Ο κύριος που εισέρχεται στην αίθουσα, μάλλον δεν έχει τις καλύτερες των προθέσεων προκειμένου να «κάτσει ήσυχος» και να παρακολουθήσει την παράσταση. Βασικά… Θέλει να κάνει ένα τσιγάρο. Εκεί, μπροστά από τη σκηνή. Απευθύνεται στην πρώτη σειρά. Λέει τον πόνο του. Μία κυρία ανταπαντά πως συμπάσχει. «Να κάνω ένα τώρα»; Η ταξιθέτρια, εμφανώς εκνευρισμένη, προσπαθεί να σώσει την κατάσταση και να ξεκινήσει επιτέλους το έργο. Κάποιοι θεατές έχουν αρχίσει να γκρινιάζουν. Πριν καταλάβει κανείς οτιδήποτε, η κατάσταση είναι μάλλον εκρηκτική ή βαίνει προς το να γίνει εκρηκτική. Φωνές εκατέρωθεν, κόσμος που έρχεται από το πίσω μέρος της αίθουσας μπροστά, προς τη σκηνή και…

Και μόλις έχετε παρακολουθήσει τα πρώτα λεπτά της εν λόγω παράστασης! Εφευρετικό; Πανέξυπνο! Μερικοί από τους θεατές τσίμπησαν και μουρμούριζαν «Τι φωνάζεις, ρε μεγάλε» ή «Και τώρα τι θα γίνει»; Τίποτα δεν έγινε. Μπήκε, απλά, σε εφαρμογή το πλάνο «Διάδραση με το κοινό», πάνω σε ένα έργο φουτουριστικό δυστοπικά ή φουτουριστικά δυστοπικό, αν θέλετε. Ή αλλιώς, πώς το Πανοπτικόν (ψάξτε το, θα θορυβηθείτε σίγουρα) γίνεται το σπίτι όλων, ανεξάρτητα από τη θέλησή τους.

Κάποτε θα ηδονιζόμαστε να παρακολουθούμε τους άλλους να δουλεύουν, ενώ εμείς θα ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε δουλειά; Σας παρακαλώ, μην μου πείτε ότι, για να «εκτονωθώ», αντί για τα αγαπημένα μου πορνοκάναλα, θα αναζητώ «αυτό το κάτι που θέλω» σε ντοκιμαντέρ για τις ιδανικές συνθήκες εργασίας σε εργοτάξια και γραφεία.

Μία ομάδα ηθοποιών, μία ομάδα νεότατων και υπέρ-ταλαντούχων καλλιτεχνών, μοιράζεται τη μεγάλη σκηνή του NOUS. Είναι όλες και όλοι τους τόσο καλά προβαρισμένοι και προετοιμασμένοι, που δεν ξεχωρίζει κανένας. Και από την άλλη, ξεχωρίζουν όλοι τους. Για τον τρόπο που μιλούν και αγγίζουν, για την ατάκα στην ατάκα, για το πώς εμφανίζονται και φεύγουν από τη σκηνή. Ταχύτατες αλλαγές κοστουμιών και ιστορίες που πολύ φοβόμαστε ότι θα ζήσουμε στο – εγγύς ίσως – μέλλον. Η αβεβαιότητα στην αγορά εργασίας και το γεγονός ότι ο άνθρωπος, ιδίως αυτός με εξουσία στα χέρια του, είναι πραγματικά ΚΑΚΟ ζώο, πατέρα.

Το ζευγάρι δεν θα πάει διακοπές. Εκείνος έχει πολλή δουλειά και πρέπει να δουλέψει για ένα τριήμερο γεμάτο. Εκείνη ήθελε τόσο πολύ να πάνε κάπου οι δυο τους. Σύγκρουση, θυμός, απελπισία… Ο προϊστάμενος είναι πολύ κακό ζώο και απολύει για πλάκα όποιον δεν είναι της αρεσκείας του και όποιον δεν τον γλύφει για να ανέβει ιεραρχικά. Το ψάρι βρομάει απ’ το κεφάλι. Σε κάποιο άλλο γραφείο πάλι, η κυρία που έχει αναλάβει να «σκανάρει» τους υποψήφιους για μία κενή θέση, τους ρωτά για τις σεξουαλικές τους ικανότητες. Ο θεατής ασφυκτιά.

Κάποια στιγμή, κατά τη ροή του έργου, ακούγεται από σκηνής η κορυφαία ατάκα της παράστασης. «Τι θα πρέπει να γίνει για να ξεσηκωθούμε»; Ακριβώς αυτό! Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν αντιδρά πλέον. Από το γεγονός ότι ενάμισι εκατομμύριο Γάλλοι πλημμύρισαν τους δρόμους, για να αντιταχθούν στην κατάργηση του αξάν σιρκονφλέξ, στο έτερο γεγονός, ότι για εγκλήματα κατά της δημοκρατίας, κατά της ανθρωπότητας της ίδιας, ο κόσμος δεν αντιδρά. Ο Springsteen, που έχει τραγουδήσει και συνταράξει για έναν πόλεμο «εκεί έξω», τώρα πλέον… Τώρα συμμαχεί με έναν εγκληματία πολέμου. Περίεργα πλάσματα αυτοί οι άνθρωποι…

Η σκηνοθεσία του κυρίου Βασίλη Τριανταφύλλου είναι γρήγορη, θρασύτατη και πρωτότυπη. Ο ίδιος κρατά όλο τον χώρο για το «πλήρωμά» του και φροντίζει οι ηθοποιοί του να είναι παντού στη σκηνή. Οι επτά καλλιτέχνες, οι κυρίες Ευαγγελία Καλογιάννη, Εμμανουέλα Καρυτινού, Νίκη Κουτελιέρη και Μαρία Μπατή και οι κύριοι Αλέξανδρος Δαβιλάς, Αλέξανδρος Θεοδωρόπουλος και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, έχουν φροντίσει για όλα τα άλλα. Δεν χρειάζονται καν κείμενο, έτσι όπως εξελίσσεται το έργο. Η οξύνοιά τους και η προετοιμασία τους έχουν μεριμνήσει να υπάρχει συνεχής κίνηση και οι στιχομυθίες να είναι στην ουσία καυτές πατάτες για πολιτικούς και «εδώδιμους εποχιακούς» της μοίρας και τους μέλλοντος.

Θα δείτε και θα συμφωνήσετε μαζί μου. Κάτι γίνεται εδώ πέρα. Και το ακούσατε από τα στόματα επτά παιδιών που δεν τους αρέσει αυτό το παρόν. Που δεν το θέλουν αυτό το παρόν. Που προτιμούν ένα άλλο μέλλον. Χωρίς αποσύμπλεξη. Γιατί η κίνηση ΠΡΕΠΕΙ να μεταδίδεται.

Κώστας Κούλης

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Συγγραφέας: ΡΕΜΙ ΝΤΕ ΒΟΣ

Μετάφραση: Έρση Βασιλικιώτη

Σκηνοθεσία: Βασίλης Τριανταφύλλου

Βοηθός σκηνοθέτη: Λουκία Μεϊδάνη

Κινησιολογία: Χριστίνα Βασιλοπούλου

Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Αγιαννίτης

Φωτογραφίες/ Trailer: Αλέξανδρος Λαγκαδινός

Σχεδιασμός αφίσας/ Γραφιστικά: Βαγγέλης Ευαγγελίου

Μουσική: Nikolas Gale

Video Wall: 3D artist Μιχάλης Πάστρας

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παραγωγή: Noūs Production

Ηθοποιοί (αλφαβητικά):

Αλέξανδρος Δαβιλάς, Αλέξανδρος Θεοδωρόπουλος, Ευαγγελία Καλογιάννη, Εμμανουέλα Καρυτινού, Νίκη Κουτελιέρη, Μαρία Μπατή, Βασίλης Τριανταφύλλου

Πληροφορίες Παράστασης

Παραστάσεις: Από Τετάρτη 23 Οκτωβρίου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: 

Τετάρτη & Πέμπτη στις 21:00

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 15€

Μειωμένο (Φοιτητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ): 12€

Ατέλεια: 7€

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά (χωρίς διάλλειμα)

Προπώληση εισιτηρίων: TICKETSERVICES

–https://www.ticketservices.gr/event/theatro-nous-aposympleksi/?lang=en

– τηλεφωνικά: 210 7234567

– εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Αθήνα

Προσφορά προπώλησης:

Με την έναρξη της προπώλησης για τις πρώτες 4 παραστάσεις θα ισχύει η τιμή των 10 ευρώ για όλες τις ημέρες και για όλες τις κατηγορίες.

Τηλέφωνα κρατήσεων: 2108237333, 6970629431, 6907105203

Θέατρο Noūs- Creative Space

Τροίας 34, Αθήνα 112 51 (5’ από τον σταθμό του ηλεκτρικού «Βικτώρια»)