Ένορκοι. Δεν έχω ιδέα για το πώς το βλέπετε εσείς, εγώ όμως θεωρώ τους ενόρκους ως το πιο άδικο, άκυρο, αντί-δικονομικό και αντί-ό,τι-θέτε σύστημα στην ιστορία της δικαιοσύνης και της απονομής της. Μαζεύουμε λοιπόν δώδεκα άτομα και περιμένουμε από αυτά να αποφανθούν για σημαντικότατες υποθέσεις, για τις οποίες οι δικαστές ζυμώνονται χρόνια και χρόνια, με άπειρο διάβασμα πέρα από τις σπουδές τους και πάλι δυσκολεύονται. Και ζητάμε από αυτά τα δώδεκα άτομα, τα οποία είναι εντελώς άσχετα με δικαιοσύνη και δικονομία, να πάρουν την απόφαση. Όχι. Να μένει, ευχαριστώ.

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Ιδιότυπος ο μυστικός δείπνος της ιστορίας μας. Διαφορετικός. Περίεργος. Μέσα στο δωμάτιο βρίσκονται αυτοί οι δώδεκα. Ο δέκατος τρίτος τους ανοίγει την πόρτα και στη συνέχεια τους αφήνει μόνους τους. Δεν υπάρχουν πιάτα στο τραπέζι, δεν θα σερβιριστούν σώμα και αίμα, όχι σε «φυσική μορφή» πάντως, δεν υπάρχουν προδότες και εν δυνάμει αθετούντες τον λόγο τους. Υπάρχουν μόνο εκείνοι που θα αλλάξουν γνώμη στην πορεία. Το πρόβατο προς σφαγή, ένας πιτσιρικάς δεκάξι ετών, είναι κάτι χιλιόμετρα μακριά τους, σε ένα κελί φυλακής και αργοσβήνει. Αν κριθεί ένοχος, θα βρεθεί στην ηλεκτρική καρέκλα. Οι δώδεκα δεν είναι μαθητές, δεν είναι δάσκαλοι. Και μάλλον απέχουν πολύ απ’ το να είναι σωτήρες. Μέχρι που ένα χέρι δεν θα σηκωθεί μαζί με τ’ άλλα…

Για όγδοη συνεχή χρονιά, οι δώδεκα θυμωμένοι άνδρες βρίσκονται ξανά γύρω από εκείνο το τραπέζι. Προσθήκες στη διανομή, καινούργιες παρουσίες και μία συγκλονιστική ιστορία, που έχουμε δει πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια. Η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη έφερε εξάρες με ένα ζάρι και σκηνοθέτησε μία παράσταση που από την πρώτη στιγμή μας καθήλωσε. H τηλεοπτική παράσταση, η ταινιάρα, το θεατρικό έργο, οι αμέτρητες παραγωγές και μετεγγραφές και «διασκευές», το καμάρι του Reginald Rose, συνεχίζει την παράδοση. Συνεχίζει να κρατά εκπληκτική συντροφιά σε όλους τους φίλους του θεάτρου.

Ο ένορκος υπ’ αριθμόν 8 είναι τρελός! Ψηφίζει από την πρώτη στιγμή πως ο κατηγορούμενος είναι αθώος. Του λείπουν πολλά απ’ το να γίνουν τετρακόσια; Οι υπόλοιποι της συντροφιάς σκέφτονται με πόνο ψυχής πως θα μείνουν στο δωμάτιο πολύ περισσότερο απ’ όσο υπολόγιζαν. Η ένταση χτίζεται και ξεσπά, κατακλύζει και απομυζά δυνάμεις και βούληση. Οι υπόλοιποι ένορκοι ξυπνούν από το λήθαργο. Τρεις μέρες τώρα άκουγαν διάφορα στο δικαστήριο, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας και είχαν πεπειστεί πως ο νεαρός είχε σκοτώσει τον πατέρα του και πως η μόνη ετυμηγορία είναι ένοχος. Και τώρα έρχεται εκείνος ο αρχιτέκτονας, να τους πει πως δεν είναι έτσι τα πράγματα…

Κάθε φορά που παρακολουθώ την παράσταση των 12 Ενόρκων αισθάνομαι την ίδια ανατριχίλα. Κάθε φορά είμαι έτοιμη να χιμήξω στους ενόρκους νούμερο 3 και 10, για την αλαζονεία του ενός και τον ρατσισμό του άλλου. Ο κύριος Εσκενάζυ έδωσε στον ρόλο διαφορετική άποψη και κατόρθωσε να μας θυμώσει «ανεπανόρθωτα». Μέχρι και τη φωνή του πίτσαρε, για να γίνει ακόμα πιο αντιπαθητικός στο κοινό. Αν δεν είναι επιτυχία αυτό, τότε τι είναι; Όσο για τον ένορκο νούμερο 10, τον κύριο Τάσο Γιαννόπουλο, έδωσε και εκείνος, εξίσου δυναμικά, το στίγμα του πάνω στη σκηνή. Άλλη μια αποκάλυψη μεταξύ των δώδεκα ενόρκων ήταν ο Βασίλης Φακανάς, ο ένορκος νούμερο 2, που έδωσε στον ρόλο μια απίστευτη ευαισθησία και νοιώσαμε στο πετσί μας το bullying που έτρωγε από τον ένορκο νούμερο 3 και όχι μόνο. Σταθερή και εξελισσόμενη η πορεία του ενόρκου με το νούμερο 8. Ο Μάνος Ζαχαράκος κάθε χρονιά φέρνει στον ρόλο επιπλέον πτυχές του ανθρώπου που κατά τη συνεδρίαση των 12 ενόρκων είναι ο μόνος που αμφιβάλει και πιστεύει ότι είναι χρέος του να κάνει σωστά τη δουλειά που του ανέθεσαν. Είναι ο μόνος που νοιώθει το βάρος μιας λανθασμένης απόφασης και πώς αυτή μπορεί να στείλει στην ηλεκτρική καρέκλα ένα νέο παιδί. Για όλα τα παραπάνω και για ακόμα πολλά άλλα, αυτή η παράσταση παραμένει ανάμεσα στις καλύτερες των τελευταίων χρόνων στην ψυχή και την καρδιά μας.

Σχόλιο: Μαίρη Ζαρακοβίτη

Ένδεκα στα δέκα και αυτή τη φορά! Και αυτή τη σεζόν. Όποτε βλέπω τούτο το έργο παθιάζομαι και συγκινούμαι. Θα ήθελα πολύ να είμαι εγώ ο νούμερο οκτώ, αλλά μάλλον θα ήμουν φρικτός στον ρόλο. Ο Μάνος Ζαχαράκος όμως τον κουμπώνει τέλεια για ακόμα μια φορά, για ακόμα μια χρονιά. Θα ήθελα πολύ να τον ρωτήσω αν κάποιες στιγμές θεωρεί ότι όντως είναι ο ένορκος 8 και όχι ο εαυτός του. Οι συμπρωταγωνιστές του στέκονται και εκείνοι άψογα, πλήρως κλειδωμένοι στους ρόλους τους και πραγματικά μας δείχνουν τι είναι ικανοί να κάνουν πάνω στη σκηνή, σε μία απίστευτα απαιτητική παράσταση. Και εκείνο το βράδυ έχετε κατά νου ότι είχαμε δύο αντικαταστάσεις και όλα πήγαν όχι απλά ρολόι…

Όλοι οι ηθοποιοί βρίσκονται μπροστά μας, καθόλη τη διάρκεια του έργου και αυτό σημαίνει πως πρέπει να παίζουν ακόμα κι όταν δεν παίζουν. Το πιο δύσκολο σημείο ίσως. Τι κάνεις όταν δεν έχεις ατάκες; Παίζεις, γιατί ΚΑΙ η σιωπή ΕΙΝΑΙ ατάκα. Και εκεί πρέπει να πείσεις ότι είσαι φυσικός και γήινος, εκεί πρέπει να δαμάσεις το κοινό, που ναι μεν εστιάζει σε εκείνον που μιλά, αρέσκεται όμως να ρίχνει ματιές στον «περιφερειακό» και να βλέπει τι γίνεται ολόγυρα.

Πολύ συγκινητική η προσέγγιση του κυρίου Αλμπέρτο Εσκενάζυ, ο οποίος, ελέω ρόλου, κατάφερε να μας γίνει απίστευτα αντιπαθής στην αρχή και να κερδίσει τη συμπόνια μας στο τέλος. Ο Κρέων που αντιλαμβάνεται τις παράλογες σκέψεις και διαταγές του, ο πατέρας που αντιλαμβάνεται πως ο γιος του θα πρέπει να τον συγχωρέσει, πως ο γιος του είναι τελικά αθώος. Σαν τον γιο της δίκης… Ξαναλέω πως και σε αυτή τη διανομή αισθάνθηκα δέος και τεράστιο θαυμασμό για όλους τους ηθοποιούς που παίζουν, θα ήθελα όμως να εστιάσω για λίγο στον Ορέστη Τρίκα, ο οποίος είναι μάλλον ο καλύτερος ηθοποιός της γενιάς του. Αψεγάδιαστος υποκριτικά, συνέβαλε στο να απολαύσουμε την παράσταση ακόμα περισσότερο. Έχω την αίσθηση πως πρέπει να κάνουμε ένα ειδικό αφιέρωμα στο έργο, κάτω από τον τίτλο «12 συνεντεύξεις»…

Μάλλον είναι το κόλλημά μου αυτό εδώ. Θα σας παρακαλέσω να μου επιτρέψετε να κλείσω την ανταπόκριση με τον ίδιο, περίπου, επίλογο, με τον οποίο έβαλα το ωμέγα δίπλα στο ψι, για τούτο το έργο, περίπου οκτώ χρόνια πριν, όταν είδα για πρώτη φορά αυτό το αριστούργημα. Τα μυαλά, όπως και τα αλεξίπτωτα, λειτουργούν όπως πρέπει όταν είναι ανοιχτά. Η ιστορία των δώδεκα ίσως να είναι η αφορμή να αρχίσει κάποιος να χρησιμοποιεί το ρημαδοκέφαλό του όπως πρέπει και όχι όπως να ‘ναι. Δεν έχω ιδέα αν θα φανεί ποτέ απ’ αυτά τα μέρη ένορκος Νο 8, ξέρω όμως ότι αξίζει να μην σηκώνεις το χέρι σου μαζί με την αγέλη, παρά μόνο όταν έχεις «αιτιολογημένη αμφιβολία»…

Κώστας Κούλης

Κείμενο: Reginald Rose

Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη

Δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη & Νότης Παρασκευόπουλος

Σκηνικά: David Negrin

Κοστούμια: Κική Μήλιου

Πρωτότυπη μουσική: Γιώργος Περού

Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη

Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου

Υλοποίηση φωτισμών: Μανώλης Μπράτσης

Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαγδαληνή Παλιούρα, Κατερίνα Κωνσταντέλλου

Creative Agency: GRID FOX

Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού

Οι 12 ένορκοι (αλφαβητικά)

Τάσος Γιαννόπουλος, Δημήτρης Δεγαΐτης, Αλμπέρτο Εσκενάζη, Μάνος Ζαχαράκος, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Βαγγέλης Κρανιώτης, Νίκος Μέλλος (δ.δ.: Νίκος Βατικιώτης), Κωνσταντίνος Μπάζας, Παντελής Παπαδόπουλος, Τάσος Παπαδόπουλος, Ορέστης Τρίκας, Βασίλης Φακανάς

Στον ρόλο του φύλακα o Αλέξης Σταυριανός

Τη φωνή της χαρίζει η Νένα Μεντή

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

Πρεμιέρα: Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2022

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο: 21.30

Κυριακή: 18.00

Διάρκεια παράστασης: 105’ (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων

Δύο θέσεις επί σκηνής: 20€

Πλατεία Α: 17€

Πλατεία Β: 15€

Κερκίδες: 12€

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 12€

ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΝΕΩΝ ΑΥΛΩΝΑ (ΕΚΚΝΑ).

Εισιτήρια

• TICKETMASTER ΟΙ 12 ΕΝΟΡΚΟΙ | 8ος ΧΡΟΝΟΣ (ticketmaster.gr)
• ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΜΗΝΗ τηλ. κρατήσεις 2103428650 και 6930590839
• TICKETMASTER τηλ. κέντρο 2108938111

Πρόσβαση στο θέατρο

Θέατρο Αλκμήνη

Αλκμήνης 8, Γκάζι (μετρό Κεραμικός)

Χάρτης: https://www.bing.com/maps?osid=77ce0545-25d5-411d-ac79-b9cf3028204d&cp=37.975299~23.705425&lvl=16&imgid=43cf97be-7fed-4a91-845c-c47239c78e12&v=2&sV=2&form=S00027

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΜΗΝΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΑΜΕΑ

ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΓΓΛΙΚΟΙ ΥΠΕΡΤΙΤΛΟΙ

Κρατήσεις για θεατές που χρειάζονται υπέρτιτλους με κλήση ή sms στο 6930590839.

Οι θεατές που ενδιαφέρονται για τους υπέρτιτλους θα πρέπει να ενημερώνουν το ταμείο του θεάτρου κατά την προσέλευσή τους.

Σε συνεργασία με την Liminal www.liminal.eu

EVERY THURSDAY GREEK AND ENGLISH SURTITLES

Audience that need surtitles can book tickets via call or sms at 6930590839.

Τhe audience interested for surtitles should inform the box office of the theatre upon arrival.

In collaboration with Liminal www.liminal.eu

Facebook Pages

https://www.facebook.com/12enorkoi/

&

https://www.facebook.com/theatreapriori/

Σημείωμα Κωνσταντίνας Νικολαΐδη

Οκτώ χρόνια ζωής αυτής της αγαπημένης μου παράστασης και σας ευχαριστούμε, όλοι οι συντελεστές, για την μακροχρόνια στήριξή σας. Το έργο του Reginald Rose στέκεται, δυστυχώς, σήμερα πιο επίκαιρο και πιο αναγκαίο από ποτέ, μαχόμενο υπέρ της ελευθερίας. Υπέρ της ελευθερίας του λόγου, της ελευθερίας της σκέψης, της ελευθερίας της ίδιας μας της ύπαρξης που πασχίζει να κρατηθεί ζωντανή. Μάχεται, επίσης, υπέρ της ευγένειας, της αποδοχής της διαφορετικότητας, του σεβασμού και της συγχώρεσης. Αξίες οι οποίες παρά του ότι μας αποκάλυψαν απότομα τα τελευταία χρόνια την ευθραυστότητά τους, κατέχουν αδιαμφισβήτητα την ικανότητα να δυναμώνουν περισσότερο μέσα από κάθε πληγή τους. Αυτά είναι ΟΙ 12 ΕΝΟΡΚΟΙ για μένα.  Όσα μου ψιθυρίζουν και μου κραυγάζουν σε κάθε πρόβα και όσα επιθυμώ να ψιθυρίσουν και να κραυγάσουν σ’ εσάς σε κάθε παράσταση.

2022-23 Θεατρικές παραστάσεις της A PRIORI και της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη

• ΟΙ 12 ΕΝΟΚΟΙ (8^ος χρόνος), θέατρο Αλκμήνη
• Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΙΛΙΤΣ (4^ος χρόνος), θέατρο Αλκμήνη
• ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΥΣ (2^ος χρόνος), Σύγχρονο θέατρο
• ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ (νέα παράσταση), θέατρο Μικρό Άνεσις
• ΟΛΙΒΕΡ ΤΟΥΙΣΤ (2^ος χρόνος), θέατρο Ελληνικός Κόσμος του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού