Φωτογράφος ήταν. Πολεμικός ανταποκριτής με εικόνες. Απαθανάτιζε τον θάνατο. Κι αν το λογοπαίγνιο μπορεί να φαίνεται χαριτωμένο, η πραγματικότητα το αποκηρύσσει ως βδελυρό. Στον πρόσφατο πόλεμο πήγε σαν φαντάρος. Η άλλη του ιδιότητα έμεινε θαμμένη. Μέχρι που κάποιος έστειλε στην εφημερίδα φωτογραφίες από τις μάχες. Η φρίκη που προκλήθηκε στον κόσμο και οι αλυσιδωτές αντιδράσεις έφεραν τον πόλεμο στο τέρμα του. Περίπου σαν τότε, κοντά πενήντα-κάτι χρόνια πίσω. Και τώρα… Τώρα αγνοείται… Μπορεί και να μην ζει πλέον. Οι συμπάθειες – γιατί μαθεύτηκε ποιος έστελνε τις φωτογραφίες – ήταν πολλές, οι αντιπάθειες σημαντικές.
Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.
Το κείμενο της κυρίας Δέσποινας Αποστολίδου είναι ανατριχιαστικό. Είναι ο μεγάλος αδελφός σε συνεργασία με το «αναγκαίο κακό», όπως βάφτισαν οι άθλιοι του πλανήτη τον πόλεμο. Η δίψα για δύναμη υποκινεί τα πάντα. Και οι τέσσερις ηθοποιοί έγιναν για μιάμιση ώρα το κέντρο του στοχασμού μας. Ο κύριος Θοδωρής Ανθόπουλος είναι ο αξιωματικός, ο οποίος ανακρίνει τους τρεις «εμπλεκόμενους». Τη σύζυγο του φωτογράφου, τον ίδιο και τον καλύτερό του φίλο. Όλοι έχουν κάτι να προσθέσουν, ίσως και κάτι να αποκρύψουν. Ο Ανθόπουλος γίνεται ο χαρακτήρας του. Κουμπώνει με ιδανικό τρόπο. Γίνεται είρων, προσβλητικός, τον αντιπαθούμε σχεδόν άμεσα. Έχει την εξουσία και την καταχράται. Ο τρόπος εκφοράς του λόγου είναι ενδιαφέρων, είναι σεμιναριακού χαρακτήρα.
Απέναντί του η σύζυγος. Η κυρία Νάνσυ Ρηγοπούλου. Αινιγματική, αδιαφανής. Ερωτεύσιμη. Τιμιότατη προσέγγιση στον ρόλο και άνεση στην απόδοση. Αυτό έβγαλε προς τα έξω. Αυτό έβγαλε σε μας τους θεατές. Η γυναίκα που θέλει να δώσει όλες τις ευκαιρίες του κόσμου στον γάμο της και συνειδητοποιεί ότι, πολύ απλά, δεν μπορεί. Και δεν θα κάνει την απέλπιδα προσπάθεια. Θα το παρατήσει, για την ψυχική ηρεμία της.
Ο κύριος Κωνσταντίνος Μιχαήλ είναι ο σύζυγος. Ο φωτογράφος της ιστορίας μας. Πλαστικός στις κινήσεις, πειστικός στις αποδόσεις. Έβγαλε πολύ ιδρώτα, όπως άλλωστε όλοι τους. Μας βάζει στο κλίμα. Είναι μπλοκαρισμένος. Δεν μπορεί να μην μάθει η Γη για τα χαΐρια του πολέμου σε μια απ’ τις μεριές της. Δεν είναι δυνατό να νομίζουμε ότι «όλα θα πάνε καλά», από τη στιγμή που τίποτα δεν πάει. Και μας το δίνει να το καταλάβουμε. Ο κύριος Abe Cohen υποδύεται τον φίλο του, τον άνθρωπο που ξέρει τα μυστικά του. Είναι τραχύς, μιλά σαν στρατιωτικός και δεν ξέρει πώς να χειριστεί αυτή τη νέα πραγματικότητα. Τίμιος και εκείνος στις υποκριτικές υποχρεώσεις του. Θανατερός στις ατάκες. Όπως κι ο πόλεμος στις ντιρεκτίβες του.
Θαυμάσια τα κοστούμια του κυρίου Μάριου Καραβασίλη, που έδωσαν τη δική τους γραφή και οπτική στο θέαμα. Ιδίως η στολάρα του ανακριτή είναι για πολλούς επαίνους. Πολλά μπράβο επίσης στη μουσική επιμέλεια, η οποία μας συντρόφεψε πριν ακόμα από το τρίτο κουδούνι. Το πώς ηχούσαν εκείνες οι καμπάνες. Μου ήλθαν στο μυαλό, αυτόματα σχεδόν, δεκατρία χτυπήματα και ένα riff, που βρίσκεται στην κορφή εδώ και σαράντα δύο χρόνια περίπου. Θα ακούσετε και θα με θυμηθείτε. Με τους WiderSin θα ασχοληθούμε πολύ σύντομα, το άλμπουμ μας έκανε τρελό κλικ.
Ο προβληματισμός έντονος. Η αφήγηση συναρπαστική. Ο άνθρωπος παραμένει ο χειρότερος ένοικος της μεγάλης γαλάζιας σφαίρας. Με διαφορά από τον δεύτερο. Που πάλι ο άνθρωπος είναι… Ο κύριος Κωνσταντίνος Ρόδης σκηνοθέτησε με το βλέμμα του μπροστά. Έβαλε ακόμα και χορευτικά ιντερμέδια. Και κέρδισε το στοίχημα. Την προτείνω ανεπιφύλακτα τούτη την παράσταση. Θα πάτε, θα δείτε και θα συμφωνήσετε και σεις. Επίσης ανεπιφύλακτα.
Κώστας Κούλης
Κείμενο: Δέσποινα Αποστολίδου
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ρόδης
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση/στίχοι: : Καραφύλλης Γιαννούλης
Σχεδιασμός Φωτισμών: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Κοστούμια: Μάριος Καραβασίλης
Σκηνικά: Ευγενία Βησσαρίου
Κινησιολογία: Βαγγέλης Πιτσιλός
Βοηθός σκηνοθέτη: Έλενα Αγγελοπούλου
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Φωτογραφίες/trailer: Κωνσταντίνος Λέπουρης
Γραφιστική επιμέλεια: xMx GRAPHICS Michelangelo Bevilacqua
Βοηθός παραγωγής: Άκης Χαλκιάς
Διανομή (με σειρά εμφάνισης)
Νάνσυ Ρηγοπούλου, Κωνσταντίνος Μιχαήλ, Abe Cohen και ο Θοδωρής Ανθόπουλος στον ρόλο του ανακριτή
Τα τραγούδια της παράστασης ερμηνεύει ο Κώστας Μπουγιώτης
***Ο δίσκος “Lost In Grey” με τα τραγούδια που ακούγονται στην παράσταση κυκλοφορεί από την μπάντα WiderSin: Κώστας Μπουγιώτης (φωνητικά), Καραφύλλης Γιαννούλης (κιθάρα), Γιώργος Μωραϊτης (Μπάσο) και Ακούσογλου Νίκος (Ντράμς). Graphic designer: Ανδρέας Σαραβάνος
Bandcamp link: https://widersin.bandcamp.com/releases
Youtube link: https://www.youtube.com/playlist?list=OLAK5uy_kQqdfrYUu28d4sXMkcnzauBWWQjf2kFF4
Και σε όλες τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Κυριακή στις 18:30
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 15 €
Μειωμένο (φοιτητών- ανέργων): 12€
Ατέλεια: 5€
Διάρκεια παράστασης: 85 λ. (χωρίς διάλειμμα)
Προπώληση εισιτηρίων: Viva.gr
https://www.viva.gr/tickets/theater/to-aima-ton-krinon/
Θέατρο 104
Ευμολπιδών 41, Γκάζι
(Σταθμός μετρό: Κεραμεικός)
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6947409435, 210 3455020 www.104.gr
0 Comments