Θεώμενοι: Κυνήγι Αρουραίων @ Studio Μαυρομιχάλη

Πώς είπαμε ότι σε λένε;

Συνάδελφοι. Εκείνη στο λογιστήριο, εκείνος στο συνεργείο. Κάπως έτσι το κατάλαβα. Βγήκαν ραντεβού. Και ο τύπος θεώρησε καλό να την πάει, για πρώτο ραντεβού, σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο, σε ένα άθλιο δωμάτιο, σε έναν χώρο που οι αρουραίοι κάνουν πάρτι. Οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος θα είχε φύγει στο δίλεπτο. Η κοπελιά όμως θέλει να δει «κι άλλα». Και ο τύπος βγάζει από το πουθενά μία καραμπίνα και πυροβολεί τους αρουραίους. «Είμαι σερνικό. Έχω ανάγκη να σκοτώνω». Οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος θα είχε φύγει πριν μισή ώρα. Η κοπελιά όμως…

Ένα κείμενο δυστοπικό και πικρό, με την υπογραφή του Αυστριακού συγγραφέα Peter Turini, ο οποίος μάλιστα είχε γράψει αυτό το έργο στη Ρόδο, πριν από πενήντα τρία χρόνια. Η κυρία Γιάννα Τσόκου μετέφερε πανέξυπνα και εμπνευσμένα το κείμενο στη σύγχρονη εποχή. Άνθρωποι και ποντίκια μίας άλλης διάστασης. Τα χαμίνια και η παντελής έλλειψη βασικών χαρακτηριστικών ανθρώπινης κατανόησης. Το ζώο που εισέρχεται στο ζωντανό κουφάρι. Με μια διαφορά. Το ζώο δεν είναι κακό. Ο άνθρωπος ΕΙΝΑΙ. Και μετουσιώνει όλη την κακία του σε «ανάγκη».

Το σκηνικό παραπέμπει σε κινηματογραφική σκηνή. Ένας χαμωκαναπές, μία συσκευασία ψυγείου και ένας βούρκος, συμβολικά παρουσιαζόμενος. Οι δύο άνθρωποι που βρίσκονται εκεί, ξεκινούν να παίζουν ένα περίεργο παιχνίδι, προσπαθώντας ο ένας να καταλάβει τι μέρος του λόγου είναι ο άλλος. Τι κουβαλάνε πάνω τους και μέσα τους. Τι υποδεικνύουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα μηνύματα στα τηλέφωνά τους. Τι έχει αφήσει πίσω του το κάθε ψηφιακό ίχνος.

Ο κύριος Φώτης Λαζάρου είναι εξαίρετος στον ρόλο του. Τον αντιπάθησα αμέσως, θέλησα κατευθείαν το κακό του και σε αυτό συντέλεσε η ικανότητά του να απορροφήσει τον χαρακτήρα του και να αναδυθεί μέσα από εκείνον. Είναι μαγκάκος, είναι ψιλολαμόγιο, είναι μάλλον μισογύνης και γενικά αδιάφορος, αν και υπάρχει μια αχτίδα φωτεινή… Ώστε θέλησε να δει τι παίζει με το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο… Ναι, αυτό μπορεί κάτι θετικό να σημαίνει…

Η κυρία Μαριλένα Καβάζη είναι όμορφη, καλοβαλμένη, καλοντυμένη και φροντίζει να ενημερώσει άμεσα πως – όσον αφορά τον χαρακτήρα της – μάλλον δεν πάει καλά στον «πάνω όροφο». Την ιντριγκάρει μία ιστορία που μοιάζει καμένη και χαμένη, θέλει να ασχοληθεί με επικίνδυνους μύκητες και μάλιστα να τους δοκιμάσει για να σχηματίσει εικόνα για τη γεύση τους, ανεξαρτήτως προέλευσης. Έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να γκρινιάζει και να βάζει τις φωνές και της βγαίνει πολύ φυσικά. Η ηθοποιός υποδύεται ένα ψυχικά ημί-διαταραγμένο άτομο με άνεση και φροντίζει να γεμίζει τον χώρο, ακόμα κι όταν δεν έχει ατάκα.

Ο Αυστριακός σκηνοθέτης Martin Scharnhorst, ο οποίος έχει επιμεληθεί και τη δραματουργική επεξεργασία, φροντίζει να δείξει αμέσως την παθογένεια στη σχέση των συγκεκριμένων δύο ανθρώπων. Η οποία τέμνει πολλά σύγχρονα «ζευγάρια». Δεν ξέρουμε καλά-καλά το όνομα του άλλου και επιζητούμε τη σχέση. Δεν είναι ταινία η ζωή μας, θα θέλαμε όμως να τη ζήσουμε έτσι. Χωρίς Happy End, αλλά με happy ending. Σημεία των καιρών. Ο δημιουργός στήνει τους χαρακτήρες – χρησιμοποιεί και κάμερες μάλιστα, για να δείξει διάφορες πλευρές ατόμων και προσώπων – έτσι ώστε το κοινό, σε σχέση με την υπόθεση του έργου, να οικτίρει αρχικά, να κρατά αποστάσεις στη συνέχεια και να ψυχοπονά στο τέλος. Ένα τέλος τόσο απροσδόκητο, τόσο παράδοξο, αλλά και τόσο γεμάτο ερωτηματικές συγκατάβασες. Όπως τα μερμήγκια είναι κάτι το απόλυτα μικροσκοπικό, σε σχέση με τις διαστάσεις και το βάρος μας, έτσι κι εμείς θεωρούμαστε κάτι ανάλογο και αντίστοιχο, σε σχέση με άλλα όντα.

Ο κόσμος που βγαίνει από την αίθουσα είναι προβληματισμένος. «Τι διάολο συνέβη μόλις τώρα»; Στο ερώτημα «Τι συμβολίζουν οι αρουραίοι», παρατίθεται το αντερώτημα «Τι συμβολίζουν οι άνθρωποι». Θα αντιληφθείτε την ύπαρξη και την παραλληλία των δυο τους, όταν με το καλό παρακολουθήσετε την παράσταση.

Κώστας Κούλης

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Κείμενο: Peter Turini

Σκηνοθεσία/ δραματουργική επεξεργασία: Martin Scharnhorst

Μετάφραση: Γιάννα Τσόκου

Σκηνογραφία- σχεδιασμός βίντεο: Γιάννης Κατρανίτσας

Ηχητικός σχεδιασμός: Νάσος Σωπύλης

Φωτογραφίες παράστασης: Δανάη Νικολοπούλου

Βοηθός σκηνοθέτη- χειρισμός βίντεο: Ήρα Macphail

Artwork: Nox Scharnhorst

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παραγωγή: Art Obsessions

Παίζουν: Μαριλένα Καβάζη, Φώτης Λαζάρου

Πληροφορίες Παράστασης