Χρύσα Κατσαρίνη – Κουβέρτα @ Θέατρο Αργώ

Την τελευταία Παρασκευή του χρόνου που μας πέρασε βρεθήκαμε στο θέατρο Αργώ, για να δούμε την παράσταση της Χρύσας Κατσαρίνη, με τίτλο «Κουβέρτα». Είχαμε κλείσει ραντεβού στις οκτώ το βράδυ για να κάνουμε τη συνέντευξη, που σύντομα θα διαβάσετε, στον φιλόξενο χώρο του συγκεκριμένου θεάτρου. Μας έκανε τρομερή εντύπωση το πόσο άμεση ήταν η Χρύσα με το που μας είδε έξω από το θέατρο και μας είπε να μπούμε μέσα για να πάμε παρέα στα καμαρίνια να κάνουμε τη συνέντευξη, η οποία, ουσιαστικά, ήταν μια κουβέντα, λες και την κάναμε σαν μία παρέα, πίνοντας τη μπύρα μας σε ένα μπαράκι. Θα καταλάβετε σύντομα το γιατί.

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Καπάκι, μετά τη συνέντευξη, περιμέναμε για λίγη ώρα μέχρι να ξεκινήσει η ταξιθεσία και να μπούμε στο θέατρο για να παρακολουθήσουμε την παράσταση. Λίγο μετά τις εννιά και μισή, η Χρύσα ανέβηκε στη σκηνή με τον γνωστό εντυπωσιακό τρόπο, «σαν να βγαίνουν οι Motorhead» ένα πράμα και ο κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Η παράσταση ξεκίνησε με ένα μικρό crowd work (για το οποίο, η ίδια η κωμικός μας είπε ότι δεν το προτιμά) και μετά από μια μικρή εισαγωγή, η παράσταση ξεκίνησε.

Η Χρύσα έχει πολύ δυνατά αστεία και πολύ όμορφα bits, τα οποία σε κρατάνε φουλ κατά τη διάρκεια της παράστασης. Σκεφτείτε απλά ότι είναι η δεύτερη σόλο παράσταση που κάνει! Την έχω παρακολουθήσει αρκετά, έως πολύ, τα τελευταία χρόνια, και μάλιστα μου ανέφερε ότι είμαι πολύ διαβασμένος σχετικά με αυτά που κάνει. Εμείς περάσαμε τέλεια στην παράσταση, αλλά δεν θα σας κάνουμε spoiler, γιατί ακόμα έχει εμφανίσεις μέχρι το τέλος της σεζόν, όπου και από ό,τι κατάλαβα, θα ανεβεί και η κινηματογραφημένη version της «Κουβέρτας», η οποία έγινε το καλοκαίρι, στο θέατρο Βράχων με 2.500 – ολογράφως: δυόμισι χιλιάδες – άτομα. Ας όψεται ο Alice Cooper, που έπαιζε με τους Scorpions εκείνη τη μέρα και δεν πήγαμε στην κινηματογράφηση.

Κρατήστε επίσης το ότι θα ακούσετε και κάποια λογοπαίγνια, εκεί που δεν το περιμένετε και θα γελάσετε μέχρι δακρύων. Εγώ έφυγα από το θέατρο με πόνο στους κοιλιακούς από τα γέλια. Εντάξει, εγώ δεν είμαι και άνθρωπος που θα γελάσει δύσκολα, αλλά για να φτάσω σε αυτό το σημείο, κάτι πολύ καλό συμβαίνει…

Όποιος θέλει να δει και να καταλάβει τι εστί Χρύσα Κατσαρίνη, μπορεί να ψάξει το κανάλι της στο youtube και να παρακολουθήσει το «Χικ», όπως και την πρώτη της σόλο παράσταση, με τίτλο «Ό,τι πολυτιμότερο έχω», καθώς και διάφορα άλλα βίντεο που έχει ανεβάσει τα τελευταία χρόνια.

Σύστασή μου… δείτε τη Χρύσα σε ό,τι κάνει. Είναι εξαιρετική κωμικός και πολύ έξω καρδιά άνθρωπος (αυτό μου έβγαλε με την κουβέντα που κάναμε). Επίσης τα δύο από τα τρία αγαπημένα της άλμπουμ έβερ, συμπίπτουν και με δικά μου… μιλάμε για το “Seventh Son Of A Seventh Son” των – σ.υ.υ.: σιγά μην τους πούμε και το συγκρότημα, Γιώργο μου. #mono – και το “Painkiller” των Judas Priest. Όταν το έμαθα ήμουν σε φάση… «Καλησπέρα και καλή βραδιά…»!

Γιώργος “Dr. P” Παπαντώνης

Την αποζητάμε αυτή την κουβέρτα ασφαλείας. Αφού μάλιστα συνοδεύεται από αβίαστο γέλιο, τη θέλουμε να μας τυλίξει, να μας αγκαλιάσει… Βαμμένα κόκκινα μαλλιά και ένα χαμόγελο που δεν σβήνει ποτέ. Το κορίτσι μπούκαρε στη σκηνή με το “Ace Of Spades” και είχε ένα σκασμό από άσους στο μανίκι του. Ιστορίες να μοιραστεί, διάφορες κατηγορίες ανθρώπων να λοιδωρήσει, να αυτοσαρκαστεί, να μας συγκινήσει… Γιατί κατάφερε και αυτό. Ξέρετε τι; Το stand up το θεωρώ πανδύσκολο. Πέντε λεπτά μου φαίνονται ένας αιώνας. Και εδώ μιλάμε για μιάμιση-συν ώρα και ένα γεμάτο θέατρο. Αυτό που κάνει η Χρύσα και αυτό που κάνουν όλοι οι συνάδελφοί της, είναι – και το γράφω όσο πιο απλά μπορώ – μία πολύ απαιτητική μορφή τέχνης. Προϋποθέτει μεγάλη πειθαρχία και τόνους έμπνευσης. Και τούτη εδώ η κοπελιά τα έχει αμφότερα. Θαυμάσια ροή, πολύ καλή εκφορά και γνήσιος ενθουσιασμός. Θα έλθετε, θα δείτε και θα ακούσετε. Και θα μας θυμηθείτε. Αν μάλιστα θέλετε να πείτε κάπου για το τι παρακολουθήσατε, αναζητείστε μας. Θα μας ξαναβρείτε εκεί.

Κώστας Κούλης