Οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν από τον πλανήτη μας πριν από εξήντα πέντε εκατομμύρια χρόνια. Όχι όμως όλοι. Παρέμεινε ο χειρότερος απ’ όλους. Χειρότερος κι απ’ τον Τυραννόσαυρο, χειρότερος ακόμα κι απ’ τον Σπινόσαυρο τον Αιγύπτιο. Το όνομά του… Ignoramus. Η ιδιότητά του… Να μην γνωρίζει και να μην αποζητά να γνωρίσει. Και να τρέφεται με σάρκα φυσικά.

Η κυρία Βασιλική Σαμαρτζή μας υποδέχεται στο φουαγιέ του θεάτρου. Ευθυτενής, με ωραίο παράστημα, ευγενής και έτοιμη να μας κατατοπίσει, να μας κατευθύνει, ακόμα και να απαντήσει στις ερωτήσεις μας. Η εισαγωγή της παράστασης θα γίνει σε τρεις χώρους του θεάτρου, ταυτόχρονα. Θα μπορέσουμε κατ’ επιλογή να παρακολουθήσουμε την πολιτική τοποθέτηση, την οικονομική και την κοινωνική. Πρωτοτυπία και δημιουργία πολλών ερωτηματικών για τη συνέχεια. Προτίμησα να παραμείνω στην αίθουσα του θεάτρου, για να παρακολουθήσω την πολιτική τοποθέτηση. Στη συνέχεια, όλοι οι θεατές έλαβαν τις θέσεις τους και ξεκίνησε η παράσταση.

Βρισκόμαστε σε μία αίθουσα σύνταξης. Τρεις δημοσιογράφοι, οι δύο παλαιότεροι και η τρίτη της παρέας κατά τι «νεούδι», μιλούν για το ποιες ειδήσεις θα αναρτήσουν και θα παρουσιάσουν στο κοινό. H «νέα» είναι ωραία και προσπαθεί να κάνει τη δουλειά της όσο πιο καλά μπορεί. Οι παλιοί είναι «αλλιώς» και δεν θέλουν μπελάδες. Αν η είδηση «εκθέτει κόσμο», τότε δεν επιθυμούν να τη βγάλουν προς τα έξω. Ας το κάνει κάποιο άλλο μέσο. «Εγώ δεν πάω ξανά στο δικαστήριο». Βλέπετε, ο Τύπος, εδώ και χρόνια, έχει γίνει κάτι άλλο. Έχει μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο. Και αυτό το κάτι άλλο είναι μάλλον αρρωστημένο, σάπιο, ίσως ήδη πεθαμένο. Ο λόγος που οι νέοι άνθρωποι σταμάτησαν να βλέπουν τηλεόραση. Ο λόγος που οι περισσότεροι συνάνθρωποί μας προτίμησαν και προτιμούν να «μην γνωρίζουν».

Οι τρεις πρωταγωνιστές, ο κύριος Δημήτρης Καπετάνιος και οι κυρίες Πένη Μπουκουβάλα και Αιμιλία Σιαφαρίκα, μεταφέρουν το κείμενο του κυρίου Γιάννη Ασκάρογλου, ο οποίος υπογράφει και τη σκηνοθεσία. Είναι και οι τρεις τους κουμπωμένοι σε ένα δίπολο. Αυτό του ρόλου τους και εκείνο του «εξωτερικού παρατηρητή». Θα έλεγε κανείς πως υπάρχουν στην παράσταση στοιχεία που παραπέμπουν ακόμα και στους Monty Python. Για παράδειγμα, ενώ παίζουν και ρυθμίζουν τη ροή της εξέλιξης, ξαφνικά θα αναφερθούν στους εαυτούς τους ως τους ηθοποιούς που πραγματοποιούν την παράσταση. Κάτι που έβγαλε γέλιο, που έδειξε λεπτό και ντελικάτο χιούμορ και που έδειξε στους θεατές πως η διάδραση είναι μέρος του έργου.

Αυτό που αποκομίζει ο θεατής από την απόδοση και ερμηνεία των ηθοποιών, είναι κατ’ ουσίαν μία δυστοπική εικόνα της μελλοντικής πραγματικότητας. Και όταν γράφω μελλοντικής, εννοώ αυτής που έρχεται τα επόμενα λεπτά, τις επόμενες ώρες και μέρες. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι κατευθυνόμενα λοιπόν; Οι δημοσιογράφοι νοιάζονται κυρίως για το μεροκάματο και μετά για «όλα τα άλλα»; Εκείνοι πάλι που αμείβονται με τεράστια ποσά, ενδιαφέρονται μόνο για την τήρηση του συμβολαίου τους;

Οι ηθοποιοί επί σκηνής κάνουν κάτι που θεωρείται ακόμα και ηρωικό. Ξεσκεπάζουν μία κατάσταση, για την οποία κανείς δεν επιθυμεί να μιλά. Θέτουν με λεπτομέρειες την άγνοια της εποχής, που από πολλούς αναγνωρίζεται ως «ευλογία». Το «Νο νιους γκουντ νιους» στο υποδειγματικό κλείδωμά του. Και ο επίλογος; Ο άνεμος που φυσά και θα τα πάρει όλα σβάρνα. Κάτι που θα συμβεί όταν η αλήθεια βρει το παράθυρο να μπουκάρει. Και θα το βρει. Είναι μαθηματικά βέβαιο και – πλέον – θέμα χρόνου. Σαν το «χαρτάκι» που αναφέρεται στην Ελευθεροτυπία…

Κώστας Κούλης

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

ΡΕΚΤΙΦΙΕ – Κέντρο Έρευνας Μικτών Παραστατικών Τεχνών

Λεωφ. Κωνσταντινουπόλεως 119, Αθήνα 104 47

Ο χώρος είναι πλήρως προσβάσιμος σε άτομα με αμαξίδιο.

When:

Πέμπτες και Παρασκευές, 20:30.

Από 20 Φεβρουαρίου 2025.

Η είσοδος επιτρέπεται μετά την έναρξη της παράστασης, με διακριτικότητα (εντός 10′).

Δυστυχώς, τρόπος αναπλήρωσης της χαμένης διάρκειας δεν έχει βρεθεί, ακόμα.

Why:

«Η περιέργεια θα κυριαρχήσει του φόβου, ακόμα περισσότερο κι από τη γενναιότητα».

James Stephens (ηθοποιός)

Who (Ταυτότητα παράστασης):

Δραματουργία – Σκηνοθεσία: Γιάννης Ασκάρογλου

Βοηθός σκηνοθέτη: Φιλίππα Σκούρτη

Επιμέλεια κίνησης: Ίρις Νικολάου

Επιμέλεια φωτισμού: Άννα Σαπουνάκη

Σκηνογραφική-Ενδυματολογική επιμέλεια: Γιώργος Τρικκαλιώτης

Φωτογράφιση-Βίντεο-Γραφιστικά: Κωνσταντίνος Ανδρικόπουλος

Οργάνωση Παραγωγής: Ζωή Δρακοπούλου

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Social media: Social Wave Ath

Παραγωγή: TERRA IN FLUX E.E.

Ερμηνείες: Δημήτρης Καπετάνιος, Πένη Μπουκουβάλα, Αιμιλία Σιαφαρίκα

Συμμετοχή: Βασιλική Σαμαρτζή

Η παράσταση, σε μια πρώτη μορφή, έχει παρουσιαστεί στο χώρο 1927 art space, 11-13 Ιουλίου 2024, στο πλαίσιο μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας (ΠΜΣ «Θέατρο και Κοινωνία: Θεωρία, Σκηνική πράξη και Διδακτική», Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου).

Τιμές εισιτηρίων

*Εισιτήριο υποστήριξης: 25 €

Κανονικό: 15€

Μειωμένο: 12€

(Φοιτητικό, Ανέργων, ΑμεΑ, Πολυτέκνων,  ομάδες άνω των 10 ατόμων)

Ατέλεια: 6€ (μόνο με τηλ. κράτηση την ημέρα της παράστασης)

*Το εισιτήριο υποστήριξης αφορά στην εθελούσια στήριξη του ανεξάρτητου, ερευνητικού project παραστασιακής εθνογραφίας (performance ethnography), κατΆ αντιστοιχία με το συνδρομητικό μοντέλο οργανισμών ανεξάρτητης, ερευνητικής δημοσιογραφίας. Με την αγορά του εισιτηρίου αυτού, θα παρέχεται πρόγραμμα της παράστασης σε μεταγενέστερο χρόνο. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει ντοκουμέντα της έρευνας, επιστημονικές και καλλιτεχνικές αναφορές, το κείμενο της παράστασης και άλλο συμπληρωματικό υλικό της δημιουργικής διαδικασίας του «Ignoramus».

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά (χωρίς διάλλειμα)

Προπώληση εισιτηρίων: TICKETSERVICES

– https://www.ticketservices.gr/event/rektifie-ignoramus/?lang=el

– τηλεφωνικά: 210 7234567

– εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Αθήνα

*Είσοδος σε άτομα άνω των 15 ετών