?χω ?ν? ?ηδόνι στ? κλουβ? κι ?π? τ? καημό του λιώνει.
?χω ?ν? ?ηδόνι στ? κλουβ? κα? μοίρεται, τ? ?ηδόνι.
Κα? μοίρεται, τ? ?ηδόνι.

Ποτέ μου δεν μου άρεσε αυτό το κείμενο. Όχι γιατί είναι κακό ή καλό – να μην μ’ αρέσει και να ‘ναι καλό… ναι, παίζουν κι αυτά – ή γιατί έτσι ή γιατί αλλιώς. Ίσως γιατί θεωρώ ότι δεν μπορεί, αυτό το κείμενο, να γίνει θεατρική παράσταση. Δεν του πάει. Λάθος εκτίμηση από μέρους μου; Πιθανότατα. Η γνώμη ενός ανθρώπου είναι και τίποτα περισσότερο. Το έχω δει με άλλη σκηνοθεσία, με άλλη διανομή, σε άλλο θέατρο, πριν λίγο καιρό και είχα απογοητευθεί. Κακή και πρόστυχη ματιά σε ένα έργο που μιλάει για κάτι τόσο ευαίσθητο, με τους ηθοποιούς να αποδεικνύονται πραγματικοί ήρωες επί σκηνής. Το 1872, με τον κόσμο να κουβαλάει ακόμα δαίμονες και στοιχειά από αλλοτινές εποχές, ένα σμάρι από παιδιά προσπαθεί να καταλάβει διάφορα πράγματα. Τι συμβαίνει στον κόσμο τους, τι συμβαίνει στους δικούς τους ανθρώπους, τι συμβαίνει στο σώμα τους…

Γίνεσαι δεκατεσσάρων χρονών και έχεις συνειδητοποιήσει ότι δεν μισείς πλέον τα κορίτσια. Είσαι κορίτσι και δεν θέλεις πια να χτυπήσεις κάθε αγόρι σε ακτίνα γρόνθου στην περιοχή σου. Ο έρωτας, ο ενθουσιασμός, η ερωτική πράξη, οι άπειρες ερωτήσεις. Η προσαρμογή του κειμένου, πολύ προσεγμένα, από την κυρία Αλεξάνδρα Βουτζουράκη και μία τιμιότατη και πεντακάθαρη – επιτέλους – σκηνοθεσία από τον κύριο Κώστα Παπακωνσταντίνου, που σεβάστηκε το έργο, τον εαυτό του, τους ηθοποιούς του, εμάς.

Δεν υπάρχουν σκηνικά στο ζεστότατο θέατρο No?s, στο οποίο βρέθηκα για πρώτη φορά. Ένα τεράστιο backdrop, με διάφορες φρασούλες και σκιτσάκια, με τις μπόρεσες του έρωτα και τη χάρη της φιλιάς, μερικά καθίσματα και οι ηθοποιοί, οι οποίοι εισέρχονται από διάφορα σημεία. Και εκεί αφήνουν να ξεδιπλωθεί το τάλαντο, η καλή συνεργασία, αφήνουν να ξεχυθεί η χημεία μεταξύ τους. Με γνώμονα τις πανέξυπνες σκηνοθετικές οδηγίες και τη δύναμη της ομάδας, προχωρούν όλοι σε γνήσιες ερμηνευτικές καταθέσεις. Είναι όλα τα παιδιά άξια επαίνων, απλά θα αναφερθώ σε δύο συναδέλφους τους. Στην κυρία Ελένη Κούστα, που παίζει τη μητέρα με όμορφο τρόπο, που συγκινεί με την εν γένει παρουσία της και που ξεκίνησε να άδει αθάνατους στίχους, αυτούς του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, με αποτέλεσμα το τραγούδι να κολλήσει στο μυαλό μου και να το σκέφτομαι συνέχεια. Ήταν πραγματικά ξεχωριστή σαν παρουσία.

Δεν θα μπορούσα επίσης να μην αναφερθώ στον κύριο Βαγγέλη Ζάπα, ο οποίος ήταν ένα υπέροχο τρελοκομείο, σε όλη τη διαδρομή της παράστασης. Ιδίως η αμφίεση και το μοτίβο της τελευταίας σκηνής, την οποία εννοείται πως ΔΕΝ θα σποϊλάρω, ήταν κάτι που ξετρέλανε το κοινό, που γέμισε το θέατρο.

Κάποια στιγμή τα παιδιά αναρωτιούνται. Το σκίρτημα με τι έχει να κάνει; Κάποια στιγμή τα παιδιά ρωτούν τους μεγαλύτερους. Πώς γίνονται τα παιδιά; Συγκρατήστε αυτό το τελευταίο. Μπορεί να το ρωτήσουν και σε σας. Εξαρτάται από τη θέση σας στο θέατρο. Σας ιντρίγκαρα; Σας φαίνεται όλο αυτό κάπως; Καλά, μην πω περισσότερα και σας το χαλάσω. Κάποια στιγμή λοιπόν, αυτές οι ερωτήσεις θα ξαμοληθούν στον αέρα. Πώς γίνονται τα παιδιά… Πρέπει «να αγαπάς κάποιον με όλη τη δύναμη της ψυχής σου». Σηκώνει νερό αυτή η κουβέντα. Σηκώνει κουβέντα αυτή η άποψη.

Πρόκειται πάντα για ένα πανδύσκολο έργο. Που αυτή εδώ η ομάδα φρόντισε και το έκανε παράσταση που βλέπεις, αντιλαμβάνεσαι, συμπαθείς και παράλληλα προβληματίζεσαι. Για το τι θα πεις στα παιδιά σου, όταν κάποτε σε ρωτήσουν. Και αυτό το κάποτε μπορεί να είναι σε δεκατρία χρόνια ή αύριο. Την προτείνω. Δείτε τη. Για την καθαρή ματιά, για τον τίμιο τρόπο μεταφοράς, για τον σεβασμό, που γράψαμε και πιο πάνω. Προπαντός για τον σεβασμό.

Κώστας Κούλης

Η Ελληνική Εταιρεία Παραγωγής Θεάτρου
«Από τα έγκατα της Γης»
παρουσιάζει την παράσταση
«Το Ξύπνημα της Άνοιξης»
Του Φρανκ Βέντεκιντ
σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου
Από Σάββατο 5 Νοεμβρίου στο Θέατρο No?s
Μετάφραση: Αλεξάνδρα Βουτζουράκη
Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Τωράκη
Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα
Μουσική: Νίκος Ζουρνής
Σκηνογραφία- Ενδυματολογία: Βίκυ Πάντζιου , Κωνσταντίνος Παυλίδης
Φωτισμοί: Μαριέττα Παυλάκη
Φωτογραφία, σχεδιασμός αφίσας , γραφιστικά: Κωνσταντίνος Παυλίδης
Promo trailer: Κωνσταντίνος Παυλίδης
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Άντζυ Νομικού
Παραγωγή: «Από τα έγκατα της Γης»

Ηθοποιοί: Ελωρίς Αλπανίδου, Βαγγέλης Ζάπας, Ελένη Κούστα, Λυκούργος Μπάδρας, Άρης Μπαταγιάννης, Ιλεάνα Παπαγιάννη, Έλενα Σταύρου.

Πληροφορίες παράστασης:

Πρεμιέρα Σάββατο 5 Νοεμβρίου στις 21:00 έως τέλη Δεκεμβρίου
Διάρκεια παράστασης 85’ χωρίς διάλειμμα
Πρόγραμμα Παραστάσεων: Κάθε Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00
Τοποθεσία: Θέατρο No?s- Creative Space, https://goo.gl/maps/H5s9ZbcQwUnv15aT9
Τιμή εισιτηρίου: 12 ευρώ κανονικό εισιτήριο και 8 ευρώ μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων, ΑμεΑ).
Κρατήσεις εισιτηρίων: ticketmaster.gr
Τηλέφωνα κρατήσεων: Τηλέφωνο : 210 8237333 | Κιν: +30 6907105203 & +30 6944130219
Email Θεάτρου: info@theatrenous-creativespace.com
Parking: Για το διάστημα 20:00 – 00:00, με την επίδειξη του εισιτηρίου σας, χρέωση 5€.
Τοποθεσία Parking: https://goo.gl/maps/C1FUemc53UHgQjV3A

*Σε όλους τους χώρους του θεάτρου τηρούνται όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας κατά της Covid19.