Ποτίζουν με λεφτά ένα λουλούδι που φύτεψες πριν λίγο πάνω στα σύνορα. Πόνεσες με τον πόνο των άλλων. Έφυγες για να επιστρέψεις στην πατρίδα σου. Η νέα χώρα είναι υπερήφανη. Είναι μία καινούργια κατάσταση. Είναι το χτίσιμο μίας αφελούς Βαβέλ. Θέλεις να ξαναφτιάξεις το σπίτι σου και… Και οι απώλειες δεν σε αφήνουν. Και συ, βρε κόρη μου; Γιατί δεν επιθυμείς να ικανοποιείς εξίσου τους πελάτες που είναι λίγο πιο σκουρόχρωμοι;
Είναι ένα έργο που κουβαλάει πολύ πράγμα μέσα του. Είναι ένα κείμενο που φλερτάρει με το πραγματικό και το υπερρεαλιστικό. Είναι κάτι άλλο. Εγώ θα χαρακτήριζα αυτή την παράσταση ως παράσταση των ηθοποιών καθαρά. Ο θίασος δούλεψε με ένα κείμενο σχεδόν αντιθεατρικό και το έκανε ένα θέαμα που ψυχαγωγεί και προβληματίζει. Έντονα.
Ο κύριος Δημήτρης Πετρόπουλου στον ρόλου του Βίγκαν, του ηλικιωμένου που επιστρέφει στο ημί-κατεστραμμένο σπίτι του, βιώνοντας την τραγική απώλεια του παιδιού του, που έφυγε στον πόλεμο, είναι τόσο εντυπωσιακά ήπιος και απτός, που δίνει σχεδόν νέους ορισμούς στον τρόπο ερμηνείας. Ο ίδιος έχει ακόμα έναν ρόλο, πολύ μικρότερο, στον οποίο μεταμορφώνεται. Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους ηθοποιούς, με αιχμή δόρατος την κυρία Μάνια Παπαδημητρίου, η οποία, σε έναν από τους ρόλους που υποδύθηκε, ήταν κάτι άλλο. Ήταν μία απίστευτη έμπνευση όλο εκείνο, δεν λέω κάτι περισσότερο, γιατί θα πρέπει να το δείτε, για να καταλάβετε το μεγαλείο της οξύνοιας και της τέλειας εφαρμογής. Δεν μιλάω απλά για μεταμόρφωση οπτικά. Μιλάω για γέννηση ενός χαρακτήρα από το μηδέν.
Η κυρία Αικατερίνη Παπαγεωργίου πατά στο κείμενο του Ματέι Βίζνιεκ, ο οποίος γράφει για ανθρώπινες ψυχές που επιστρέφουν στη νέα Γιουγκοσλαβία, που δεν είναι πια Γιουγκοσλαβία, αλλά ένα μάτσο από καινούργια κράτη. Δουλεύοντας πάνω στη μετάφραση της κυρίας Έρσης Βασιλικιώτη, η σκηνοθέτιδα χρησιμοποιεί μία πεντάδα ηθοποιών για πολλαπλάσιους ρόλους και δημιουργεί μία παράσταση συγκινητική. H απέχθεια του ανθρώπου για τον άνθρωπο και η στείρα αναζήτηση του κέρδους, ιδίως μέσω του πόνου των άλλων – πάγια τακτική όλων των ανθρωπόμορφων θηρίων και κτηνών.
Η κυρία Ελίζα Σκολίδη ήταν απόλυτα πειστική ως Ίντα. Θα πρέπει να ομολογήσω ότι όταν έσκασε με τη «στολάρα», με ξετρέλανε, εγώ όμως θα εστιάσω και πέρα από το αισθητικό του πράγματος. Ήταν κλειδωμένη σε έναν χαρακτήρα δύσκολο και απαιτητικό. Να παίζει μία «αρτίστα», η οποία έχει έλθει σε ξένη γη και η οποία είναι στρυμωγμένη και νιώθει στρυμωγμένη σε κάθε περίπτωση… Από την άλλη, είχαμε δύο εξαίρετους καρατερίστες, οι οποίοι εναλλάχθηκαν σε ρόλους, υποδυόμενοι χαρακτήρες χωρίς ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους. Και εκεί έδειξαν πόσο καλοί είναι, πόσο διαβασμένοι και προβαρισμένοι είναι και πόσο αγαπούν την τέχνη τους. Πραγματικά εντυπωσιακοί οι κύριοι Τάσος Λέκκας και Αλέξανδρος Βάρθης, οι οποίοι έπαιξαν και υποδύθηκαν, αλλάζοντας τρόπο ομιλίας κατά περίπτωση, αλλάζοντας παρουσιαστικό και ύφος και δέρμα και ό,τι βάνει ο νους.
Κάθαρση δεν υπάρχει. Από τώρα σας το λέω, γιατί απλούστατα δεν σποϊλάρω. Χωροχρονικά μας αφήνει πίσω του το έργο. Με μόνο του σημάδι ένα λουλούδι στο έμπα και το έβγα των συνόρων, δύο χωρών που κάποτε ήταν μία. Με μόνο σημάδι ένα λουλούδι που φυτεύτηκε με αίμα και δάκρυα, για να έλθουν κάποιοι, σιγοτραγουδώντας – οποία αιδώς – να το ποτίσουν με λεφτά…
Κώστας Κούλης
Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.
Κείμενο: Ματέι Βίζνιεκ
Μετάφραση: Έρση Βασιλικιώτη
Σκηνοθεσία: Αικατερίνη Παπαγεωργίου
Σκηνικά: Μυρτώ Σταμπούλου
Κοστούμια: Ειρήνη Γεωργακίλα
Πρωτότυπη μουσική: Μαρίνα Χρονοπούλου
Κινησιολογία: Χρυσηίς Λιατζιβίρη
Σχεδιασμός Φωτισμού: Κωστής Μουσικός
Χορογραφία pole dancing: Mέλλω Διανελλάκη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αλεξάνδρα Μαρτίνη
Ειδικές κατασκευές: Κωνσταντίνος Χαλδαίος
Βοηθός ενδυματολόγου: Ίρις Μυρσίνη Σιδέρδη
Παίζουν (αλφαβητικά): Αλέξανδρος Βάρθης, Τάσος Λέκκας, Μάνια Παπαδημητρίου, Δημήτρης Πετρόπουλος, Ελίζα Σκολίδη
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Γραφιστική επεξεργασία: Indigo Creative
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble
Διεύθυνση παραγωγής: Φάνης Μιλλεούνης
Πληροφορίες
Θέατρο Μπέλλος: Κέκροπος 1, Πλάκα – Ακρόπολη, τηλ: 6948230899
Πρεμιέρα: Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2023
Μέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 18:00
Διάρκεια: 1 ώρα και 45 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 14 ευρώ κανονικό, 12 ευρώ μειωμένο (ΑΜΕΑ, φοιτητικό, άνω των 65, ανέργων)
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/theater/i-leksi-proodos-sto-stoma-tis-miteras-mou-ixo/
0 Comments