Frenzee
What’s Wrong With Me
2024 – Ouga Booga and the Mighty Oug Recordings
100°C
Sales
Data Collector
Rats In Here
Pink Tax
Fear No Fear
Angry
Ask Me Again
What’s Wrong with Me
Ντεμπούτο για τους Ελληνo-Αυστραλούς και μάλιστα σόι, Απολλωνία, Αντώνη και Νίκο Ξυλούρη και το «Εκατό βαθμοί Κελσίου» μπουκάρει χωρίς έλεος. Σφαλιαρίζον Punk, με δασείς τόνους στις κιθάρες, Μέταλ νοοτροπία και τα απίστευτα «ενοχλητικά» φωνητικά της κυρίας της παρέας, τα οποία θα εισχωρήσουν στο πετσί σας σε χρόνο dt. Θα ακούσετε και θα χαρείτε, παρακολουθώντας τη μπάντα να μετατρέπει τα τραγούδια της σε αφορμές κοπανήματος, headbanging και φυσικά moshing. Στο “Sales”, το οποίο είναι mid tempo, γινόμαστε μάρτυρες μίας Μέταλ riffοειδούς επίθεσης και ενός διαολεμένα κολλητικού στο θυμητικό τραγουδιού. Και όπως προστάζει η φωνή στους στίχους, “Do us all a favor and shut the fuck up”!
Την παραγωγή υπογράφει ο Jacopo Fokas και το mastering o μεγάλος Brad Boatright (Obituary, High On Fire, Sleep) και το αποτέλεσμα είναι αυτό που περιμένετε. Δεν εμπεριέχει γυαλάδα και καλά κάνει, ενώ είναι καθαρό, είναι καλοβαλμένο και τα όργανα ακούγονται όπως πρέπει. Στο “Data Collector”, το οποίο είναι γκαζάτο και διαθέτει και μία πιο αργή γέφυρα, σε 6/8 παρακαλώ, το σχήμα δείχνει τον δρόμο στις συναυλίες. Πώς είπατε; Τι δεν καταλάβατε; Wood_only και προχωράμε παρακάτω.
“Rats In Here” και οι μελωδίες συνεχίζονται, παράλληλα με το γκάγκα του εξάχορδου. Ναι, τα τραγούδια είναι δύο με δυόμισι λεπτά, κατά συνέπεια, όταν με το καλό πάτε σε LiVE των παιδιών, είναι πιθανό να ακούσετε το άλμπουμ από την αρχή μέχρι το τέλος δύο φορές και μερικές ακόμα διασκευές και να έχετε χτυπηθεί σε τριάντα τραγούδια μέσα σε μια ώρα. Το “Pink Tax” εφορμά, καλπάζοντας κι αυτό – στη συνέχεια γίνεται «ευθύ» ήτοι 4/4. Το Punkίζουν ιδανικά οι τρεις τους και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι την καταβρίσκουν με τη μουσική τους. “Fear No Fear” και πάρτε και ένα tribal κλωτσοπατιναριό στα κρουστά, ενώ μπασοκίθαρα συνοδεύουν ανάλογα και αντίστοιχα. Οι στίχοι φτύνονται με πάθος και ένα είδος αγκομαχητού που πολύ αγαπήσαμε. Στη συνέχεια εισέρχονται από τις κουίντες οι Rage Against The Machine, μπορεί και οι Green Jelly. Επιστροφή στα tribal και επιστροφή στην επιστροφή των mid ρυθμών. Δεν φοβάμαι κανέναν στούΠη φόβο…
Στο “Angry” τα τύμπανα φλερτάρουν με ρυθμούς 2/2 και τονισμούς πάνω στα θέματα των έγχορδων. Όι και όι και νομίζω ότι το κοινό θα το χαρεί ιδιαίτερα στις συναυλίες. Το “Ask Me Again” διαθέτει ένα ΦΟΒΕΡΟ riff! Καλά, εννοείται ότι το γύρισα πίσω δυο και τρεις φορές, για να ακούσω το ψαρωτικό ξεκίνημα. Μήπως αυτό να το κάνετε video;
Επίλογος με το ομώνυμο τραγούδι, το οποίο αγαπά πολύ Pantera και όλες τις παιρνωκεφαλικές μπάντες της συνομοταξίας. Η ομάδα από το Down Under χτυπά στο ψαχνό και πολύ καλά κάνει. Για τους φίλους της μουσικής γενικότερα, προτείνεται, συνίσταται και συνίσταται και προτείνεται και μάλιστα ανεπιφύλακτα. Οι λάτρεις του βινυλίου μπορούν μάλιστα να επιλέξουν τη ροζ έκδοση και να βάλουν να σπινάρει και να καταστρέψει τοίχους. Α, μην το ξεχάσω… Έβαλαν και «πλυντήριο» στο τελείωμα; ΕΤΣΙ!
Κώστας Κούλης
0 Comments