Παρατηρώντες: Indian Summer @ Από Μηχανής θέατρο

Έχετε ταξιδέψει ποτέ με τρένο; Θυμάστε εκείνα τα καφέ μέσα ή δίπλα από τους σταθμούς του τρένου, σε κάποιο χωριό ή πόλη; Εκείνη την αίσθηση ότι έχετε μπει σε έναν χώρο που έχουν επισκεφθεί χιλιάδες πριν από εσάς, αναμένοντας, όπως και εσείς τη στιγμή, που θα ανέβουν στο βαγόνι για να ξεκινήσουν το ταξίδι τους…

Βρισκόμαστε στο καφέ ενός σιδηροδρομικού σταθμού στο Λονδίνο. Εκεί εργάζονται η Λώρα και η Στέφη. Κάθε μέρα εξυπηρετούν ταξιδιώτες που αναμένουν την επιβίβαση στο τρένο. Είναι δυο διαφορετικοί άνθρωποι που συμπορεύονται, που μοιράζονται στιγμές, σκέψεις, που μαλώνουν και τα βρίσκουν ξανά. Παράλληλα, κόσμος περνά, στέκεται, μιλά και αποφορτίζεται. Γινόμαστε μάρτυρες διαφορετικών στιγμών στις ζωές τους αλλά και σε αυτές των επιβατών, με κοινό παρονομαστή το μαγαζί και τη χαλασμένη μηχανή του καφέ. Πότε θα φτιαχτεί; Άγνωστο…

Άξονας όλων των ιστοριών που διαδραματίζονται μπροστά μας, η μοναξιά, η ανάγκη να μιλήσουν, να εξιστορήσουν, να ξεπεράσουν, να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους.

Γυναίκες που πενθούν έναν έρωτα, που γνωρίζουν ότι είναι μάταιος. Γυναίκες που υπομένουν καταστάσεις γιατί φοβούνται να προχωρήσουν. Όνειρα που μένουν όνειρα, αφού ο φόβος δεν τις αφήνει να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο.

Οι ιστορίες, παρόλο το χιούμορ που τις περικλείει, είναι μέρος της κοινωνίας μας. Είναι μέρος του ίδιου μας του εαυτού. Μπορεί να βλέπεις μπροστά σου κάποια άλλη γυναίκα, αλλά αν κοιτάξεις βαθιά μέσα στα μάτια της είναι σίγουρο ότι θα βρεις και δικά σου ψήγματα.

Indian Summer ονομάζονται οι μουντές συνθήκες του φθινοπώρου, που επέτρεπαν στους Ινδιάνους της Αμερικής να συνεχίσουν το κυνήγι. Μια άλλη ερμηνεία μιλά για την περίοδο ενός ασυνήθιστα ζεστού καιρού μετά την παγωνιά του φθινοπώρου. Η Lucy Maurice με αυτό το έργο δίνει τις δικές της ερμηνείες για το Ινδιάνικο καλοκαίρι, μέσα από δώδεκα οικείες και καθημερινές ιστορίες γυναικών.

Η Τίνα Τζάθα σκηνοθετεί με φυσικότητα, με ζωντάνια, απογυμνώνοντας τις ηρωίδες και καταφέρνει να τις φέρει πολύ κοντά στο κοινό. Η Μαρία Κεσίλογλου και η Ρεγγίνα Ιωαννίδου ακροβατούν πάνω στους πολλαπλούς ρόλους που υποδύονται. Γίνονται η αφορμή να δούμε πέρα από τις τεθλασμένες γραμμές, να αφυπνιστούμε και να βάλουμε σκοπό να ζήσουμε όλα όσα επιθυμούμε. Τα λιγοστά σκηνικά ενώνουν τις τελείες των ψυχικών κόσμων των ηρωίδων. Τα κοστούμια ορίζουν κάθε φορά την ιδιοσυγκρασία αλλά και την ψυχολογία της εκάστοτε ιστορίας.

Η παράσταση που θα παρακολουθήσετε θα γίνει αφορμή για πολλές συζητήσεις, αλλά και ενδοσκόπηση. Οι ιστορίες θα σας προβληματίσουν, θα σας κάνουν να ανασηκωθείτε, να αντιδράσετε.

Ξέρετε κάτι… πολλές φορές βάζουμε στοπ σε πολλά πράγματα, δεν αποφασίζουμε φοβούμενοι αρνητικό αποτέλεσμα, αλλά αν δεν πάρουμε το ρίσκο πώς θα ξέρουμε τι θα συμβεί; Και αν τελικά όλα είναι θετικά; Και αν όλα συμπορευτούν με τις επιθυμίες μας;

Φοβόμαστε να ρισκάρουμε και να γίνουμε ευτυχισμένοι; Τι και αν πέσουμε; Πρώτη φορά θα είναι; Δεν έχουμε μάθει μέχρι τώρα ότι μπορούμε να σηκωθούμε;

Μην αφήσετε τον χρόνο να κυλάει. Αδράξτε την στιγμή. Το “Indian Summer “ παρουσιάζεται για λίγες ακόμα παραστάσεις στο Από Μηχανής θέατρο. Σπεύσατε!

Μαίρη Ζαρακοβίτη

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.