Το ελληνικό κοινό τους αγαπά και μάλιστα δεν χάνει ευκαιρία να τους βλέπει. Το Αθηναϊκό ακολουθεί την «πεπατημένη» και πάει στο An Club, να δει άλλη μια φορά το αμερικανικό τρίο από κοντά. Η Melissa Moore (is that you Melissa?) εμφανίζεται, παίζει το riff του “When the Candle Burns Low…” και η γιορτή ξεκινά. Prog στοιχεία, Ροκ στοιχεία, κάργα Μέταλ και τρεις άνθρωποι που ακούγονται για εκατό. Το κοινό κοπανιέται, χτυπιέται, φωνάζει, τραγουδά παρέα. Οι Sonja παίζουν ένα τιμιότατο σετ, το οποίο περιέχει ΟΛΟΚΛΗΡΟ το “Loud Arriver”. Και τα υπόλοιπα τρία τραγούδια της λίστας;
Το πρώτο είναι μία διασκευή στο “Devil’s Plaything” των Danzig. Το κοινό συμμετέχει με δύναμη και προετοιμάζεται. Όταν τελειώνει το “Nylon Nights”, η Melissa «διασταυρώνει ξίφη» με τον Ben Brand (μπάσο) και… διάολε, το “Déjà Vu” θα παίξουν; Ο Grzesiek Czapla ταλαιπωρεί ταμπούρο και λοιπά τύμπανα και φιλάκια στη Μπίμπι Μπο, όπως ακριβώς θα τα παράγγελνε η μεγαλύτερη μπάντα ΟΛΩΝ των εποχών! Και λίγο πιο γρήγορα, μην σας πω. Και εκεί που πάει να σταματήσει το κοπάνημα… Οι θεοπάλαβοι γιάνκηδες ξεκινούν το “Bridge Of Death” των ομοεθνών τους Manowar. Βρε, θα μας τρελάνετε;
When The Candle Burns Low…, Moans From The Chapel, Fuck, Then Die, Pink Fog, Wanting Me Dead, Devil’s Plaything (Danzig), Discretion For The Generous, Loud Arriver, Nylon Nights, Deja-Vu (Iron Maiden), Bridge Of Death (Manowar)
Είναι μπάντα που σέβεται τον εαυτό της και το κοινό της. Τέτοιες μπάντες δεν χάνουν. Να μας ξανάρθετε σύντομα. Και να παίξετε αυτό το set δύο φορές, καπάκι τη μία μετά την άλλη!
Την αποψινή βραδιά ανοίγουν οι Saturday Night Satan. Το Ροκ είναι φύσει και θέσει φωτεινό ή σκοτεινό; Και ποιος θέτει τους κανόνες; Οι δικοί μας SNS, με την Kate να προκαλεί για φασαρία, τον Jim να επιτίθεται μέσω των χαμηλών συχνοτήτων και τη μπάντα να σπέρνει επί σκηνής, κάνουν μία ακόμα εντυπωσιακή εμφάνιση και μας προετοιμάζουν για τον διάδοχο του “All Things Black”, το οποίο κυκλοφόρησε μεν φέτος, είμαι όμως σίγουρος ότι έχουν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα στα συρτάρια τους.
Lurking In The Shadows, Rule With Fire, All Things Black, Of Love And The Void, Crown Of Arrogance, Witches’ Dance, 5 AM, By The River, Devil In Disguise
Livάρα για τους εξής απλούς λόγους. Οι μπάντες τα έσπασαν και δεν μάσησαν με κλινικά show και αποστειρωμένα ιντερμέδια. Οι μουσικοί και τα όργανα σε πλήρη εναρμόνιση και το γεγονός είναι ότι όλα όσα έγιναν, έγιναν για την τέρψη των παιδιών που έπαιξαν και εκείνων που βρέθηκαν απέναντί τους. Μακάρι να βλέπουμε πάντα τόσο κέφι από τους παρευρισκόμενους. Μακάρι αυτές οι μπάντες, οι οποίες μόλις τώρα ξεκινούν, να βάζουν τα γυαλιά στους μεγάλους και να δείχνουν πως όσο υπάρχει γνήσιος τσαμπουκάς και καλή διάθεση, τόσο θα βρίσκονται και σχήματα που θα λένε όχι στην κονσέρβα και θα βγάζουν ιδρώτα και ψυχή στο σανίδι.
Καλό ταξίδι προς τη δεκαετία το ’80 ήταν τούτο εδώ το LiVE. Και με το κατάλληλο πλήρωμα. Θυμίστε μου να μην φωνάζω τόσο δυνατά την επόμενη φορά, ώστε να το αγνοήσω και να γδάρω εντελώς το λαρύγγι μου. End of the world is startin’ tonight – We’ll be dead tomorrow.
Κώστας Κούλης
Φωτογραφίες: Νικόλας Κεραμήτσος – WebEvents
0 Comments