Δημήτρης Φάκος
Γρεναδίνη
2024 – Panik Platinum
Βρέθηκα στη Σαντορίνη… Ένα κορίτσι αψηλό, καραμελαχρινό, με κουκλίστικο πρόσωπο… Ξεκίνησε να μιλάει. Δεν σταμάτησε ποτέ. Μετά από δέκα λεπτά σηκώθηκα κι έφυγα. Συνέχισε να μιλάει. Πάω στοίχημα πως αν πάω τώρα στη Σαντορίνη, εκείνη θα είναι ακόμα εκεί. Και ακόμα θα μιλάει…
Ο Δημήτρης Φάκος όμως έχει άλλη γνώμη και άλλη ιστορία να διηγηθεί. Και το κάνει με ένα άλμπουμ που έκλεισε το περασμένο έτος και που ανοίγει το καινούργιο, το παρόν. «Γρεναδίνη» και εισαγωγή με πνευστά και Funky ρυθμούς, εντελώς καλοκαιρινό, εντελώς φιλικό στο αυτί, εντελώς κατάλληλο για βόλτα έξω, αλλά και μέσα. Καθίστε εδώ παρέα μου, να εξηγηθώ. Πάτε κάπου με το αμάξι και θέλετε τη σωστή μουσική υπόκρουση για τη διαδρομή; Είστε σε μπιτσόμπαρο και θέλετε κάτι να απολαμβάνετε; Είστε στο σπίτι και κάνετε δουλειές και επιθυμείτε να ακούτε παράλληλα, για να το κουνήσετε και λίγο; Σας έχω εδώ τη συνταγή. Αν οι Stock, Aitken και Waterman ήξεραν τον Φάκο, το μουσικό καλοκαίρι του ’25 θα είχε κλείσει από τώρα!
O τέταρτος δίσκος του δημοφιλούς τραγουδοποιού κατέφθασε και είναι γεμάτος μελωδία και «σαράντα κύματα». Θυμίζουμε πως ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης ευθύνεται για τραγούδια όπως «Εμένα Θες», «Έχω Περάσει Και Χειρότερα», όπως «Σαν Το Φύλλο Στον Αέρα» και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Συνεχίζουμε την ακρόαση και φτάνουμε στο «Μάγισσα». Γλυκύτατο Swing, με δομή και σωματότυπο που θα έκανε υπερήφανο τον Δήμο Μούτση, με τη φωνή του Δημήτρη να αφηγείται όπως μόνο εκείνη ξέρει. Έχει κάτι αυτή η χροιά. Είναι το μπασάρισμά της, το μέταλλό της, είναι η υφή της και η ποιότητά της. Το τραγούδι έχει ακόμα και Southern περάσματα, η δουλειά που έχει γίνει είναι… Μισό, μισό, τι υπέροχη μετατροπία ήταν αυτή; Είναι μεγάλος μάστορας ο Φάκος. Μιλάμε για μία δουλειά τόσο επαγγελματική, που μάλλον οριοθετεί τον τρόπο και το mentalité, ώστε να κάνεις τέτοια άλμπουμ.
«Η Μέρα Που Ήρθες Εσύ» είναι ένα τόσο όμορφο τραγούδι… Με ενορχήστρωση που αναδίδει μυρωδιές από λεμονανθούς και με τη φωνή της Τίνας Κάρλε, η οποία ξέρει να απογειώνει κομμάτια με άνεση και χωρίς να ανοιγοκλείσει βλέφαρο. Ακούστε πόσο ωραία χτίζονται τα κουπλέ και τα ρεφρέν. Ακούστε πώς μπλέκονται οι φωνές που έχει γράψει η Τίνα. Χιτάκι φύσει και θέσει τούτο εδώ. Ακολουθεί το «2 Λεπτά», το πρώτο βίντεο για το άλμπουμ, το οποίο ροκάρει, γκαζάρει και βάζει μπροστά τις κιθάρες, βάζει μπροστά τα σκασίματα και το οποίο ξαμολιέται μέσω ενός βαρβάτου ρεφρέν.
Το «Μαζί Μου», το δεύτερο βίντεο από το άλμπουμ, είναι επίσης μία ομορφάτη ροκιά, με τον Αποστόλη Λυμπερόπουλο να μαγεύει στις κιθάρες, με τον Φάκο να βγάζει αλφαδιές με ερμηνεία και στίχους και με όλους εμάς να αναρωτιόμαστε πώς γίνεται να χωράει τόσο ταλέντο σε έναν δίσκο; Η συνέχεια φιλοξενεί ξανά την Τίνα Κάρλε. «Τίποτα» και εδώ λέει ότι «Όλο το χρυσό του κόσμου θα εξαγοράσεις»… Ένα λαϊκό τραγούδι, με μοντέρνο κοστούμι και απαστράπτουσα ενορχήστρωση, με τη βελούδινη φωνή της Τίνας να απλώνεται και να μαζεύεται κατά βούληση και τη μουσική να επιδίδεται σε θέματα και σόλο. Blues λαϊκό με μποέμ ζωγραφιές.
«Πώς Είναι Χρήστο»; Δεν θα ρωτήσω παραπάνω… Λείπεις… Ο Δημήτρης Φάκος αποτίνει φόρο τιμής και αγάπης. Για άνθρωπο δικό του, για ψυχή που ταξίδεψε στο φως… Βάλτε στον τίτλο το όνομα που εσείς επιθυμείτε. Και πιείτε ένα κατρούτσο στη θύμησή του… Πολύ ευαίσθητη μελωδία, με τα όργανα να κάνουν πράγματα που καταδεικνύουν ότι ο άνθρωπος, αν θέλει, μπορεί να καταφέρει όλα τα σπουδαία. Το «Εκτός Από Μένα» είναι μυστηριακό. Για σένα κανείς δεν φοβάται, εκτός από μένα… Χαρακτηριστική μπασογραμμή και ξανά η φωνή της Τίνας Κάρλε. Ντουέτο γεμάτο συγκινήσεις. Αυτό το σόλο αλά Clapton/Knopfler… Άκης knows best… Άκης at his best!
O «Λαβύρινθος» εισέρχεται μέσα από sequencer και εφέ, μέσα από κιθάρες και τη φωνή του Φάκου. Θα σε βρω στην καινούργια μου, άδεια ζωή… Από τα πιο ωραία ρεφρέν που έχω ακούσει τα τελευταία δέκα χρόνια και δεν αναφέρομαι μόνο στην ελληνική σκηνή. Είναι χάρισμα, είναι τάλαντο, είναι επίπονη και επίμονη δουλειά. Θα μπορούσε άνετα να μπει σε soundtrack. Θα μπορούσε εύκολα να αποτελεί τη μουσική υπόκρουση τίτλου τηλεοπτικής σειράς.
Επίλογος με «Το Δώρο». Με τον Βαγγέλη Ορφανίδη να επιμελείται τη σωματοδομή της μουσικής και τον Φάκο να αποδίδει ένα τραγούδι που θα έκανε μεγάλη ζημιά στη Σκανδιναβία και στους ραδιοφωνικούς σταθμούς των αμερικανικών πανεπιστημίων. Ο Δημήτρης πιστοποιεί δύο πράγματα. Το ότι γράφει τραγούδια που μένουν και το ότι ζει και αναπνέει μουσική. Δεν γράφει υπέροχα κομμάτια. Τα υπέροχα κομμάτια έρχονται και τον βρίσκουν. Καλοτάξιδο!
Κώστας Κούλης
Γρεναδίνη
Μάγισσα
Η Μέρα Που Ήρθες Εσύ
2 Λεπτά
Μαζί Μου
Τίποτα
Πώς Είναι Χρήστο
Εκτός Από Μένα
Λαβύρινθος
Το Δώρο

0 Comments