Αυτό που θα διαβάσετε παρακάτω, είναι ένα θλιβεροκάτι ηλικίας δέκα και πλέον ετών. Το είχαμε ανεβάσει στο Noizy τότε, αλλά… Κι επειδή δεν μας αρέσουν οι επικήδειοι, είπαμε να το αναστήσουμε. Δύο άνθρωποι που λένε να γράψουν σε κοινό κώδικα παραφροσύνης. Παρεμπιπτόντως το εν λόγω είναι όντως υποψήφιο για το Νόμπελ λογοτεχνίας, κατά συνέπεια κάντε ένα μπραφ και διαδώστε, μπας και κλέψουμε καμιά ψήφο.

Κερδίσαμε τους πάντες στο μπάσκετ (δικό μας είναι το κείμενο, ό,τι κάνουμε κέφι γράφουμε!), από Harlem μέχρι Ποσειδώνα Νέου Ψυχικού και κάναμε εντυπωσιακή ζημιά σε κατανάλωση τσίπουρου. Θάψαμε πολύ κόσμο από δω κι από κει και σκεφτήκαμε να κάνουμε και εκπομπή παρέα. Μας ήλθε και μια ιδέα για από-κοινού-άρθρο… Μέχρι που αρχίσαμε να στέλνουμε ο ένας στον άλλο το μακρύ toy και το κοντό two… Κάπως έτσι δημιουργήθηκε ο επόμενος νικητής του Νόμπελ Λογοτεχνίας 2014, το κείμενο με πάνω από επτά δισεκατομμύρια «χιτς», το συμβόλαιο με τον Πήγασο Εκδοτική, οι βίλες στην Εκάλη, τα Φεράρια, τα σκάφη, τα αστικά λεωφορεία, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, τα φυλακτά σοκολάτα, οι όψιμες βαμβακοθήκες, τα μινεστρόνε μπουζί και οι κάλυκες πολλαπλής επάλειψης. Κι όλα αυτά… από μία λέξη…

Οκέικ!

Ναι, αλλά με παγωτάκι στο πλάι, ναι;

Έγινε! Το παγωτό… Το κέικ ακόμα ψήνεται…

Πάτα γκάζι!

Πού καιρός για ταξίδια… Να πατήσω λαδάδικα, που τα έχω κοντά;

Όχι, γιατί περνάει τώρα μια παρέλαση γυναικωτών ζέβρων. Σε λίγο…

Alright… Όταν περάσουν πες, γιατί έχω και αλλεργία στις ρίγες…
Τσι μαύρες ή τσιάλλεσε;

Τσιάλλεσε βεβαίως-βεβαίως… οι μαύρες καλές είναι!
Οι ρίγες, έτσι; Κρυφομπαόκι σε κόβω…

Μία φορά τους έχω δει… Με μία φορά δε γίνεσαι λένε… Όχι;
Γίνεσαι! Γιατί άμα πάρεις φορά, φορά κατηφορά… κι ο DIO o ιδιός δεν σε σταματά!

Ωχ! Την πάτησα δηλαδή; Εμένα όμως άλλα μου λέγαν, κύριε πρόδερε (σιγά μην είναι και προδέρμ, ρε χλάπα!), δεν ήξερα… Είχε ομίχλη και όχι, σίγουρα, κατηφόρες… Αυτή η Αλεξίου φταίει για όλα (εκτός από αυτά για τα οποία φταίνε άλλοι βέβαια)!

Ο Πρόεδρος φταίει, γιατί άκουσε τσιάλλεσε και νόμισε ότι είπαμε “Κιάλις”, πήγε και αγόρασε, δοκίμασε κιόλας και τώρα πρέπει να τη βάλει στον ασβέστη για να γλιτώσουμε τη φορά-κατηφορά…

Πες του να ρίξει τρία κουταλάκια ζάχαρη και μετά να το χτυπήσει στο μίξερ, όχι όμως για παραπάνω από οκτώ λεπτά, γιατί υπάρχει κίνδυνος να κόψει… Στη χειρότερη να πιάσει δύο πεντάρια στο μεταβλητό και να του βγουν 4άρια και να μην πάρει ούτε τα λεφτά του πίσω…

Μα συμπλήρωσε το σχετικό έγγραφο, το πρωτοκόλλησε, το δευτεροκόλλησε, στη συνέχεια κώλωσε, μετά προσποιήθηκε για σουτ και έδωσε πάσα, μετά δεν πέραασε η Τσέλσι και μετά παράγγειλε ένα τίλιο αχνιστό και μια μερίδα παγωμένους χοχλιούς! Γαμώτο, έκοψε η ζάχαρη! Τώρα;

Η ζάχαρη έκοψε λόγω του ότι ήταν offside αυτός που πήρε την πάσα… Αύριο πάλι! Και δεν έφερε και βεβαίωση από τον παπά της ενορίας του ότι είναι ακόμα εν ζωή, πριν την πρωτοκόλληση! Γι’ αυτό κώλωσε εξάλλου…

Είναι αλητεία όλα αυτά, κύριέ μου! Πρόκειται για μαύρη ζάχαρη, πρόκειται για πάσα στο μπάσκετ, πρόκειται για καθολικό παπά, πρόκειται να αγοράσω ένα τραπεζάκι για δίπλα στο παράθυρο! Μήνα σε γάμο ρίχνονται μήνα σε χαροκόπι; Ποιο μήνα, ρε μάγκα μου; Μήπως ήθελε να πει “Μηνά”;

Αρχικά μη γίνεστε ρατσισταί… Τι μαύρη, τι καστανή, τι άσπρη… Όλες ζάχαρες δεν είναι; Όλες γλυκές δεν είναι; Τι σημασία έχει το χρώμα; Επειδή στο μπάσκετ πάμε καλά και κερδίσαμε και τη Ρωσία, αυτό στο δίνω και μένει ασχολίαστο… Αλλά don’t make me start on καθολικούς παπάδες, γιατί, από τη στιγμή που δεν αναγνωρίζονται παντού, ο όρος “καθολικός” είναι ατυχής, άρα καταρρίπτεται και το επιχείρημα… Για τραπεζάκι, προτείνω το μπλε γιατί πάει με τα μάτια της γειτόνισσας που κοιτάς να γδύνεται κάθε βράδυ… Τσαι η Μήνα είχε απορία που ρίχνονται οι μπαλωθιές, ωρέ, τσαι ο άλλος της απαντάει: “Μήνα, σε γάμο ρίχνονται…Μήνα, σε χαροκόπι”! Αν δεν κατέουμε ποίηση, τσι θέμε τσε μιλάμε, ωρέ κοπέλι;

Η Μήνα ΕΙΝΑΙ η γειτόνισσα που παίρνω μάτι κάθε βράδυ, ρε μέγιστε! Και ρίχνει και ζάχαρη απάντης (ξ.λ. “απάνω της” – Μπακαούκικα β’), κατά προτίμηση ανοιχτή σομόν, για να φαίνεται ακόμα πιο επιθυμητή… και σιγά μην είναι όλες οι ζάχαρες γλυκέσε, αυτά είναι προπαγάνδα των πολυεθνικών. Στο μπάσκετ πάμε καλά μόνο στα τοπικά και μια και το έθιξα, ο βόθρος θέλει άδειασμα και ο Φαταούλας είναι ακόμα σε διακοπές… Ρε μάγκα μου, τι το έδινε ο ΟΠΑΠ αυτό; ΟΠΑΠας πάλι είναι Καθολικός, είναι καθολοκληρίαν; Μήναααααα! Τα έχω δει αυτά, βάλε εκείνα τα κοκκινάκια με το σήμα της Γιουνάιτεντ!

Το είχα καταλάβει… Φάνηκε στο “ή” σου ότι κάτι παιζόταν με τη Μήνα, αλλά ήθελα να το παραδεχτείς μόνος σου! Για το βόθρο να σου στείλω κάτι καλά παιδιά, να στον κάνουν καλοκαιρινό; Να δικαιολογήσουμε και τις διακοπές του Φαταούλα, Σεπτέμβρη μήνα (κάτσε ρε Μήνα! δε μιλάμε πάντα για σένα)! 2.55 καθολοκληρέστατο το έδινε, διπλό στο ημίχρονο και καθυστερήσεις στα πέναλτι, λόγω κακοκαιρίας. Μην το παίξεις, θα είναι ο ζυγός στο σκορπιό και θα έχει λιακάδα βραδιάτικα, οπότε χαμένο από χέρι (α ρε Μήνα, με τη στολή της Γιούβε… Ανάβεις φωτιές και όλα τα καις! Θα με κάψεις – Να καείς!)!

A, ξέχασα… Λες να είναι και ο Μηνόταυρος (έτσι γράφεται, δεν θέλω θέματα, μας ακούει κι η άλλη) στον Νεροχύτη και να ζούμε μια φάση Μέρκιουρι (Φρέντι;) ρετρο-γκρέιντ (σαν το γκεϊτορέιντ ένα πράμα); Λέων (Πατίτσας;) τώρα εγώ… Για όλα φταίνε τα μπενάρτυ και οι καθυστέρες και έχω την εντύπωση πως μας παρακολουθεί η ΕΥΠ, η ΚΥΠ, ο ΚΥΡ, ο κόκορας του Αρκά και τέσσερις χιλιάδες Αγγλιδούλες που θέλουν διακαώς να πασπατευτούν στο Φαληράκι της Ρόδου! Τελικά η γειτόνισσα δείχνει πιο χότε με τα κόκκινα ή τα μαυρόασπρα; Έχω κάτι ζέβρες εδώ στο παρτέρι και αναρωτιούνται οι δύσμοιρες. Επίσης, δεν μου στέλνεις καμιά συνταγή για ανεμογκάστρι; Μαθαίνω ότι είναι της μοδός…

Μακάρι να είναι ο Μηνόταυρος και να παίξει η φάση! Μην είναι ο Μηνοσκορπιός είναι το θέμα, που έχει και ανάδρομο Δία στον Κρόνο και φαγούρα στην πατούσα και την πατούσουμε! Κάνας καλός scouter να παρακολουθεί, εκτός των παραπάνω εθνικών και κοινωνικών δυνάμεων είναι το θέμα, μπας και κάνουμε την τύχη των άλλων, γιατί μας βλέπω να μένουμε με τον κόκορα να τα λέμε και να πάνε στράφι οι Αγγλιδούλες (εκτός και αν πάνε προς Στρέφη, οπότε κάτι σώνεται!)! Και οι ζέβρες καλύτερα να αποφασίσουν αν είναι άσπρες με μαύρες ρίγες ή μαύρες με άσπρες, και να αφήσουν τη γειτόνισσα στην ησυχία της και στα κόκκινα που είναι και της μοδούς και απογειώνουν και τη λίμπιντο όσων τη βλέπουν (αλλά εφύονται ζέβρες στην πόλη, σε παρτέρι; Νόμιζα του αγρού είναι!)! Παίρνεις μία 18 Αμερικάνα, την ποτίζεις, τη βάζεις σε ένα δωμάτιο με τον Αίολο, το Spiderman και ένα βερίκοκο και ελπίζεις να δουλέψει (την κοπέλα καλύτερα να την προετοιμάσεις πριν τη βάλεις… Μαρινάρεται σε βότκα ή ουίσκι για κάνα 2ωρο, μέχρι να δεις να θολώνει λίγο το μάτι και να έχουμε κάποια απώλεια ισορροπίας. Μετά είναι έτοιμη!)!

Δημήτρης Σταυρόπουλος, Κώστας Κούλης