Λίγες ώρες πριν το LiVE στο Temple, o Ross the Boss κάθεται απέναντί μας και μοιράζεται σκέψεις, απόψεις, εικόνες και μουσικές. Ο μουσικός των Dictators και των πρώτων έξι άλμπουμ των Manowar, ο άνθρωπος πίσω από τους RTB band, o εγκέφαλος που δεν σταματά να συνθέτει και να παίζει. Δεκάδες άλμπουμ, ώρες ωρών στο στούντιο και στον δρόμο και δεν υπάρχει περίπτωση να σκεφτεί να χαλαρώσει. Το εβδομήντα είναι απλά ένα νούμερο, σωστά;

Πλέκει το εγκώμιο των συμπαικτών του. Τους θαυμάζει και τους φροντίζει. Κάποια στιγμή τον ρωτάμε για τις συμμετοχές του σε διάφορες άλλες δουλειές. Τον ζητάνε παντού. Κι εκείνος πάλι… δεν χαλάει χατίρι. «Ποτέ δεν λες όχι, έτσι»; Του λέμε πως έχει μόνο συμπάθειες στον χώρο. Χαμογελάει. «Νομίζω ότι έχω καλό όνομα στην πιάτσα. Δεν είμαι μαλάκας, σαν κάτι άλλους. Δεν θα πω ποιους». Όχι, να μην πεις. Δεν υπάρχει λόγος. Σε ευχαριστούμε για τη μουσική, Ross Friedman. You are the shit, καλέ μου άνθρωπε! Θερμές ευχαριστίες στον Στάθη και την ομάδα του Temple, για την πραγματοποίηση αυτής της συνέντευξης.

Ερωτήσεις: Κώστας Κούλης, Βαγγέλης Φαρρής

Directed by Stiver Graunne, wVITw agency

Please follow and like us: