Ένα αγόρι γεννιέται κάπου στη Γαλλία. Όταν είναι μικρό σε ηλικία, συνειδητοποιεί ότι θέλει να γίνει… η επόμενη Νάνα Μούσχουρη! Μην εκπλήσσεστε. Η Ελληνίδα ερμηνεύτρια είναι τεράστιο icon στη χώρα των ανθρώπων που επιλέγουν να τρώνε βατραχοπόδαρα για την ευχαρίστησή τους.

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Διαβάζω ότι, σύμφωνα με τη Universal της Γερμανίας, η Νάνα έχει πουλήσει παγκοσμίως πάνω από διακόσια πενήντα εκατομμύρια δίσκους! Μισό, μισό, μην αλληθωρίσετε ακόμα. Αν το ψάξετε κι άλλο, θα βρείτε ότι γίνεται λόγος για πάνω από τριακόσια πενήντα εκατομμύρια (Συγγνώμη; Μου το ξαναλέτε;) άλμπουμ και ότι έχει κάνει τεράστια ζημιά και στις δύο μεριές του Ατλαντικού. Η Νάνα είναι ένας υπέρ-καλλιτέχνης, με πάνω από διακόσια άλμπουμ στο ενεργητικό της, σε τουλάχιστον δώδεκα γλώσσες! Ασθμαίνω θαυμάζοντας ή και το ανάποδο.

Το αγόρι μεγαλώνει. Πάει σχολείο, ακούει Νάνα μετά μανίας, αγαπά πολύ τη γιαγιά του, τη γιαγιούκα του, όπως την αποκαλεί, ψάχνεται για τη σεξουαλικότητά του και τα πηγαίνει περίφημα στο σχολείο. Κάποια στιγμή θα μεγαλώσει. Και κάποια στιγμή θα αντιληφθεί πως η ζωή του είναι δικιά του. Του ανήκει. Ό,τι κι αν επιλέξει να κάνει.

Ο κύριος Μάνος Καρατζογιάννης είναι ένας πολυτάλαντος άνθρωπος, ένας καλλιτέχνης που δεν ξεκουράζεται ποτέ. Όταν δεν παίζει, τότε σκηνοθετεί και επιμελείται διάφορα άλλα έργα. Αυτή τη φορά διάλεξε έναν πολύ ευαίσθητο μονόλογο. Σε λόγια, σε νοήματα, σε κινήσεις, σε θέμα. Ο Νταβίντ, άλλως Μιλού, είναι στην ουσία μία τραγουδίστρια; Όχι! Ο Νταβίντ είναι ό,τι θέλει εκείνος να είναι. Διαθέτει θαυμάσια πένα. Γράφει πολύ ωραία. Του το επισημαίνει και η ίδια η Νάνα αυτό. Μην με ρωτήστε πώς. Δεν πρόκειται να απαντήσω, αφού δεν υπάρχει καμία περίπτωση να προδώσω.

Το διασκεδάζει ο Καρατζογιάννης. Τρέχει, κοπανιέται, πέφτει και σηκώνεται, κάνει νοστιμιές, χορεύει, το κουνάει (πάντα υπό τους ήχους των επιτυχιών της μεγάλης ερμηνεύτριας), αλλάζει διάφορα ρούχα, απευθύνεται και στο κοινό κάποιες φορές. Θα ζητήσει μία γνώμη, θα ρωτήσει κάτι άλλο, θα διπλώσει… Εεε, αυτό το τελευταίο ας μείνει κάτι σαν το μυστικό της παράστασης. Όταν πάτε και το δείτε, μην το βγάλετε προς τα έξω. Ας παραμείνει μυστικό. Είναι τόσο εύθραυστο και γνήσιο και συγκινητικό…

Ο Καρατζογιάννης αφηγείται, γίνεται ο ρόλος του, θυμάται και θυμίζει. Ο Νταβίντ θα βρει τον δρόμο του; Γιατί να μην τον βρει; Είναι εύστροφο παιδί, βάζει σε προτεραιότητα το ευ ζην το δικό του και μορφώνεται. Η λατρεία για τη Νάνα είναι απλά η αφορμή να δοκιμάσει όλα τούτα. Ο ίδιος θεωρεί απάγκιό του τη διάσημη τραγουδίστρια. Μπορεί να έχει και δίκιο.

Σκηνοθετημένος με πολύ όμορφο τρόπο από τον κύριο Ελισσαίο Βλάχο, ο οποίος έχει επιμεληθεί και τη δραματουργική επεξεργασία και με ένα σκηνικό απόλυτα λιτό και δις λειτουργικό (δεν συγκίνησε το λογοπαίγνιο μάλλον) από την κυρία Σεμίραμις Μοσχοβάκη, ο γλυκύτατος αυτός μονόλογος του Νταβίντ Λελαί Ελό, στην ουσία η προσωπική του ιστορία, η ζωή του, η πραγματική του εμπειρία, μεταφρασμένος εξαιρετικά από την κυρία Αγγελική Βουλουμάνου, είναι ένα ζεστό χέρι πάνω από την καρδιά. Είναι μία αγκαλιά διαρκείας, είναι αυτό που ευχόμαστε να μας τύχει. Να κοιτάξουμε τον ήλιο κατάματα χωρίς την παραμικρή ενόχληση. Και από κει και πέρα; Μμμ… Με βασιλικό, γιαρέμ-γιαρέμ και δυόσμο, στόλισε ο Θεός, γιαρέμ-γιαρέμ, τον κόσμο. Ένα βήμα παραπέρα θέλει. Σαν τον Μιλού. Με μπούσουλα το κόκκινο φόρεμα και τα χοντρά γυαλιά μυωπίας…

Κώστας Κούλης

Συγγραφέας: Νταβίντ Λελαί-Ελό

Έναρξη: Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου

Μετάφραση: Αγγελική Βουλουμάνου

Ερμηνεία: Μάνος Καρατζογιάννης

Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Ελισσαίος Βλάχος

Σκηνικά – κοστούμια: Σεμίραμις Μοσχοβάκη

Μουσική σύνθεση & επιμέλεια: Νίκος Κολλάρος

Κινησιολογία – χορογραφία: Ματίνα Κωστιάνη

Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης

Φωτογραφίες: Αθηνά Λιάσκου

Γραφιστική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς

Βοηθός σκηνογράφου: Λίνα Δαμιανίδου

Οργάνωση παραγωγής – Βοηθός σκηνοθέτη: Αγγελική Βουλουμάνου

Παραγωγή: «Ξανθίας» ΑΜΚΕ

Προβολή και επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will

Social media: Ορσαλία Πιπίδη

Trailer: Μελίνα Μπουκουβάλα

Πού: Θέατρο Σταθμός, Βίκτωρος Ουγκώ 55, Μεταξουργείο, τηλ.: 210 5230267
Πότε: Από Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 18:15 (έως και 29 Οκτωβρίου).
Εισιτήρια: 15 ευρώ, φοιτητικό 12 ευρώ, ανέργων/ΑΜΕΑ 8 ευρώ, ομάδες άνω των 10 ατόμων 12 ευρώ/άτομο

Προπώληση: MORE.COM και στα εκδοτήρια του Θεάτρου Σταθμός
Διάρκεια: 80’

Η Νάνα Μούσχουρη, φίλη και συνεργάτης πλέον του συγγραφέα, σημειώνει για το έργο:

«Ο Μιλού, το μικρό αγόρι που ζει το όνειρό του, συνεχίζει να βαδίζει στο δρόμο του με ενθουσιασμό και σεβασμό για να καταφέρει να υπάρξει, μέχρι τα όρια της ζωής του. Γιατί το όνειρό του είναι η ελπίδα για το μέλλον του. Είμαι ευτυχής που μοιράζομαι ένα μέρος της διαδρομής του, συγκινημένη που του απλώνω το χέρι και του δανείζω τη φωνή μου. Και νιώθω ότι μου δίνει και αυτός το χέρι του και μοιραζόμαστε μυστικά τη μεγάλη ευθύνη να βρούμε την Αλήθεια μας.»

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Νταβίντ Λελαί-Ελό (David Lelait-Helo) είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος, έχει γράψει μυθιστορήματα, φιλοσοφικά διηγήματα και βιογραφίες  γυναικών του καλλιτεχνικού στερεώματος (Εβίτα Περόν, Μαρία Κάλλας, Μπαρμπαρά, Δαλιδά,  Ρόμυ Σνάιντερ…)

Η βιογραφία της Μαρίας Κάλλας με τίτλο «Μαρία Κάλλας-Έζησα με τέχνη έζησα με έρωτα» κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε άλλες χώρες.

Με τη Νάνα Μούσχουρη διατηρούν στενή φιλική σχέση, επικοινωνούν καθημερινά, βλέπονται συχνά στο Παρίσι, στη Γενεύη ή στην Αθήνα, και συνεργάζονται συστηματικά.

Από τη Γαλλία στην Ελλάδα

Το «Όταν μεγαλώσω, θα γίνω Νάνα Μούσχουρη» παρουσιάστηκε το 2019 στη Γαλλία, στο

Φεστιβάλ της Αβινιόν, με εξαιρετική επιτυχία. Από τις 4 Σεπτεμβρίου παίζεται στο Παρίσι, στο θέατρο Studio H?bertot.

Στην Ελλάδα έκανε πρεμιέρα στο 10ο Φεστιβάλ Θεάτρου «Ερμηνείες στην Ερμιονίδα» στις 8 Ιουλίου, αποσπώντας τη θερμή υποδοχή του κοινού.  

Η ελληνική παραγωγή πραγματοποιείται από τη Θεατρική Εταιρεία «Ξανθίας» ΑΜΚΕ με τη συγχρηματοδότηση των: Έλενας Γιαννακού-F?vre, Άριας Βλάχου, Νίκου Βουλουμάνου & Μαρίας Δανέζη