6949256666 press@keysmash.gr

Ακτίνα Σταθάκη – Η συνέντευξη

keysmash powered by dycode

Μια ιστορία έρωτα και ποδοσφαίρου. Μία ηθογραφία πέρα από εποχές και γαίες, το έργο του Ιταλού συγγραφέα Μικέλε Σαντέραμο, το οποίο παίζεται στο 1927 Art Space. Μας έκανε τόση εντύπωση η κίνηση να ανεβεί αυτή η παράσταση σε ελληνική σκηνή, που ήλθαμε σε επαφή με την σκηνοθέτιδά της, την κυρία Ακτίνα Σταθάκη, η οποία έχει επιμεληθεί και τη μετάφραση. Πώς προέκυψε και πώς στήθηκε όλο αυτό, τι συναισθήματα προκαλεί στους θεατές… Η κυρία Σταθάκη μιλάει επίσης για έτερα πλάνα της και το μέλλον. Θερμές ευχαριστίες στην Κατερίνα Π. Τριχιά, η οποία φρόντισε να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη.

Πώς γεννήθηκε η ιδέα να ανεβάσετε το συγκεκριμένο έργο; Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στο να κάνετε όλο τούτο πραγματικότητα;

Διάβασα το έργο για πρώτη φορά πριν δέκα χρόνια περίπου και έμεινε στο μυαλό μου για πολύ καιρό μετά. Είναι μια απλή, πολύ ανθρώπινη ιστορία, που θυμίζει λίγο παλιό ιταλικό κινηματογράφο. Οι σχέσεις των ανθρώπων σε μια γειτονιά, οι μικροπροστριβές τους, οι αποτυχίες και τα όνειρά τους. Νιώθω ότι έχουμε ανάγκη από περισσότερες τέτοιες ιστορίες στο θέατρο. Έτσι, πριν δύο χρόνια, παρουσίασα σε μορφή θεατρικού αναλογίου τη μετάφραση που έκανα από τα αγγλικά. Το κοινό της πρώτης εκείνης ανάγνωσης αγάπησε τόσο πολύ το έργο, που μου έδωσε την ώθηση να προχωρήσω σε μια κανονική παραγωγή του. 

Πόσο καιρό κράτησαν οι πρόβες; Υπήρξε κάποιο σημείο, στο οποίο να εστιάσατε ιδιαίτερα;

Οι πρόβες μας κράτησαν λίγο περισσότερο από ένα μήνα. Επειδή ο χώρος στον οποίο παίζουμε είναι  ιδιαίτερος και μικρός, η οργάνωση της αφήγησης στον χώρο, η κινησιολογία των ηθοποιών και το πώς δημιουργούμε εικόνες με ελάχιστα σκηνικά μέσα, ήταν οι βασικότερες προκλήσεις με τις οποίες ασχοληθήκαμε.

Είναι ένα σύγχρονο έργο, ενός σύγχρονου συγγραφέα. Σας ιντριγκάρει το πόσο επίκαιρο – ίσως και διαχρονικό – είναι;

Ασφαλώς – οι θεατές θα βρουν πολλές ομοιότητες ανάμεσα στον κόσμο που περιγράφει ο Σαντεράμο και τη δική μας, ελληνική πραγματικότητα. Το γοητευτικό στο έργο είναι ότι ενώ μιλάει για μια σύγχρονη συνθήκη – τη συνύπαρξη μεταναστών και ντόπιων σε μια φτωχογειτονιά της Ιταλίας — το γεγονός ότι τη διαπραγματεύεται μέσα από τον έρωτα και το ποδόσφαιρο, επιτρέπει στον καθένα να σχετιστεί με την ιστορία, ανεξαρτήτως από το πού προέρχεται, τι γλώσσα μιλάει ή αν πηγαίνει συχνά στο θέατρο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς, να πούμε μια ιστορία που θα “μιλήσει” και θα ανοίξει τις πόρτες του θεάτρου σε πολλές διαφορετικές ομάδες ανθρώπων, που ενδεχομένως συχνά να νιώθουν ότι το θέατρο δεν τους αφορά.

Μέχρι πότε θα είστε στο 1927 Art Space;

Έχουμε προγραμματίσει για την ώρα παραστάσεις μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου, με ενδεχόμενο παράτασης έως τις γιορτές των Χριστουγέννων.

Υπάρχει κάποιο άλλο πλάνο σας, που να είναι ανακοινώσιμο;

Στις 21 και 22 Νοεμβρίου έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο 1927 την ομάδα Visoes Uteis (Χρήσιμα Οράματα), από το Πόρτο της Πορτογαλίας. Η δουλειά τους στο θέατρο είναι πάντα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη και ελπίζουμε το κοινό της Αθήνας να ανταποκριθεί.

Πότε συνειδητοποιήσατε για πρώτη φορά ότι αυτό που θέλετε να κάνετε είναι να σκηνοθετείτε;

Αυτό που συνειδητοποίησα, πριν αρκετά χρόνια, είναι ότι μου αρέσει να λέω ιστορίες και να δημιουργώ τις συνθήκες ώστε και άλλοι να μπορούν να μοιραστούν τις ιστορίες τους. Η σκηνοθεσία είναι ένας τρόπος για να πω μια ιστορία που με ενδιαφέρει, αλλά υπάρχουν και άλλοι – η επιμέλεια μιας έκθεσης, η συγγραφή ενός κειμένου, είναι και αυτοί τρόποι που επιλέγω προκειμένου να μοιραστώ ιδέες και προβληματισμούς που θεωρώ σημαντικά.

Σας ενδιαφέρει το ίδιο να σκηνοθετήσετε μία τηλεοπτική σειρά ή μία κινηματογραφική ταινία;

Ίσως θα με ενδιέφερε να σκηνοθετούσα ντοκιμαντέρ, αλλά δεν έχω την τεχνική κατάρτιση, οπότε για την ώρα μένει στο στάδιο της φαντασίας.

Τι είναι αυτό που σας κάνει να υπηρετείτε την τέχνη σας με τόσο ενθουσιασμό;

Η τέχνη μας μας κρατά διαρκώς σε εγρήγορση, μαθαίνουμε συνέχεια καινούρια πράγματα, ερχόμαστε σε επαφή με νέες ιδέες, γνωρίζουμε ανθρώπους και κάνουμε νέες σχέσεις και συνεργασίες, μαθαίνουμε καινούργια πράγματα και για τους εαυτούς μας διαρκώς. Επιπλέον, δεν υπάρχει τίποτα πιο συγκινητικό από το να βλέπεις ανθρώπους που συγκινούνται από αυτό που κάνεις, που με κάποιο τρόπο τους αλλάζει τη ζωή ή τους ανοίγει μια πόρτα προς κάτι που δεν γνώριζαν πριν. Όλα αυτά με κάνουν πιστή υπηρέτη του θεάτρου υπό πολλές διαφορετικές ιδιότητες και παρά τις μεγάλες δυσκολίες που έχει ο χώρος μας.

Κώστας Κούλης

Please follow and like us:
Facebook
Twitter
Youtube
Instagram
LinkedIn

0 Comments