Θεατρίζομαι: Το Δράμα της Δημοκρατίας @ Θέατρο Τέχνης

Μια πολύ γλυκιά βραδιά, που εξελίχθηκε σε μια βαθιά και ουσιαστική εμπειρία. Το «Δράμα της Δημοκρατίας» είναι ένα θεατρικό που πραγματικά σε ταξιδεύει μέσα στον χρόνο – στη διαδρομή και την εμπειρία της Δημοκρατίας ανά τους αιώνες.

Το πιο όμορφο στοιχείο; Ότι δεν μένεις απλός θεατής. Γίνεσαι κομμάτι της παράστασης. Οι ηθοποιοί, με αλήθεια και συγκίνηση, συνομιλούν μαζί σου, σε κάνουν συμμέτοχο. Ήταν μια βραδιά, κατά την οποία, έστω και για λίγο, ένιωσα πως αγγίξαμε τη Δημοκρατία. Όχι ως ιδέα, αλλά ως βίωμα.

Τη στιγμή που θέλεις να μιλήσεις, να εκφραστείς, να πεις την αλήθεια σου, να σταθείς πιο κοντά στην ελευθερία σου. Κάπως έτσι ένιωσα εκείνη την Παρασκευή.

Στην Αθήνα του πέμπτου αιώνα π.Χ., το θέατρο ήταν πάνω από όλα πολιτική πράξη, καθώς γεννήθηκε από την ίδια τη δημοκρατία και την ανάγκη των πολιτών να σκεφτούν από κοινού τα ζητήματα που απασχολούσαν την πόλη και τη ζωή τους.

Να αναρωτηθούν αλλά και να αμφισβητήσουν τις αρχές, τα ιδεώδη, τις αξίες του πολιτεύματός τους. Αυτή η λειτουργία του θεάτρου ως πολιτικού καθρέφτη και φορέα συλλογικού αναστοχασμού, είναι η έμπνευση για το «Δράμα της Δημοκρατίας». Μιας παράστασης που επιχειρεί να μας θυμίσει ότι το θέατρο είναι ο τόπος όπου μπορούμε να «ονειρευτούμε» τη δημοκρατία, όχι ως δεδομένο πολίτευμα, αλλά ως διαρκές αίτημα. Ένα επίμονο αίτημα που τίθεται μέσα από το ερώτημα «πώς θα καταφέρουμε να ζήσουμε μαζί, χωρίς να αδικούμε και χωρίς να αδικούμαστε»;

Ένα ερώτημα που ειδικά σήμερα, όπου όλες οι βεβαιότητες καταρρέουν, επιζητά τον διάλογο και τη συμμετοχή όλων.

Στο «Δράμα της Δημοκρατίας» υπάρχει μια ανάδρομη στα αρχαία κείμενα που μιλούν για τις αρχές, τα ιδεώδη αλλά και τους κινδύνους και τις δυσλειτουργίες της αρχαίας δημοκρατίας. Απέναντί τους στέκονται σύγχρονες μαρτυρίες από διαφορετικές γενιές πολιτών και στοιχεία-ντοκουμέντα που αποτυπώνουν την τωρινή μας σχέση με τη δημοκρατία. Στόχος του έργου είναι όλο αυτό το υλικό να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, ώστε να ανοίξει στο τέλος διάλογος με το κοινό.

Vois – Θεοδώρα Ράπο

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.