Φεύγω από τον χώρο της Τεχνόπολης με τις καλύτερες εντυπώσεις. Ένα LiVE – και μάλιστα με τρία συγκροτήματα – που τελείωσε ανθρώπινη ώρα και όλοι έχουν πρόσβαση στα μέσα μαζικής μεταφοράς και όλοι μπορούν να πάνε να ξεκουραστούν ή να συνεχίσουν με άνεση. Μία διοργάνωση άψογα στημένη, που φιλοξένησε πάνω από χίλια άτομα και τα κατάφερε περίφημα. Ένα μελίσσι ζωηρό και βαβουριάρικο, που ανακάτεψε με τον καλύτερο τρόπο μελωδίες, στυλ παιξίματος, χαμόγελα και αγκαλιές. Και μία υπόσχεση ότι τα καλύτερα έρχονται. Και μόνον αυτά.

Πικρή γεύση μόνο από το γεγονός ότι η μπάντα του Timo Tolkki ακύρωσε το παρά πέντε. Θα τους θέλαμε και τούτους εδώ στη γιορτή μας. Δεν πειράζει όμως. Μετατίθεται για κάποια νέα ημερομηνία; Μακάρι! Εδώ θα είμαστε, να στηρίξουμε και να θαυμάσουμε.

Έναρξη με τους Lazy Man’s Load και η σκηνή γεμίζει μαυροντυμένο κόσμο και πολλή έντονη παιρνωκεφαλική δραστηριότητα. Με εξαιρετικό image τα παιδιά, όλα τους και ένα-ένα, με προσήλωση και τσαμπουκά. Έχουν οργώσει τις σκηνές τον τελευταίο καιρό, έχουν παίξει μπροστά σε πολύ λαό και πλέον έχουν τόση άνεση, που μόνο με ενθουσιασμό μπορούν να μας γεμίσουν. Το στυλ τους αυτό που πρέπει να είναι. Δυναμικό, διαδραστικό, ερωτεύσιμο. Ευχαριστούν ξανά και ξανά. Μας ενημερώνουν για το επόμενο – δεύτερο – άλμπουμ, που εξαπολύεται οσονούπω. Μαζί τους και μία κυρία στα δεύτερα φωνητικά. Πανέξυπνες οι παύσεις, ανάμεσα στις οποίες αναφέρονται στον κόσμο, για να ξαναέλθουν στο τραγούδι και να κάνουν τη μουσική τους θέμα για συζήτηση. Πιστέψτε, θα έχουμε μόνο καλά νέα από αυτά τα παιδιά.

Intro, In For The Kill, Juke Joint, Prime Evil*, Outlaws Serenade, Saints Full Of Sin*, Gomorrah, Pilgrim And The Witch*, Hot As A 2 Dollar Pistol, Slackjawed*

(*: θα βρίσκεται στο καινούργιο άλμπουμ)

Οι Nervosa είναι εδώ! Το σχήμα από τη Βραζιλία, το αμιγώς γυναικείο κουαρτέτο, που έχει φέρει βόλτα τον πλανήτη μπόλικες φορές, παίζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Είναι πλέον ένα συγκρότημα με δύο Ελληνίδες μουσικούς – Hel Pyre στο μπάσο και Έλενα Κοτίνα στην κιθάρα – και με μία μπροστάρισσα που ζει και αναπνέει για τη μουσική. Μας τα είπε και στη συνέντευξη που μας παραχώρησε η Prika και θα τα μάθετε σύντομα. Αγνό Thrash, έτσι όπως το όρισαν οι μεγάλες μπάντες της Γερμανίας, αλλά και οι Slayer (και οι Sepultura), με απίστευτο ξύλο, δύναμη και κάφρικα φωνητικά. Moshpit και ανάλογο ring en route και εδώ έχουμε τέσσερις μουσικούς που τέτοιες εκδηλώσεις είναι, απλά, το φυσικό τους, περιβάλλον. Η Prika διασκεδάζει, το δείχνει, αναφέρει ότι έχει μάθει και «κακές λέξεις» στα ελληνικά και μάλιστα προβαίνει σε μικρή, αλλά περιεκτική, επίδειξη. Θα τους πρότεινα να τριγκάρουν την επόμενη φορά. ΕΠΟΣ το “Love At First Sting” μπλουζάκι της Κοτίνα, ψαρωτικές όλες τους, έτοιμες για ακόμα ένα LiVE, στο καπάκι, μετά από αυτό. Με βάση τις riffάρες που ακούσαμε, το μέλλον ανήκει στα κορίτσια, ένα από τα πιο δουλευταράδικα σχήματα στον χώρο.

Intro, Seed Of Death, Perpetual Chaos, Death!, Masked Betrayer, Kill The Silence, Kings Of Domination, Jailbreak, Genocidal Command, Venomous, Guided By Evil, Endless Ambition, Under Ruins

Και σκάει η εισαγωγή! Και εμφανίζονται στη σκηνή. Ο τεράστιος βιρτουόζος και οι μουσικάρες του. Οι Firewind σε ελληνικό έδαφος για ακόμα μια φορά, ο Gus G. γεμάτος χαμόγελα και εξωφρενικά παιξίματα και οι σούπερ παίχτες. Ηχάρα, τραγούδια από διάφορες εποχές και διασκευάρες. Ο Κώστας είναι, όπως πάντα, σε μεγάλα κέφια και ο μπροστάρης, Herbie Langhans, στέκεται πολύ δυναμικά. Δεν θα σταματήσει να απευθύνεται στο κοινό ο Καραμητρούδης, δεν θα σταματήσει να ευχαριστεί και να δείχνει την ευγνωμοσύνη του για την παρουσία του κόσμου. Ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης δεν έχει να αποδείξει τίποτα, εδώ και χρόνια. Παραμένει όμως ταπεινός, παραμένει ένα παιδί που έχει κερδίσει σεβασμό και καρδιές εδώ και χρόνια.

Ξετρελαθήκαμε με την πρώτη παγκόσμια του ολοκαίνουργιου “Salvation Day”! Μου έφυγε το κεφάλι στο “Ode To Leonidas”! Paul, θα έπρεπε να ήσουν εδώ, να δεις τι τρελό σκηνικό ακολουθούσε την απαγγελία σου. Και όταν ο Langhans άρχισε να μουρμουράει το ρεφρέν από το “Breaking The Law”… Τίνος συγκροτήματος, ρωτήσατε; Πάτε και γραφτείτε στο μέγα ποινολόγιο της Μέταλ μουσικής από μόνοι σας, ναι; Χαμός και στην έτερη διασκευή λοιπόν, ο Gus ευχαριστεί, ξανά, κοινό και συγκροτήματα και υπόσχεται τρελή επιστροφή. “Falling To Pieces”, όλο το μαγαζί χοροπηδάει και τραγουδά και δεν έχω καλύτερο επίλογο από αυτό. Gimme Shelter, μας συγκίνησες. Είχαμε καιρό να ανταμώσουμε και το έκανες για ακόμα μία φορά γιορτή. Αναμένουμε εναγωνίως τις επόμενες ανακοινώσεις. Long Live GSFF!

Into the Fire, Between Heaven and Hell, Head Up High, Break Away, World on Fire, The Fire and the Fury, Welcome to the Empire, Destination Forever, Destiny Is Calling, Salvation Day, Allegiance, Lady of 1000 Sorrows, Mercenary Man, Rising Fire, I Am the Anger, Maniac (Michael Sembello), Ode to Leonidas, Breaking the Law (Judas Priest), Falling to Pieces

Κώστας Κούλης

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Γκαλλέττι, Κώστας Κούλης, Ross Halfin (ε, να μας έλθει και κάνα εξώδικο)