Αρχικά, για να σας βγάλω γρήγορα από την αγωνία, ξεκάθαρα όχι! Δεν σας παχαίνουν. Και τώρα που το ξεκαθαρίσαμε και σας έφυγε το άγχος, πάμε στις λεπτομέρειες.
Ποιος φοβάται τα μακαρόνια; Σχεδόν όλοι και διαχρονικά. Είναι η μόνη ίσως τροφή που συστηματικά έχει κατηγορηθεί (μαζί με τη ζάχαρη και τις τηγανητές πατάτες) ότι η κατανάλωσή της είναι υπεύθυνη για τα παραπάνω κιλά.
Η αλήθεια (όπως συνήθως) βρίσκεται κάπου στη μέση.
Ναι, τα ζυμαρικά είναι μια τροφή που μας είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια. Ναι, σαν βάση της είναι τα δημητριακά (το σιτάρι), που είναι στη βάση της Μεσογειακής Διατροφής. Ναι, περιέχουν (μαγειρεμένα) 158 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια, σημαντικά λιγότερες από τις 577 θερμίδες της αντίστοιχης ποσότητας ωμού αμυγδάλου! Ναι και τα λιπαρά στα ζυμαρικά είναι σημαντικά λιγότερα. 0,93 γραμμάρια έναντι 50,6!
ΑΛΛΑ
Δυστυχώς στην παραγωγή τους στην πιο διαδεδομένη εκδοχή τους, χρησιμοποιούνται σιτηρά που έχει απομακρυνθεί ο φλοιός τους. Αυτό έχει σαν συνέπεια να χαθούν πολλά χρήσιμα θρεπτικά συστατικά.
Επίσης η μερίδα που καταναλώνουμε συνήθως είναι αρκετά μεγαλύτερη από τα 145 γραμμ. Και συνήθως τα λιπαρά και το ενεργειακό περιεχόμενο αυξάνεται κατακόρυφα από τη σάλτσα και τα υπόλοιπα συστατικά του πιάτου.
Και εδώ ερχόμαστε στο δεύτερο ζήτημα.
Στην ποσότητα. Φυσικά και δεν τρώμε 100 γραμμάρια αμύγδαλα. Ούτε όμως και η μερίδα μακαρόνια είναι μόνο 100 γραμμάρια. Που επειδή τα ζυμαρικά είναι ένα φαγητό που, όπως λένε οι πιο πολλοί, “γλιστράει” και “δεν προλαβαίνεις να το μασήσεις” (φυσικά και προλαβαίνεις αλλά…), πολλές φορές τρώμε μεγαλύτερη ποσότητα από αυτή που ορίζουμε ως μερίδα.
Οπότε μην πυροβολείτε τον πιανίστα και στην περίπτωσή μας, τα μακαρόνια. Αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει είναι η δική μας συμπεριφορά για την ποσότητα, τη συχνότητα και πώς τα μαγειρεύουμε. Ας μην φοβόμαστε λοιπόν τα μακαρόνια. Είναι ένα τρόφιμο όπως τα υπόλοιπα. Που απλά κάνουμε λάθος χρήση.
Ένα μύθο θα σας πω
Υπάρχει βέβαια και ο αστικός μύθος ότι όταν καταναλώνουμε ταυτόχρονα υδατάνθρακα και πρωτεΐνη, τότε παχαίνουμε γιατί δεν μεταβολίζουμε τίποτα από τα δύο. Και αυτά μετατρέπονται σε λίπος. Και εδώ ξεκινάει η μάχη με τη λογική. Γιατί αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε το σύνολο σχεδόν των τροφών θα έμενε άπεπτο. Βλέπετε, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, στη σύσταση των τροφίμων, βρίσκουμε και πρωτεΐνες και υδατάνθρακες.
Από την άλλη, αυτό το μυστήριο του δεν μεταβολίζω κάτι και γίνεται λίπος, δεν μπορεί να εξηγηθεί με τίποτα επιστημονικά. Γιατί αν δεν μπορείς να το πέψεις (ναι η πέψη είναι τμήμα του μεταβολισμού), τότε τι γίνεται; Θα ήταν γεμάτες οι κοιλιές μας με μακαρόνια με κιμά από την παιδική μας ηλικία.
Τελικά να τα φάμε;
Με μέτρο και με τρόπο. Για το πρώτο το εξηγήσαμε. Η ποσότητα που μπαίνει στο πιάτο (αλλά και στο στομάχι) κάνει τη διαφορά. Και ο τρόπος επίσης. Γιατί άλλη ποσότητα θα καταναλώσουμε αν τα φάμε ΜΕΤΑ τη σαλάτα και άλλη αν την αγνοήσουμε ή τη θεωρήσουμε διακοσμητικό στοιχείο του τραπεζιού. Και επειδή κυκλοφορούν πολλοί άπιστοι Θωμάδες, απλά σας λέω ότι υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι η ποσότητα της τροφής ή των θερμίδων που τρώμε ΜΕΤΑ τη σαλάτα μπορεί να είναι έως και 20% λιγότερη. Οπότε δεν σας φταίνε τα μακαρόνια.
Tip: τα μακαρόνια με τον κιμά καλό είναι να τα τρώμε χωρίς τυρί. Γιατί μπορεί το άμυλο από τα ζυμαρικά να βοηθάει την απορρόφηση του σιδήρου από το κιμά, το ασβέστιο όμως από το τυρί ανταγωνίζεται την απορρόφηση του σιδήρου, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αυτή.
Υστερόγραφο: ναι, υπάρχουν διαθέσιμα στα ράφια των καταστημάτων και ζυμαρικά ολικής άλεσης, αλλά και ζυμαρικά με βάση τα όσπρια. Δύο καλύτερες επιλογές.
Μανώλης Μανωλαράκης
Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
0 Comments