Αυτές οι εκδηλώσεις τύπου An evening with… μου αρέσουν πολύ. Ναι, εννοείται πως μία συναυλία που φιλοξενεί δύο και τρία (και τέσσερα και πέντε) ονόματα είναι επίσης του γούστου μου, αλλά αυτά τα μοτίβα «Μία βραδιά με τους» τάδε ή τους δείνα, μου κάνουν. Μην σας πω ότι μου παρακάνουν. Και όχι, πέντε συγκροτήματα σε ένα βράδυ δεν τα λες φεστιβάλ. Αν είναι κλειστός ο χώρος, το συζητάμε ευχαρίστως. Αλλά σε open air καταστάσεις… Τότε τι να πουν τα Wacken, Hellfest, Sweden Rock και όλα εκείνα τα θεριά;

Οι Pavlov’s Dog έρχονται για μία ακόμα φορά στη χώρα μας. Τους αρέσει; Είναι ο κόσμος και το φαγητό; Είναι ο καιρός και η περιοχή; Δεν θα μάθουμε και δεν πειράζει καθόλου. Αυτό που έχει σημασία είναι σε ένα γεμάτο Κύτταρο, η μπαντάρα από τις ΗΠΑ έπαιξε λες και εξαρτιόταν η ζωή της από αυτό. Με σύμμαχο τον καλό ήχο – σήμα κατατεθέν του μαγαζιού εδώ και πολλά χρόνια – και την εξαιρετική διάθεση των μελών, το συγκρότημα που υφίσταται εδώ και πενήντα-κάτι χρόνια, έσταξε στις ψυχές μας κάτι από τη μεγαλοσύνη των ιδεών και των συνθέσεών του.

Ο David Surkamp, o ιθύνων νους και πραγματικό βαρόμετρο του σχήματος, βγήκε στη σκηνή τσεκάροντας την κιθάρα του, πατώντας δυο νότες, μέχρι ο Steve Bunck δώσει στο hihat – τα επόμενα πέντε δευτερόλεπτα – για να μπουν στο “Late November” και να αρχίσει η γιορτή. Στα δεξιά του ο Phil Ring στην κιθάρα, ένας απίστευτος σολίστας, με flash περάσματα και γλυκύτατο ήχο, λίγο πιο πίσω τους ο Rick Steiling στο μπάσο, ένας bassman με άποψη, με ηχάρα αλά Jacko και ΤΙΣ ιδέες, στο πλάι του ο Bunck. Ένας drummer δάσκαλος για όλους όσους θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με το όργανο, ο οποίος γέμιζε τα τραγούδια με τον πλέον ευφάνταστο τρόπο. Στα αριστερά του η κυρία Abbie Steiling, μία βιολίστρια – violin goddess κατά Surkamp – με πάθος, με τρομερή τεχνική και χρυσή φωνή. Η ίδια έπαιξε και πιάνο και ξετρέλανε τον κόσμο.

Όλοι οι μουσικοί τραγουδούν στη σκηνή. Όλοι συνθέτουν το μελωδικό παζλ που έχει σκεφτεί ο Surkamp. Δίπλα στη σκηνή βρίσκεται η πολυαγαπημένη του, η λατρεμένη του Sara, η σύζυγός του. «Σ’ αγαπώ». Μια φρασούλα που ειπώθηκε πολλές φορές. Πάνω στη σκηνή, στα παρασκήνια… παντού. Η Σάρα έχει περάσει δύσκολες ώρες, όσον αφορά την υγεία της, αλλά επανέρχεται. Και αγαπά. Και την αγαπούν. Και είναι πολύ ωραίο όλο αυτό. Ο Surkamp είναι εβδομήντα δύο χρονών και η φωνή του τον προδίδει ευχάριστα. Τι διάολο, κόλλησε στα τριάντα η ριμάδα; Ο ίδιος παίζει κιθάρα και τραγουδάει, σολάρει ή παρατάει την κιθάρα και απολαμβάνει από μικροφώνου, ενώ οι μουσικοί σύντροφοί του σολάρουν άπειρα. Τρελό Prog ξεχύνεται από παντού. Πώς τα θυμούνται όλα αυτά; Το μεγαλείο της ανθρώπινης ευφυίας.

Στην αρχή της συναυλίας κάποιος από το κοινό ερωτά. «Πού είναι ο κύριος με το πιάνο»; Where is the pianoman, Mr. S? Και ο μπροστάρης αναλύει την κατάσταση. Ο David Hamilton ήθελε πολύ να ξαναπαίξουν μαζί. Εδώ και δεκαετίες το επιθυμούσε. Και όταν τελικά γύρισε – επιτέλους – στο συγκρότημα… ξύπνησε με covid! O Surkamp ευχήθηκε περαστικά, η Abbie έπαιξε πιάνο και για κείνον και στο τελείωμα…

Κάποια στιγμή, από τις πολλές που απευθύνθηκε στο κοινό, ο David αναφέρεται στα ανέκδοτα τραγούδια. «Πριν μισή ώρα έδωσα μία συνέντευξη… lovely people… με ρώτησαν λοιπόν για τα ‘άγνωστα’ τραγούδια που λέω σε κάθε συναυλία, σε κάθε περιοδεία». Παίζουν από το επερχόμενο άλμπουμ τους, το οποίο θα λέγεται “Wanderlust”. «Το κάνουμε για να δούμε ότι we don’t suck» λέει και γελάμε όλοι παρέα.

Για το τελείωμα, αυτό που λέγαμε λίγο πιο πάνω… Για το τελείωμα μας επιφυλάσσουν το αμαρτωλό. Ξέρετε, τη Τζούλια. Θέλουν πιανίστα για το εν λόγω. Θέλουν και βιολί. Βρέθηκε πιανίστας. Ο Δημήτρης ανεβαίνει στη σκηνή κα παίζει την εισαγωγή και τα λοιπά της σύνθεσης, ο κόσμος χειροκροτά και μόλις γίναμε μάρτυρες μιας ακόμα θαυμάσιας συναυλίας σε ελληνικό έδαφος. Είστε μεγάλη μπάντα, υπέροχα σκυλιά του Παβλόφ. Είστε πολύ μεγάλη μπάντα.

Late November, Fast Gun, Breaking Ice, Try To Hang On, She Came Shining, Trafalgar, Only You, Standing Here With You,  She Breaks Like A Morning Sky, Another Blood Moon, Winterblue, Hard Times, Canadian Rain, Preludin, Of Once And Future Kings, Episode, Natchez Trace, Theme From Subway Sue, Valkerie, Song Dance, Julia

Κώστας Κούλης

Φωτό: Νικόλας Κεραμήτσος – webevents, Stiver Gruanne – wPITw agency