Προμηθέας, ο πατέρας του ανθρώπου κατά τον Λουκιανό. Αφού πήρε το μέρος του Δία στις Τιτανομαχίες δεν δέχθηκε να φορέσει «ζυγό», να υποκλιθεί στον ένα και να παραδώσει την ελευθερία του. Έφτιαξε τον άνθρωπο από πηλό και φωτιά, του έμαθε να ζει και να δημιουργεί. Η πράξη του όμως δεν πέρασε ατιμώρητη, καθώς ο Δίας φοβήθηκε για τον θρόνο και τον καταδίκασε σε αιώνια βασανιστήρια.

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Εκεί, στον δικό του Γολγοθά, θα αναλογιστεί τη ζωή, τις αξίες, τον άνθρωπο και την ελευθερία. Το πνεύμα του είναι και θα παραμείνει ελεύθερο. Αποζητά τα παιδιά του, που δεν έρχονται ποτέ. Για εκείνα παραμένει στα δεσμά, για εκείνα πονά και νοιάζεται.

Στο θέατρο Αλκμήνη παρακολουθήσαμε μια συγκλονιστική παράσταση, στην οποία ο Χρήστος Λιακόπουλος, μέσα από το ευρηματικό κείμενό του, μετά από τρίχρονη έρευνα και μια απίστευτη ερμηνεία, μας έκανε να ανατριχιάσουμε.

Το κείμενο είναι τόσο ζωντανό, τόσο απόλυτα έντονο, που σε παίρνει από τα μούτρα. Οι εναλλαγές στην ψυχοσύνθεση του Προμηθέα καθρεπτίζονται ζωηρά στο πρόσωπο του Χρήστου, το σώμα δίνει και εκείνο τη δική του «μάχη» για την ελευθερία. Η μουσική κλείδωνε με τον δικό της τρόπο τα νοήματα της παράστασης, αποτελούσε το χαλί που χρειαζόταν ο ήρωας για να ξεδιπλώσει όλη του την επιβλητικότητα, το παράστημα και να εμψυχώσει στην ουσία όλους τους παρευρισκόμενους. Η αυταρχική εξουσία κυβερνά τον πλανήτη και τα παιδιά του Προμηθέα έχουν εγκαταλείψει τις αξίες και τα ιδανικά τους, κυνηγώντας άλλοι το χρήμα και άλλη την επιβίωση. Η ελευθερία του ατόμου καταπατείται καθημερινά και η ανθρωπότητα ταλανίζεται στον βωμό μιας κοινωνίας σαθρής και σκληρής.

Ο Χρήστος Λιακόπουλος, απόλυτα εναρμονισμένος με το κείμενο και τον ήρωά του, δίνει έμφαση στην αγάπη, στην αυτοθυσία, στην ελευθερία και μέσα από τον Προμηθέα μας βάζει σε μια διαδικασία να δούμε ξανά τον κόσμο γύρω μας, να αντλήσουμε δύναμη από τον ίδιο μας τον εαυτό και να κερδίσουμε όσες προκλήσεις μας φέρει η ζωή, κρατώντας την ανθρωπιά μας, κρατώντας τις αξίες και τα ιδανικά μας. Μας ενθαρρύνει να παλέψουμε για την προσωπική και την κοινωνική ελευθερία.

Πολλά συγχαρητήρια – για μια ακόμα εξαιρετική δουλειά – στον Χρήστο Λιακόπουλο και τους συνεργάτες του. Ποιεί ήθος, συμβαδίζει με την εποχή του και το όραμά του γίνεται και δικό μας. Μετά από όλα όσα έχουμε περάσει τα τελευταία χρόνια και όλα όσα είναι να έρθουν, επιβάλλεται να κάνουμε τον δικό μας προσωπικό απολογισμό, να αλλάξουμε τον εαυτό μας προς το καλύτερο, ώστε μετά να μπορέσουμε να αλλάξουμε και όλη τη κοινωνία και όπως είπε και ένας βάρδος που αγαπώ πολύ, “To be the best man, the best man that I can” (Queensryche – Best I can).

Μαίρη Ζαρακοβίτη

Μένει με τα χέρια του στον αέρα. Σε έκταση, σαν να βρίσκεται πάνω στον σταυρό. Ο βράχος στον Καύκασο έχει μεταμορφωθεί σε διαχρονικό Γολγοθά, σε μια αχαρτογράφητη γαία, όπως μπορεί να διαβάζαμε μικρά. Ο Λιακόπουλος δεν παρουσιάζει τον Τιτάνα, που «απλά έκλεψε» τη φωτιά από τους θεούς, για να τη δώσει στους ανθρώπους. Ο Προμηθέας παρουσιάζεται σαν ο πατέρας όλων μας. Σαν ο γεννήτορας της φύτρας μας. Προστάτης, πατέρας και μάνα μαζί. Ο ίδιος αστράφτει και βροντά, χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο σε έκταση λεξιλόγιο, ενώ αρκετές φορές αναφέρεται στην ψυχή του, χρησιμοποιώντας την κλητική προσφώνηση. Η ψυχή θα τον πονέσει, θα τον συμπονέσει, θα του σταθεί για όσες χιλιάδες μέρες κρατά το μαρτύριό του. Η Γη, η μάνα του, θα θρηνήσει, όπως ακριβώς η Παναγία κάτω απ’ τον σταυρό. Ο ίδιος ο Προμηθέας, που τόσο υπερήφανος είναι για το ανθρώπινο γένος, θα απορήσει με απογοήτευση, όταν διαπιστώσει πως οι άνθρωποι, τα παιδιά του τα αγαπημένα, ζώνονται όπλα για να λύσουν τις όποιες διαφορές τους. Και εκεί θα λυγίσει. Τόσος αγώνας, τόσος κόπος… Για το τίποτα; Ο Λιακόπουλος πρέπει να χάνει ένα με δύο κιλά από τον ιδρώτα σε κάθε παράσταση. Τα χέρια σε έκταση αποτελούν από μόνα τους ένα μαρτύριο και ο ηθοποιός το κάνει τούτο μέρος της ερμηνείας του. Δεν υπάρχει λύτρωση, δεν υπάρχει κάθαρση. Μόνο ένας καλλιτέχνης, ο οποίος σκύβει ταπεινά το κεφάλι του, εν είδη υπόκλισης, στο μπιζάρισμα, τοποθετεί τη γροθιά του στο στέρνο του, στο σημείο της καρδιάς και ευχαριστεί εκ βαθέων.

Σχόλιο: Κώστας Κούλης

Θέατρο Αλκμήνη

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ
Χρήστου Λιακόπουλου

Πανελλήνια πρώτη 21 Ιανουαρίου 2023
και κάθε Σάββατο στις 7 μ.μ. στο θέατρο Αλκμήνη
Κείμενο, σκηνοθεσία, φωτισμοί, κοστούμι, αντικείμενα σκηνής, μουσική επιμέλεια: Χρήστος Λιακόπουλος
Προμηθέας ο Χρήστος Λιακόπουλος
Επεξεργασία ήχου: Σπύρος Αραβοσιτάς
Δημιουργία – επιμέλεια εικαστικών: Τζουλιάννα Νίκα
Κατασκευή κοστουμιού: Βάνα Αλεξάντροβα
Βοηθός σκηνοθέτη, φωτογραφίες: Τζένη Κουκίδου
Φωνή μητέρας: Σάρα Τερζή
Επικοινωνία – δημόσιες σχέσεις: Αντώνης Κοκολάκης

Σκηνοθεσία και μοντάζ video trailer: Χρήστος Λιακόπουλος
Εικονοληψία: Τζένη Κουκίδου
Ηλεκτρονική επεξεργασία video trailer: Τζένη Κουκίδου, Τζουλιάννα Νίκα
Ήχος video trailer – ηχητικού spot: Σπύρος Αραβοσιτάς

Εισιτήρια: https://www.ticketservices.gr/event/theatro-alkmini-promitheas-estavromenos/?lang=el