Arysithian Blade
Iriath
2024 – Steel Gallery Records
Ξεκίνημα με το ομώνυμο τραγούδι. Μελωδία κι άλλη μελωδία, ακόμα περισσότερη μελωδία και η χαρακτηριστική χροιά και καταλήξεις του Χρήστου Παπαδάκη (Afterimage, Ominous Sky). Λυρικό περιεχόμενο, mid tempo ταχύτητες, αίσθηση τακατάν-τακατάν (ήτοι καλπασμός) και θεματικά σόλο. Αυτό το project ήλθε για να μείνει. Ο Παπαδάκης εδώ συμπράττει με τον Γιάννη Ακτύπη (Protean Shield), ο οποίος έχει αναλάβει εδώ κιθάρες και programming και τον μπασίστα Πέτρο Βασιλειάδη, ο οποίος παίζει επίσης με τους Protean Shield.
To “Riders Of Nimir” ακολουθεί το αυτό μονοπάτι, με μελωδίες-πετιμέζι και μερικά πανέμορφα riff να ίπτανται. Το άλμπουμ είναι concept, αφηγείται μία ιστορία φανταστική, εμπνεόμενο από τους μύθους της λογοτεχνίας του φανταστικού. Το ρεφρέν μπορεί άνετα να περηφανευτεί ότι έχει πατήσει σε ελληνικού τύπου μελωδικά περάσματα. Ακολουθεί το “Crescent Of The Two Moons”. Μέρος του καλπασμού και αυτό. Όλα ισχυρά στα τύμπανα σε διάφορα σημεία, με τις κιθάρες να διπλογράφουν μελωδίες και να εξαπολύουν αστραφτερά σόλο. Οι νότες μπορεί να είναι πολλές μέσα σε μία στιγμή ή τόσες όσες, αλλά το συναίσθημα παραμένει πάντα το ίδιο. Επικό Μέταλ, με λυρικές ρίζες και προεκτάσεις.
Συμφωνεί και επαυξάνει το “Dragonsword”. Χρωματίζουν οι κιθάρες, οι ταχύτητες πέφτουν και ανεβαίνουν ανάλογα με τη δραματικότητα της αφήγησης και το ρεφρέν αποτελεί στην ουσία την κορύφωσή της. To “Temples Of Obsidian Moonlight” βάζει για λίγο φρένο στον καλπάζοντα ηλεκτρισμό. Κρυστάλλινες κιθάρες, κρυστάλλινη ατμόσφαιρα, μέτρο ¾ και κινηματογραφικό υπόβαθρο. Και αυτά τα φωνητικά στο “inside”… Ο λυρισμός στα καλύτερά του.
“Arysithian Blade” και ακόμα ένα μεγαλοπρεπές riff κάνει αισθητή την παρουσία του. Σκασίματα, φράσεις στο μπάσο και εισβολή! Τα φωνητικά στο ρεφρέν είναι όλα τα λεφτά! Είναι πολύ πιθανό να σας κολλήσει και να το σιγομουρμουρίζετε, με πολλαπλές επαναλήψεις μάλιστα. Επόμενο στη σειρά το “Crystal Of Eaaren Zynn”, το οποίο από την αρχή δείχνει τα δόντια του. Πομπώδες και καλπάζον, με ένα απίστευτο μπάσο στη ραχοκοκαλιά της ενορχήστρωσης και με ένα αριστοτεχνικό ρεφρέν, τούτο εδώ αποτελεί έναν ακόμα καθρέφτη για το ύφος και την ουσία του άλμπουμ. Η παραγωγή είναι πεντακάθαρη και αναδεικνύει όλα τα όργανα, ενώ τα Infinity Studio και ο Kostas Scandalis υπογράφουν τη μίξη και το μάστερινγκ. Όλα ακούγονται όπως πρέπει και ακόμα πιο πολύ.
Επίλογος με το “In The Name Of Eseth”, το οποίο ξεκινάει σε χαμηλή «φωτιά», παραμένει σε μέση ταχύτητα, λουσμένο στη μελωδία. Πομπώδες, λυρικότατο, επικότατο. Είναι ένας γλυκύς προορισμός, είναι το πέρας ενός ταξιδιού και η αρχή του επόμενου. Πέρα από τα βουνά και τις πεδιάδες. Πάνω από τα σύννεφα και κάτω από τη θάλασσα. Είναι μία πολύ καλή πρόταση για όλους εκείνους που αγαπούν το μελωδικό Μέταλ, το επικό Μέταλ, το λυρικό Μέταλ και όλα τα συναφή και όμορά τους.
Συγκρατώ τον τρόπο που όλες εκείνες οι ιδέες έγιναν τραγούδια, συγκρατώ τον οίστρο και την τάση για δημιουργία, ενθουσιάζομαι από την πρόταση και την παρουσίαση των κομματιών και εύχομαι τα καλύτερα σε αυτή την προσπάθεια. Να είναι καλοτάξιδο το άλμπουμ και να έλθει εκείνη η στιγμή που όλα αυτά τα όμορφα θα αποδοθούν από σκηνής. Γιατί τους πρέπει, τους αξίζει, γιατί έτσι είναι το ευκταίο.
Κώστας Κούλης
Iriath
Riders of Nimir
Crescent Of The Two Moons
Dragonsword
Temples Of Obsidian Moonlight
Arysithian Blade
Crystal Of Eaaren Zynn
In The Name Of Eseth
0 Comments