Παρατηρώντες: Άβυσσος @ ΠΛΥΦΑ

ΑΒΥΣΣΟΣ rehearsal photo by © Karol Jarek (46)

Δεν υπάρχει ηθική στην επιβίωση.

Είχα να την ακούσω αυτή τη φράση πολύ καιρό. «Την παράδεισο». Για αυτή μιλάω. Έτσι εκφραζόταν ο μεγαλύτερος των μεγάλων, ο Νίκος Καζαντζάκης. Κι αυτή, η παράδεισος, ήταν εδώ απόψε, φυλακισμένη σε ένα λιμπρέτο χωρίς σωτηρία. Ο αδόκιμος θάνατος της αλεπούς ή του ποντικού της ζούγκλας. Η αποτυχημένη δραπέτευση από τον λαβύρινθο, που κάνει την καρδιά να πάψει να χτυπά. Ο άνθρωπος που μεταμορφώνεται σε θηρευτή και που όταν το κάνει αυτό… Ακόμα και ορισμένα είδη δεινοσαύρων θα ωχριούσαν…

Μία ομάδα ανθρώπων, σε μία δυστοπικη πραγματικότητα, όχι πολύ μακριά από το σήμερα, ταξιδεύει για τη γη της επαγγελίας. Αρκάντια τη βαφτίσανε και της έβαλαν από δίπλα ένα προπύργιο, στο οποίο ελέγχονται οι αιτήσεις και τα προσόντα. Δεν είναι για όλους η Αρκάντια. Η ομάδα, όπως πολλές άλλες ομάδες, εισέρχεται στον χώρο ελέγχου και περιμένει καρτερικά την ετυμηγορία. Όλος ο υπόλοιπος πλανήτης έχει καταστραφεί, εξαιτίας της μανίας του ανθρώπου φυσικά. Το προπύργιο, που αναφέραμε πριν, είναι ένα νησάκι, το οποίο ονομάζεται Άβυσσος…

Έξι ηθοποιοί γεμίζουν την αίθουσα. Έξι ηθοποιοί γεμίζουν την αίθουσα. Οι κυρίες Μαρία Αλεξοπούλου, Ελεάνα Γεωργούλη (Σύλληψη, κείμενο και σκηνοθεσία) και Ρόζα Προδρόμου και οι κύριοι Στάθης Αποστόλου, Χάρης Καρύδης και Νίκος Μήλιας. Θα τρέξουν, θα μιλήσουν, θα φωνάξουν, θα αλλάξουν ρούχα, θα κυλιστούν στο πάτωμα, θα γίνουν μούσκεμα, θα προσπαθήσουν να αφηγηθούν μία σκοτεινή ιστορία. Έχουν να αντιμαχηθούν ένα κείμενο, που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, αλλά αποδίδεται σε τεύχη, με μερικά να λείπουν από τη συλλογή. Αυτοί όμως εκεί. Θα ματώσουν και θα ιδρώσουν και θα μας πουν την ιστορία της ομάδας. Οι συνθήκες και οι καταστάσεις. Οι ανίερες επιβολές. Οι «όροι και προϋποθέσεις», προκειμένου να ζήσουν στην Παράδεισο. Αρκετά, άλλωστε, έζησαν στην κόλαση. Και κάπου στην εξέλιξη… οι εκμυστηρεύσεις ενός «ρυθμιστή». Ενός ανθρώπου που έχει αναλάβει να «ξεφορτωθεί» τα «περιττά βάρη». Ήτοι συνανθρώπους του με τις χειρότερες των προθέσεων.

Κινητικό θέατρο, μαύρη κωμωδία, παράλογο… Αναμίξεις που σταθμίζουν υπόθεση και διδάγματα. Το σεξτέτο απλώνεται στις τέσσερις γωνίες, σαν ομάδα μπάσκετ που κερδίζει και θέλει μόνο δύο λεπτά για να λήξει ο τελικός. Παρατηρώντας τους, κάποιος σκέφτεται αν στην ουσία πρόκειται για στιχομυθίες ή διαλόγους κομματιαστούς, που σερβίρονται με μπόλικη δόση κινηματογραφικής δράσης. Οι ηθοποιοί χρησιμοποιούν ακόμα και τον χώρο έξω από την αίθουσα. Η πόρτα που ανοίγει και κλείνει, η οποία συντείνει στην αγωνία και τη γέννηση μιας μίζερης κλειστοφοβικής κατάστασης.

Ιδίως ο μονόλογος του «κυνηγού κεφαλών»… Εκεί πλέον ερχόμαστε σε επαφή με ό,τι έχουμε δει κατά καιρούς στο σινεμά και ό,τι παρακολουθήσαμε στις ειδήσεις. Άνθρωποι που ζουν προσφέροντας θάνατο. Είναι ίσως η πιο δυναμική στιγμή του έργου. Un, deux, trois, quatre… Και το γαϊτανάκι τίθεται ξανά σε εφαρμογή. Και η ομάδα διαπιστώνει ότι η γη που ονειρεύεται… Όχι, δεν θα σας πω. Αυτές οι διαπιστώσεις θα είναι καλό να βιώνονται εκ του σύνεγγυς.

Τρανή απόδειξη ότι το θέατρο είναι η τέχνη των ηθοποιών. Ακόμα και με έναν οδηγό που δεν ξέρει και τόσο καλά τον δρόμο, η ομάδα βρίσκει το σημείο Χ και σκάβει για τον θησαυρό. Το αν θα τον βρει, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Σεβόμαστε απόλυτα τους καλλιτέχνες που μάχονται και δίνουν το εκατόν δέκα τοις εκατό του εαυτού τους και αυτή ήταν η πρώτη σκέψη, με το που βγήκα από την αίθουσα. Τίποτα λιγότερο. Πολλά μπράβο για τους άριστους φωτισμούς!

Κώστας Κούλης

Δεν μου αρέσει να γκρινιάζω για τους θεατρικούς χώρους, αλλά δεν γίνεται να μην το γράψω. Αγαπητοί διαχειριστές του χώρου ΠΛΥΦΑ, μήπως θα ήταν καλό να βάλετε μερικά φώτα έξω από τις αίθουσες; Δεν είναι κρίμα να φάει τα μούτρα του κάποιος για μία απόσταση είκοσι μέτρων; Σας ευχαριστώ και εύχομαι κάθε επιτυχία.

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.