H Μαρία Μαραγκουδάκη ντύνεται Μερόπη και μας κρατά συντροφιά. Αφηγείται, θυμάται, συγκινείται, γίνεται πομπός και δέκτης μαζί. Η παράσταση “Άκου καθώς περνάει” τιτιβίζει με όμορφο τρόπο, θυμίζοντάς μας την πλέον ανθρώπινη πλευρά μας. Τη φύση και τη Φύση μας. Μιλήσαμε με την καλλιτέχνιδα, τη ρωτήσαμε για το έργο, για το γράψιμο, για το πώς είναι να σκηνοθετείς τον εαυτό σου, για την υπέροχη αλχημεία που μετατρέπει τα πάντα όχι σε χρυσάφι, αλλά σε αγάπη και πίστη για τον πολιτισμό. Μία παράσταση και ένας άνθρωπος για τον άνθρωπο, για την τέχνη, για την ψυχή.

Πώς προέκυψε η ιδέα για αυτό τον μονόλογο; Τι σας έκανε να ξεκινήσετε να γράφετε και στο τέλος να αποφασίσετε να ανεβάσετε το έργο σας;

Θυμάμαι ήταν καλοκαίρι και αυτή η εποχή πάντα τα μεγαλώματα μου θυμίζει, τις μεταβάσεις. Γελάω πολύ τώρα μ’ αυτό, αλλά μικρή κάθε καλοκαίρι έβαζα μεγάλους στόχους για την άλλη χρονιά, στυλ new year resolutions, αλλά με τη νέα σχολική χρονιά. Αλλά όλο αυτό είχε κάτι το πολύ σοβαρό και υπαρξιακό. Κάτι το φεγγάρι το Αυγουστιάτικο, τα όνειρα, οι ελπίδες… Κάπου εκεί ξεκίνησε και τελείωσε και αυτός ο μονόλογος ως προς το γράψιμο, το δε ανέβασμα έγινε με μεγάλη χαρά.

Η Μερόπη είναι κομμάτι του χαρακτήρα σας ή εσείς δικό της;

Έλα ντε! (γελάει) Τώρα υπάρχει το δικαίωμα και να εξομολογείσαι μέσω του γραψίματος αλλά και να κρύβεσαι, έτσι δεν είναι; Έχω την εντύπωση ότι σίγουρα η Μερόπη λέει πράγματα που θα ήθελα κι εγώ να πω. Θα έλεγα ότι εκείνη είναι πιο τολμηρή.

Πόσο καιρό σας πήρε να το ετοιμάσετε; Πόσο καιρό πήραν οι πρόβες;

Κανά τρίμηνο.

Είναι εύκολο ή δύσκολο να σκηνοθετείτε τον εαυτό σας; Είχατε κάποιον συνεργάτη σας μαζί σας στις πρόβες, σαν δεύτερη ματιά;

Όχι, δεν είχα. Το είδε πρώτος ο άνθρωπος που φώτισε την παράσταση στο “Από Κοινού Θέατρο”, όπου έγινε το πρώτο ανέβασμα, ο Γιώργος Ζιώγαλας. Δεν νιώθω δύσκολα, όχι, ίσως γιατί έχω γράψει το κείμενο. Πάντως και η σκηνοθεσία είναι μία άσκηση φαντασίας, που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα.

Σκέφτεστε να το ταξιδέψετε αυτό το έργο το καλοκαίρι;

Ναι, είναι κάτι που θα ήθελα.

Τι άλλο προγραμματίζετε για το μέλλον; Είναι ανακοινώσιμο;

Ετοιμάζω μία νέα κωμωδία με τίτλο “Από Μαζόχ μεριά”.

Ο Έλληνας πηγαίνει στο θέατρο; Στηρίζει τον πολιτισμό;

Ναι, βεβαίως. Και με διάθεση να προβληματιστεί, να νιώσει, αλλά και να χαρεί. Έχω εισπράξει αποδοχή στις παραστάσεις μου και από τις παλαιότερες, αλλά και από τις νεότερες γενιές και αυτό είναι κάτι που μου δίνει δύναμη και χαρά.

Τι σας εξιτάρει περισσότερο στην τέχνη σας; Από την άλλη μεριά, τι είναι αυτό που θα θέλατε να λείπει στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας μας;

Η έκφραση πάνω από όλα, που το θέατρο δίνει τόσο ολοκληρωτικά. Δεν μπορούν να λείπουν δυστυχώς τα άσχημα, που υπάρχουν σε όλους βέβαια τους χώρους, η ζωή έχει από όλα. Ας έχουμε την ελπίδα και να προσπαθούμε όλοι για σεβασμό, για όρια στις ανθρώπινες σχέσεις, ώστε να υπάρχει η πολυπόθητη ελευθερία.

Κώστας Κούλης