Ω, είν’ ωραία να μιλάς με τον Γιάννη Παπανικολάου!

Τον έχουμε φιλοξενήσει πολλές φορές. Είτε επρόκειτο για τους Rock’N’Roll Children και κάποιο από τα μαραθώνια LiVE τους, είτε για τους Diviner και έναν από τους δίσκους τους, είτε για κάποια συμμετοχή του – μία από τις πολλές – σε δουλειές άλλων καλλιτεχνών ή/και συγκροτημάτων. Αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε με κάτι εντελώς διαφορετικό. Ο Γιάννης «επιστρέφει» στο ελληνικό τραγούδι. Στο ελληνόφωνο τραγούδι, για την ακρίβεια. Τα εισαγωγικά τα βάζω γιατί, κατά τη γνώμη μου πάντα, δεν έφυγε ποτέ από αυτό. Απλά είχε κάποιες προτεραιότητες που έπρεπε να βάλει σε τάξη.

Μιλήσαμε κάμποση ώρα. Πήγαμε βόλτα στο τότε και το τώρα. Αναφερθήκαμε στο πώς στήθηκε όλο αυτό, στο πώς μαζεύτηκαν μουσικοί και setlist, βάλαμε κάτω το ιστορικό μιας προαναγγελθείσας λατρείας για τα αθάνατα ελληνικά τραγούδια, για μελωδίες που εδώ και εβδομήντα περίπου χρόνια – μπορεί και περισσότερο – κουρντίζουν τις καρδιές και φροντίζουν να ανθίζουν οι λεμονιές στη γειτονιά. Ο Γιάννης θα εμφανιστεί στο Κύτταρο, το αγαπημένο Λαϊβάδικο των Αθηνών, την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου, μαζί με μία πλειάδα καταπληκτικών παιχτών, να αποδώσει τιμή και κάτι παραπάνω σε αυτό που λέμε ΜΟΥΣΙΚΗ. Μην ξεγελιέστε. Η μουσική είναι μία. Όλα τα υπόλοιπα, κατηγοριοποιήσεις και λοιπά, ανήκουν σε μία κατηγορία ανθρώπων, που δεν ήξεραν πώς να την περιγράψουν. Εμείς όμως ξέρουμε. Και ο Παπανικολάου θα φροντίσει να μην το ξεχάσουμε. Ποτέ.

Κώστας Κούλης