Κάποτε υπήρχε ένας άνθρωπος, ήσυχος και μόνος. Είχε φτερά και πετούσε, αλλά του έλεγαν ότι «τελικά» ήταν χέρια. Το αλτσχάιμερ του είχε στερήσει τις χαρές και τις λύπες που είχε περάσει. Ό,τι θυμόταν το θυμόταν επιλεκτικά ή το είχε «αντιγράψει» από κάπου αλλού. Από την ταινία «Συνοικία το όνειρο» για παράδειγμα. Πόσο απέχει το χίλια διακόσια προ Χριστού από το 1961;
Ο γιος του είχε βρει μια κοπέλα να τον φροντίζει. Να τον πλένει, να τον ταΐζει… Εκείνος όμως ήθελε να πετάξει. Όχι προς τον Ήλιο, γιατί θα ήταν καταστροφικό. Προς την Ιθάκη λαχταρούσε να πάει. Στο βασίλειό του. Ένας Οδυσσέας χωρίς θύμησες, με μπλε μάτια – που λάτρευαν οι γυναίκες – και με την Πηνελόπη να έχει παρατήσει τον αργαλειό της, ενώ ο Τηλέμαχος έπαυσε «αυτεπάγγελτα» να μάχεται μακριά. Ένα τεράστιο ψάρι κάνει μια χαψιά το μικρό καράβι και στα κύτη του κήτους βρίσκεται ξαπλωμένος ο άναξ, προσπαθώντας να καταλάβει τι σκοτάδι είναι πάλι τούτο γύρω του.
Ο κύριος Τάσος Παλαντζίδης υποδύεται έναν διαφορετικό Οδυσσέα, έξω από τα έπη του Ομήρου ή του Joyce. Αυτή τη φορά ο πολυμήχανος είναι απλά ένας γλυκύτατος γερούλης, ο οποίος βάλλεται από μία ύπουλη αρρώστια. Είναι αεικίνητος, διαθέτει και εκείνη την απίστευτη χροιά… Κοιμάται στο ταβάνι, φλερτάρει και χορεύει, θυμάται και ξεχνά, με το δεύτερο να υπερνικά το πρώτο. Δίνει μαθήματα υποκριτικής και καταφέρνει να δημιουργήσει μία γλυκιά μελαγχολία σε όλους μας. Η άτιμη η ασθένεια δεν είναι και τόσο σπάνια.
Τον γιο του υποδύεται ο κύριος Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου. Αριστοκρατικός, ευθυτενής, «φίλα προσκείμενος», αλλά και κατά τι αρτηριοσκληρωτικός. Βοηθά τον πατέρα του, προσπαθεί να αποφύγει μία κατάσταση, έχει βαρεθεί την αυτή κατάσταση… Ο ίδιος μας προσφέρει τα του ρόλου με άνεση και φανερή διάθεση να τρέξει το έργο προς μία κατεύθυνση που δείχνει ότι ακόμα και χωρίς κείμενο μπορεί να γίνει δράση. Στον ρόλο της κυρίας που προσέχει τον πατέρα, συναντάμε την κυρία Νικόλ Δημητρακοπούλου. Απίστευτη παρουσία, εξαιρετική εμφάνιση! Ο αγώνας που δίνει και ο ιδρώτας που ρίχνει, είναι βασικό σημείο της παράστασης. Κοπανιέται, χτυπιέται, γίνεται απόλυτα φιλική, σπάει σε έτερες διανομές και κερδίζει το στοίχημα, όσον αφορά την πληθωρική και πολύπλευρη παρουσία της στη ροή.
Ο κύριος Λύσανδρος Σπετσιέρης, που υπογράφει τη σκηνοθεσία, έχει αναλάβει να κάνει το έργο να κινείται σε τέσσερις διαστάσεις, με τη βοήθεια μίας ντουλάπας πολλαπλών χρήσεων. To θαυματουργό έπιπλο είναι δημιούργημα του κυρίου Διονύση Χριστοφιλογιάννη, εικαστικού και σκηνογράφου, ο οποίος έχει κάνει μαγικά πράγματα στο σκηνικό. Το κείμενο συνυπογράφει η κυρία Ραφαέλα Μαρτίνεζ, η οποία έχει επιμεληθεί και τη δραματουργία.
Φεύγοντας από το θέατρο θα θελήσετε να πάρετε τηλέφωνο τους γονείς σας, ιδίως αν εκείνοι είναι κάποιας ηλικίας. Να το κάνετε! Θα αισθανθείτε πολύ καλύτερα. Βλέποντας την παράσταση, είναι πιθανό να εστιάσετε στον ίδιο σας τον εαυτό. «Κι αν συμβεί σε μένα»; Τότε η Οδύσσεια σας θα γίνει ανηφοριά για όλους όσοι σας αγαπούν. Ξέρετε, ο γιος του Λαέρτη έκανε δέκα χρόνια να βγει στην Ιθάκη, αλλά τα επτά από αυτά τα πέρασε με την Καλυψώ και το όγδοο με την Κίρκη. Κατ’ επιλογή η καθυστέρηση; Μπορεί. Και εδώ έρχεται αυτό το έργο να μιλήσει για μία επιλογή που επιβλήθηκε από τη Φύση. Κι αν ο Οδυσσέας δεν είχε τελικά την τύχη στα χέρια του;
Κώστας Κούλης
Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.
Σύλληψη – Σκηνοθεσία : Λύσανδρος Σπετσιέρης
Συνεργάτης συγγραφέας – Δραματουργός: Ραφαέλα Μαρτίνεζ
Συνεργάτης video creator: The Krank
Σκηνογράφος : Διονύσης Χριστοφιλογιάννης
Ενδυματολόγος / ειδικές κατασκευές: Κωνσταντίνα Κρίγκου
Μουσικοσυνθέτης: Αλέξανδρος Δημητρόπουλος
Σχεδιαστής φωτισμών: Μιχάλης Κλουκίνας
Βοηθός σκηνοθέτη: Στέλλα Παγούνα
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Νικόλ Δημητρακοπούλου
Τάσος Παλαντζίδης
Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου
Δημιουργία διαφημιστικού υλικού: Ιωάννης Μπαρτσώκας
Φωτογραφίες: Nicky Economou
Διεύθυνση παραγωγής και επικοινωνίας: ICARO CAGA
Εταιρεία παραγωγής: Galleria Pemuvia
Info:
Θέατρο Μικρό Γκλόρια
Ιπποκράτους 7 Αθήνα
Από 4 Οκτωβρίου έως και 27 Οκτωβρίου, κάθε Παρασκευή & Σάββατο στις 21.00 και κάθε Κυριακή στις 20.00
Διάρκεια: 90 λεπτά
Ειδικές ευχαριστίες: στα δύο Συριανά σχήματα «Λαϊκή ορχήστρα του μικρού μουσικού συνόλου» και «Γυναικεία χορωδία Λα lune», στους εικαστικούς Μιχάλη Αργυρού, Γεώργιο Τσεριώνη και Βάσω Τζούτη, στη χορογράφο Έλενα Παπαδοπούλου, στη Fabrica Athens και τους Φάνη Κατέχο και Στέφανο Λώλο, στην Εστία Νέας Σμύρνης και τους μαθητές του Θεατρικού εργαστηρίου “Κάρολος Κουν”, στους Γιώργο Μίχο, Δημήτρη Χατζηκωσταντή, Massimo Recalcati, Αποστόλη Αρτινό, Ραφίκα Σαουίς.
0 Comments