Θεατρίζομαι: Ο εραστής @ Θέατρο Μικρό Γκλόρια

Πριν ξεκινήσει η παράσταση, παρακολουθούμε στη «μεγάλη οθόνη» του τοίχου μπροστά μας, ελέω προτζέκτορα φυσικά, τραγούδια από εμφανίσεις τεράστιων μουσικών συγκροτημάτων, στην τηλεόραση εκείνης της εποχής. Beatles, Stones, Kinks… British invasion στα καλύτερά της. Κι εγώ να σκέφτομαι, ενώ παρακολουθώ, τους Who, τους ASaP, τους Heep… Ευσεβείς πόθοι όλοι τους, αν και κάτι πρέπει να παίζει με τα τραγούδια και τα ευρύτερα νοήματα του έργου. Γιου ρίλι γκατ μι… Το ζευγάρι παίρνει θέση σιγά-σιγά. Εκείνος είναι γοητευτικός και εκείνη όμορφη. Ένα γλυκύτατο ζευγάρι, από αυτά που μπορεί να χαζεύει ο κόσμος στον δρόμο. Εκείνος την πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής. Φεύγει για το γραφείο. Εκείνη παίζει με όλο της τον οίστρο. Ηλεκτρίζει την ατμόσφαιρα. Μέχρι που εκείνος ρωτά αν θα την επισκεφτεί ο εραστής της σήμερα και μάλιστα θέλει να μάθει και την ώρα και διάρκεια επίσκεψης, ώστε να φροντίσει να «αργήσει ανάλογα».

Συγγνώμη; Μήπως δεν άκουσα καλά; Ποιος ο λόγος να είναι ο σύζυγος τόσο «προοδευτικός»; Γιατί δεν τη στέλνει στο καλό τη συμβία; Και εκεί αντιλαμβάνομαι ότι ο θεόρατος συγγραφέας, ο οποίος ακούει στο όνομα Χάρολντ Πίντερ και ο οποίος έχει σκεφτεί και γράψει πράγματα που βρίσκονται έτη φωτός μπροστά από την «κλασσική» ανθρώπινη σκέψη, έχει δημιουργήσει ένα ακόμα απίστευτο κείμενο, που θα μας κάνει να αναρωτηθούμε πολλές φορές για τη φύση μας, για τη θέση μας, για όλα εκείνα τα εύκολα που αρεσκόμαστε να τα κάνουμε δύσκολα.

Στον ρόλο της συζύγου η κυρία Νικολέτα Καρνέζη. Αφήνω στην άκρη τη φυσική και λεπτή ομορφιά της. Καταπιάνομαι με την ερμηνευτική δεινότητά της. Είναι η ήρεμη δύναμη, είναι η φωτιά της έκρηξης, είναι η γατούλα και η λέαινα μαζί. Ανεβάζει τον τόνο της φωνής, χορεύει μέχρι να ξεβιδωθεί, πέφτει και σηκώνεται και δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω. Η απόδοσή της είναι τίμια, είναι γεμάτη άνεση και η κίνησή της είναι φυσική. Μας πείθει για το ποιόν του χαρακτήρα της, μας μεταδίδει τα νοήματα του κειμένου. Η πρωταγωνίστρια έχει επίσης επιμεληθεί τη μουσική της παράστασης.

Δίπλα της ο κύριος Κωνσταντίνος Αρνόκουρος ως ο σύζυγός της. Ο κύριος της κυρίας ίσως; Ανάλογα με την εξέλιξη του έργου, οι ρόλοι μεταξύ κυρίων και υπηρετών θα αλλάξουν πολλές φορές, αφού οι πληροφορίες που έρχονται και προστίθενται, ανοίγουν κάθε φορά μία κλειστή πόρτα. Εκείνος στέκεται όπως πρέπει. Είναι μειλίχιος, είναι όμως και λάδι που βράζει και μπορεί να κάνει τρελό κακό αν και όταν εκσφενδονιστεί. Μου άρεσε πολύ η προσέγγισή του στις δύο περσόνες που περνούν από μέσα του. Και είναι πολύ καλή η χημεία ανάμεσα στου δύο πρωταγωνιστές, κάτι που έρχεται σαν επιστέγασμα της μεταξύ τους επαφής, καθόλη τη διάρκεια της παράστασης.

Η σκηνοθεσία του κυρίου Αλεξάνδρου Κοέν, o οποίος υπογράφει και τη μετάφρση, είναι ευρηματική, το δίχως άλλο. Στον χώρο της δράσης έχει βάλει και τα καμαρίνια του ζεύγους. Εκεί θα αλλάξουν κοστούμια, εκεί θα σερβίρουν τα ποτά τους, εκεί θα χορέψουν, εκεί θα τσακωθούν και θα αγκαλιαστούν. Είναι ένα πολύ έξυπνο μείγμα ροής μέσα από μοτίβα που θα μπορούσαν να παραπέμψουν στο «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» και ενός διαλόγου, κατά διαστήματα βγαλμένου από μαύρη κωμωδία. Το σουρεάλ της υπόθεσης, η στιχομυθία η οποία αγγίζει εύκολα και το παράλογο. Θα έκανες ποτέ τέτοια κουβέντα με τον άνθρωπό σου; Και αν σας έλεγα ότι αυτή η κουβέντα θα μπορούσε να έχει «προ-συμφωνηθεί»;

Μία παράσταση που ψυχαγωγεί, προβληματίζει και ένα έργο που θα κάνει τον θεατή να ασχοληθεί με αυτό, μετά το πέρας του. «Τι συνέβη μόλις τώρα»; Κάτι που θα μπορούσε εύκολα να «καταναλωθεί» σαν τροφή για σκέψη. Μέχρι πού είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε, εμείς οι άνθρωποι, για μία έξτρα δόση «καρυκεύματος» στις ζωές μας;

Κώστας Κούλης

To Συμβούλιο Επικρατείας έκρινε πως το προεδρικό διάταγμα 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου, ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ το ελληνικό σύνταγμα (παράγραφοι 1 και 7 του άρθρου 16). Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε τι πρόκειται να πράξουν οι ιθύνοντες. Θα επανέλθουμε. Φαίνεται ότι κάτι πάει να γίνει.

Παίζουν: Κωνσταντίνος Αρνόκουρος και Νικολέτα Καρνέζη

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κοέν

Σκηνικά-Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου

Μουσική: Νικολέτα Καρνέζη

Βοηθός σκηνοθέτη: Λευτέρης Μαργιόλας

Φωτογραφίες: Διονύσης Κούτσης

Γραφιστικά: Πέτρος Παράσχης

Δραματολόγος: Μαρίνα Κονδάκη

Μακιγιάζ: Θάνος Βογιατζής

Επικοινωνία-Προβολή: Μαρκέλλα Καζαμία

Από 23 Νοεμβρίου και κάθε Κυριακή στις 18.30
στο Θέατρο Μικρό Γκλόρια