Thank You, Goodnight: The Bon Jovi Story 

Disney+

Director: Gotham Chopra

Πόσες φορές έχω ακούσει το “Runaway” στην εφηβεία… πραγματικά δεν θυμάμαι να σας πω. Για μένα από εκεί ξεκίνησε η «γνωριμία» με αυτή την υπέρτατη μπάντα. Οι Bon Jovi ήταν το αμερικάνικο όνειρο, άλλωστε και ο Jon στα τέσσερα επεισόδια του ντοκιμαντέρ “Thank You, Goodnight: The Bon Jovi Story”, αυτό ακριβώς λέει. Πίστεψαν στους εαυτούς τους, τις δυνατότητές τους και έζησαν τη ζωή που ονειρευόντουσαν, κάνοντας αυτό που αγαπούσαν. Μια χούφτα παιδιά από το Sayreville του New Jersey, που έφτασαν να σαγηνεύσουν όλον τον πλανήτη. Φυσικά και δεν ήταν όλα ρόδινα και παραμυθένια. Όλη αυτή η προσπάθεια είχε και όμορφες αλλά και δύσκολες στιγμές. Η ιστορία ξεκινά με τον Jon να μιλά το 2022 και να ανατρέχει πίσω σε στιγμές και γεγονότα. Όλοι όσοι βρέθηκαν με τη μπάντα, δούλεψαν για τη μπάντα ή πίστεψαν στη μπάντα, μιλούν σε αυτά τα τέσσερα επεισόδια.

Με μια γλυκιά νοσταλγία, με αρκετό χιούμορ αλλά και αλήθειες, οι Bon Jovi μιλούν για τα σαράντα χρόνια παρουσίας τους στοn χώρο. Το κάθε μέλος μας μιλά μέσα από τη δική του σκοπιά για όλα όσα έζησαν. Για το δέσιμο που είχαν, για τον τρόπο που διαχειρίστηκαν τη δόξα, για το ξεζούμισμά τους από δισκογραφικές και μάνατζερ τα πρώτα χρόνια της επιτυχίας τους. Τότε είχαν σκεφτεί ακόμα και να τερματίσουν μια μέχρι τότε λαμπρή πορεία.

Πολλές φορές, βλέποντας μια συναυλία, αναρωτιέμαι πού βρίσκουν την αντοχή, τη δύναμη, την τρέλα όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες και κάθε βράδυ δίνουν το εκατόν πενήντα τοις εκατό του εαυτού τους σε εμάς. Ακούγεται τρομερά εντυπωσιακό για μια μπάντα να κάνει τριακόσιες εμφανίσεις το χρόνο, αλλά πώς άραγε νοιώθουν οι ίδιοι; Πώς την παλεύουν να είναι στα «κάγκελα» κάθε βράδυ; Να σκορπούν ενέργεια; Και δεν είναι μόνο αυτό. Βάλτε στη ζυγαριά τη συνεχή μετακίνηση, τα ξενύχτια, τις δημόσιες σχέσεις, τις συνεντεύξεις και τα λοιπά… Ήρωες είναι και ξεκάθαρα έτσι πρέπει να τους βλέπουμε. Η επόμενη κίνηση μετά από όλο αυτό που βίωσαν, ήταν να στήσουν τη δική τους ομάδα και να κάνουν tour πιο ανθρώπινα, όχι τόσο εξαντλητικά, καθώς δεν είχαν προφανώς και τίποτα πια να αποδείξουν.

Κινητήρια δύναμη η αγάπη τους για τη μουσική και το σαράκι να μεταδώσουν αυτή την αγάπη και στους οπαδούς τους.

Το ντοκιμαντέρ στην πορεία του παίρνει συγκινητικές διαστάσεις, λύνει απορίες σχετικά με τα μεγάλα κενά της μπάντας δισκογραφικά αλλά και συναυλιακά. Διατηρεί μια γήινη επαφή με όλους τους συντελεστές που πέρασαν ένα ή δυο φεγγάρια από τη μπάντα. Μου έκανε εντύπωση η απάντηση στην ερώτηση που τέθηκε στον Jon σχετικά με την αποχώρηση του Richie Sambora. Σε όλο το ντοκιμαντέρ φαίνεται η δεμένη αλλά και ανταγωνιστική σχέση που είχαν αυτοί οι δύο. Θα μπορούσες να πεις ότι ο ένας είχε βρει το δημιουργικό του μισό στον άλλον. Σίγουρα λείπει ο Richie από όλη την μπάντα, παρόλο που ο Phil X ήρθε και κούμπωσε καλά με την ομάδα από το 2013.

Το ντοκιμαντέρ μιλά και για το πρόβλημα που είχε με τη φωνή του ο Jon, το χειρουργείο, αλλά και όλα όσα έκανε και κάνει για να επιστρέψει πίσω στα μουσικά δρώμενα.

Οι Bon Jovi βρεθήκαν ξανά όλοι μαζί το 2018, όταν μπήκαν στο Hall Of Fame, με τον Jon να αναρωτιέται, γιατί αυτή η καταξίωση άργησε τόσα χρόνια (σ.Κ.Κ.: το Hall of Shame ΔΕΝ είναι καταξίωση). Φίλε Jon, κάλλιο αργά λέμε εδώ στην Ελλάδα, παρά ποτέ.

Στο τελευταίο επεισόδιο, κλείνοντας ο Jon τα εξηκοστά του χρόνια,  αναρωτιέται αν έχει γίνει ο άνθρωπος που έπρεπε να γίνει. Και δηλώνει ότι αν δεν καταφέρει να ξεπεράσει το πρόβλημα με τη φωνή του, θα σταματήσει να πιέζει τον εαυτό του και θα αποδεχθεί το τέλος της καριέρας του. Ενάμιση μήνα πριν την προβολή της μίνι σειράς έρχεται η ανακοίνωση για το νέο άλμπουμ των Bon Jovi που θα κυκλοφορήσει στις 7 Ιουνίου.

Άρα η σπουδαία αυτή μπάντα θα συνεχίσει τη μοναδική πορεία της. Η σκηνοθεσία ανήκει στον πολυβραβευμένο με Εmmy, Gotham Chopra, ο οποίος είναι και executive producer, ενώ το μοντάζ και την παραγωγή υπογράφει ο Alex Trudeau Viriato.

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μίνι σειρά, για μια μπάντα που οι περισσότεροι έχουμε στην καρδιά μας. Μια σαραντάχρονη πορεία μέσα σε τεσσεράμισι ώρες, που μόνο καλά μηνύματα έχει να δώσει.

Μαίρη Ζαρακοβίτη