Περίεργο editorial αυτό εδώ. Κάτι από Ιούλιο που φεύγει τώρα εδώ να-να, κάτι από Αύγουστο που έρχεται ομοίως λίαν συντόμως. Μία ημέρα κάνει τη διαφορά; Προφανώς, αλλά στην παρούσα κατάσταση, τούτο εδώ δεν είναι το ζητούμενο.

Καλοκαίρι σημαίνει ζέστη, θάλασσα, ήλιος, μπάνια, διακοπές. Δεν γνωρίζω κατά πόσο θα τα γευτούμε όλα αυτά φέτος. Υπάρχει διάχυτη στον αέρα μία υστεροβουλία, μία μιζέρια, μία αισθητική του τύπου «Τίποτα δεν θα πάει καλά». Θα πάει όμως. Θα ξεφύγουμε. Αρκεί να κλείνουμε την τηλεόραση. Αρκεί να μιλάμε με τους φίλους μας και όχι να τεξτάρουμε. Αρκεί να πηγαίνουμε πραγματικές βόλτες και όχι κυβερνοπεριπάτους. Αρκούν αυτά. Και με το παραπάνω.

Οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι πάντα μία ευκαιρία να δούμε το ανακάτεμα των πολιτισμών. Νομίζω πως δικαιώθηκαν – ξανά – όσοι έλεγαν πως θα ζήσουμε μία από τα ίδια. Οι ίδιοι δημοσιογράφοι σχολιαστές, οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο να αγορεύουν και όχι να γίνονται χρήσιμοι στο ακροατήριό τους. Οι ίδιοι κακοπροαίρετοι πληκτολογάκηδες, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για τίποτα, πέρα από την καταστροφολογία. Και όλοι οι άλλοι, που τους επιτρέπουν την αυτή συμπεριφορά. Έκατσα να δω κι εγώ την τελετή έναρξης. Κάπου μου άρεσαν αυτά που έβλεπα, κάπου πάλι όχι. Για παράδειγμα, θεώρησα πολύ του γούστου μου τη φασαρία που έκαναν οι Gojira και πολύ κακόγουστη την παρέλαση των αθλητών, αφού η «κατασκευή» (να βρίσκονται μέσα σε ένα πλοίο, κατά μήκος του Σηκουάνα) μου έκανε πολύ μίζερη. Το συζητάω πάντως. Και όποτε θέλετε.

Η Επίδαυρος προσκαλεί αφειδώς, το ίδιο και οι ανοιχτοί χώροι που έχουμε μάθει να αγαπάμε τόσα χρόνια. Το Ηρώδειο, το Βεάκειο, το Θέατρο Βράχων, ο Λυκαβηττός… Ένα σωρό μαγαζιά που προσφέρουν τον πολιτισμό μέσα σε ένα καλοκαιρινό κοκτέιλ. Τα φεστιβάλ μάζεψαν πολύ κόσμο και δίνουν τις καλύτερες υποσχέσεις για του χρόνου. Και οι συνάνθρωποί μας σκέφτονται από τώρα τον χειμώνα. Πολλές οι συναυλίες, πολλά τα δρώμενα. Πού θα βρεθούν τα ανάλογα λεφτά;

Η τηλεόραση, στην απέλπιδα προσπάθειά της να μας πείσει ότι δεν έχει πεθάνει, μαζεύεται από νωρίς το πρωί στα λιμάνια και συνομιλεί με τους επίδοξους τουρίστες. Έλληνες πιτσιρικάδες, που θα πάρουν το καράβι και θα πάνε κάπου, για όσες μέρες πάνε. Κάποτε θα είναι όλοι διάσημοι για δεκαπέντε λεπτά της ώρας. Πού να ξέρει ο Άντι ότι κάποτε ΟΛΟΙ θα γίνονται ρόμπα για όση ώρα ΔΕΝ εμφανίζονται στο χαζοκούτι, μια και τα social media φροντίζουν να αναπαράγουν το τίποτα. Και ξέρετε… Πολύ τίποτα δεν είναι για καλό. Δεν υπάρχει τηλεόραση πια, όπως δεν υπάρχει και δημοσιογραφία. Μόνο παντιέρες. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Να περάσετε καλά στις διακοπές σας! Μην σταθοστηθείτε να μιλήσετε στην τηλεόραση, έχετε πολύ πιο βασικά και σημαντικά πράγματα να κάνετε, όπως να χαμογελάσετε στους γύρω σας. Να γυρίσετε πίσω ασφαλείς και να φτιάξετε μία σεζόν όπως τη θέλετε εσείς. Και αν κάνετε κέφι παρέα για τα δρώμενα, που λέγαμε πιο πάνω… Να μας έχετε κατά νου, ναι; Ραντεβού τον Σεπτέμβρη!

Κώστας Κούλης