Ο Μάρτης δεν μπήκε καλά. Editorial; Τι editorial δηλαδή; Αφήστε, θα το κάνουμε σωστά τον ερχόμενο μήνα. Για τώρα θα βάλουμε μαύρη σελίδα. Για τα παιδιά που χάθηκαν. Για τις ψυχές που χάθηκαν. Χωρίς να έχουμε πόλεμο. Χωρίς να μας απειλούν «κακοί». Στον θάνατο τόσοι άνθρωποι, από ένα «ανθρώπινο λάθος». Που το βάφτισαν τραγικό. Που είπαν έναν σκασμό λέξεις και θα πουν κι άλλες τόσες. Που ασχολούνται μόνο μ’ αυτό οι «ειδήσεις», γιατί έτσι είναι οι ύαινες, τα κοράκια και οι γύπες. Εκεί, μονίμως πάνω από τα πτώματα. Να μην ησυχάσουν οι οικογένειες των νεκρών. Να μην μπορούν να ξεχαστούν στον πόνο τους.

Ξέρετε τι; Είμαστε σκατολαός εμείς οι Έλληνες. Είμαστε αυτοί που πάμε να μπούμε στο λεωφορείο πριν κατέβουν οι άλλοι και αν κάποιος μας την πει για τούτη τη γαϊδουριά μας, του πετάμε ένα «Ναι, εσένα θα περίμενα» ή ένα «Αφού κάνεις μια ώρα!» και νομίζουμε ότι τον πετάξαμε στο καναβάτσο. Είμαστε αυτοί που πάμε στα θέατρα και γράφουμε στ’ αρχίδια μας τους ηθοποιούς και τους συντελεστές, αφήνοντας το τηλέφωνό μας να βαράει, προσποιούμενοι ότι το ξεχάσαμε. Είμαστε αυτοί που κλέβουμε θέσεις στην ουρά, είμαστε αυτοί που περνάμε με κόκκινο, για να κερδίσουμε τρία ολόκληρα δευτερόλεπτα. Είμαστε αυτοί που δεν θέλει κανείς άλλος να είναι.

Σε μία πραγματικά σπουδαία παράσταση, ο τεράστιος Νικήτας Τσακίρογλου λέει την τελευταία ατάκα του έργου. Πρόκειται για την παράσταση «Ματωμένα χώματα», η οποία παίχτηκε πέρυσι και αναφέρεται στην καταστροφή της Σμύρνης. Η ατάκα είναι διαχρονική, πέρα από εποχές και έτη, πέρα από ιδιώματα και ιδιώνυμα, πέρα από χώρες, φύτρες, προορισμούς και σπουδές. «Ανάθεμα τους αίτιους»! Ανάθεμά τους όμως.

Ο Μάρτης δεν μπήκε καλά. Το πώς θα πάει κανείς δεν το ξέρει. Από εμάς δηλαδή. Και κάπως έτσι θα πορευτούμε. Μπορούν πολλά να γίνουν. Και τα πιο πολλά θα τα επιτρέψουμε, γιατί έτσι σκατολαός που είμαστε, δεν το ‘χουμε να τα αποτρέψουμε. Αυτό όμως που μπορούμε… Είναι να θυμόμαστε τη φράση «Ανάθεμα τους αίτιους» και μην ξεχάσουμε ούτε για μία στιγμή τους αθώους που δεν είναι ανάμεσά μας και τους αίτιους, που όχι μόνο είναι ανάμεσά μας, αλλά κουμαντάρουν και τις ζωές μας. Εμείς θα είμαστε εδώ, μακριά από τις ύαινες, τα κοράκια και τους γύπες. Όπου τους πετύχουμε, θα τους πετύχουμε. Και μπορεί ο επόμενος μήνας να μπει καλά. Μπορεί…

Κώστας, Μαίρη, Έφη

Please follow and like us: