Τον στέλνουν σε ένα άλλο καράβι. Για ένα τελευταίο ταξίδι, το πρώτο του με εκείνο, το «άλλο». Φεύγει από το δικό του και πάει, καπετάνιος πια, σε ένα «καινούργιο» πλοίο. Και το πρώτο/τελευταίο του ταξίδι… Θα γίνει η ιστορία που θα παρακολουθήσουμε. Και θα το κάνουμε αυτό σαν να ακούμε ένα τραγούδι. Σαν να χαζεύουμε έναν πίνακα ζωγραφικής. Γιατί αυτή η παράσταση είναι κάτι άλλο. Δεν είναι ένα θεατρικό δρώμενο «απλό», με διαλόγους και κινήσεις επί σκηνής. Είναι μία ζωντανή αφήγηση. Κάποιος εκστομίζει τις λέξεις. Και κάποιοι φροντίζουν όλες αυτές τις λέξεις να τις κάνουν εικόνες.
Το σκηνικό εμπνευσμένο. Αυτό κι αν είναι ζωγραφικός πίνακας. Θα πρέπει να συγχαρούμε τον κύριο Γιώργο Σίμωνα, τον σκηνοθέτη του έργου, ο οποίος, μαζί με τους Socos, έφερε ένα καράβι στη σκηνή και κατάφερε, για όση ώρα διαρκεί η παράσταση, να μας κάνει να φλερτάρουμε με τα κύματα, τον αγριεμένο άνεμο, την υποδηλωμένη ναυτία, την ιδιοσυγκρασία του πληρώματος, το γεγονός ότι είμαστε περικυκλωμένοι από νερό, αλλά δεν βρίσκουμε ούτε μία σταγόνα για να πιούμε. Κάτι που αναφέρθηκε και στο ίδιο το έργο και έκανε όλους εμάς, τους λάτρεις του μεγαλύτερου μουσικού σχήματος ΟΛΩΝ των εποχών, να χαμογελάσουμε πονηρά.
Ο κύριος Σίμωνας σκηνοθετεί το έργο με άλλο τρόπο. Έχοντας φροντίσει τη διασκευή και τη δραματουργική επεξεργασία του κειμένου του Τζόζεφ Κόνραντ, δεν θα στηριχτεί στους διαλόγους. Θα «μοντάρει» την κίνηση και τις αντιδράσεις των ηθοποιών πάνω στην αφήγηση, μέσω ενός τρίτου προσώπου, αφήνοντας μικρά σημεία για στιχομυθίες, εκεί που χρειάζεται, για να έχει η παράσταση την κατάλληλη ροή. Και θα το πετύχει με άψογο τρόπο. Μπορεί να μην είστε οπαδός του σωματικού θεάτρου, μπορεί να σας φαίνεται ξένο ή ακόμα και γκροτέσκο, αλλά η ουσία είναι πως πρόκειται για τέχνη που τιμά τον δημιουργό, τους συμμετέχοντες πρωταγωνιστές και το κοινό, που κάτι άλλο – μάλλον – περίμενε και κάτι άλλο βρήκε μπροστά του.
Η ιστορία είναι μία κλασσική περίπτωση θαλάσσιας περιπέτειας. Ο νέος κυβερνήτης προσπαθεί, μάχεται με θεριά, ανθρώπους και δαίμονες και διαπιστώνει ότι η Φύση δεν χαρίζεται πουθενά και σε κανέναν. Οι χαρακτήρες που κινούνται γύρω του, έχουν ο καθένας τα «δικά του». Και αυτά γίνονται ένα πράγμα, ένα καζάνι στο οποίο βράζουν και λιώνουν τα επιμέρους και γίνονται ένα. Ένα melting pot, που δείχνει τον δρόμο για το πουθενά. Οι πρωταγωνιστές είναι φιγούρες του Γκόγια, του Βαν Γκογκ, του Ματίς, είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας και οι εξωγήινοι που ζουν ανάμεσά μας.
Γιάννης Λεάκος, Δημήτρης Ντάσκας, Γιώργος Τζαβάρας, Μιχάλης Ζαχαρίας, Γεωργία Σωτηριανάκου, Ιωάννα Σίσκου. Οι ηθοποιοί. Οι κύριοι και οι κυρίες που ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας το πανδύσκολο έργο τους. Οι πρωταγωνιστές των οποίων οι φωνές ακούστηκαν πολύ λίγο ή καθόλου, εντούτοις πήραμε όλη την πληροφορία, όλο το πάθος, όλη την παιχτική μαεστρία. Οι σουτέρ που σκόραραν, χωρίς καν να υπάρχει μπάλα στο γήπεδο. Οι καλλιτέχνες που ξέρουν να βγάζουν νερό από την πέτρα, χωρίς καν να χρειαστεί να την αγγίξουν, πόσο μάλλον να την πιέσουν. Στην αρχή ξαφνιάστηκα, κοιτούσα επίμονα και νευρικά δεξιά και αριστερά μου, προσπαθούσα να εστιάσω καλύτερα. Τι θα συμβεί στη συνέχεια; Τι μας περιμένει μετά; Η ιστορία βρίσκεται μπροστά μας και είναι απτή. Είναι ένα roller coaster, με «κρυμμένες» διαδρομές, με ένταση και ένα φινάλε που θα σας κάνει να χειροκροτήσετε με θέρμη και ενθουσιασμό. Θα πήγαινα ευχαρίστως να το ξαναδώ, μόνο και μόνο για ακούσω άλλη μια φορά εκείνη την ατάκα. «Νερό, νερό, παντού νερό κι ούτε μια σταγόνα να πιούμε». Άλλη μια φορά το άλμπατρος δικαιώθηκε, Σαμουήλ.
Κώστας Κούλης
Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.
Συγγραφέας: Τζόζεφ Κόνραντ
Μετάφραση: Ξενοφών Κομνηνός
Σκηνοθεσία, Διασκευή, Δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Σίμωνας
Μουσική Σύνθεση, Πιάνο: Τώνια Ράλλη (Here, Dragon)
Χορογράφος, Βοηθός σκηνοθέτη, Βοηθός δραματουργίας: Άννα Ανουσάκη
Ενδυματολογία: Γκέλυ Γκότση
Σκηνογραφία: Γιώργος Σίμωνας, Socos
Φωτισμοί: Γιώργος Βλαχονικολός – Ελεάννα Γιασεμή
Ηχογραφήσεις, Sound Design: Γιάννης Σκανδάμης
Σχεδιασμός Υπέρτιτλων: Παναγιώτης Λαμπής
Φωτογραφίες: Μαρία Τούλτσα
Γραφιστικά: Ηλίας Πανταλέων
Κατασκευή Σκηνικού: SICKMYDUCK.LAB
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Χρύσα Ματσαγκάνη
Φροντιστήριο, Βοηθοί Παραγωγής: Ηως Αντωνοπούλου, Ιωάννα Μακαβέι
Παραγωγή: Ομάδα Νοσταλγία & Rabbithole
Ερμηνεία: Γιάννης Λεάκος, Δημήτρης Ντάσκας, Γιώργος Τζαβάρας, Μιχάλης Ζαχαρίας, Γεωργία Σωτηριανάκου, Ιωάννα Σίσκου
Πληροφορίες Παράστασης
Παραστάσεις: Από Κυριακή 9 Μαρτίου έως Τρίτη 15 Απριλίου 2025
Ημέρες & ώρες παραστάσεων:
Παραστάσεις Μαρτίου: κάθε Κυριακή στις 18:30 και Δευτέρα – Τρίτη στις 21:15
Παραστάσεις Απριλίου: κάθε Δευτέρα – Τρίτη & Τετάρτη στις 21:15
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 16€
Μειωμένο:12 €
Ατέλεια: 12€
Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά
Προπώληση εισιτηρίων: MORE.COM
RABBITHOLE
Γερμανικού 20, Μεταξουργείο, Αθήνα
Τηλέφωνο: 210 524 9903
*Ευχαριστούμε θερμά τον μεταφραστή και τις εκδόσεις Ίνδικτος για την παραχώρηση της μετάφρασης. Η μετάφραση θα επανακυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ίνδικτος την άνοιξη του 2025.
Η παράσταση «Γραμμή Σκιάς» πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
0 Comments