Θέατρο Δόρα Στράτου. Πανέμορφος χώρος! Ο κόσμος που ήλθε να παρακολουθήσει την παράσταση, δεν θα μπορούσε παρά να έχει την καλύτερη των διαθέσεων. Ειδυλλιακό περιβάλλον και χαλάλι τη σχεδόν μισάωρη καθυστέρηση; Και εκείνο το «Τον πέμπτο αιώνα π.Χ. δεν είχαν κινητά. Τουλάχιστον, βάλτε τα στο αθόρυβο»; Άνθισαν πολλά χαμόγελα. Για να ακουστεί λίγο αργότερα από τα μεγάφωνα το «Σσσσστ! Ξεκινάμε»! Και ξεκίνησαν.

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Πεντακόσια χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού, η Αθήνα ζει τον χρυσό αιώνα της. Έργα παντού και η γενικότερη αντίληψη ότι όλα θα πάνε καλά. Φευ! Μία οικογένεια χάνει τον άντρα του σπιτιού εξαιτίας του πολέμου φυσικά και η χήρα του πρέπει να φροντίζει πλέον για όλα. Ο γιος της, η κόρη της, οι διαφόρων ειδών Βακχείες και ο ψίθυρος… Στο μέλλον έτσι θα είναι και ίσως και χειρότερα. Τώρα τι είναι πάλι αυτό; Η δίψα του ανθρώπου για εξουσία και η φύση του να αυτοκαταστρέφεται… Η Αθήνα και γενικότερα η Ελλάδα, θα καταντήσουν κρανίου τόποι; Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να το μάθουν. Να ταξιδέψουν στον χρόνο…

Το κείμενο υπογράφει ο κύριος Εμμάνουελ Μανιός. ΑριστοφΟνικό, όπως αναφέρεται και στο δελτίο Τύπου, έμμετρο και αιχμηρό. Βγάζει πολύ γέλιο, είναι όμως και μία πρώτης τάξεως σάτιρα. Ο Γιώργος Μανιός υπογράφει τη σκηνοθεσία. Δώδεκα ηθοποιοί στη σκηνή και ανοιχτό πεδίο για πρόζα, τραγούδι, χορό και όλα εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά μίας αρχαίας κωμωδίας. Μία σκηνοθεσία ευρηματική, νευρώδης και καλπάζουσα.

Η κυρία Νέλλη Γκίνη υποδύεται τη μητέρα, η οποία θέλει το γενικότερο καλό, είναι έξυπνη, αλλά δεν διστάζει να γίνει κυνική και αυστηρή, όταν οι ανάγκες το επιτάσσουν. Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα, μας είχε πει πόσο πολύ της άρεσε το κείμενο και πόσο θα ήθελε να πάει η παράσταση αυτή σε κανονική σεζόν. Το ευχόμαστε ολόψυχα, γιατί πραγματικά το αξίζει. Είναι μία σπουδαία ηθοποιός και το δείχνει κάθε στιγμή.

Στον ρόλο του στρατηγού ο κύριος Τάσος Παλαντζίδης. Μπαρουτοκαπνισμένος, με πολλά χιλιόμετρα στην ως τώρα καριέρα του, ο άξιος αυτός ηθοποιός παίζει με άνεση, κάνει κτήμα του τον Ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο και κερδίζει τις εντυπώσεις. Η κυρία Ασπασία Κοκόση στον ρόλο της «διοργανώτριας εκδηλώσεων» στα βουνά, είναι μία πραγματική γιορτή. Είναι που είναι αβανταδόρικος ο ρόλος, εκείνη τον απογειώνει με τον πικάντικο τρόπο που αποδίδει.

Στον ρόλο του Ευαγόρα ο κύριος Κώστας Φραγκολιάς. Είμαι σίγουρος ότι το διασκέδασε απίστευτα, φάνηκε άλλωστε από τον όλο τρόπο προσέγγισης, ακόμα και όταν δεν είχε ατάκα. Ο αμφί-κάτι χαρακτήρας του, το όλο παρουσιαστικό και ο τρόπος του, μας έκαναν να γελάσουμε και να το ευχαριστηθούμε. Από κοντά και ο κύριος Παναγιώτης Καρμάτης, στον ρόλο του γιου, ο οποίος ήταν καλοκουμπωμένος στον ρόλο, ενώ η κυρία Έλενα Μεντζέλου στον ρόλο της κόρης, όχι μόνο μας ξετρέλανε με την ομορφιά της, ήταν και αξιοπρεπέστατη στα υποκριτικά της καθήκοντα.

Πολλά μπράβο πρέπουν και στον εξαμελή χορό, με κορυφαία την κυρία Θέλμα Καραγιάννη. Όμορφες φωνές, όμορφη κίνηση και εντελώς συντονισμένες όλες τους στο σκηνοθετικό μοτίβο. Για το τέλος αφήσαμε τον κύριο Νίκο Τριφύλλη, ο οποίος ήταν ένας πειστικότατος Αλή Πασάς. Ήταν τόσο καλός, που αυτόματα θέλαμε το κακό του.

Στο δεύτερο μέρος της παράστασης, το κλίμα βαραίνει πολύ. Βρισκόμαστε στο 1803, λίγο πριν τα τραγικά συμβάντα στο Σούλι. Ο γκρεμός είναι η μόνη λύση. Εκεί το έργο παίρνει μία άλλη στροφή. Εκεί πλέον υπάρχουν πολλή συγκίνηση και ακόμα μεγαλύτερος προβληματισμός.

Θαυμάσια τα κοστούμια, που επιμελήθηκε η κυρία ???. Έλαμψαν δια των πρωταγωνιστών και έδωσαν το δικό τους κατιτί στο έργο. Ένα έργο που αξίζει να δείτε. Θα γελάσετε, θα ξεχαστείτε και μετά… Μετά θα θυμηθείτε. Και θα συγκινηθείτε. Ξέρετε… υπάρχει μια ατάκα, εκεί, την ώρα που οι Σουλιώτισσες πέφτουν από το Ζάλογγο. Οι αυτόχειρες δεν πάνε στον παράδεισο. Χτίζουν όμως τον παράδεισο για τους άλλους. Απλά συγκλονιστικό.

Θα περάσετε πολύ καλά. Θα σας αρέσει και θα το πείτε και στους φίλους σας. Έχουν μείνει μόλις δύο παραστάσεις, δεν θα εκπλαγώ όμως αν υπάρξουν ανακοινώσεις για περαιτέρω.

Κώστας Κούλης

Κείμενο: Γιώργος Μανιός

Σκηνοθεσία: Εμμάνουελ Μανιός

Φωτισμοί: Άγγελος Παπαδόπουλος

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Αρετή Κοκκίνου

Παράγωγη: AbyssOn production/ Γεωργία Σαραντοπούλου

Πρωταγωνιστούν: Τάσος Παλαντζίδης, Νέλλη Γκίνη, Κώστας Φραγκολιάς,

Ασπασία Κοκόση, Παναγιώτης Καρμάτης, Έλενα Μεντζέλου, Νίκος Τριφύλλης

και (6μελής) Χορός με κορυφαία την Θέλμα Καραγιάννη

ΘΕΑΤΡΟ ΔΟΡΑ ΣΤΡΑΤΟΥ – Λόφος Φιλοπάππου

Ημερομηνίες παράστασης : 11, 12, 13 Σεπτεμβρίου

Ώρα έναρξης: 20:45

Τιμή εισιτηρίου: €20, Άνεργοι, Φοιτητικό, ΑΜΕΑ: €14 

Εισιτήρια: www.viva.gr/tickets/theater/parakmazouses