“Μια πρόβα… σκέτη καταστροφή” @ Θέατρο Αρχελάου

330365724_1225395184777587_6808595289565470982_n

332940239 948969416275318 8545199895103627911 n

Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο κόπο έχουν οι πρόβες για μια παράσταση; Πόση αυτοσυγκέντρωση χρειάζεται; Πόσο δύσκολο είναι να μπεις στο πετσί του ρόλου και να μάθεις να συμβαδίζεις απόλυτα και σε γρήγορο χρονικό διάστημα με άλλους ανθρώπους, πάνω και κάτω από την σκηνή;

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

332736220 752485116181747 3755095190202453279 n

Είμαι σίγουρη πως όλοι κάποια στιγμή, παρακολουθώντας μια παράσταση, είχαμε αυτές τις απορίες. Στο θέατρο Αρχελάου και μέσα από τα κείμενα και τη σκηνοθεσία της Συραΐνας Κούτρα παίρνουμε όλες τις απαντήσεις.

Η πρόβα έχει κανονιστεί, όλοι είναι στη θέση τους, γεμάτοι όνειρα και προσδοκίες. Βρίσκονται όμως μπροστά σε κοινό, αφού δεν ήξεραν ότι θα έκαναν πρόβα τζενεράλε με κόσμο.

Νοιώθουν έτοιμοι ή σχεδόν έτοιμοι. Παύση. Τολμούν και ξεκινούν. Σε κάθε πρόβα όμως, όπως και στη ζωή, υπάρχουν απρόοπτα, διαπληκτισμοί, εντάσεις, που εξομαλύνονται φυσικά, αλλά δημιουργούν ένα εύθυμο και ατακαδόρικο κλίμα.

Μπροστά μας οι καλλιτέχνες ξεδιπλώνουν το κουβάρι της ίδιας τους της υπόστασης. Μέσα από τραγούδια και πρόζα καταφέρνουν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον μας καθόλη τη διάρκεια της παράστασης. Είναι σαν να βλέπουμε μέσα από μια κλειδαρότρυπα τον ψυχισμό ενός καλλιτέχνη. Όλα όσα ποτέ δεν έχουμε σκεφτεί, όλα όσα κοιτάμε με δέος.

Για μένα ο άνθρωπος ή οι άνθρωποι που ανεβαίνουν σε μια σκηνή, είτε θεατρική είτε μουσική, πάντα μου προκαλούσαν δέος. Είναι αυτοί που με μια συναυλία ή μια παράσταση καταφέρνουν να έρθουν κοντά μας, να ανοίξουν τις καρδιές μας διάπλατα, να συμπορευτούν με εμάς. Κάνουν αυτό που εμείς δεν μπορούμε. Εξωτερικεύουν τις σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας, τους φόβους μας, τα θέλω μας.

Σκεφτείτε το αγαπημένο σας τραγούδι για παράδειγμα. Γιατί το επιλέξατε; Τι συναισθήματα σας βγάζει; Γιατί η φωνή του τραγουδιστή μένει στη μνήμη σας αιώνια και συμπορεύεται με τον δικό σας ψυχισμό; Θα μπορούσατε εσείς να κάνετε κάτι τέτοιο; Να μιλήσετε με νότες και στίχους; Εγώ όχι, όπως και πολύς κόσμος. Και είναι λογικό, δεν έχουμε όλοι καλλιτεχνική φλέβα. Είμαστε όμως δυνατοί δέκτες της τέχνης. Ο καθένας από εμάς επιλέγει το είδος της τέχνης που τον αντιπροσωπεύει καλύτερα.

330349697 920634235936621 3115296886592004047 n

Στην παράσταση που παρακολουθήσαμε γεμίσαμε αγάπη. Η Συραΐνας Κούτρα μας άνοιξε όλο αυτό τον μαγικό κόσμο του θεάτρου και της μουσικής. Τα τραγούδια που είχε επιλέξει μπορεί να ήταν διαφορετικά λόγω είδους, αλλά ήταν μια αλυσίδα συναισθημάτων για τον θεατή. Pop, Rock και λαϊκά, που σημάδεψαν με τον έναν ή άλλο τρόπο τις ζωές μας. Που αφουγκράστηκαν τους καλλιτέχνες και εμάς τους θεατές.

Εξαιρετική ερμηνεία από την απίστευτη φωνάρα που ακούει στο όνομα Μαρένια Πάλλη. Θαμπώθηκα πραγματικά από τη χροιά της φωνής της, από τον τρόπο που τραγουδούσε όλα τα τραγούδια. Υπέροχος και ο αλέγρος Ανδρέας Αποστόλου. Έπαιζε στα δάχτυλα την πρόζα, αλλά και η μπάσα φωνή του άνθιζε πάνω στη σκηνή. Η μικρή Ξανθή Καργιώτη είχε ρόλο κλειδί στην παράσταση και πέρασε ένα ρομαντισμό στα δρώμενα. Ήταν η ήσυχη δύναμη, η ισορροπίστρια της παράστασης. Η Συραΐνα, ένα πλάσμα αερικό (δεν φταίω εγώ, το μαλλί φταίει, δεν αποκαλύπτω άλλα), ακροβατούσε πάνω στον ψυχισμό των χαρακτήρων που δημιουργούσε. Έγινε το Γιν-Γιανγκ της παράστασης, αφού ξεκλείδωσε με χάρη και σεβασμό την ψυχοσύνθεση ενός καλλιτέχνη. Η υπέροχη φωνή της μας ταξίδεψε σε μέρη μακρινά και μαγικά.

Πολλά συγχαρητήρια σε όλο το επιτελείο για την εξαίσια παράσταση και αν εσείς έχετε ακόμα απορίες, μια επίσκεψη στο θέατρο Αρχελάου θα σας δώσει απαντήσεις.

Μαίρη Ζαρακοβίτη