Μας κλείδωσαν σε ζαχαροπλαστείο και πέταξαν τα κλειδιά! Και αφού συνειδητοποιήσαμε το πού βρισκόμαστε, του σκίσαμε το ταμ-τιριρί… Οκτώ δείχνει το ρολόι και οι It’s All About The Music καταλαμβάνουν πλευρές και γωνιές της σκηνής. Επτά σπουδαίοι μουσικοί, επτά πανέμορφες ψυχές. Απόψε θα μας διασκεδάσουν ξανά, πηγαίνοντάς μας βόλτα σε διάφορες μαγικές στιγμές της μουσικής.

Από το “Hot Cherrie” των Hardline μέχρι το “Separate Ways” των Journey και όλα τα ενδιάμεσα, οι επτά υπέροχοι φρόντισαν να μας καλοκακομάθουν και να μην μας αφήσουν σε ησυχία. Παρέλασαν οι FM, οι H.E.A.T., παρέλασαν ύμνοι και ύμνοι, με αποκορύφωμα – για μένα πάντα – το κολοσσιαίο “Right Now” των Van Halen, στο οποίο – επίσης για μένα – φιγουράρουν οι κορυφαίοι στίχοι που έγραψε ποτέ το υπέρ-συγκρότημα. Right now, πετρελαϊκές και γέροι κάνουν τα κουμάντα. Πέρας ακροάσεως!

Με κονφερασιέ τον Μανόλη, ο οποίος μας προλόγιζε κάθε θαυμαστή επιλογή της μπάντας, οι Γιώργος, Άγγελος, Αναστασία, Μάνος, Νίκος και Παναγιώτης, φρόντισαν να ακουστούν όλα δίσκος ή – για την ακρίβεια και έτσι όπως το ξεστόμισε ένα καταπληκτικό πλάσμα – φρόντισαν να ακουστούν όλα κασέτα!

Η παραγωγή είχε φροντίσει να βάλει τραπεζάκια για το κοινό και κατά κάποιο τρόπο η όλη βραδιά ήταν ακόμα πιο ζεστή. Καλή επιτυχία στα παιδιά σε ό,τι κάνουν! Εδώ θα είμαστε, να στηρίζουμε και να θαυμάζουμε.

Γύρω στις εννιά και δεκαεπτά (έλεος, ρε σπασικλάκι) ανέβηκαν στη σκηνή ο Reb Beach και τα καλόπαιδά του. Michele Luppi (φωνή και μπάσο), Khaled Abbas (κιθάρα), Paolo Caridi (drums) και Enrico Varisco (πλήκτρα). Τι μουσικαράδες, ρε μάγκα μου! Τι παιχτούρες και τι απίστευτη αποτύπωση των ύμνων που παίχτηκαν. Ξεκίνημα με το – ποιο άλλο – “Bad Boys” και στο καπάκι “Fool For Your Loving”. Σε τρομερή φόρμα όλοι τους, με τον Παραλία να δίνει ρεσιτάλ και να δείχνει ότι ανέβηκε εκεί πάνω για να το διασκεδάσει και να μας διασκεδάσει, πάνω και πέρα απ’ όλα.

Όσο για τον κύριο Luppi… Τι φωνάρα είναι αυτή που έχεις, αρχηγέ μου; Τραγουδάει και τα συστατικά που αναγράφονται στη συσκευασία των πικ κράκερς και μας συγκινεί για πλάκα! Ο Reb κάνει συνεχώς δεύτερα φωνητικά και μάλιστα ανεβαίνει ψηλά συχνωτικά. Κάποια στιγμή παραπονιέται ότι έκλεισε η φωνή του, αλλά μάντολες… Συνεχίζει και ματαξανασυνεχίζει. Ένα σόλο του οδηγεί στο – βαθιά εισπνοή, κλαυθμός και οδυρμός – υπέρτατο instrumental (πάντα προσωπικά, αλλά δικό μου είναι το κείμενο, φωτιά βάνω και του καίου άμα θέλου) στην ιστορία των instrumental. Ακούω για πρώτη φορά το μαγευτικό «τακαταρα-ραραν» ήτοι “Black Magic”, μουσικό κομμάτι που λατρεύω από το έτος που κυκλοφόρησε, ήτοι 1991. Επιτέλους! Μόνο Μπλακ Μάτζικ!

Στη σκηνή ανεβαίνει ο Γιώργος Γάκης. Ο Reb Beach τον εκτιμά βαθύτατα, είναι φίλοι, είναι συνεργάτες και η αποψινή βραδιά είναι καλό να εορτάζεται με φίλους, ναι; Μαζί θα παίξουν “Give Me All Your Love” και “Here I Go Again”. Ο Γάκης μπασάρει στα χωράφια του Coverdale και μας κρατά πολύ καλή συντροφιά. Ευχόμαστε τα καλύτερα στα επόμενά του.

Κάποια στιγμή, ο Reb αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό σε κάποιο στούντιο. Hot boy για την Atlantic Records τότε, απίστευτα ταχύς και τεχνικάτος, παίζει κάτι ακατάληπτα μόνος του και εκείνο το χρονικό διάστημα ακριβώς, ανοίγει την πόρτα ένα «κοστούμι». Τον ρωτά στο καπάκι. «Τι είναι αυτό που παίζεις»; Ο Reb απαντά πως δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. «Όχι! Αυτό είναι τραγούδι. Χρειάζεσαι έναν ενορχηστρωτή». Ο κιθαρίστας μας απευθύνεται κάνοντας πλάκα, σκεπτόμενος τότε «Σε παρακαλώ, ΟΧΙ τον Kip Winger»!

Εννοείται ότι ο θεόρατος Winger ανέλαβε να συνθέσει μαζί του και ένα από τα τραγούδια που έγραψαν εκείνη την ημέρα ήταν το “Madalaine”. Όταν πρωτοκυκλοφόρησε δεν έγινε τίποτα. Είχε θαφτεί. Ένας κύριος όμως ανέλαβε να μεσολαβήσει. «Θα παίξω το τραγούδι σας ΜΙΑ φορά, στις δύο παρά πέντε το πρωί, στην εκπομπή “Headbangers Ball”, εντάξει»; Εντάξει…

Την επόμενη μέρα, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί των ΗΠΑ λαμβάνουν δεκάδες, εκατοντάδες, τηλεφωνήματα. Όλοι οι ακροατές ζητούν να ξανακούσουν το εν λόγω τραγούδι. Και κάπως έτσι γίνεσαι σταρ μέσα σε μια μέρα…

Bad Boys, Fool For Your Loving, Headed For A Heartbreak, In My Dreams, Love Ain’t No Stranger, Crying In The Rain, Is This Love, Black Magic, Slow An’ Easy, Slide It In, Miles Away, Madalaine, Give Me All Your Love, Here I Go Again, Still Of The Night, Burn

Θεϊκό setlist, το οποίο περιελάμβανε ακόμα και Dokken. Snake, Winger, Purple… Έλειψε, εννοείται, το “Easy Come Easy Go”, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Ευκαιρία να ξανάρθουν, λέτε; Μαζί σας!

Κώστας Κούλης

Φωτό: Stiver Graunne, wPITw agency