Δεξιά της Κοίτης / Συνεδρία Πολέμου – Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου

bijoux de kant PR © Karol Jarek (26a) κεντρικη οριζοντια

Θέατρο – Κύκλος Contemporary Ancients

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ – BIJOUX DE KANT

Δεξιά της Κοίτης

του Γιάννη Παλαβού

με έμπνευση από τον Οιδίποδα επί Κολωνώ του Σοφοκλή

Συνεδρία Πολέμου

του Άρη Αλεξανδρή

με έμπνευση από τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη

Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου

25 και 26 Ιουλίου

Το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου παρουσιάζει για δύο βραδιές στο Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου δύο ξεχωριστούς γυναικείους μονολόγους σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη – bizoux de kant, με έμπνευση από την αρχαία γραμματεία: μία τρυφερή διήγηση και μία σπαρταριστή κωμωδία. Με τη Ρένια Λουιζίδου και τον Χάρη Χαραλάμπους-Καζέπη.

Ο μονόλογος Δεξιά της Κοίτης του συγγραφέα Γιάννη Παλαβού,είναι μια τρυφερή σκιαγράφηση της σχέσης μιας κόρης με τον πατέρα της, ένα γλυκόπικρο, συγκινητικό «μνημόσυνο», με έμπνευση από τον Οιδίποδα επί Κολωνώ του Σοφοκλή.

Ο μονόλογος Συνεδρία Πολέμου του συγγραφέα Άρη Αλεξανδρή,είναι μία σπαρταριστή κωμωδία όπου μία ψυχίατρος δίνει την πιο αποστομωτική συμβουλή στους θεραπευόμενούς της: αποχή από το σεξ!

Οι δύο μονόλογοι, γραμμένοι με ανάθεση του Φεστιβάλ, αντλούν από τους αρχαίους μύθους αποκαλύπτοντας σύγχρονες πτυχές τους σε πρωτότυπα, ανατρεπτικά έργα, στο πλαίσιο του κύκλου Contemporary Ancients. Εξάλλου, η παράσταση πρόκειται να παρουσιαστεί και σε κοινό επαγγελματιών του Θεάτρου από όλο τον κόσμο, οι οποίοι επισκέπτονται το Φεστιβάλ στο πλαίσιο του grape, της πλατφόρμας του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου για την προβολή και προώθηση των ελληνικών παραστατικών τεχνών στο εξωτερικό (Greek Agora of Performance).

Ο Γιάννης Σκουρλέτης

Ο Γιάννης Σκουρλέτης είναι σκηνοθέτης και εικαστικός, βραβευμένος με την τιμητική διάκριση «Νέος Δημιουργός» από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών (2010).

Ιδρυτής της καλλιτεχνικής ομάδας bijoux de kant, έχει στο ενεργητικό του σημαντικές συνεργασίες, μεταξύ άλλων με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Ιδρύματος Ωνάση, το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής», το Θέατρο Χώρα, το Θέατρο του Νέου Κόσμου, το Ωδείο Αθηνών, το BIOS. Ως εικαστικός έχει συμμετάσχει σε πλήθος εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

«Στη μικρή ορχήστρα της Επιδαύρου, μια μορφή ξεπηδά ξαφνικά, μια σκιά. Έρχεται από πολύ μακριά. Είναι η ιστορία, κουβαλώντας μαζί της όλο το θυμό και τη βία του κόσμου που δεν έπαψε ποτέ να παλεύει με τις αντιθέσεις του. Κι εμείς, γυμνοί και άοπλοι μπροστά στην ορχήστρα, αναζητούμε μέσα απ’ το θέατρο ξανά, όχι απλώς μια μορφή τέχνης, αλλά μια ιερή πράξη ένωσης, μια προσευχή για όσα χάθηκαν και για όσα μένουν ακόμα ανείπωτα. Με αντοχή, υπομονή κι επιμονή να ξαναχτίσουμε έναν κόσμο που δοκιμάστηκε από την Ύβρη και την εγκατάλειψη. Μάρτυρες όλοι, ακόμη μια φορά, μιας αέναης τελετουργίας».

(Γιάννης Σκουρλέτης, Σκηνοθετικό σημείωμα)

Δυο λόγια για τον Γιάννη Παλαβό και τον μονόλογο Δεξιά της Κοίτης

Συγγραφέας των συλλογών διηγημάτων Αστείο (Κρατικό Βραβείο Διηγήματος 2013) και Το παιδί (2019), ο Γιάννης Παλαβός αντλεί από τον Οιδίποδα επί Κολωνώ για να φωτίσει την αρχετυπική σχέση πατέρα-κόρης μέσα από τον μονόλογο μιας γυναίκας που σκιαγραφεί το πορτρέτο του πατέρα της, περιπλανώμενου λαϊκού οργανοπαίκτη στην ελληνική επαρχία, διωγμένου και κατατρεγμένου, όπως ο ήρωας αναφοράς, μ’ εκείνη μοναδικό στήριγμά του. Ο πατέρας, λαϊκός οργανοπαίκτης που διά της τέχνης του λύνει τα αινίγματα των άλλων αλλά αδυνατεί να λύσει το δικό του, περιπλανιέται διωγμένος κι ανήμπορος με μόνο στήριγμα την κόρη του. Έναν χρόνο μετά τον θάνατό του, η κόρη τελεί στη μνήμη του ένα άτυπο μνημόσυνο, ιχνηλατώντας την προσωπικότητά του και κάνοντας παράλληλα έναν απολογισμό της σχέσης τους, πικρό και τρυφερό μαζί.

Δυο λόγια για τον Άρη Αλεξανδρή και τον μονόλογο Συνεδρία Πολέμου

Ο συγγραφέας Άρης Αλεξανδρής (Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2023 για το μυθιστόρημα Πώς ο Ιγνάτιος Καραθοδωρής έχασε τα πάντα), έχοντας μόλις εκδώσει το δεύτερο βιβλίο του Τρία επί ψυχής (2024), εμπνέεται από τη Λυσιστράτη δίνοντας έναν σπαρταριστό μονόλογο για την παρακμή του σεξ στην εποχή των ψηφιακών μέσων κι έναν νέο, ιδιότυπο πόλεμο με πεδίο μάχης το ανθρώπινο σώμα. Εδώ, η Λυσιστράτη είναι μια αγανακτισμένη ψυχολόγος που έχει κουραστεί να ακούει τις θεραπευόμενες και τους θεραπευόμενούς της να κλαυθμυρίζουν για τα στραβά των σχέσεων και των επιλογών τους. Οργανώνει, λοιπόν, μια ομαδική διαδικτυακή συνεδρία για να δώσει στους συμμετέχοντες την πιο κρίσιμη συμβουλή: να απέχουν από το σεξ. Σε μια εποχή υπερδιάθεσης του σεξ, τι θέση έχει στην πραγματική ζωή των ανθρώπων; Η αποφασιστικότητα συγκρούεται με την αμφιβολία και οι παραδοσιακές αντιλήψεις για τον έρωτα συνομιλούν με τα άβολα δεδομένα της ψηφιακής εποχής.

Δυο λόγια για το Grape

Το grape – Greek Agora of Performance είναι η πλατφόρμα εξωστρέφειας του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου που στοχεύει στη συστηματική προβολή της ελληνικής δημιουργίας στη διεθνή σκηνή. Το grape δίνει την ευκαιρία στους Έλληνες και τις Ελληνίδες δημιουργούς του Θεάτρου και του Χορού να παρουσιάσουν τα έργα τους σε εκπροσώπους διεθνών φεστιβάλ και πολιτιστικών φορέων και στη συνέχεια τα έργα αυτά να «ταξιδέψουν» και να παρουσιαστούν στο εξωτερικό. Φέτος πραγματοποιείται για τρίτη συνεχή χρονιά, από τις 21 έως τις 24 Ιουνίου, και το πρόγραμμά του περιλαμβάνει οκτώ έργα. Το grape υλοποιείται με αποκλειστική χορηγία της Mastercard και της Εθνικής Τράπεζας.

Οι συντελεστές της παράστασης:

Σκηνοθεσία Γιάννης Σκουρλέτης

Σκηνικά Κωνσταντίνος Σκουρλέτης

Κοστούμια – Props Κωνσταντίνος Σκουρλέτης, Βενετία Λονγκ

Κίνηση Διονύσης Νικολόπουλος

Φωτισμοί Γιώργος Μαρουλάκος

Παίζουν Ρένια Λουιζίδου, Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης και Χορός

Χορός Μαριάμ Ρουχάτζε, Διονύσης Νικολόπουλος, Δημήτρης Οικονομίδης

Διεύθυνση παραγωγής Γιώργος Παπαδάκης

Εκτέλεση παραγωγής bijoux de kant