαν θέμα για συζήτηση μετά;
Η καλύτερη αντίδραση για εμένα είναι να κατορθώσει η παράστασή μου και τα μηνύματα που αυτή αποπνέει, να τον αφυπνίσει, να τον παροτρύνει, να τον πυροδοτήσει να διαφοροποιήσει τον τρόπο θέασης των πραγμάτων και ο απορρέων νέος τρόπος δράσης του να του αλλάξει τη ζωή.

Κώστας Κούλης