Παρατηρώντες: Ο Ρεζές μάγκωσε το δάχτυλο @ Studio Μαυρομιχάλη

Ένα ποτήρι νερό ζητά. Και χρόνο για να αποφασίσει τι θα παραγγείλει. Όταν όλες οι πόρτες κλείνουν, εκείνη περπατά μόνη της. Κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια μας, εκείνη χάνεται… Ένα ποτήρι νερό ζητά. Και ο χρόνος περνάει από μπροστά μας, φροντίζοντας να μάθουμε ποια είναι εκείνη.

Ένα πανδύσκολο νόημα μέσα από ένα καλογραμμένο κείμενο. Η ζωή της ηρωίδας μας. Τα έργα και ημέρες ενός ανθρώπου, που ποτέ δεν ξεχώρισε για τις μάζες, επειδή, πολύ απλά, δεν υπήρχε λόγος να γίνει κάτι τέτοιο. Ο κύριος Johnny O. σκηνοθετεί το κείμενο της κυρίας Κατερίνας Ελοσίτου. Και φροντίζει να βάλει τους δύο πρωταγωνιστές να περπατούν σε τεμνόμενες τροχιές. Κάθε φορά εκείνη είναι μόνο εκείνη. Κάθε φορά εκείνος είναι κάτι άλλο. Και αυτή τους η διάδραση, κάθε φορά, χαρτογραφείται και αποδίδεται μέσα από την τομή.

Η κυρία Νατάσα Γαβαλά, η ηρωίδα μας, είναι η προσωποποίηση της συνεχούς κίνησης. Ανεβαίνει πάνω στο τραπέζι, κάθεται πάνω στο τραπέζι, παίζει κουτσό, στρέφεται προς τον συμπρωταγωνιστή της, αφήνεται στις λέξεις και τις λεκτικές εικόνες. Θέλει να τρέξει, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να περπατά αργά. Όπως συμβαίνει στους εφιάλτες. Ο κύριος Γιώργος Ντούσης υποδύεται διάφορα πρόσωπα. Τον άνθρωπό της, τον πατέρα της, κάποιον άλλο… Είναι πειστικός, ακριβής στην αποτύπωση και πορεύεται με διαφόρων ειδών κοστούμια.

Οι διαλογικές στιγμές, όπως και οι μονολογικές, είναι γεμάτες συναίσθημα. Το βιβλίο που έγραφε αυτός που ίσως να μην είναι πια μαζί μας. Η προσπάθεια να μεταφέρει την οξύνοιά του, την ευστροφία του, την εξευγενισμένη προσωπικότητά του κάπου. Κάπου που θα μπορούσε να στέκει ατόφια και για πάντα. Οι δύο ηθοποιοί ενσαρκώνουν το όραμα των δημιουργών. Παίζουν βάσει κειμένου και βάσει ψυχισμού. Είμαι βέβαιος πως για όση ώρα παίζουν, έχουν την πεποίθηση πως είναι οι μοναδικοί άνθρωποι που βρίσκονται πάνω στον πλανήτη. Ο ρεζές, ο μεντεσές δηλαδή, δεν βρίσκεται παρών για να βοηθήσει στο κλείσιμο της πόρτας ή του παραθύρου. Υφίσταται για να αποτρέψει την επέμβαση «έξωθεν».

Η εισαγωγή είναι μία σπουδή πάνω στο “Jesus Christ Super Star”; Ξεπακετάρουν και βάζουν κάθε πράγμα στη θέση του. Κάποια στιγμή θα μαζέψουν και θα αντιστρέψουν τη διαδικασία. Πανέξυπνη εφαρμογή, εξαιρετικά δασκαλεμένη και δουλεμένη.

Κάποια στιγμή οι δυο τους γεμίζουν με κίνηση, ενώ από τα ηχεία ακούμε το “Whole Lotta Love” των Led Zeppelin. Είναι η ζωή και η ιστορία τους ένα μολυβένιο μπαλόνι, που θα βουλιάξει έτσι κι αλλιώς; Μην βιαστείτε να απαντήσετε. Η βιαστική χρήση των λέξεων προκάλεσε τη γένεση ενός θρύλου.

Συμβουλή προς όσους πάνε να δουν την παράσταση. Το έργο αυτό το αισθάνεσαι. Το αφήνεις να μπει στο πετσί σου. Του δίνεις χώρο να αναπνεύσει και να καταλάβει. Και αυτό τον χώρο δεν τον ζητάς πίσω. Δεν μπορείς άλλωστε. Γιατί έχει πάψει να υπάρχει από τη στιγμή που θα ειπωθεί η πρώτη ατάκα. Δείτε τους δύο ηθοποιούς πώς επικοινωνούν, πώς χρησιμοποιούν ακόμα και τις σιωπές τους ως ατάκες. Είναι μία περίπτωση που σε κάνει, σαν θεατή, να θαυμάσεις τους άξονες «ενορχήστρωσης» μίας τέτοιας προσπάθειας. Το πώς έχει δέσει ένα κείμενο με τους χειρισμούς του σκηνοθέτη και πώς η όλη δραματουργία μεταφέρεται στη σκηνή με τέτοιο τρόπο, που όσες απορίες κι αν έχεις για το θέμα ή για το τι βλέπεις εκεί πάνω, να μην σε ενδιαφέρει. Η δράση έχει υπερκεράσει την όποια υπόνοια για τη βάση και το ύψος. Τα έχει κερδίσει κατά κράτος το εμβαδόν, όχι σαν γινόμενο, αλλά σαν μία νέα εισαγωγή εννοιών.

Κώστας Κούλης

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Κείμενο: Κατερίνα Ελοσίτου

Μουσική Επιμέλεια: Κατερίνα Ελοσίτου

Σκηνοθεσία: Johnny O.

Προβολές: Γιάννης Καραπιπερίδης

Σχεδιασμός Φωτισμών: Παναγιώτης Λαμπής

Σκηνική-Ενδυματολογική Επιμέλεια: Κατερίνα Ελοσίτου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αργυρώ Ταμβάκου

Φωτογράφιση: Ιωάννα Νικολαρεΐζη

Επικοινωνία: Νατάσα Παππά

Ερμηνεύουν: Νατάσα Γαβαλά, Γιώργος Ντούσης

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα του έργου

Διπλωματούχος σολίστ πιάνου.

Καθηγήτρια στο Εθνικό Ωδείο.

Σπουδές στη σύνθεση και συνεργασία για πάνω από 20 χρόνια με πολλούς σκηνοθέτες κάνοντας πρωτότυπη μουσική σε θεατρικά έργα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Πολύχρονη συνεργασία με το διαδραστικό είδος θεάτρου Playback ψ σε μουσικό αυτοσχεδιασμό ζωντανά στη σκηνή του θεάτρου.

Ηθοποιός-μουσικός και διάδραση λόγου-μουσικής απέναντι στις βιωματικές ιστορίες των θεατών.

Η αγάπη της για το θέατρο παράλληλα με τη σχέση της στην αποκωδικοποίηση των λέξεων δημιουργώντας συχνότητες, νότες μουσικές φράσεις την έφερε κοντά στη γραφή.

Η γοητεία της συγγραφής έκανε το μέχρι πρόσφατα μουσικό ταξίδι της στο θέατρο να αλλάξει κάθισμα.

Τώρα ξανοίγεται μέσα στο κείμενο, την αποτυπωμένη σε χαρτί σκέψη, την αλληγορία, τη μουσικότητα του λόγου.

Πληροφορίες παράστασης

Ημέρες & ώρα: Σάββατο & Κυριακή στις 21:00

Πρεμιέρα: Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2024

Χώρος: Studio Μαυρομιχάλη (Μαυρομιχάλη 134, Νεάπολη Εξαρχείων, 11472)

https://studiomavromihali.gr/ | Τηλ. κρατήσεων-πληροφορίες: 210 6453330

Διάρκεια: 70 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Trailer παράστασης: https://www.youtube.com/watch?v=nLWeJW3q5DA

Tιμές εισιτηρίων

Kανονικό: 15 ευρώ

Μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων, ΑμεΑ, θεατών άνω των 65 ετών): 12 ευρώ