Παιδικό θέατρο: Μότσαρτ, ο Μαγικός Αυλός @ Θέατρο Κιβωτός

Οι πρώτες σειρές είναι όλες κατειλημμένες από μπόμπιρες και μπομπιρίνες. Και έτσι πρέπει! Το θέατρο για παιδιά προϋποθέτει ότι τα παιδιά έχουν το πάνω χέρι και τον πρώτο λόγο. Η κυρία Κάρμεν Ρουγγέρη ανεβαίνει στη σκηνή και απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους. Βασικοί κανόνες ευπρέπειας, για να απολαύσουμε την παράσταση και να μην εκτεθούμε. Η συνέχεια… Γεμάτη χρώματα και μουσικές.

Ο Μαγικός Αυλός είναι το τελευταίο έργο του Μότσαρτ, πριν εκείνος φύγει για το φως, μόλις στα τριάντα πέντε του χρόνια. Ίσως η μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυία όλων των εποχών και ένα από τα μυαλά που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε αν όντως εξωγήινοι ζουν ανάμεσά μας. Δεν τολμώ καν να σκεφτώ τι θα μπορούσε να είχε κάνει αν έφτανε την ηλικία του Ντα Βίντσι ας πούμε. Αν και ο Ιταλός πανεπιστήμονας έζησε μόνο μέχρι τα εξήντα επτά…

Ο Μαγικός Αυλός είναι ακόμα μία καλλιτεχνική μεταφορά της αέναης μάχης του καλού με το κακό. Ο πρίγκηπας που πρέπει να σώσει την πριγκίπισσα, οι δυνάμεις του κακού που συνωμοτούν, οι παρεμβάσεις από «τρίτους», που δίνουν αυτή την έξτρα γεύση και το καλό, που πάντα θριαμβεύει στο τέλος, στα παραμύθια φυσικά. Γραμμένο από τον Εμάνουελ Σικανέντερ, ο οποίος μάλιστα είχε παίξει κιόλας στο πρώτο ανέβασμα, το υπέροχο αυτό παραμύθι συνδυάζει μοναδικά αφήγηση και ανατροπές, ενώ ο υπέρτατος των υπερτάτων μουσουργός φρόντισε να το ντύσει όπως πρέπει.

Η ίδια η κυρία Ρουγγέρη έχει φροντίσει το κείμενο, ενώ έχει σκηνοθετήσει το έργο μαζί με την κυρία Χριστίνα Κουλουμπή, η οποία – φυσικά – έχει αναλάβει σκηνικά, κοστούμια, ενώ παίζει κιόλας. Τη μουσική επιλογή και τους στίχους έχει επιμεληθεί ο κύριος Ανδρέας Κουλουμπής και από εκεί και πέρα, αναλαμβάνουν οι ηθοποιοί της παράστασης. Οι ακόλουθοι κύριοι και κυρίες. Άρης Δελαγραμμάτικας, Μαύρα-Μαρία Θεοδωρακοπούλου, Στέφανος Κορρές, Χριστίνα Κουλουμπή, Νίκος Κύρτσος, Φώτης Λάμαρης, Ινώ Πικιώνη και Αλεξάνδρα Σκένδρου. Στις φωνές των πνευμάτων οι κυρίες Άννα – Μαρία Μπλάθρα, Βερόνικα Sandberg και Ασημίνα Τσίγκα.

Άνετοι όλοι τους, με έφεση στην πρόζα, με έφεση στο τραγούδι και εκείνη ακριβώς τη ματιά που χρειάζεται, για να πάρεις ένα έργο και να το απογειώσεις. Εκείνη την ημέρα μάλιστα, μία από τις κυρίες του θιάσου ήταν κρυωμένη και η κυρία Ρουγγέρη μας το ανέφερε στον πρόλογό της, λέγοντας επίσης πως η ίδια η ηθοποιός ζητούσε προκαταβολικά την «ανοχή» μας, για τη φωνή της, που δεν θα έβγαινε όπως εκείνη επιθυμούσε. Τώρα, αν σας πω ότι όχι μόνο δεν κατάλαβε κανείς τίποτα, αλλά ότι η ίδια άστραψε σαν τον Σείριο, τι θα μου απαντούσατε; Επαγγελματική συνείδηση στα καλύτερά της.

H σκηνή με τον δράκο είναι εκτυφλωτική! Τα κοστούμια ξετρελαίνουν τους θεατές κάθε ηλικίας και οι ερμηνείες είναι τέτοιες, που το παραμύθι γίνεται ό,τι θα θέλαμε να μας συμβεί εκείνο το μεσημέρι και μόνο αυτό. Συμπάσχουμε, χαμογελάμε, γελάμε και χειροκροτούμε ένα θέαμα λίγο καλύτερο από άριστο. Η Κάρμεν της καρδιάς μας έχει τη συνταγή. Και την κάνει κάθε φορά καλύτερη. Η τέρψη των ψυχών με απλά βήματα και σταθερές κινήσεις.

Αντί για επίλογο, θα σας αφήσω με αυτό εδώ. Ενώ η κυρία Ρουγγέρη αναφέρεται στο ότι δεν είναι πρέπον να τρώμε κατά την ώρα της παράστασης… Σταματά. Το σκέφτεται για μισό δευτερόλεπτο. «Να, τώρα που σας τα λέω αυτά, άκουσα μία μητέρα να λέει στο παιδί της ‘Εσύ φάε και μην σε νοιάζει’. Δεν είναι καλό αυτό». Κάπως έτσι γινόμαστε καλύτεροι, καλά μου. Γιατί κάποιοι συνάνθρωποί μας δεν θα κουραστούν ποτέ να μας θυμίζουν τι είναι καλό και τι δεν είναι. Και θα το εννοούν. Για το δικό μας καλό.

Κώστας Κούλης

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.