Ο Παναγιώτης Τζαφέρης πρωταγωνιστεί στη θεατρική παράσταση «Οι Οικοδόμοι της Αυτοκρατορίας», η οποία ανεβαίνει στο θέατρο 104. Το έργο αναδεικνύει διάφορα θέματα γύρω από την εξουσία και την ανθρώπινη ύπαρξη, κάτι που πάντα απασχολούσε και πάντα θα απασχολεί τον ανθρώπινο νου. Ο ίδιος ο ηθοποιός δεν αναφέρεται μόνο στην παράσταση, αλλά και στο τι τον οδήγησε να αποφασίσει να υπηρετεί την τέχνη του. Ευχαριστούμε θερμά τη Γιώτα Δημητριάδη που φρόντισε να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη.
Πώς έγινε η προσέγγιση για τον ρόλο;
Από την πρώτη συνάντησή μου με τη σκηνοθέτριά μας Σοφία Καλογιάννη και το κείμενο του Βιάν, υπήρξαν πολλές συζητήσεις, διεργασίες (και αργότερα, όταν άρχισαν οι πρόβες, με δοκιμές και αυτοσχεδιασμούς), για να αποκαλυφθεί ο ρόλος. Τι ακριβώς κάνει και τι θέλει μέσα στην παράσταση να πει. Η προσωπική μου αντίληψη ζυμώθηκε με την αντίληψη της Σοφίας και των συναδέλφων μου και οδηγήθηκε ώστε να έχει υπόσταση αλλά και να εξυπηρετήσει τον πυρήνα της παράστασης, που η Σοφία ήθελε να φωτίσει.
Ποιες είναι οι βασικές τεχνικές που χρησιμοποιείτε για την ανάπτυξη ενός χαρακτήρα;
Η μέθοδος προσέγγισης που χρησιμοποιώ είναι η Bodily Experienced Approach in Acting, που διδάσκει ο Γερμανός σκηνοθέτης θεάτρου και όπερας Michael Seibel, όπου με τη μη ιεραρχική συνεργασία της βιωμένης υπόστασης του σώματος και της συνείδησης και με την προϋπόθεση ότι πηγή έμπνευσης είναι πάντα ο άλλος (κείμενο-σκηνοθέτης-ηθοποιός), προχώρησα στη δημιουργία του ρόλου. Ευτυχώς και ο Βιάν και η Σοφία Καλογιάννη και οι συνάδελφοί μου στην παράσταση ήταν γενναιόδωροι μαζί μου.

Μπορείτε να περιγράψετε μια δύσκολη πρόκληση που αντιμετωπίσατε σε μια παράσταση και πώς την ξεπεράσατε;
Όλη η διαχείριση του ρόλου ήταν και είναι μία πρόκληση, μια δύσκολη πρόκληση και ιδίως ο συγκεκριμένος, που τα στοιχεία που υπάρχουν γι’ αυτόν, τα περισσότερα τουλάχιστον, δεν μας τα δίνει ο ίδιος αλλά οι υπόλοιποι χαρακτήρες, πριν και μετά την είσοδό του στη σκηνή. Εργασία και συνεργασία είναι η μόνη απάντηση και ο μόνος τρόπος να ξεπεραστούν τα πάντα.
Πώς προετοιμάζεστε συναισθηματικά και σωματικά πριν από μία παράσταση;
Κάθε παράσταση είναι στο τώρα ή τουλάχιστον πρέπει να είναι, ούτε στο πριν ούτε στο μετά και όταν πετυχαίνει τότε έχουμε το ζωντανό θέατρο, που δίνει τη δυνατότητα στον θεατή να συνδεθεί μαζί της. Ως ηθοποιός έχω την υποχρέωση να είμαι έτοιμος, να είμαι εγώ πρώτα από όλους στο τώρα, ώστε να μην κάνω αναπαραγωγή αλλά επιτέλεση. Η αίσθηση της εμπειρίας του να αισθάνομαι υποκείμενο και αντικείμενο ταυτόχρονα, είναι το πρώτο βήμα και βασική προϋπόθεση, είναι η αρχή. Μετά ακολουθεί η διαδικασία προσέγγισης που ακολουθώ, όπως σας προείπα.
Υπάρχει κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα που υποδύεστε, το οποίο να επηρέασε τον τρόπο που σκέφτεστε ή που να σας προβλημάτισε;
Η αδιόρατη χαρά και ευχαρίστηση, στα όρια του σαδισμού, που παρουσιάζει όταν αλληλοεπιδρά με τους άλλους ρόλους (δεν θα κάνω spoiler). Νομίζω ότι όλους θα μας προβλημάτιζε κάτι τέτοιο. Μπορώ να το κατανοήσω γιατί γίνεται, αλλά ως άνθρωπος διαφωνώ εντελώς σε οποιαδήποτε μορφή έκφρασης βίας.

Πόσο επίκαιρο είναι το έργο του Μπόρις Βιάν;
Ο φόβος είναι το καλύτερο εργαλείο στα χέρια της εξουσίας.
Ποια τα μηνύματα που αφήνει αυτή η παράσταση στον θεατή;
Σε πρώτο επίπεδο θα μπορούσε κάποιος να πει ότι όλα είναι μάταια. Είναι όμως; Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα είτε μέσα μας είτε στην κοινωνία που ζούμε; Το feedback που εισπράττω από τους θεατές μετά από κάθε παράσταση, όταν με κάποιους συζητάω στο φουαγιέ του θεάτρου, είναι εκπληκτικό. Θεωρώ ότι ο κάθε θεατής θα πάρει το μήνυμα που τη συγκεκριμένη στιγμή έχει ανάγκη να πάρει ή τουλάχιστον, όπως μου είπε ένας κύριος, «Θέλω λίγο χρόνο να το επεξεργαστώ».
Γιατί διαλέξατε το επάγγελμα του ηθοποιού; Ποια εσωτερική ανάγκη σας ώθησε;
Ένας έρωτας με έφερε σε επαφή για πρώτη φορά με το θέατρο και αυτή η επαφή γέννησε έναν έρωτα μεγαλύτερο, που δεν έχει τελειώσει. Επάγγελμα το έκανα γιατί θέλω να βιοπορίζομαι μόνο από αυτό.
Τι σημαίνει για εσάς να είστε πάνω στη σκηνή; Τι σημαίνει να είσαι ηθοποιός;
Οργασμός. Η όλη λειτουργία του θεάτρου είναι οργασμική. Είναι τόσα πολλά αυτά που θα μπορούσα να σας πω, αλλά θα μείνω στην αίσθηση που έχω είτε είμαι στην πρόβα είτε στην λειτουργία της παράστασης.
Κωμωδία ή δράμα; Τι αγαπάτε περισσότερο και γιατί;
Το θέατρο αγαπάω. Εξάλλου η ζωή εμπεριέχει και τα δύο και το ίδιο το συμβάν, αν αλλάξει το σημείο αναφοράς του, μπορεί να γίνει ταυτόχρονα δράμα και κωμωδία.

Τηλεόραση ή θέατρο;
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επιλέξω… δεν με επιλέγει ακόμα η τηλεόραση. (γέλια) Υπάρχουν τόσο όμορφες σειρές και ταινίες, που ζηλεύω τους συνάδελφους που δουλεύουν σε αυτές, όπως υπάρχουν τόσο όμορφες παραστάσεις που ζηλεύω εξίσου.
Έχετε κάποιους στόχους για το μέλλον;
Να υπάρχω μέσα στο θέατρο.
Μαίρη Ζαρακοβίτη
Επιμέλεια: Κώστας Κούλης
Οι φωτογραφίες του Παναγιώτη Τζαφέρη είναι της κυρίας Τζοάννας Βρακά.
Ταυτότητα παράστασης:
Συγγραφέας : Μπόρις Βιάν
Μετάφραση – Δραματουργική επεξεργασία: Σοφία Καλογιάννη
Σκηνοθεσία : Σοφία Καλογιάννη
Σκηνογραφία – Ενδυματολογία : Μαρίζα Σουλιώτη
Κινησιολογία – Χορογραφία : Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης
Μουσική – ηχητικός σχεδιασμός : Στέλιος Γιαννουλάκης
Φωτισμός : Στέβη Κουτσοθανάση
Βοηθοί σκηνοθέτη (αλφαβητικά) : Μαρία Κακαβούλη, Χρήστος Κουμαραδιός, Ελίνα
Κουραβάνα
Φωτογραφίες : Χάρης Γερμανίδης
Αφίσα – Γραφιστική επιμέλεια: Μπάμπης Μελικίδης
Τρέιλερ:
Σκηνοθεσία : Σοφία Καλογιάννη
Βίντεο: Θάνος Χαλκιαδάκης, Χρήστος Κουμαραδιός
Μουσική : Head On (Imipolex G)
Παίζουν:
Γιώργος Χουλιάρας : Λέων
Μαρία Μπρανίδου : Άννα
Ειρήνη Δάμπαση : Ζηνοβία
Χριστίνα Δενδρινού : Βιργινία
Παναγιώτης Τζαφέρης: Γείτονας
Κατερίνα Κασσάνδρα : Σμουρτς
Βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=QqLgPbMgduI
Πληροφορίες:
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο 21:15 και Κυριακή 20:00
Τιμές εισιτηρίων : 15 ευρώ (γενική είσοδος) 12 ευρώ (μειωμένο)
Διάρκεια: 80’
Προπώληση: https://www.more.com/theater/oi-oikodomoi-tis-aytokratorias/
Θέατρο 104
Διεύθυνση: Ευμολπιδών 41, Αθήνα 118 54 (3’ λεπτά από το μετρό του Κεραμεικού)
Τηλέφωνο: 695 126 9828
0 Comments