Ωραία μου κυρία. My fair Lady!

Σάββατο…

Ένα Σάββατο διαφορετικό από τα άλλα.

Το θέατρο και ειδικά το Musical, είναι μία μορφή τέχνης, η οποία σε ταξιδεύει εκεί που θες εσύ να πας.

Σε μια λαμπερή υπερπαραγωγή με σαράντα πρωταγωνιστές, ηθοποιούς, τραγουδιστές, χορευτές και μουσικούς και ζωντανή ορχήστρα! Υπόθεση του έργου: ένα φτωχό λαϊκό κορίτσι, που πουλάει λουλούδια στους κρύους δρόμους του Λονδίνου για να ζήσει, μεταμορφώνεται σε μια νεαρή αριστοκράτισσα, με αφορμή ένα στοίχημα δυο φίλων. Και ο έρωτας δεν αργεί να έρθει…

Λίγο πολύ όλοι ξέρουμε την ιστορία, λίγο πολύ όλοι έχουμε ακούσει για την “Ωραία μου Κυρία”, όμως εδώ θα μας κλείσει το μάτι στο τέλος, διότι ο καθένας από μας θα πάρει το τέλος που θέλει εκείνος…

Αυτή τη φορά σε ένα υπέροχο παραμύθι. 

Υπέροχα κοστούμια υπέροχα σκηνικά. 

Μία βραδιά γεμάτη αρώματα, μία βραδιά γεμάτη με χρώματα.

Ειλικρινά θα ήθελα τόσο πολύ να ήσασταν εκεί, κάπου στο Λονδίνο. Στο Λονδίνο, σε όλες αυτές τις υπέροχες γωνιές, οι οποίες μύριζαν αυτό το απίστευτο υπέροχο άρωμα το μεθυστικό, που έχει να κάνει με την απόλαυση και τη δύναμη του ονείρου και τη δύναμη της μεταμόρφωσης. 

Οι χαρακτήρες, οι ηθοποιοί, οι άνθρωποι που μας μετέφεραν εκεί, με όλο αυτό το παραμυθένιο σκηνικό, ήταν τοποθετημένοι με μαεστρία στις θέσεις τούς. Είναι απίθανο το πώς πάντα οι άνθρωποι θέλουμε να ζήσουμε το παραμύθι.

Ωστόσο, το παραμύθι έχει πάντα μία δύσκολη διαδρομή. 

Η μεταμόρφωσή της…

Ήταν μία πολύ περιγραφική, υπέροχη και γεμάτη μικρές ανατροπές διαδρομή. 

Τι γίνεται άραγε όταν ένας άνθρωπος μεταμορφώνεται; Του αρέσει ο εαυτός του; Άραγε θέλει να ξαναγυρίσει πίσω;

Αυτός που βοηθάει στη μεταμόρφωση είναι ευχαριστημένος;

Ποιος ελέγχει τελικά τα ηνία όλης αυτής της διαδικασίας; 

Τι είναι αυτό που πραγματικά έχει κρατήσει ζωντανό τόσο καιρό αυτό το παραμύθι, το «Ωραία μου κυρία»;

Είναι ξεκάθαρο ότι το παραμύθι αυτό είναι κοινωνικό, είναι ξεκάθαρο πως το παραμύθι αυτό είναι ρομαντικό. Είναι ξεκάθαρο ότι το παραμύθι αυτό είναι ένας τρόπος να ονειρευόμαστε και να ζήσουμε μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου. 

Θα ήθελα εδώ να υπογραμμίσω ότι οι συντελεστές οι πρωταγωνιστές και όλοι οι συντελεστές είχαν κάτι από αυτό το Λονδίνο και αυτή τη διάθεση που μυρίζει κάπου φωτιά, καραμέλα, σοκολάτα και τσάι.

Ένας μορφωμένος κύριος της υψηλής κοινωνίας, που έχει μάθει εντελώς διαφορετικά και «λογικά» να ζει τη ζωή του, προσπαθεί να μην δείξει τις ευαισθησίες του, αλλά ανακαλύπτει ότι ίσως ο έρωτας, ίσως αυτό το ακατέργαστο διαμάντι, μπορεί να του ταράξει στην πραγματικότητα.

Ένα κορίτσι άμαθο, ένα κορίτσι που στην ουσία θα ήθελε μόνο τα προς το ζην, βρίσκεται σε διαδικασία μεταμόρφωσης, που πιο πολύ από ποτέ το κάνει να ανακαλύψει ότι η ψυχή μας, το μόνο πράγμα που χρειάζεται, είναι να αναπνεύσει και να δει χωρίς φόβο με πολλή αγάπη. 

Μουσική, χορό, μπαλέτο, τραγούδι… Τι θέλει ο άνθρωπος, για να μεταφερθεί κάπου μαγικά;

Λίγο σοβαρά, λίγο αστεία, με πολύ χιούμορ, με πολύ καυστικό περιγραφικό πινέλο της γλυκόπικρης πραγματικότητας, σε ταξιδεύει μέσα από τους πρωταγωνιστές στην πραγματικότητα της ανθρώπινης φύσης. 

Είμαστε ονειροπόλοι, είμαστε αληθινοί, είμαστε φοβισμένοι, αλλά πάνω από όλα είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε και να ρουφήξουμε όλη τη ζωή.

Αυτό που μου έμεινε από εκείνο το υπέροχο βράδυ του Νοέμβριου, είναι ότι η  δύναμη είναι μέσα μας. 

Και απλά χρειαζόμαστε λίγη βοήθεια και υποστήριξη, για να τη μεταφέρουμε στους άλλους. 

Αλλάζει ο άνθρωπος…

Μεταμορφώνεται ο άνθρωπος…

Εξελίσσεται ο άνθρωπος…

Με πολλή αγάπη γίνονται όλα αυτά…

Vois – Θεοδώρα Ράπο

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Πρωταγωνιστούν:

Ελάιζα: Demy

Χίγκινς: Ιεροκλής Μιχαηλίδης

Ντουλίτλ: Τάκης Παπαματθαίου

Πίκεριν: Θοδωρής Κατσαφάδος

Φρέντι: Ίαν Στρατής

Στο ρόλο της Κυρίας Χίγκινς η Μίρκα Παπακωνσταντίνου

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):Ειρήνη Αγγελοπούλου, Μαρία Βασιλάτου, Έλενα Γεώργα, Ντόρα Γκέγκα, Πάνος Δεσινιώτης, Ραφαήλ Κριτούλης, Ασπασία Λαιμού, Πάνος Μαλακός, Ηλίας Μανιατόπουλος, Στέργιος Περτσινίδης, Μάριος Πετκίδης, Εύα Σταμάτη, Λεωνίδας Στάμου, Δανάη Τσούμου και η Θέμις Μαρσέλλου

Ορχήστρα:

Διεύθυνση Ορχήστρας, πιάνο, πλήκτρα: Νικόλας Γουάστωρ

Διεύθυνση Ορχήστρας, πιάνο, πλήκτρα: Βασίλης Αλεβίζος

Φλάουτο, κλαρινέτο, πίκολο: Λεωνίδας Σαραντόπουλος

Σαξόφωνο, κλαρινέτο: Γιώργος Κάστανος

Μπάσο κλαρινέτο, κλαρινέτο: Μίνα Τσάμου

Βιολί: Γεννάδιος Μπίκοφ

Βιολί: Σταματέλλα Σπίνουλα, Ελένη Παπαδοπούλου, Μιγκέν Σελμάνη

Τρομπέτα: Διονύσης Κοκόλης

Τρομπέτα: Σπύρος Αρκούδης

Τρομπόνι: Στέλιος Μίχας Εγγλέζος

Κοντραμπάσο: Δημήτρης Κουλεντιανός

Ντραμς, κρουστά: Ιάσονας Γουάστωρ

Ταυτότητα παράστασης:

Σκηνοθεσία – Απόδοση κειμένου και στίχων: Θέμις Μαρσέλλου

Μουσική Διεύθυνση – Διδασκαλία Ορχήστρας: Nικόλας Γουάστωρ

Μουσική Διεύθυνση – Φωνητική Διδασκαλία: Βασίλης Αλεβίζος

Χορογραφία: Άννα Αθανασιάδη 

Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης

Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Video design – προβολές: Βικτώρια Βελλοπούλου  

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Μαρία Βασιλάτου, Ντόρα Γκέγκα

Βοηθός Χορογράφου: Θοδωρής Γιαννόπουλος

Βοηθός Σκηνογράφος: Ελίνα Δράκου

Βοηθός Ενδυματολόγου: Σοφία Κοζανίτη

Επιμέλεια Φροντιστηρίου: Ανεστίνα Αργυροπούλου

Προβολή – Επικοινωνία: Μαρκέλλα Καζαμία

Οργάνωση Εκτέλεση Παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη – Χρυσαντίνα Κούλουμπου

Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη & ARTinfo 

Προπώληση εισιτηρίων:

https://www.more.com/theater/my-fair-lady-oraia-mou-kyria