Ο φίλος, κατάτι κουμπάρος και δημιουργός του megahit «Κωστάκης Κάτω Πατησίων», ο Βασίλης, μου έστειλε ένα βίντεο. Κάποτε. Κάτι αιώνες πίσω. Ήταν ένα από τα ΜΠΡΑΦ και κάπως έτσι κόλλησα. Και στο εισαγωγικό του βίντεο… Υπήρχε αυτό το θέμα. Το άκουσα μια φορά, το άκουσα και δεύτερη… Το ξέχασα και μερικές εβδομάδες μετά το θυμήθηκα ξανά. Και έψαξα να βρω ποια μπάντα είναι. Η τεχνολογία τα έλυσε όλα τα θέματα μέσα σε δευτερόλεπτα.

Μέσω αυτής της ιστορίας ήλθα σε επαφή με την καναδέζικη μπάντα. Οι Sum 41, το κουαρτέτο που υφίσταται από το 1996, κυκλοφορούν το “Does This Look Infected?” το 2002 και συνεχίζουν την εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία τους, κάτω από τη σκέπη της Island Records. Δεύτερο full length άλμπουμ με την πολυεθνική και η ομάδα πετάει. Σφαιράτο Ροκ, κάργα Punk συναίσθημα, τραγούδια δυόμισι λεπτά και κάτι και τριακόσιες συναυλίες το χρόνο, κάθε χρόνο! Τους αρέσει, έχουν πέραση, δεν χρειάζεται να γράψουμε περισσότερα…

Το βίντεο του “Still Waiting” είναι το τραγούδι συν μια χαριτωμένη ιστοριούλα. Το συγκρότημα βρίσκεται στα γραφεία της Island ένα πρωί (δέκα και δύο πρώτα λεπτά) και πρόκειται να συζητήσει με ένα από τα «κοστούμια» της δισκογραφικής, το οποίο υποδύεται με εκπληκτικό τρόπο ο γνωστός, επίσης Καναδός, ηθοποιός Will Sasso. «Ακούσατε το καινούργιο άλμπουμ»; Και ο εξεκιουτιβass παίρνει αμπάριζα… Όχι, προφανώς δεν το έχει ακούσει. Αλλά «είναι σίγουρος ότι θα του αρέσει». Αφού ξεστομίζει ένα μάτσο ανακρίβειες και πλαστικές βλακείες, φτάνει στα του ονόματος. «Οι μπάντες με αριθμούς είναι out. Αυτό που είναι in, είναι οι μπάντες που ξεκινάνε με The. The White Stripes… The Led Zeppelins! Με νιώθετε»; Το σχήμα πάει να αντιδράσει, η πρόταση να ονομαστούν The Sums τους ακούγεται τουλάχιστον πανηλίθια, αλλά ο στελεχόπουλος δεν καταλαβαίνει Χριστό. «Τα ονόματά σας… Να τ’ αλλάξετε! Καπνίζετε; Όχι; Ξεκινάτε τώρα»! Θα πρέπει να πω πως μέσα σε αυτό το λεπτό και κάτι που εκτυλίσσεται μπροστά μας η ιστορία, ο Will Sasso έχει καταφέρει στο απόλυτο να μας εκνευρίσει και να μας κάνει να θέλουμε το κακό του. Ναι, τόσο καλός είναι στον ρόλο του.

Το τραγούδι είναι αντιπολεμικό και αντί-Bush-ικό και έχει να κάνει με τον πόλεμο στο Ιράκ. Οι τέσσερις μαγκίτες, στο βίντεο, αφού δέχονται να παίξουν σε ένα πλατό που φιλοξενεί ένα τεράστιο “The Sums” λογότυπο, ξεκινάνε και πολύ σύντομα καταστρέφουν το αυτό πλατό. Όσο για το τραγούδι… απίστευτα πωρωτικό! Ξύλο και ξανά μανά ξύλο και #wood_only και όσοι κάνουν κέφι τέτοια μοτίβα, σίγουρα μου έχουν δώσει την ευλογία τους. Οι κιθάρες τρέχουν με εκατό και κόβω φέτες το π… καιαιαι είμαι βέβαιος πως ο έτερος κιθαρίστας Dave Baksh, είχε μελετήσει τρελά Roy Z και ό,τι είχε παιχτεί μέχρι τότε σε δίσκο του Bruce Dickinson, μην πω για την λατρεία του – κάνει μπαμ – για τα παιξίματα του Jeff Waters. Το μοτίβο είναι εντελώς Μέταλ και το Punk στοιχείο κατοικοεδρεύει στην ταχύτητα και την εκτόξευση των φωνητικών.

Έχουν γραφτεί διάφορα κατά καιρούς για το τραγούδι αυτό, αλλά και το βίντεο. Και γελάω, ρε φίλε! Γελάω με τους «μεγάλους δημοσιογράφους» των «μεγάλων περιοδικών», που θάβουν επειδή θέλουν να γίνουν εκείνοι γνωστοί και όχι οι καλλιτέχνες. Μια παπάντζα της καρπαζάς και μπόλικη κακία, περιχυμένη με μελάνι και πληκτρολόγηση με το ένα χέρι. Και οι Sum 41 συνεχίζουν, γεμίζουν τα γήπεδα και τις αρένες και γκαρίζουν με τον πιο υπέροχο τρόπο. “So am I still waiting, for this world to stop hating”; Δεν βρίσκω κάποιο καλό λόγο, παιδιά. Δεν βρίσκω…

Κώστας Κούλης