Το Temple γέμισε το βράδυ του Σαββάτου, παρά το γεγονός ότι το ίδιο βράδυ γίνονταν αλλά τρία events, με κυριότερο αυτό του μεγάλου Blaze Bayley, για να υποδεχτεί ένα τριπλό ελληνικό σχήμα που εκπροσωπεί τρεις διαφορετικές, αλλά εξίσου δυναμικές, πτυχές του σύγχρονου heavy metal. Οι Fading Echoes (Progressive/Melodic Metal), οι Wildfire (Heavy/Power Metal) και οι Sirius (Progressive Power Metal) ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια βραδιά που απέδειξε, για άλλη μια φορά, το υψηλό επίπεδο και την αστείρευτη ενέργεια της εγχώριας σκηνής.

Το ρόλο των “Icebreakers” ανέλαβαν οι progressive metallers από τον Βόλο, Fading Echoes, οι οποίοι εμφανίστηκαν για δεύτερη φορά στην Αθηναϊκή σκηνή του Temple. Η παρουσίαση του εξαιρετικά καλοδεχούμενου ντεμπούτου τους, “Shadow Of Another”, είχε πραγματοποιηθεί τον Ιανουάριο του 2025. Αυτή η επίγευση όμως ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόταν το κοινό. Το συγκρότημα ξεκίνησε δυναμικά, βυθίζοντας αμέσως τους θεατές στην ατμόσφαιρα του concept album τους, το οποίο εξερευνά τα πέντε στάδια του πένθους. Η τεχνική αρτιότητα της μπάντας ήταν εμφανής, με τις κιθάρες να προσφέρουν περίπλοκα, αλλά πάντα μελωδικά, riff και το μπάσο να δίνει ένα συμπαγές, γεμάτο groove, υπόβαθρο. Ο Δημήτρης Στρατίκης στη φωνή (παίζει και μπάσο!), με την εκφραστική του χροιά, κατάφερε να μεταδώσει τη συναισθηματική φόρτιση των κομματιών. Αποκορύφωμα της εμφάνισής τους ήταν, φυσικά, το κλείσιμο της πενταλογίας ”The Stages Of Grief”, με το φοβερό ”Acceptance” να ξεχωρίζει, φέρνοντας στη μνήμη την επιβλητική φωνή του Zak Stevens (Savatage, Trans-Siberian Orchestra), ο οποίος συμμετέχει στη στούντιο εκτέλεση. Το κοινό, αν και αρχικά πιο συγκρατημένο, άρχισε να κινείται και να συμμετέχει ολοένα και περισσότερο, νιώθοντας τη μαγεία και το βάθος της μουσικής των Fading Echoes. Ήταν μια εμφάνιση που έθεσε ψηλά τον πήχη, αποδεικνύοντας ότι το συγκρότημα όχι μόνο μπορεί να μεταφέρει το ατμοσφαιρικό τους concept άλμπουμ στη σκηνή, αλλά έχει και τη στόφα να προσελκύσει νέους οπαδούς.

The Stages Of Grief, Pt. II: Anger, The Stages Of Grief, Pt. IV: Depression, The Stages Of Grief, Pt. V: Acceptance, The First Step Forward, Caving In, A Wish Unspoken, Rumination, The Final Act

Μετά το progressive ξέσπασμα, τη σκυτάλη πήραν οι Wildfire, ένα σχήμα που εκπροσωπεί το κλασικό, ατόφιο Heavy/Power Metal. Χωρίς περίπλοκες φιοριτούρες, οι Wildfire παρέδωσαν ένα σετ γεμάτο ενέργεια, riff-ολογικές εξάρσεις και κλασικές metal μελωδίες. Η μπάντα δικαίωσε και με το παραπάνω τη φήμη της για τις εκρηκτικές live εμφανίσεις,. Ο ήχος τους ήταν συμπαγής, με τα τύμπανα του Ανδρόνικου Μαλτέζου να δίνουν τον ρυθμό και τις κιθάρες των Tolis G. Poll και Δημήτρη Βαρσάμη να εκτελούν σόλο που μύριζαν 80’s και 90’s. Ο Βασίλης Χρέπας στη φωνή ήταν σε μεγάλη φόρμα, διατηρώντας μια άμεση και συνεχή επικοινωνία με το κοινό, ενώ ο όγκος που έβγαινε από το μπάσο του Δημήτρη Μεγαλιού ήταν η κόλα για τον συνολικό ήχο.

Το σετ τους δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο, με το κοινό να ανταποκρίνεται με παλμό, ειδικά στα πιο up-tempo κομμάτια που ενθάρρυναν το headbanging. Η εμφάνισή τους λειτούργησε σαν μια ισχυρή δόση αδρεναλίνης, προετοιμάζοντας τέλεια την ατμόσφαιρα για τους headliners. Η αδιαμφισβήτητη ενέργειά τους και η προσήλωση στον κλασικό metal ήχο τους κέρδισε το πιο ένθερμο χειροκρότημα μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Leap Of Faith, Rise, Inside The Box, Nights, Navigators, Breaking Point, Night With A Witch, Maniac (Michael Sembello), Wildfire

Γύρω στις δέκα και μισή, η ατμόσφαιρα στο Temple έγινε ηλεκτρισμένη καθώς οι Sirius ανέβηκαν στη σκηνή. Επιστρέφοντας στην Αθήνα μετά από μια σειρά επιτυχημένων εμφανίσεων (ειδικά ως μέρος του billing τη βραδιά των τεράστιων Savatage στο Rockwave), για την προώθηση του πλέον πρόσφατου δίσκου τους, ”A Quest For Life”, οι Sirius ήταν αποφασισμένοι να προσφέρουν μια ακόμη εμφάνιση που θα μας μείνει χαραγμένη στο μυαλό. Ο ήχος τους είναι ένα κράμα τεχνικού Progressive Metal, επικού Power Metal και βαθιά συναισθηματικής θεματολογίας.

Η μπάντα ξεκίνησε με τον εναρκτήριο ύμνο του άλμπουμ, ”Unbound The Scream”, με τη μουσική του αφήγηση να ξεδιπλώνεται άψογα. Ο Δημήτρης Νάπας, με την επιβλητική του σκηνική παρουσία και την εκπληκτική του φωνητική εμβέλεια, δίπλα στον Δημήτρη Σιμιακό και τον Γιώργο Κουρσούμη, οδήγησαν το συγκρότημα μέσα από το περίπλοκο setlist του, ενώ ο Νίκος Σαμιός πίσω από τα drums δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για τη δυναμική του συγκροτήματος. Η χημεία της μπάντας ήταν υποδειγματική, με τα μέλη να εναλλάσσονται σε τεχνικά δύσκολα μέρη με χαρακτηριστική άνεση. Ήταν εμφανές ότι το συγκρότημα βρίσκεται στο δημιουργικό και εκτελεστικό του απόγειο. Η στιγμή της βραδιάς, το επικό ”Desdichado” (εμπνευσμένο από το έργο του Sir Walter Scott “Ivanhoe”), ένα κομμάτι που αποδεικνύει την ικανότητα της μπάντας να συνδυάζει τη heavy metal δύναμη με την πλούσια αφηγηματική ικανότητα.

Intro (Kull The Conqueror), Unbound The Scream, Edge Of The World, Thor (The Powerhead) (Manowar), Desdichado, Wrathchild (Iron Maiden), Beyond The Sands Of Time, Lostlight/Land Of Swords, Fury Within/Among The Heavens, Valhalla Rising (Grand Magus)

Η συναυλία των Fading Echoes, Wildfire, και Sirius υπήρξε μια απόλυτα επιτυχημένη τριπλέτα, τόσο σε όρους προσέλευσης κοινού όσο και σε εκτελεστικό επίπεδο. Ο κόσμος που βρέθηκε το Temple απέδειξε τη δίψα του αθηναϊκού κοινού για καλή ελληνική μουσική, ανεξαρτήτως υπό-είδους. Η θερμή ανταπόκριση στις τρεις διαφορετικές μπάντες δείχνει την ωριμότητα και την ανοιχτομυαλιά της ελληνικής metal σκηνής. Κάθε μπάντα, αν και διαφορετική, συνέβαλε σε ένα αρμονικό σύνολο. Οι Fading Echoes προσέφεραν το βάθος και την ατμόσφαιρα, οι Wildfire την ακατέργαστη heavy metal δύναμη και οι Sirius τον επικό, τεχνικό δυναμισμό, που τους έχει καθιερώσει ως ένα από τα κορυφαία σχήματα του power metal στην Ελλάδα.

Συνολικά, ήταν μια βραδιά που άφησε την υπόσχεση πως η ελληνική metal σκηνή όχι μόνο ακολουθεί τις παγκόσμιες εξελίξεις, αλλά συχνά τις διαμορφώνει, έχοντας πλέον σχήματα με διεθνή αναγνώριση και συνεργασίες.  

Βαγγέλης Φαρρής

Φωτογραφίες Fading Echoes, Wildfire: Βαγγέλης Φαρρής

Φωτογραφίες Sirius: Stiver Gruanne, wPITw agency

#απτγο: Κώστας Κούλης