Rotting Christ

Pro Xristoy

2024 – Season Of Mist

Από τον Άδη στον Xilbaba και από τον Προμηθέα στον Baal και τον Tyr. Και από κει στον Ιουλιανό τον παραβάτη ή αποστάτη. Ο τελευταίος Παγανιστής αυτοκράτορας του Βυζαντίου. Η ηχητική αποτύπωση είναι επική και στη συνέχεια κινηματογραφική. Σώσε με, Ιέρεια! Η ανίερη χορωδία επαναλαμβάνει. Σώσε με, Ιέρεια! Ξανά και ξανά. Κανένα άγριο θηρίο δεν είναι τόσο επικίνδυνο για τον άνθρωπο, όσο επικίνδυνοι είναι οι Χριστιανοί μεταξύ τους. Όσο για το βιβλίο που μου έδωσες να διαβάσω… το διάβασα, το κατάλαβα, το καταδίκασα.

Οι Rotting Christ έρχονται να δηλώσουν παρόντες με ένα μανιφέστο. Ξεχάστε ό,τι είχατε ακούσει στο παρελθόν, έστω και το πιο πρόσφατο, από μπάντες ή/και καλλιτέχνες, που ύψωσαν το «λάβαρο» του σατανισμού. Οι ίδιοι οι Venom είχαν παραδεχθεί πώς ό,τι έκαναν το έκαναν για τα χρήματα και τη δημοσιότητα. Οι περισσότερες μπάντες το συνέχισαν γιατί θεωρούσαν ότι ήταν cool. Οι δικοί μας πρεσβευτές αναφέρονται στο κακό του ανθρώπου. Ο άνθρωπος είναι ο διάβολος, γιατί, πολύ απλά, έτσι το επέλεξε ο ίδιος ο άνθρωπος. Άλλωστε, αν ο Θεός ήξερε τι εγκλήματα έχουν γίνει στο όνομά του, τότε θα φρόντιζε να εξαφανιστεί από τις συνειδήσεις μας.

Η μουσική είναι mid tempo. Η φωνή είναι αφηγηματική. Η χροιά πάντα χαρακτηριστική. Πλήκτρα και κιθάρες, μπασοτύμπανα και συναίσθημα. Και την Έκτη Μέρα… ΕΓΩ δημιούργησα τον άνθρωπο! Το riff είναι μία ιστορία από μόνο του. Είναι μία δεύτερη φωνή, δίπλα σε εκείνη που λέει την ιστορία. Τρομερή δουλειά από τους παίχτες. Διάνθιση των θεμάτων και πέρασμα, από το άκρως μελωδικό, στο άκρως θορυβώδες.

Είμαι ο Θεός, είμαι ο σωτήρας, είμαι η αμαρτία, είμαι το αίμα! Μπλαστ χτυπήματα, ρυθμός 12/8, γνώριμα μονοπάτια τύπου «Δεν θα υπηρετήσω» και η χορωδία συνοδεύει με τρόπο υποδειγματικό. Είμαι ο Θεός, είμαι ο σωτήρας, είμαι η θυσία, είμαι το σώμα σου. Μπορεί και το πιο αγαπημένο τραγούδι στο άλμπουμ. Και οι καμπάνες ηχούν. Πένθιμα. Μόνο ο θάνατος αποτελεί βεβαιότητα σε αυτό τον κόσμο, που έτσι κι αλλιώς πεθαίνει. Ακούμε ένα riff, το οποίο αποτίνει τιμές στους Black Sabbath και στη συνέχεια «παρακολουθούμε» την ηχητική ταινία. Τα ατέλειωτα μονοπάτια των Φόβων. Οι Rotting Christ έχουν μεταμορφωθεί σε μία cinematic rock μπάντα, με υποτιτλισμένη την ιστορία κάθε κομματιού. Ακούστε εδώ τις φωνές πώς μπλέκουν με τα πρώτα φωνητικά και πώς θέτουν τη βάση με τις μπάσες προεκτάσεις τους. Ο Nick και ο Gregor θα κοιτούν από τις κουίντες και θα αισθάνονται ευτυχείς. Είναι μια νέα εποχή για το Goth αυτή; Είναι επιστροφή στα τέλη της δεκαετίας του ’90;

Με γροθιές, κλωτσιές και δαγκωνιές. Και reprise το «Σώσε με, Ιέρεια». Αργό το κιθαριστικό, μεγαλοπρεπές, τακατάν-τακατάν και γνώριμο. Το έδαφος είναι γόνιμο και θα δώσει πολλούς καρπούς. Το τελείωμα είναι σχεδόν πολεμικό. «Πυξ Λαξ Δαξ»! Ο στρατός παρατάσσεται και οι μελλοθάνατοι περιμένουν το σύνθημα. Απέλθεται τέλοιοι…

ΕΚΑΣ ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ – ΦΡΙΚΩΔΗ ΤΕΚΝΑ ΚΑΤΑΡΑΙ ΚΑΛΟΥΣΙΝ – KONX OM PAX

Τριανταπέντε χρόνια οι Rotting Christ οργώνουν το είναι μας. Έχουν καταφέρει με την επιμονή, την αγάπη τους και το ταλέντο τους, να γίνουν μια από τις καλύτερες  μπάντες του πλανήτη. Το άλμπουμ τους “Pro Xristoy” είναι μέρος αυτής της γιορτής. Είναι φόρος τιμής σε όλους εκείνους τους Παγανιστές βασιλιάδες που αντιστάθηκαν στον Χριστιανισμό.

Κολάσιμο; Μια «επιστροφή» στην ιστορία και μία «εμβάθυνση» τον ρόλο που έπαιξαν οι «καλοί» Χριστιανοί στην πλάση, θα σας πείσει…

Για να μην καταλήξει το κείμενο έκθεση ιδεών, θα πω πως ετούτο εδώ το άλμπουμ έχει κάμει τους «ειδικούς» ανειδίκευτους να σφάζονται στα πόδια της μπάντας. Εγώ, από την άλλη, έχω φάει κόλλημα με το έβδομο τραγούδι του άλμπουμ, το “Pix Lax Dax”, οπότε σε αυτή την παρουσίαση μην περιμένετε σειρά. Δεν θα υπάρξει. Είναι μια άναρχη κατάταξη στο καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς που διανύουμε. Μπορεί για κάποιους να φαίνεται light όλο το concept, αλλά είναι το πιο metal άλμπουμ της μπάντας, ακούγεται nonstop και έχει πορωτικές γραμμές, έντονα συναισθηματικά στοιχεία και μια μαγική ατμόσφαιρα. Το γούστο στη μουσική, παιδιά μου, είναι καθαρά υποκειμενική υπόθεση. Κάθε τι που ακούς σε τραβά ή όχι. Όλα θεμιτά κάνουν και όλα δεν κάνουν για όλους. Όταν κάποια τραγούδια σου κουμπώνουν, βρε αδερφέ, γιατί να κάτσεις να το αναλύσεις; Αυτή δεν είναι και η μαγεία; Μπορείς δηλαδή επιστημονικά να αναλύσεις τη μαγεία; Χάνεται το νόημα μέσα στην προσπάθεια.

Σχόλιο: Μαίρη Ζαρακοβίτη

Όμορφος κόσμος, όμορφα πεθαίνει… Από τον νομπελίστα T. S. Eliot σε μια ελεγεία, πάλι σε χρόνο 12/8, με συγχρονισμένο βηματισμό και το ελληνικό στοιχείο έκδηλο, ελέω μίας απίθανης χορωδιακής συνεύρεσης φωνών. Φιγουράρουν διάφορες στιγμές του παρελθόντος, είναι κάτι σαν μουσικό viewmaster. To έχουν πει κατ’ επανάληψη και οι δημιουργοί. Οι εποχές των υψηλών ταχυτήτων έχουν σχεδόν παρέλθει. Μένει η έκφραση σε «τακτοποιημένες» μάζες, οι οποίες βρίθουν μελωδιών. Σαν το επόμενο. Παρόμοιο μέτρο, χορωδιακές φωνές και το γκάγκαγκα στις κιθάρες τέμνεται από τις κρουστές αφηγήσεις. To ιερό δέντρο της Σκανδιναβικής μυθολογίας και η ώρα του λύκου, όπως και αυτές του τσεκουριού, της ασπίδας και της λεπίδας.

Επίλογος με την Ελευθερία. Ένα όνομα και μία προσμονή, παραγγελιά από τις Κέλτικες γαίες. Μία κατάσταση και ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Εκείνη που έρχεται. Το συμφωνικό στοιχείο unleashed. Ένα απόλυτα επικό τραγούδι, καλπάζον και γεμάτο μηνύματα, το εξής ένα. Πολεμήστε για τη Λευτεριά σας! Πεθάνετε για τη Λευτεριά σας! Πανταχού παρούσα η χορωδία και είμαστε πλέον μάρτυρες μίας μουσικής πρότασης, που ακούει στο όνομα Κινηματογραφικό Επικό Μελωδικό Μέταλ. Μακάρι να γινόταν παράσταση αυτός ο δίσκος. Μακάρι να γινόταν ταινία. Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά! Χαίρε, ω χαίρε, Γνώση!

Κώστας Κούλης

Pro Xristoy (Προ Χριστού)
The Apostate
Like Father, Like Son
The Sixth Day
La Lettera Del Diavolo
The Farewell
Pix Lax Dax
Pretty World, Pretty Dies
Yggdrasil
Saoirse
Primal Resurrection (Bonus Track)
All For One (Bonus Track)