To πρώτο πράγμα που θα αιχμαλωτίσει τις αισθήσεις σας είναι το σκηνικό, για το οποίο θα πρέπει να συγχαρούμε την κυρία Μαρία Φιλίππου. Είναι πραγματικά εξαίσιο, πραγματικά εμπνευσμένο και μου θύμισε κάτι από την υπέρ-παραγωγή του Alegria. Ένας κήπος μέσα σε ένα θέατρο λοιπόν, μπροστά στα μάτια μας, στον οποίο πρόκειται να εξελιχθεί μία ιστορία ταπεινότητας, έπαρσης, πάθους, αιχμάλωτης αγάπης και συνεχών αποκαλύψεων.

Η Charlotte Jones έγραψε το έργο το 2001. Πρωτότυπος τίτλος “Humble boy”. Το ταπεινό αγόρι, ελέω επωνύμου, επιστρέφει στο σπίτι του. Η συγγραφέας ξεκινά να γράφει για τον δικό της Άμλετ. Είκοσι ένα χρόνια μετά έρχεται η πανταχού παρούσα και δραστήρια Κωνσταντίνα Νικολαΐδη, η οποία μετέφρασε και απέδωσε και η οποία παρουσιάζει το έργο για πρώτη φορά στη χώρα μας.

Ο Τζέιμς Χάμπλ είναι νεκρός! Ο βασιλιάς απέθανε, ζήτω ο βασιλιάς λοιπόν. Ο γιος του και μοναχοπαίδι της οικογένειας, Φέλιξ – είναι σχεδόν ανατριχιαστικοί οι συμβολισμοί των ονομάτων – επιστρέφει, για να μάθει ότι η μητέρα του Φλώρα ετοιμάζεται να παντρευτεί κάποιον Τζωρτζ Πάι. Το λογοπαίγνιο «Χαμπλ Πάι», το να παραδεχτείς δηλαδή ότι έχεις λάθος – αυτό που λέμε στην Ελλάδα μας «Να κάνεις τουμπεκί ψιλοκομμένο» – ετοιμάζεται πυρετωδώς. Βασική σημείωση στην όλη ιστορία: ο Τζέιμς ήταν λαμπρός εντομολόγος και πολύ καλλιεργημένος άνθρωπος. Ο Τζωρτζ πάλι… να πούμε ότι είναι μάλλον στον αντίποδα; Να το πούμε…

Η Μπέσσυ Μάλφα είναι για μας μία τεράστια καρατερίστα. Είναι μεγάλη ηθοποιός και αυτό όχι γιατί το γράφουμε εμείς. Γιατί έχει αποδείξει ότι είναι. Μπορεί να παίξει οποιονδήποτε ρόλο, μπορεί να σπάσει σε χίλια κομμάτια, μπορεί να βγάλει γέλιο και συγκίνηση με άνεση. Και τούτο το δείχνει και εδώ. Είναι απολαυστική σε ένα δύσκολο κείμενο, σε ένα δύσκολο έργο, το οποίο έχει στοιχεία μαύρης κωμωδίας, έχει πολλές αλήθειες μέσα του και επιλέγει πολύ προσεχτικά πώς θα τις βγάλει προς τα έξω. Η κυρία Μάλφα λάμπει ερμηνευτικά και είναι εξίσου κομψή και εντυπωσιακή εμφανισιακά.

Ο Κωνσταντίνος Μουταφτσής είναι ένας μπαρουτοκαπνισμένος ηθοποιός, ο οποίος επίσης θεωρώ ότι είναι εξαιρετικός καρατερίστας. Σαν «άσωτος υιός» είναι θαυμάσιος, ο τρόπος ομιλίας και οι χειρονομίες του έχουν πανέξυπνα δομηθεί και πραγματικά υπάρχουν στιγμές που κλέβει την παράσταση. Ο Μιχάλης Μαρκάτης, ο οποίος είναι πάντα καλός, σε όποια παράσταση κι αν τον έχω δει, δίνει και δείχνει εδώ τη δική του αξία. Υποδύεται έναν άξεστο χαρακτήρα και το κάνει τόσο καλά, που πραγματικά θέλω το κακό του, όση ώρα στέκεται μπροστά μου. Θαυμάσιο φιζίκ, άψογη εκφορά λόγου και πολλή καλή κίνηση.

Μια γιορτή είναι η κυρία Φωτεινή Ντεμίρη. Στον ρόλο της Mercy – πραγματικά υπέροχη η σημειολογία των ονομάτων – είναι εκπληκτική. Δεν υπερβάλω καθόλου, ξέρετε πού είναι το θέατρο, μπορείτε να πάτε και να τη θαυμάσετε. Η έκφρασή της είναι όλα τα λεφτά, η ομιλία της είναι τέλεια κουμπωμένη στον χαρακτήρα της. Οι Τζούλι Τσόλκα και Κώστας Καζανάς, δύο σπουδαίοι ηθοποιοί, χειρίζονται αριστοτεχνικά δύο δύσκολους ρόλους. Την κόρη του Τζωρτζ και τον κηπουρό-έκπληξη. Είναι τόσα τα στοιχεία και τόσες οι πληροφορίες, που θέλει συνεχή προσοχή. Ο θίασος λειτουργεί υποδειγματικά.

Η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη δεν χρειάζεται εμένα για να γράψω για το πόσο «σκάβει» σε κάθε έργο και το πώς καταφέρνει να αντιμετωπίζει κάθε πρόκληση με επιτυχία. Το έχουν σαν βιτρίνα τους αυτό οι παραστάσεις της. Θα την εξάρω για ακόμα μια φορά όμως, γιατί πήρε ένα κείμενο δύσκολο και ίσως και εχθρικό για να γίνει θεατρική παράσταση, παρά το γεγονός ότι για ακριβώς αυτό τον λόγο «κατασκευάστηκε» και πολλάκις βραβεύτηκε και το αυτό κείμενο το έκανε ένα έργο που αξίζει της προσοχής σας. Με μία βασική προϋπόθεση. Ότι έχετε διαβάσει. Ότι έχετε πάει υποψιασμένοι. Ότι οι συμβολισμοί δεν θα σας βρουν απροετοίμαστους. Το λιοντάρι δεν κυνηγάει από χόμπι, ούτε για το κέφι του. Απλά, πρέπει να επιβιώσει. Φέλιξ Λέο είπαμε το λιοντάρι; Μάλιστα…

Κώστας Κούλης

Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου
Κοστούμια: Μαντώ Ψυχουντάκη
Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Οικονόμου
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Αργύρης Θέος
Βοηθός σκηνοθέτη: Πάμελα Οικονομάκη
Make-up artist: Ράνια Γιαννάκη
Creative Agency: Grid Fox
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού

Παίζουν οι ηθοποιοί (αλφαβητικά)
Κώστας Καζανάς, Μπέσσυ Μάλφα, Μιχάλης Μαρκάτης, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Φωτεινή Ντεμίρη, Τζούλι Τσόλκα

Πληροφορίες παράστασης
Πρεμιέρα Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2022
Έως και 15 Ιανουαρίου κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21.15 και Κυριακή 18.00
Μετά τις 15 Ιανουαρίου κάθε Τετάρτη 18.00, Πέμπτη 21.15, Σάββατο και Κυριακή 18.00
Διάρκεια: 115’ (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων
20€ Ζώνη Α / 17€ Ζώνη Β / 14€ Ζώνη Γ
Παιδικό/Μαθητικό/Φοιτητικό/Ανέργων/Ατέλειες: 12€
Ειδικές τιμές για γκρουπ (Σίσσυ Δημάκη, τηλ. 6934 60 61 51)

ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ «Η ΑΓΚΑΛΙΑ»

Προπώληση

• TICKETMASTER ΑΚΡΩΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ (ticketmaster.gr)
• ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ τηλ. κρατήσεις: 2103464380
• TICKETMASTER τηλ. κέντρο 2111981535
• MY DAILY SPOT Σύνταγμα (Μητροπόλεως 25), τηλ: 2117502946
• MY DAILY SPOT Κολωνάκι (Τσακάλωφ 14), τηλ: 2117502947

Πρόσβαση στο θέατρο
Σύγχρονο Θέατρο, Ευμολπιδών 45, Αθήνα, 11854
Χάρτης: https://goo.gl/maps/KNwW9AkdjA8GRGrJ6
Μετρό (στάση Κεραμικός)

Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Άντζυ Νομικού

Βραβεία και υποψηφιότητες “Humble Boy”

• Winner! Susan Smith Blackburn Prize
• Winner! The Critics’ Circle Theatre Award – Best New Play
• Winner! The People’s Choice Award – Best New Play
• Nominee! Lawrence Olivier Award – Best New Play
• Winner of two Lawrence Olivier Awards for Best Actress in a Supporting Role (Marcia Warren) and Best Set Designer (Tim Hatley) for the production of National Theatre of England directed by John Caird.

Κριτικές “Humble Boy”
“Sad, very sad, funny, very, very funny… this is a seriously wonderful play.” Sunday Times
“Rich, original, intelligent, funny and touching.” Daily Telegraph
“Sharp heels and sentimentality make eclectic mix.” The Evening Standard
“It’s a winner, with a fascinating back-ground story.” The Daily Mail
“Charlotte Jones writes best here about missed emotions, people and events.” The Observer
“Humble Boy is… rich, original, intelligent, funny and touching, bursting with ideas and characters that you come to care about.” The Daily Telegraph
“Beautifully written, with a fine balance between raucous humour and psychological insight.” The Stage