Δεν έχω ιδέα αν κάποτε ο άνθρωπος θα σταματήσει να κάνει κακό στον συνάνθρωπό του, επειδή πιστεύει σε διαφορετικό «θεό». Σκοταδισμός, εμπάθεια, κυνισμός, αδιαφορία… Το 1891, τη Μεγάλη Εβδομάδα, δημιουργείται σχετικός χαμός στη Ζάκυνθο. Οι Χριστιανοί ξεσπούν κατά των Εβραίων. Έχει προηγηθεί ένα επεισόδιο, το οποίο φυσικά ελέγχεται για την ορθότητά του και το ποσοστό αλήθειας, ως προς τον ένοχο. Το αποτέλεσμα; Άνθρωποι σκοτώνονται για ένα καπρίτσιο. Κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους. Κάποιοι χτυπούν τα κεφάλια τους στον τοίχο. Και ο αφηγητής εξιστορεί τον χαμό και πώς εκείνος ανεγκέφαλα συντρίβει την ευτυχία.

Στην είσοδο της αίθουσας μας καλησπερίζει ο κύριος Μανώλης Δεστούνης. Απλή και αγνή ανατριχίλα. Ο άνθρωπος είναι ογδόντα πέντε χρονών, έχει μία τεράστια πολιτισμική διαδρομή και βρίσκεται μπροστά μας, στέκοντας κραταιός… και η φωνή του μας κάνει να ταξιδέψουμε στην εποχή για την οποία αφηγείται. Άψογος στον ρόλο του υπηρέτη του κόντε Τεδέσκου, μας μπάζει στο κλίμα και την υφή της ιστορίας. Η κόρη του κόντε, Ραχήλ, είναι ερωτευμένη με το άρωμα της μανόλιας και με ένα καλό παιδί, έναν Έλληνα ορθόδοξο. Ο πατέρας και ο ένας αδελφός δεν έχουν θέμα με τη διαφορά θρησκευτικών αντιλήψεων. Τους φτάνει που τα παιδιά είναι ευτυχισμένα μαζί. Ο έτερος αδελφός, Εβραίος φονταμενταλιστής, εκπέμπει σε άλλο μήκος κύματος. Η μητέρα του Έλληνα είναι φίλα προσκείμενη, αλλά… Και ο χαμός χτυπά. Ανεγκέφαλα, όπως πάντα.

Κλασσική θεατρική σκηνοθεσία από τον κύριο Μανώλη Ιωνά, ο οποίος έχει επιμεληθεί και τη δραματουργική επεξεργασία και ο οποίος έβαλε το αθάνατο κείμενο του Γρηγόριου Ξενόπουλου να λειτουργήσει σαν χρονοκάψουλα, για να μας πάει βόλτα στις απίστευτες παραγωγές των τελών της δεκαετίας του ’70 και αρχών εκείνης του ’80, με τις θεατρικές αποδόσεις στα βιβλία του Γρηγόριου Ξενόπουλου στα κρατικά κανάλια τότε. Με φόντο και ορμητήριο ένα εμπνευσμένο σκηνικό, δημιούργημα του κυρίου Νίκου Κασαπάκη (τα χαλιά της Μοιραράκη απλά ζωγραφίζουν), οι πρωταγωνιστές κινούνται σαν γροθιά, φορμάροντας μία θαυμάσια ομάδα επί σκηνής.

Ο κύριος Δημήτρης Κανέλλος, στον ρόλο του πατέρα της Ραχήλ, είναι γλυκύς, πειστικός, διαθέτει θαυμάσια χροιά και εκφορά και είναι μπαλαντέρ στη σκηνή. Πολύ όμορφη η κίνησή του, η όλη παρουσία του και ο τρόπος του. Το ίδιο ισχύει και για τον κύριο Βασίλη Φακανά, στον ρόλο του ενός από τα αδέλφια της Ραχήλ, του Αλέξανδρου. Πολύ πειστικός, με αέρα ηθοποιού κλασσικού ρεπερτορίου, με γνήσιες αντιδράσεις και χειρονομίες, με καλή άρθρωση και κίνηση.

Ο κύριος Νίκος Κρίκας, στον ρόλο του έτερου αδελφού, του Δαβίκου, είναι τόσο πειστικός, που πραγματικά θα επιθυμούσα να του φάω το καρύδι, έτσι όπως εμφανίζεται, τόσο κολλημένος με τη θρησκεία του και την αντιπάθειά του για εκείνους που πιστεύουν κάτι άλλο. Είναι πραγματικά κλειδωμένος στον χαρακτήρα που υποδύεται. Στον ρόλο του αγαπημένου της Ραχήλ, εμφανίζεται ο κύριος Αντώνης Σανιάνος, τον οποίο είδαμε πρόσφατα και σε άλλη παράσταση. Καλή εκφορά λόγου, ηπιότητα, απαλές κινήσεις, γρήγορες όπου χρειάζεται και ευγενές παράστημα. Στον ρόλο της μητέρας του συναντάμε την κυρία Ιωάννα Γκαβάκου. Ρολίστα, καρατερίστα, μία σπουδαία ηθοποιός, με γερό πάτημα στη σκηνή, με πρόσωπο που συσπάται ανάλογα με τα συγκινησιακά μοτίβα και φορτία, με έκφανση που είναι από μόνη της ένα σεμινάριο στον χώρο και την τέχνη.

Στον ρόλο της Ραχήλ η κυρία Ειρήνη Παπαδημάτου. Μία πολύ όμορφη γυναίκα, μία πολύ γλυκιά γυναίκα, με αστραφτερή κοψιά και την ευγένεια καθρεφτισμένη στο πρόσωπό της. Πραγματικά, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ άλλη ηθοποιό για τούτη τη διανομή. Μας έκανε να συγκινηθούμε, είναι μία παρουσία από άλλη εποχή και έπεισε όλους μας γι’ αυτό. Μέγας αρωγός της παράστασης και του όλο θεάματος, τα υπέροχα κοστούμια του κυρίου Γιάννη Μετζικώφ, τα οποία κάνουν τη διαφορά.

Μια ΚΑΛΗ παράσταση. Μία αιχμηρή πρόταση, η οποία μπορεί να προκαλέσει κουβέντα και μάλιστα για πολλές ώρες. Βασικό σημείο το κόλλημα του ανθρώπου με τα «πιστεύω» και τις «θρησκείες». Αναφέρεται και κατά τη διάρκεια του έργου. Ο ένας «Οφθαλμός αντί οφθαλμού» και ο άλλος «Αγαπάτε αλλήλους». Και κάπου στη μέση ο άνθρωπος, ο κουτοπόνηρος άνθρωπος, που παραλλάσσει και μεταλλάσσει και αλλοιώνει, γιατί ο προσωπικός θεός του, το χρήμα (απόλυτο πιόνι της αστείρευτης δίψας του ανθρώπου για δύναμη), επιτάσσει αλλιώς.

Κώστας Κούλης

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Συγγραφέας: Γρηγόριος Ξενόπουλος

Σκηνοθεσία και Δραματουργική επεξεργασία: Μανώλης Ιωνάς

Ενδυματολογία: Γιάννης Μετζικώφ

Σκηνογραφία: Νίκος Κασαπάκης

Χορογραφία- Κινησιολογία: Ρούλα Κουτρουμπέλη

Σχεδιασμός φωτισμών: Μανώλης Μπράτσης

Μουσική επιμέλεια: Αυγερινός Σουλόπουλος

Σκηνοθεσία ήχου: Νίκος Αρκομάνης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριάννα Καρακώστα

Σύμβουλος για τις τάσεις και συνήθειες της εποχής: Θάνος Αγγέλης

Creative Agency: GRID FOX

Trailer: Angelis Films Ltd

Studio ηχογράφησης: Play recording Studio

Κομμώσεις: Στέλιος Κούλης

Υπεύθυνη Επικοινωνίας : Άντζυ Νομικού

           Παραγωγή: Εταιρεία Αλκμήνη

Παίζουν οι ηθοποιοί (με σειρά εμφάνισης):

Μανώλης Δεστούνης, Ειρήνη Παπαδημάτου, Αντώνης Σανιάνος, Δημήτρης Κανέλλος, Βασίλης Φακανάς, Νίκος Κρίκας, Ιωάννα Γκαβάκου

Τα χαλιά της παράστασης είναι ευγενική χορηγία της Δέσποινας Μοιραράκη.

Οι Ανθοσυνθέσεις είναι ευγενική χορηγία του  Νίκου Κουτρούμπα.

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού.

Ημέρες και Ώρες Παραστάσεων:  Τετάρτη 20:30

Πρεμιέρα 15 Μαρτίου

Διάρκεια: 95’ (χωρίς διάλειμμα)

Εισιτήρια: Γενική είσοδος: 15 €  Φοιτητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ: 12 €

Ειδικές τιμές για σχολεία και γκρουπς κατόπιν επικοινωνίας.

Προπώληση εισιτηρίων: Ταμείο του θεάτρου “Αλκμήνη”, Τηλεφωνικές κρατήσεις στο 2103428650, Ηλεκτρονικά στο www.ticketservices.gr , Link Εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/theatro-alkmini-raxil/

Tο θέατρο Αλκμήνη είναι προσβάσιμο στα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.

Πληροφορίες χώρου: Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ, Αλκμήνης 8-12, Κάτω Πετράλωνα Μετρό: Στάση Κεραμεικός,Τρόλεϋ: 21 Στάση ΚΑΜΠΑ, ΟΑΣΑ: 049,815,838,914,Γ18 Στάση ΚΑΜΠΑ,035 Στάση ΙΚΑ